ملالی
جويا و تهديد فزاينده جهاد فروشان !
کمباور
کابلی
خــــــبر
دهيــــــد کج انــــــديش بی سر و پا را
که
تهمت از چه زنی شير بيشــــــــه ، جويا را
به
چشم مادر ميهن چگـــــــــــونه می نگری؟
که
پرده پوش شـــــــــــــــوی جانيان رسوا را
تو
از محاکمه جانيان چــــــــــــــــــرا ترسی ؟
جمــــــــــــــــــــــاعتی که نکردند فکر فردا را
به
هر کجا که رسيدند کشتــــــــــــــند وبردند:
زنان حامــــــــــــــــــــــــله ، نوباوگان نوپا را
چه
کس شنيـده در آفاق ، شرق وغرب جهان
بگردی يکسره گر خشــــــــــــکه را ودريا را
که
زير سقف نشــــــــــــــانند قاتل و مقتول
!
براين « درامه» گـــــذارند، اسم « شورا» را
چرا
جهادی وخلــــــــقی ، حساب پس ندهد ؟
به
ريش خلق بخــــــــــــــــند د ، بی محابا را
همان که کابل وکوخـش ز بيـــــــخ وبن برکند
به
خود فزود ، دو صـــــد اسم بی مسما را
!
جهاد وجيغ بنفشت چه ارمغـــــــــــان آورد ؟
گرسنه گان وطن ، کـــــــــــــــــودکان تنها را
من آن نيم که به « افـــــراطيان» دهم پاداش
ويا
به سينه بکوبم سنــــــــــــــگ «راوا» را
وليک هرزه نتازم به رفتـــــــــــــه گان چمن
ازان نشانه نگيرم ، گــــــــــــور « مينا » را
تويی که بی ســـــــند وپرس وپال ، چسپانی
به
خـــــــــــــــانواده « مائو » ملالی ما را
!