در تاریخ جهان روز های معین و بخصوصی وجود دارد  که بحیث  یک

    نام والا و روز  تاریخی ماندگار  در اوراق زرین تاریخ ثبت  میگردد.

          ۸ مارچ یکی از همین روز های تاریخی است  که آغاز آن بسال

    ۱۸۷۵ میلادی  بر میگردد.

          بعد از  قرن شانزده که قارهء امریکا و اروپابا پشت سر گذاشتن

    یک دوره ء طــــولانی رکود و عقب مانــــدگی اقتصادی جنگــــــهای

     ذات البینی به یک دورهء تجدید  حیات گام  گذاشته قدم به قدم بـه

    سوی روشنی خود را پیش میکشیدند صنایع تولیدی  و ماشینی هر

    سال بیشتر از سال قــبل شگو فا تــر میگردید که این همه صـــنایع

    ماشینی و تولیدی  متعلق به ثروت مندان جا معه بود که به اصطلاح

    به سرمایه داران بزرگ تبدیل گردیده بود ند و تلاش داشتند بـا داد ن 

       دست مزد کم و تحمیل کار بیشتر  بمو لدین  یعنی به کار گــران و

     کار مندان فابریکات تولیدی  - آزمندانه  به آنها  فشار وارد میکردندکه

     این فشارازیک طرف سبب پیدایش اندیشه های  مخالف سرمایــــه

     داران - حکومت ها و فرمانروایان  شده بود  که بحیث نماینده آنهــــا

     قـــــــوانین کشـــــور شــانرابضــــــرر کارگــــــران و کارمنـــــــدا ن

     و به نفع سرما یه داران و صا حبان صنایع  تغیر میدادند و از جانــــب

     دیگر  در صدد جستجوی  راهی بودند و منتظر رهبران که این نیروی

     لایزال توده های متشکل  در صنایع تولیدی  بودند. که تعداد شــــان

     در امریکا و اروپا به صد ها هزار نفر میرسید.

            طرح تیوری  ایجاد سیستم ضد استبداد . استثماروروی کــــار

      آوردن  دولتی که بحیث نمایندهء کارگران و زحمت کشان جــــوامـع

      بشری بتواند تمام افزار تولید رادر اختیار گرفته و زمینه های توزیــع

      عادلانه و منظم نعمات مادی را در کشور ها فراهم گرداند وفعالیت

      های وسیعی ازطرف روشن فکران  وسازمان  واحزاب عدالت هـــا

      در جریان بود که در راْس همهء آنها( کارل مارکس) المانی قـــــــرار

      داشــــت. زیر تاْثیر بالقوهء همین تبلیغات بود که در ایالات متحـــدهء

      امریکا و اروپا و سایر قاره ها ده هاهزار دانشمندان و روشن فکـران

      آن زمان از طرح تیوری مارکس به مثابهء یک تیوری علمی وانطباقی

      پشتیبانی میکردند و برای نخستین بارروز هشتم مارچ در ســــــال

      ۱۸۷۵ کار گر زنان فابریکهء بافندگی و نسا جی بر اساس تفاهمات

      که قبلاْ بین شان صورت گرفته بود دست از کار کشیدند و تجمـــع

      نمودندو در شعار های شان تقلیل سا عت کارو افزایش دست مزد

      و بهبودشرایط کار درکارخـانه را سر دادنـــدو تکرار کردندو بعـــداْ از 

    فابریکه ها برآمده در شهر نیـــویارک به جاده ها مارش نمودنــــد

      ( در آن زمان  کار گران  دریک شبانه روز ۱۴ ساعت کار میکردند)

      اگر چه این تظاهرات و مارش کار گران در این روز توسط پولیـــــس

      تحت فرمان دولت امریکا  محاصره و پراکنده سا خته شد و در نتیجه

      برخورد پولیس با کار گران تعداد زخمی و عدهء دیگر دستگیر شدند

      اما این  وضعیت کار گران زنـــان را منسجمتر و بسا یر کـارگـــــران

      نز دیکتر  ساخت و تضاد بین کارگران و کار فرمایان  تشدید  یافــت

      و مبارزه بین  استثمارگر و استثمار شونده آغاز گردید.

             یک سال بعد یعنــــی  در سال۱۸۷۶ حـــزب  سو سیالیست

      کار گری در ایالات متحده ء امریکا تشکیل شد و به دفاع ازحقــــوق

      حقهء کلیه  کار گران و زحمت کشان کمر بست . در حالیکه چنیـن

      حزبی در سال۱۸۷۰ در هالند تاْسیس گردیده  فعالیت میکرد.

             پس از سرکوب تظاهرات ۸ مارچ درامریکا تا آغاز قـــرن ۱۹ در

      بسیاری از کشورهای اروپای غربی و شرقی و سایرقاره هاوکشور

      های پیشرفته ء آن زمان احزاب سیاسی ضد استثمار و استعـــمار

      تاْ سیس گردید  رهبران این احزاب به صورت هم آهنگ با پیرویی از

 

      تیوری ایجاد دولت برای بوجود آوردن سیستم  که درتوزیع عا دلا نهء

      نعمات  مادی به تمام سا کنین  کشور منجر شود تلاش داشتند.

      این تیوری بعد ها در عرصه سیاست و اقتصاد بنام تقو یهء سکتــور

      دولتی مسمی گــــــر دید .

