کرم ها
امسال، کابل سرداست و در مقابل، خبرها، داغ. داغ ترین خبر این هفته اعتراف کرزی بود که گفت،یک و نیم سال است دندان های خودرا معاینه نکرده و چند ماه بعد برای درمان دندان ها به مزار شریف خواهد رفت.
معلوم می شود کرزی در این یک و نیم سال، فرصت دندان شستن نداشته چه رسد به سرخاریدن.
کاروبار دهنت بی سرو سامان گـــــشته
کـــــــرم دندان به دهـان تو فراوان گشته
بس عظیم است چنین واقعه ، ای رهبرما
بُرس دندان تو بســـــــــیار پریشـان گشته
وقتی در شستن دندان ها غفلت می شود، دو چیز، در پهلوی دیگر چیزها، به سراغ انسان آمدنی است : درد دندان و کرم خوردگی دندان.
چارۀ درد دندان به دو گونه می شود. شیوۀ کلاسیک همان است که لقمان حکیم گفته، درد دندان : کندن!
چارۀ مدرن آن شنیدن آهنگ " درد دندان دارم و دندان به دندان می زنم " است که با آن آدم به فکر درد های دیگرافتاده و درد دندان را فراموش می کند.
ولی می ماند، کرم خوردگی دندان ها. برای درمان آن باید دید که علت این کرم خوردگی ها چیست.
من با وجود این همه فضل و دانش، صددرصد گفته نمی توانم، کرم ها در دهن آقای کرزی از کجا و چگونه پیدا شده اند. عقل سلیم چنین حکم می کند که جوانب مختلف قضیه در نظر گرفته شده و بعد احتمالات، سنجیده شوند.
احتمال اول این است که این کرم ها از قدیم در دهان کرزی بوده باشند و امروز به دلایل تاکتیکی، " کرمیت " خودرا آشکار می کنند.
احتمال دوم که کرم ها از پارلمان نقل مکان نموده و جای مناسب تری از دهان رئیس جمهور نیافته باشند.
احتمال سوم این است که کرم های ِ کرم خورده های دورو پیش بابای ملت، به دهان بابای دولت سرایت نموده باشد.
استدلال برای احتمال چهارم چنین است : چون رئیس جمهور، انگلیسی را بهتر از زبان مادری خود صحبت می کند، ممکن است کرم های امریکایی و انگلیسی، دهان اورا خانۀ خود فکر کرده و آنجا بستره انداخته باشند.
احتمال پنجم که رئیس جمهور از طریق روبوسی با طالب ها، کرم زده شده باشد. اگر طول کرم بیشتر از یک متر باشد این احتمال منتفی می گردد. زیرا حکومت پاکستان، برای مفاهمۀ مادی با امریکا، فقط مارهای با طول کم تر ازیک متر را، کرم می نامند.
احتمال ششم این است که از اثر اشعۀ رادیو اکتیف دستگاه های اتمی ایران، کرزی را کرم زده باشد. این احتمال بسیار ضعیف است، زیرا اشعۀ رادیو اکتیف ایرانی فقط ضد غرب و غرب زده ها عمل می کند. آنچه اما این احتمال را تقویت می کند این حقیقت است که امروز حکومت ایران، در عمل محتاط ودر سخن ناپروا است و می خواهد به عنوان مخالف امریکا، لااقل برابر حکومت فیدل کاسترو، عمر نماید، ولو شباهت ملا های ایرانی
با فیدل کاسترو، جز در پشم ، در چیزدیگری نباشد.
احتمال هفتم این است که چون رئیس جمهور مصروف شستن رنگ سرخ از دستان پارلمانی های خود است، شستن دهان خود را فراموش کرده و کرم ها راموقع سیر و سیاحت داده است.
احتمالات دیگر نیز وجود دارند که احتمالا ً در آینده ذکر خواهند شد.
در دهان مبارکـــــــت ای دوست
کـــــرم ها رفته رفته ، مار شوند
هر که را پنج روزه نوبت اوست
مارهــــــا آخـــــــر اژدهار شوند
24 فبروری، 2007 ، هامبورگ ، کاکه تیغون