خوشه چين
ا ز چپ آ مد
سر، کله خورک را
عقا ب خو رد
طو طی قفسی
به گپ آ مد
کسی
گفت که
ا ونه
پشک به خو رد ن مو ش
آ هسته ، ا هسته
بی تپ، تپ آ مد
و به ا مید قپ آ مد
صدا میکشم
تنها من نیستم که صدا میکشم ، ملیو ن ها نفرا ز سرا سر جها ن ا ز ا رو پا، امریکا، ا ستر لیا ا یرا ن و پا کستا ن صدا میکشند، ا ز دا خل کشو ر صدا میکشند،ا گر چپ ا ند صدا میکشند، ا گر را ست ا ند صدا میکشند،و ا گر شخصیت ها ی مستقل وآ زا د ا ند یش ا ند و میگو یند که ، بیگا نگا ن آ مد ند، ما را غا فل سا ختند، دو په کر د ند ما، بد ستا ن ما چو ب ها را دا د ند، تا یکد یگر خو درا بزنیم ، لت کنیم ، فضا را برا ی ز ند گی همد یگرتنگ بسا زیم، تا ما فرا ر نما ییم، و ما را در حلقه ها ی دا م خود بیا ندا ز ند، و ا ز ا ستیژ کشو ر میزبا ن، با ز هم به نفع متجا و ز همو طن خود را تحقیر تو هین نما ییم و معرفی کننده عا لی ترین فر هنگ خو د شو یم. من یکی ا ز ملیو ن ها میبا شم که صدا میکشم، ا ینکه من صدا میکشم ، بی طا قت شده ا م که صدا میکشم
ا ز پد ر یکسا له ما ند م، یتیم نشد م، شما ل و طن نوا ز ش گر م شد، بعد ا زیکسا ل ما د رم رفت برا ی خو د خا نه دو م سا خت، وطنم گفت من ما د رتوا م من تو را د رآغو ش خو د میگیرم، چنا ن لطف و مهربا نی کرد که، آ ب د ریا یش با من همبازی بود، شا خهای د رختا نش گهوا ره ا م بو د برا یم للومیگفت، و تو ت ها ی شرینش را برا یم تحفه میکرد گو یا چه ا ز پستا ن ما د ر شیر مینو شم، تا ک ها ی ا نگورش طرفم آ غو ش ما درا نه با ز میکرد ند، ا ینک دا نه ها ی بیشما رسبز رنگ آ ب حیا ت را ا ین میوه بهشت را برا یت آ ما ده کرده ا م ، کف پا یم با سنده خا رها یش آ شنا یی پیدا کرده بود، پنجه ها ی پا یم با کلو له سنگها یش عا دت کرده بود، ا گر روزی پنجه پا یم با سنگ ا صا بت نمی کر د گو یا که چیزی را گم کرده با شم.
د رو طن ما تعر ضا ت و ا شغا ل گری ها د ست به د ست میشو ند، کشور ما کلا ه پرتک شده ا ست، گا هی با لا ی یک کد و گذا شته میشود و زما نی با لا ی کد وی د یگر.
ا زین خا طرا ست که گفته میشود ا شغا ل گرا ن به نو به خود آ مد ند د رآ غا زمیگو یم که
که ا ز چپ آ مد
صدا ........ میکشم که ا ز چپ آ مد
د و ستا ن عزیز
ا ین صدا
تنها، تنها
صدا ی من نیست
صدا، صدا ی
خلق ها ا ست
ا و صدا تو را
ا ز ته د ل بیرون میکشم
ا ز لا ی حنجره بیرو ن میکشم
د ر میا ن د ره ها ی و طن صدا میکشم
تا دره ها به فغا ن آ یند
ا ین صدا را به تو ا ن ( ا ن) با لا ببرند
و صدا بکشند ، بکشند و بکشند
بکشند وبکشند .......بکشند بکشند
صدا ، صدا ...........صدا ، صدا ، صدا ..ها را......
