سبک انتحاری
هرچند سبک دنیا گشــــــــته است انتحاری
بیچاره بوش غرق ، صبراست و بردبـاری
این گشته انقلابی ، آن گشـــــــــته انفــلاقی
تا عقـــــــل ارتجاعی ، یکباره شـد فـراری
باید که بم گـذاری ، با صــــــد رقم گـذاری
تا لااقل نمـــــایی یــک کـار ابتکـــــــــاری
من نیز ذهن خودرا کـم کم عــوض نمــایم
باید به کلهّ آرم افـکــــــــــــار تارو مـاری
***
باری زدم به دمبــــــــش ، او زد به زیـر نافم
تیر است ساعت من با ضـــــــربه های کاری
بــــــوشانه بیخ گـــــوشم گفتا که من به هـوشم
در جیب خویش دیدم یک نوت صــــدهـزاری
گفتم چه کار داری؟ زیرا که کـــــــــخ نـداری
این فتنـــه هاست گفــــــتا زیــر سر مـــــداری
جان با نزن! مزن! زن! گفتــــن برآمـد از تن
او در زدن زدن من ، مصـروف مــرده داری
خود چون دیموکرات است آخـــر به عــقل آید
لازم بود دراین ره ، صد گونه جان ســـپاری
دراین زدن زدن هـــا، یک حکمـــتی ست امّا
تیغون! تو بی سوادی ، کـــزآن خبـــر نداری
کاکه تیغون
اکتوبر 2006 ، هامبورگ ،
بالا
بازگشت