چادری
یارب چه شهــــــوتیســــــــــت درآن پاچه ی زری
عاشـــــــق شــــــدم برآن صنم زیر چـــــــــــادری
یا عینک نجات مـــــــــــرا مــــــــــــــــــادرم زده
یا عقـــــــــــــــــــــل پرده پوش من آمد به مادری
هیکلتراش عشـــــــــــــق تراشیدناگـــــــهـــــــــان
از مرمرخــــــیـــــــــال تمـــــــــنـــــــای مرمری
یک جوره چشم هیــــــــــچ مگو پشت یک حجاب
لب بســــــــته بود غرق تقاضــــــــــــای همسری
تادیدمــــــــش گمــــــــان من آمــــــــــد که از هوا
باران بم شروع شـــــــــــــــــــــده بم های بیلری
مکروب کخ زدرز فـــــــــــــــلان رخنه کرده بود
تامثل"بــــــــــــــــــــــوش" حمله نمایم سراسری
بد می کنــــــــــم که بد طرف او نظـــــــــــــرکنم
جک می زنم نـــــــبــــــاشــــــــــداگر مثل گلپری
لیکن هجـــــــــــــــــوم شهوت عاشق که می رسد
کی منتـــــــــظرشـــــــــــــــودبه شروع سفربری
شایدکه او چنــــــــین و چنان است و شوخ وشنگ
بودم درین معـــــــــاشـــــــــقـــــه با حدس دلبری
رفـــــــتـــــــــــار عاجــــــــــــزانه او بهر مادرم
حل می کندســـــــــوال مطـــــــــلای دخــــــتری
حتما" که مشـــــــــت و مال مرا می خرد به جان
نرم است هم ســــــــــــــــــرین وفلان سیاه سری
ممکن که چاق و سرخ وسفیـــــــــداست آن صنم
پوشیـــــــــــــــــده هرچه بوده به دوکان زرگری
من از تــــــــــــرور چشم حذرمی کنم که دوست
افگــــــــــنـــــــــــده پرده بر سر چاقی و لاغری
اصلا" که چاق و لاغر و ناخوب و خوب چیست
زیرازمان ماســـــــــت زمـــــــان بـــرابـــــــری
شـــــــــــــــب تا به شوق خویش بلندش کنم به بر
ترسم خـــــبـــــــــــرشـــــــــودزعلامات پنچری
شایدکه شاعــــــــــــــــراست و غزل گفته ازازل
حداقل چــــــــــــودخـــــــتــــــــــر کاکای انوری
ای چادری ! چه دردل تنگت نهفته ای
ناموس دم بریده یی طنــــــــز برابری
دوشیزه حجــــــــاب نگوید مگر حجاب
یک نکته گفتــــــــمت زاشارات دالری
اینگونه می شود مثــــــــلا" طالبی نهد
سرپوش شــــــاعرانه بر افکار هتلری
ای پرده دار از هــــمه پنهان نمی شود
مکتوب سرگشاده یی شورای خرخری
شاید که هم به چاپ هــــزارویکم رسد
دیوان پرده پوشـــــــی خرنامه پروری
ای وای ای سلیقــــه یی کافر مزاج من
گدبای ای عجـــــــوزه یی طنز قلندری
اگست 2005 هامبورگ کاکه تیغون
از کابل تا دوبی
یارب ایــــــن دوبی ثانی ست ویا منزل ما
کابل! این چیست؟ توای شهر رفیق دل ما
باز سازی شــــــده آبادو چـراغان شده ای
نقش دیگرزده بر آب زخـــــــاک و گل ما
خــــــــبـــر امنیت کــــــــــاملت ار نشنیده
مشــــــکل اوست ، برادر، نبود مشکل ما
ما به شبــــــــنامۀ دولت خبر خوش دیدیم
توبه ها کرده به یکــــــــــبار دگر قاتل ما
چه مبارک خبـــــــری بود به گوشم گفتند
دیده بربند بود مصــــــــــــــلحت کامل ما
بوددعــــــــواوبه یکباره لحـــــافی گم شد
واشد آن معضــــــــــــله و مسالۀ باطل ما
نشده دوبی ثانی که پشــــــــــــاور نشوی
دور باد این خطر ازجاهل واز فاضل ما
27، سپتامبر، 2003، هامبورگ، کاکه تیغون
بالا
بازگشت