              درسال ۱۹۰۸ در امریکا  ارگان  قوی رهبری زنان بعنـــــــوان

       کمیتهء ملی زنان تاْ سیس شدکه هشتم مارچ  در همان سال در

      امریکا با مارش ها و تظا هرات کم نذیری تجلیل گردید  که حتــــی

      پولیس  نتوانست به سرکوب آنها اقدام کند. و عامل  مهمی بـرای

      جوشش همبستگی زنان  و مردان کار گر در امریگاو منبع  الهام به

      کار گر زنان و کارگر مردان در اروپا و سا یر کشور ها گردید .

             هشتم مارچ در سال ۱۹۱۰ بصورت گسترده  و با عظمــــــت

      خاص در کو پنهاگن پایتخت دنمارک باشرکت (کلارازیتگین) یکی از

      زنان پیشگام و مبارز المانی  در این عرصه با سایر  پیشگامـــان و

      مبارزات سیاسی  - هواداران  سو سیال دیمـــــوکراسی و گــــرد 

      همایی هزاران نفربصورت چشم گیر و بی نذیر تجلیل شد.

      در همین  گرد همایی بود که  با صدور قطع نامه یی ۸ مارچ بنــام

      روز همبستگی بین المللی زنان  اعلام گردید.

             زمانیکه در سال ۱۹۱۴ جنگ جهانی اول آغاز شد سه ســال

      بعدیعنی در سا ل ۱۹۱۷ بجای رژیم  امپراتوری تزاری  در روسیـــه

      دولت شورا ها که خود را نماینده ء طبقه ء کار گــــرو کلیه  زحمت

      کشان اعلام کرده بود تاْ سیس گردید . این دولت  ۸ مارچ را بحیت

      روز همبستگی بین المللی  زنان برسمیت شناخت که این آغازین

      مر حـــلهء برسمیت شناخته شــدن ۸ مــــارچ بنــــام همبستگی

      بین المللی  زنان جهان بود.

              بعد از ختم  جنگ جهانی اول درسال ۱۹۱۸ دولت شوروی و 

      کشورهای اقمار آن و هوا داران پیوسته روز ۸ مارچ را رسماْبامارش  

        ها و تظاهرات تجلیل میکردند و مخصوصاْ زما نیکه در سال ۱۹۴۹ -

      در کشور پهناور چین  دولت طرفدار کار گران و طرفدار تساوی حقوق

      زنان  با مردان  بوجود آمد تجلیل از هشتم مارچ  به اوج خود رسید

               روز هشتم  مارچ بعنوان  ارج گذاری به حقوق زنان واحترام

      به آغاز  گران  مبارزه  علیه استبداد که کار گر زنان  نیو یارک بودند

      در عده ء از کشور هاروز هشتم مارچ روز رحصتی  اعلام گردید.

             هشتم مارچ در کشور های غربی نسبت داشتن بارسیاسی

      ضدسرمایه داری و یا نسبت آنکه برای اولین باراز جانب اتحـــــــاد

      شوروی بعنوان روز همبستگی بین المللی زنان تجلیل  شده بـود

      از طرف دولت ها رسما ْ تجلیل نمیگردید اما از سوی  یا احـــــزاب

      سیاسی و سوسیال دیموکرات ها که مخالف دولت های غــــربی

      بودند هشتم مارچ را  با مارش ها و تظاهرات  تجلیل  میکردند .

             پس از فرو پاشی کمونیزم  شوروی  درسال ۱۹۹۲ هشتــم

      مارچ وزنه خاص و ارزش سیاسی قبلی  خود را  تا حدی با ختــــه

      است  اما مبارزه  برای تحقق تساوی  حقوق زنـــان  با مــردان در

      شرق و غرب جدی تر از گذشته شده است

              قابل تذکر است  که زنان مبارز  وقهرمان جهـــان و مــــردان

      هوادار  تساوی حقوق بین مردان و زنان به مو فقیـت های چشـم

      گیری دست یافته اند به طور مثال در عدهء از کشور های اسلامی

      زنان مقام های بزرگ و رهبری جامعه را بر عهده  گرفته و بر دوش

      دارند . ریس جمهور کشور اسلامی اندونیزیا چندی قبل( خا نــــــم

      سوکار نوپوتری)بود فعلاْ خانم ( گلوریاآریا ) ریس جمهور فلیپیـــــــن

      است . زمزمه های وجود دارد که در انتخابات  سال۲۰۰۸ درایــالات

      امریکا خانم کلنتن سناتور از حزب دیمـــــوکرات به پست ریاســـت

      جمهوری امریکا کاندید گردد. بسیاری از مبصرین سیاسی پیشبینی

      میکنند که وی در انتــخابات برنده خواهـــد شد .همچنان خـــا نــم

      (کاندولیزا راس)که فعلاْ وزیرخارجهء کشور ۳۰۰ ملیــــونی ایـــالات

      متحده امریکا ست . در تمام کشور های جهان  هزاران  نفر زنــان

      در پست های  وزارت  صدارت و حتی ارگان  قضایی و قا نون گذاری 

      حضور فعال دارند که موقیت امروز زنان با قرن ۱۸ میلادی  که حتی

      رنان حق شرکت در انتخابات را نداشتند  قابل مقا یسه نیست . 

      مگر در افغانستان - ایران  و آسیای میانه  و کشورهای اسلا مــی

      دیگر هنوز زنان از بسیاری حقوق حقهء خود محروم اند. امید است

      در آینده های نزدیک  با روشن شدن اذهان  عامهء مردم  زنـــــــان

      افغانستان  و سایر کشور های  اسلامی نیزجایگاه خود را از لـحاظ

      تساوی حقوق با مردان در تمام عرصه  ها پیدا کنند. با مید رسیدن

      به چنین روزی با ین نوشته  نقطهء پایان میگذارم. باعرض احترام