ملالی جويا و تهديد فزاينده جهاد فروشان !

کمباور کابلی


 

خــــــبر دهيــــــد کج انــــــديش بی سر و پا را
که تهمت از چه زنی شير بيشــــــــه ، جويا را
به چشم مادر ميهن چگـــــــــــونه می نگری؟
که پرده پوش شـــــــــــــــوی جانيان رسوا را
تو از محاکمه جانيان چــــــــــــــــــرا ترسی ؟
جمــــــــــــــــــــــاعتی که نکردند فکر فردا را
به هر کجا که رسيدند کشتــــــــــــــند وبردند:
زنان حامــــــــــــــــــــــــله ، نوباوگان نوپا را
چه کس شنيـده در آفاق ، شرق وغرب جهان
بگردی يکسره گر خشــــــــــــکه را ودريا را
که زير سقف نشــــــــــــــانند قاتل و مقتول !
براين « درامه» گـــــذارند، اسم « شورا» را
چرا جهادی وخلــــــــقی ، حساب پس ندهد ؟
به ريش خلق بخــــــــــــــــند د ، بی محابا را
همان که کابل وکوخـش ز بيـــــــخ وبن برکند
به خود فزود ، دو صـــــد اسم بی مسما را !
جهاد وجيغ بنفشت چه ارمغـــــــــــان آورد ؟
گرسنه گان وطن ، کـــــــــــــــــودکان تنها را
من آن نيم که به « افـــــراطيان» دهم پاداش

ويا به سينه بکوبم سنــــــــــــــگ «راوا» را
وليک هرزه نتازم به رفتـــــــــــــه گان چمن
ازان نشانه نگيرم ، گــــــــــــور « مينا » را
تويی که بی ســـــــند وپرس وپال ، چسپانی
به خـــــــــــــــانواده « مائو » ملالی ما را !


 

 

 


بالا
 
بازگشت