مترجم : بومان علی قاسمی
معاهده وزیرستان : کا میابی از آن کی ؟
نویسنده : وجاهت مسعود
ترجمه : بومان علی قاسمی
بتاریخ پنجم ماه سبتامبر سال روان میلادی معاهده اتش بس بین حکومت پاکستان وجنگجویان بنیاد گرایای اسلامی در وزیرستان شمالی به امضا رسید . تابحال رسانه های همگانی و حلقات صاحب قدرت و حامیان پشت پرده طالبان مکمل اظهار خوشی ننموده بودند که بتاریخ ششم سپتامبر یک جمله معصومانه بریدجنرال شوکت سلطان هوای معاهده اتش بس را خالی کرد .
متن کامل معاهده اتش بس مذکور در اختیار رسانه های همگانی قرار نگرفت اما تفصیلاتی که از منابع مختلف در مورد این معاهده به سمع رسیده ابهامات و شبهاتی زیادی در این معاده دیده میشود .
یکی از نقاط ضعف مهم معاهده وزیرستان این است که درحالیکه عملکرد های نیروهای مسلح بنیاد گرایان اسلامی را در مناطق قبایل از اوضاع جاری افغانستان نمیتوان جدا ساخت اما دراین معاهده نه دولت افغانستان کدام نقشی دارد و نه برای نیروهای نا تو که در فاصله کمی از مرز مستقر هستند کدام جایگاهی در نظر گرفته شده است . وهمچنین نه ذکری از اتحاد جهانی مبارزه علیه ترورزم به سرکردگی ایالات متحده امریکا به میان امده است که پاکستان علاقه مندی شمولیت دران را از ابتدا داشته است .
بنأ این موضوع روشن است که شرایط این تعهد نامه بالای متحدین جهانی مبارزه علیه ترورزم اطلاق نمیگردد.
درماه گذشته در مذاکرات سه جانبه پاکستان ، افغانستان و ناتو، موضوع اساسی روی تعقیب نیروهای مسلح که درافغانستان فعالیت دارند را در برداشت . و درهمچون شرایطی در نظر نه گرفتن طرف های اصلی دعوا را در معاهده ، حیثیت قانونی و عملی معاهده را از بین میبرد .
طبق گزارشات ، اردوی پاکستان وعده داده است تا علیه نیروهای طالبان پاکستانی هیچ گونه عملیات نظامی را انجام ندهند. که با این عمل از یک جانب زمینه متهم ساختن پاکستان در دست برداری از مبارزه علیه ترورزم برای جهان مساعد میگردد و از جانب دیگر امکان مداخلات بیرونی درمناطق قبایل بیشتر خواهد شد .
یکی از جز های مهمی که در تفصیلات معاهده به نظر میخورد این است که تمام شهروندان خارجی را از وزیرستان شمالی اخراج مینمایند و ان عده ئیکه نخواهند خارج شوند مانند یک شهروند عادی با پیروی از قانون میتوانند درهمانجا زندگی نمایند.
این جز دو بخش دارد و هر دو بخش باهم متضاد هستند . وزیرستانی که از چهارطرف به خشکه متصل است و دریک طرف ان افغانستان و در جانب دیگر ان پاکستان قرار دارند ، این واضح نشده است که شهروندان خارجی که از وزیرستان خارج میشوند بسوی افغانستان بروند یا بسوی پاکستان .
حامیان بنیاد گرایان در مناطق قبائلی از اغاز موجودیت شهروندان خارجی را در وزیرستان رد نموده اند و انان مدعی اند که در دوران جهاد افغانستان علیه قوای شوروی تعداد محدودی خارجی ها اینجا امده بودند که انان با زنان قبائلی عروسی نموده اند وبه شهروند عادی منطقه تبدیل شده اند .
دراین جزء معاهده شرایط و چگونگی اطلاق این جزء ذکر نگردیده است . و درصورت عدم موجودیت نیروهای اردوی پاکستان ویا عدم مزاحمت انان در منطقه چگونه مسئولین منطقوی طالبان موجودیت شهروندان خارجی را قبول میکنند.
موضوع جنجال برانگیزی دیگری که در گفتگوها در مورد معاهدات که قبلا با طالبان مطرح بود موضوع ثبت نام شهروندان خارجی بود که این موضوع دراین معاهده اصلا ذکری از ان بمیان نیامده و در معاهده دیده نمیشود .
طبق گزارشات خبری دراین معاهده سه تن از اعضای مجلس شورای طالبان امضا نموده اند . رهبر سیاسی طالبان حاجی عمر و فرمانده نیروهای نظامی انان گلبدر در معاده ذکر نشده اند و حتی رهبران مذهبی طالبان ملا صادق نور، ملا دین دار و مولوی عبدالحق نیز در معاهده امضا نکرده اند .
طبق تفصیلات موثق در متن معاهده اصطلاحات القاعده ، طالبان و طالبان پاکستانی بکار رفته است . تحلیلگران سوال نموده اند که در امضا کننده گان از جانب القاعده کی نمایندگی مینماید ؟ و سوال این هم است که ایا امضای این معاهده موجودیت القاعده را در پاکستان به اثبات نمیرساند ؟
از مارچ 2004 هشتاد هزار نیروی مسلح پاکستان موجود در مرز بین افغانستان و پاکستان نتوانستند که از رفت و امد این نیروهای مسلح جلوگیری نمایند . که دراین مورد به مراتب از موضوع موقعیت دشوار جغرافیایی ذکر بعمل امده است. درحالیکه درماه های گذشته مسئولین دولتی افغانستان ومسئولین نیروهای ناتواتهاماتی را براینکه تجاوز از جانب مرز پاکستان صورت میگیرد وارد نموده اند . ایا با درنظر گرفتن شرایط معاهده اتش بس این اتهامات افزایش نخواهد یافت ؟
یکی از شرایط جالب معاهده ممنوعیت عملیات مسمی به هدف کلنگ میباشد که دراین ضمن از کارمندان دولتی ،
بالا
بازگشت