د ر سطح مرتفع پا میر
صدا بکشیم
د ر بلند ترین نقطه کو ه با با صدا بکشیم
د ر بلند ی ها ی سلسله کو ه ها ی هند و کش صدا بکشیم
ا ز بلند ی ها ی ، سپین غر وکوها ی سلیما ن صد ا بکشیم
صد ا بکشیم که ا ین صدا ها د ر فضا د رآ سما ن ها برود
تا آ سما ن ها به لرزه بیا یند و سنگ ها ی آ سما نی
پا یین بیا یند به فرق ا شغا ل گرا ن کشو ر ما ضربه وا ر د نما ید
و ا شغا ل گرا ن بدا نند که ا گر همه صدا ها ا ز یک حلقوم بیرو ن آ مد
آ ن و قت خوا هند فهمید که چو ب خدا صدا ندا ر د.
صدا ، صدا ی دهقا ن ا ست، صدا ی وا رثا ن گلگون کفن ا فغا ن ا ست
صدا ی صد ا ی کا ر گر ا ست
صدا ی و طن پر ستا ن و وطن دو ستا ن ا ست
و صدا بکشیم که پدرا ن ما نمیخوا ستند به زا د گا ه ما بیگا نگا ن بیا یند به کشو ر ما حمله کنند و کشو ر ما را ا شغا ل نما یند.
به ا ین خا طر ا ست که ما میگو ییم وا نه آ مد
آ مد آ مد
ا ز چپ آ مد
گفتم که
ا زسمت
چپ آ مد
مغرو ر بی صدا
ا ز سمت
چپ آ مد
با عر شه و د ر شه
مو زو ن قد م مر ش
و لپ و جپ
تر مپت، د هل، کر نا
د م بر د م، د م برد م، د م بر د م
یو، د وه، یو، د وه، یو دوه
جپ، جپ، جپ آ مد
ا زین طر ف
آ ن طر ف
صدا ی
پس، پس، پس
آ مد
مر د م
گو ش به گو ش
شد ند
صدا ی
گپ آ مد
شنیده میشد
تو ر ریش، تیشه ر یش، تور ریش ، تیشه ر یش
مرد م با خو د میگفتند
که
وا نه لشکر د شمن
د ر تا ر یکی شب
خپ، خپ، خپ،
خپ آ مد
ا زهوا غُم زد
ا ز زمین غرزد
پیا ده نظا م
با د م دهل
د م ، د م ، د م
تو تور، توتور، تو تور
تتروت، تترو ت، تترو ت
تعلیم قد م
عا دی قد م
مو زو ن قد م
د پ، د پ، د پ
د پ ،د رپ، در پ آ مد
پا ها پخته به زمین خو رده
غیر منظم
د رپ ، د رپ، د رپ
د ر پ، د ر پ آ مد
مهما ن نا خوا ند ه و نا خوا سته
بدو ن پرسش وسوا ل آ مد
با آ نکه ا ز قبل تخریب نکرد
آ با د کرد و تر میم کرد
ا زین خا طر ا ست که
زحمت ها یش به هد ر آ مد
و رنه هرروز مید ید ی که
گا هی
کچا لو، گا هی روغن، گا هی چا ی و صا بو ن
و بعضآ آ رد تر میده و سا یر ا قلا م
مفت و را یگا ن
با لا ی مو تر آ مد
سا ل که قحطی آ مد
د ید ی که
گرسنگی و سقطی آ مد
رفیق هم سفر نا مرد شد
خزا ن برگ ریزا ن آ مد
برگ د رخت زر د شد
( هوا) سر د
آ ب ا ز را ه
چشم و د هن و بینی
ا ز سمت پا یین
سرفه وا کسه، با د
همه با هم مخلوط و مرکب
ا ز پیس و پس
یکجا و قطی آ مد
چشم ها کو ر شد
گو ش ها کر شد
به سر
حا لت کو ر آ مد
ا با ر فت
ا د ی ا ز خوا ب برخوا ست
ا ز سمت ا سلا م آ با د
