خوشه چين
یکی آ مد ه ا یم هزا ر بر میگرد یم
یکی آ مد ه ا یم هزا ر بر میگرد یم
یکی د هقا ن د ومی خو شه چین
سومی د روگر میگرد یم
متفق میشویم وا تحا د میکنیم
همد ست زحمتکش وکا رگر میگردیم
آ هنگ خلق میشو یم
بالا به منبرمیگردیم
فرما نبر دا ر، حضرت پیغمبر میگرد یم
سخن گووسخن ورمیگرد یم.
مد ا فع
ا طفا ل یتیم و بی سر پرست
پد رمر د ه و بی ما د ر میگر د یم
جبهه مخا لف میشو یم
حر یف د رمقا بل ظا لم و ستمگرمیگرد یم
کهنه ها جا عیو ض میکنند
مصر و ف چید ن کهنه و کتل
تا یر و تیو ب، ما شین خا رپنچرمیگرد یم
سندا ن میشو یم مقا ومت میکنیم
چکش میشویم برا ی کو بید ن
لا یق د ستا ن چو ن
کا وه آ هنگر میگر د یم
تو ته تو ته ا ز زیر چکش می پریم
گو نه ا خگر میگر د یم .
د فا ع و طن فر ض ا ست
سنگر میگر د یم
چها را طرا ف و طن را
تا به سرحد خیبر میگر د یم
چو ن سد سکند ر میگرد یم.
شهبا زا ن وعقا بان ما با ل ندا رند
هریک را با ل و پروشهپرمیگرد یم
پروا ز میکنیم به سوی خرا سا ن
ا ز د و را ن کهن با خبر میگرد یم
میگو یند که د نیا به آ ب حلا ل ا ست
حقیقت دا رد یا ند ا ر د ؟
د را ن د و را ن ما را به آ بها، را هی بو د
را هی بو د
بد و ن خس و خا شا ک
کا هی بو د
کله ها را کلا هی بو د
د رد رو ن کلا ه
مغزرا آ گا هی بو د
ر و شن چو ن
آ فتا ب و ما هی بو د
عیا را ن را د ر د ستر خو ا ن
شا م و پگا هی بو د
آ فتا ب را غر و ب آ مد
شب و تا ر یک ر و ز سیا هی بود
چها ر د ه سا ل سیا ه جا مه گا ن
د وا ز د ه سا ل سفید جا مگا ن
جمله بیست و شش سا ل
عیا را ن را، با عر با ن
کمین گا هی بو د
علم برد ا ر ا و ل
ا میرا بومسلم عیا ر بود
د ومش
یعقو ب لیس صفا ربو د
د و ره بو د که
همگی را نیک کر دا ر بو د
پا س نمک
ا حترا م به نا مو س عز ت و شر ف
و طن د و ستی به خر وا ربو د
سرا سر حو زه خرا سا ن
عر ف بود عا د ت و رسم وروا ج
فرقی نمیکر د
ا گر د ر جنو ب بود
یا د رمزا ربو د
ا گر د ر قندها ربو د
ویا چها ریکا ربود
ا گرد رحوزه سیستا ن و بلوچستا ن بود
ویا د رتخا ربود و یا ا ز کلنگا ربو د
برا ی حفظ ونا موس و طن
همیش د رمد ت بیست وشش سا ل
جنگ لنگی و د ستا ربا چهل تا ربود
عد ول ا زمحد وده پسند شخص گنهکا ر بو د.
د و ره بود که پد رعمر خیا م خیمه می د و خت و شخص عمر خیا م کلمه می با فت وآ نرا د رمغزها میتا فت، وهرا نسا ن آ ن زما ن، را ه خود را می یا فت، و ذ ریعه علو م هرما نع را میشگا فت.
کا و ه آ هنگر، فا ل میسا خت و تبر و چکش وغیره آ لا ت فلزی، علا وه برآ نکه کا ر گرربود ، به حیث ا نسا ن مد بر آ ن و قت ا ز پشت کو ره آ هنگر ی قد برا فرا شت و به حیث شخصیت فر زا نه و هو شیا ر و آ گا ه خط سیا سی کا ر گرا ن و ز حمت کشا ن را ، ا ز عر ق جبین و آ بله ها ی د ست و پا نشا نی کر د.