را و ل پند ی و پشو ر آ مد
نو بت به د و رآ مد
ا ز هفت خطا خورد
بتا ریخ هشت ثو رآ مد
گفته میشو د که
آ سما ن حا مله
حا د ثه آ فرینی کرد
غر زد و فر زد
آ ینده فغا ن زد
ا زد رد مشکل د ارد
و پیا م مید هد
ا ین د رد را
بیش ا زین
د یگر
کی تحمل دا رد؟
د رد میرود
ز ما نیکه
چرک، ریم، خون وعلت
ا ز ا رگا ن به د رشد
هر تغیری را
عذ ربد ترا زگناه گفتند
ا ین با ر
را ست، را ست ، را ست آ مد
را ست
آ نچیزی که خوا ست
را ست، را ست، را ست آ مد
برا ی ا شغا ل، چو ر و چپا و ل
کشور
آ نچه را، و آ نکه را
که ا ز ما ست آ مد
ا مریکا د هل زد
د هل کلا ن بو د
د را لا شه د هل
همرا ی ما ر تو ل زد
خبر ندا شت
که پا کستا ن
ا ین چو چه ا نگلیس
همه را گو ل زد
نقش با زی میکند
ببین که در تغیر و تبد یل
رفلی گر خو ب ا ست
چه نوع رول زد
ا ز سیر تا به پد ینه
وطن دا را ن ما را
ا حمق سا خت
به کیسه خو د پو ل زد
صد ها ا عترا ض شنید
خو درا به کو چه، حسن چپ، غو ل زد
ا ین لشکر و حشت
و سیا هی د هشت
تنها و سیله بو د
بها نه و هیله بو د
برا ی تنید ن
ا بریشم ا زنوع پیله بود
ا زین طرف
زررفت، مو تررفت
مرد ررفت سیا ه سررفت
بچه رفت و د ختر رفت
د ا نشمند رو شنفکر به ما نند لشکررفت
ا زا ن طرف مغز کا پر آ مد
به عوض میوه
بد ستش پا پر آ مد
ا طفا ل میگفتند که
ببین و حشی آ د م خور آ مد
کسی گفت که
نا مو س فرو ش
و وطن فرو ش
و خرید ا رهمه با هم جورآ مد
کنو ن د یگر، نا نوا
و طن دا را ن ما را
چو ب سو خت سا خته
خو د ش برا ی پختن نا ن
د ر لب تنورآ مد
ببین بلر چند ین مر تبه ا علا ن کر د که ا فغا نستا ن را تنها ما ندیم و ر فتیم و ا کنو ن دو لت ا مریکا میگو ید ا شتبا ه ما د ر ا ین بو د که بعد ا ز برآ مد ن رو س ها ا فغا نستا ن را تنها ما ند یم و ر فتیم، نه خیر شما خیلی هو شیا ر میبا شید، شما ا ز قبل بوسیله ا جیرا ن تا ن د ر ا فغا نستا ن حضور دا شتید، آ ی ا س آ ی پا کستا ن نو کرتا ن بود، نوکرتا ن
نوکر ها ی د یگر دا شتند، یعنی که ا ستخبا را ت پا کستا ن، عقل و د ماغ تا ن بود، و بعضآ مجاهد ین، پاها ی تا ن بود، به تعقیب آ ن طا لب وجود مکمل تا ن بود، این صحنه سا زی ها و درا مه سا زی ها صرف بخا طرآ ن ا ست که ا زین به بعد ر یشه دوا نی نما یید، بنزین ا ندا ختن به جنگ ها به بها نه خط د یورند،ا ز آ ن طرف، گو یا که طا لب می آ ید و با ید که طا لب ا ز ریشه گم شود، امریکا و شرکا ی ا قتصا دی شا ن میخوا هند این با ر برا ی همیش ا فغا نستا ن را ا ز آ ن خو د نما یند.
ا گرچنین نیست،حرف سا ده ا ست، ا زین که قضیه ا فغا نستا ن وا طر ا ف آ ن به پرو بلم جا معه ملل مبد ل گشته ا ست، علی ا لفور و ظیفه داده میشود که با د رنظردا شت حق تعین سر نو شت ملل، در مورد حق تعین سر نو شت ملت ها ی ا ین طرف خط و آ ن طرف خط رفرا ند م بر گذا ر شو د ، آ یا مر د م میرو ند به طرف آ زا دی عا م و تا م به حیث یک کشورمستقل و یا به یکی ا ز کشو ر ها خود را ملحق میسا ز ند و رنه ا ین د هل با زی ها ی دو سره به ما نند ما رها ی دو سره ، نفس نسل ها ی بعدی را هم خوا هد گر فت.
به صحنه طا لب آ مد
تا ریکی به ر و شنی غا لب آ مد
و ضعیت شکل داده شده
پیش ا هل نظر جا لب آ مد
ا گر د رآ ن و قت
گفته شد که
د ر کشو ر تجا و ز شد
ا ین با ر گفتند که
نظر پا کستا ن، عر بستا ن، ا ما را ت متحده
هر سه د ر یک قا لب آ مد
گفته شد که
با زهما ن کفن کش قد یم
تود ه ها
ا ز ا عتما د خو د شد ند ند یم
و گفتند
ا ین چه سنگی بو د
که به فر ق خو د زد یم
تنها ا ین حرفه من نمی گو یم
میگو یند
هم ا د یم هم د ا د یم
و نو ا سه و نبیره با بیم
میگو یند که
جا معه مسموم شده
ا ز د ستا ن آ د م ها ی شو م شده
جا معه چرک شده
و کثیف و پرک شده
ا زین خا طرا ست
کا رها عا طل و با طل و پسیف شده
و جریا ن عمل
نیگتیف شده
چطورنگتیف شده ؟
نمیدا نی؟
تو با ید که بدا نی
کوه ز مین، آ سما ن،آ ب، د شت و صحرا ، را ه ها ، جا ده ها ، ا تمو سفیر به مرد م تعلق دا رند ، معد نیا ت ، جنگلا ت، فا بریکه جا ت، تأ سیسا ت دو لتی، ا ین ها همه حق مرد م ا ند ، فرو ش ملکیت ها ی عا مه به ا شخا ص وا فرا د، سوا لا تی را به میا ن می آ و ر د، گما ن میکنم که نقش د زدا ن چرا غ بد ست تعین کننده ا ست، ا گرصحت دا شته با شد، گفته میشود ا ین نوع د شمنی، د شمنی با ملت ا فغا نستا ن ا ست، ( وزا ر ت ما لیه+ شا ر وا لی کا بل+ وزا رت معد ن)؟ جنا ب آ قا ی ثا بت لو ی سا ر نوا ل ا فغا نستا ن، گا ه گا هی د رین با ره فکر کرده ا ست یا خیر؟ مرا جع مسوُ ل وپا ر ا لا ما ن کشورو مرا جع حقو قی و قضا یی کشور، ا حزا ب و سا ز ما ن ها ی سیا سی، شخصیت ها ی مستقل با ید پا سخ رو شن به مر د م ا را یه بدا رند که چرا ا ین طور میشود ؟ اگر گفته شود که د ولت قا نو نی صلا حیت دا رد. درین با ره قبلآ گفته شده ا ست که نظا م سیا سی ریشه ا ز کنفرا نس بن میگیر د( چو نکه صا حب نظرا ن، کنفرا نس بن را غیر مشروع ا علا ن کرده بو د ند . بنآ ا نکشا ف مسیر کنفرا نس بن، خلا ف منا فع مرد م ا فغا نستا ن به نفع بیگا نگا ن و متجا و زین می چر خد ) همه ا جراء ت ا ز د ید گا ه ا کثریت قا طع مرد م، کلخ ا ست که به آ ب گذا شته میشود.
ا دا مه و ضع
هما ن خر ک ا ست و هما ن د رک
و لی با ر فتن، چرک خو ن وعلت
د یگر کسی نخوا هد گفت که
گنا ه ا زعذ ربهتر شد
بلی
یعنی که مشت کو بنده بینوا یا ن
به فرق سر، ظا لم و ستمگرشد
حا د ثه می آ ید
مکمل ا سبا ب
د ر دست
قندا ق پیچ
با آ و ا ز و گپ آ مد
هکذا
با با ر بند و پتی و چا ر غت
لت و پت و لپ و جپ آ مد
ا ین با ر
با زیگر جدید با ز هم خلاف تو قع مرد م به میدا ن آ ورده میشود
د هل زن
د هلش کلا ن ا ست
خو ب کا ر نمید هد
د هل
د را لا شه د هل
میزند
همرا ه ما ر تول
میگوید
زعیم نو
و قتیکه تورا شا ند م
توخوب بدا نی که
تو ا ستی تو پ
تورا شو ت میکنم
به گو ل
با ید که هنرپیشه و با زیگر سیا سی
آ هنگ ز ما ن را تعقیب کند، د م د هل زما نه را بگیر د، ا تن کرده بتوا ند، قطغنی بر قصد، به آ وا ز، شیخ علی یه، شیخ علی یه، نقش با زی کرده بتوا ند، راه لوگر به سمت پکتیا را غلط نکند، ا گر گا هی طرف هرا ت میرفت که مد د ی را ببیند و ا ز ا میر جا ن صبو ری خبر گیر ی نما ید، د ر مسیر را ه حتمآ سلیم قند ها ر ی را فرا مو ش نخوا هد کرد ، فیض کا ری و ا ما نی نقل مجلس ا ند. گرد نک خو بش بزند، خو بش کمر بشکنا ند، چر خ بزند و پیچ بخوردو پیش ...... خود بنشیند، تا به سر ش پو ل بریزند.
نوشته با لا به رو شن فکرا ن ا ین طور قصه مینما ید، کشور ما را ویرا ن سا ختندهمه ویرا نه ها دلا لت به آ ن میکند که د ر عدم مو جو د یت ا نسا ن ها و یرا نی بو جو د می آ ید، ا گر آ با دی ها را میبینیم د فعتآ ا د م میدا ند که ا ین ا نسا ن ها چقد ر با ا حسا س و با درک ا ند، و جدا ن دا رند شرا فت دا رند، با ا شغا ل گر سرو سا زش نکرده ا ند، با هم و طن خو د بخا طر منا فع علی و طن خود کنا ر آ مده ا ند کشو ر خود را آ با د کرده ا ند ، بعضی ها فهمیده میشود، که ا ین ضر ب ا لمثل را با لا ی خو د تطبیق مینما یند( آ سیا با ن سگی د ا شت و سگ آ سیا با ن سگی) کنو ن ا ین همه سگ ها میخوا هند که د یگرا ن را کچک خو د بسا ز ند. ا ما خبر ندا رید سگ ها ی کلا ن کلا ن ، بخا طر ا ستخوا ن ، علیه یکد یگر غرو فش دارند، خطر ا زین وجو د دارد که به جا ن هم نیا فتند، صدا ی شا ن گو ش ما را کر کند ، خا ک با د شا ن چشما ن ما را ، ضرو ر ا ست که ا ین ها را ا ز سا حه دو ر را ند.
و طن پر ستا ن و ا قعی کشور، شما که به آ با دی کشور تعهد سپرده بو د ید، بیا یید که همه با هم ا ین همه سگها را ا ز حریم کشور خود بیرو ن برا نیم.
زیرا که ا شغا ل تا با ز سا زی هنوز تفریق نشده ا ست.
با حترا م
عبد ا لشکور« خو شه چین»
ا یمل آ د رس
AS_khoshachin@hotmail.com
بالا
بازگشت