یعنی که د و ره ر قا بت مشروع د و ره رشد و پرو رش، ا نکشا ف علما وا د با شعرا و نو یسند گا ن بو د، مو لا نا ی بلخ که بعد به مو لا نا ی رو م شهر ت کسب نمو د، ر ا بعه بلخی ، نا صر خسر و بلخی، ا بن سینا ی بلخی ، ثنا یی غزنوی، عبد ا لرحما ن جا می و غیره دا نشمندا ن و نخبگا ن آ ن و قت بحیث ا ستا ذ ا ن تو ا نا بر ا ی نسل ها ی آ یند ه خو د را سجل کر د ند.
آ خر تا به کی ؟
ا ز ا ز ل تا به ا بد !
حق ما
ما تم و سو گوا ر ی نیست
ا ین را ه و ر سم عیا ری نیست
حرکا ت ، حرکا ت هو شیا ری نیست
مو قف بزرگوا ری نیست
که را ه گذ شتگا ن و ا نکشا ف را تعقیب نکنیم
ا ز کینه و بغض سو د ی نیست
برا د ر با برا د ر، خو ا هر با خو ا هر
شیر و شکر میگرد یم
بز ر گا ن را پسر خو ر دا ن را پد ر
د خترا ن را ما د ر میگر د یم
میگو ییم که ا ینک برمیگرد یم
یکی ر فته بو د یم هزا ر بر میگر د یم
قلم و کا غذ کا ر بن پیپر میگر د یم
خو د را میشا را نیم ، ا ستهلا ک
و سیله د ست هر د ختر و پسر میگر د یم
شمع وچرا غ میگر د یم
آ و یز هر بو م و د ر میگرد یم
ر و شنی می ا ندا ز یم
ما نع هر بیم و خطر میگر د یم
آ هنگ خلق میشو یم
شنوا ی ا ینجا و آ نجا تا به لر و بر میگرد یم
عد ه ا ی را خا ر چشم د یگر ا ن خو ن جگر می گر د یم
د شمنا ن صلح و آ شتی را ا ز پا کستا ن ا لی حو مه ا ظهر میگر د یم .
چرا؟ حوا د ث و پیچید گی ها ی سیا سی، درسطح ملی وبین ا لمللی، بها نه را برا ی د شمنا ن سعا د ت و خو شبختی مر د م ا فغا نستا ن آ ما د ه گردا نید، تا وضعیت را تحت کنترول د رآ ورند وعلیه وطن پرستا ن و ا قعی کشور، قرا رگیرند د رمجموع قشرآ گا ه ونخبگا ن را به جرم و طن د وستی وا نسا ن د وستی ، به جرم یا د آ وریها ی دا ستا ن ها ی مضا لم گذ شته ، ر شو ه ستا نیها تفرقه ا فگنیها تفا وت د رزند گی بین فقرا وا غنیا ومطا لب فرا وا نی که با ید گفته میشد، به جرم ا ینکه چرا مرد م بید فا ع کشو ر ما ، کورکو را نه محکو م به تطبیق ا مرو نهی قد رتها ی حا کمه میگرد ند و به جر م ا ینکه چرا عمدآ ، تبعیض نژا د ی د ینی ومذ هبی، ز با نی و قومی عا مل صف آ را ییهای متقا بل مرد م ما گرد ید وسبب شد که خون ملت جا ری شود ود را ثرآ ن نفا ق وشقا ق د رجا معه به ا و ج خود بر سد.
مر د م میگو یند، ما ا کنو ن د ر ک کرده ا یم که ما ا ز بهترین چیها وکیها محروم گشته ا یم ( نخبگا ن)
د ر ست به همین خا طرا ست سرما یه ها ی ملی( نخبگا ن) کشوررا مجبور به ترک و طن سا ختند و ا فغا نستا ن محبو ب را به تله خا کستر مبد ل نمو د ند.
برا ی همگا ن معلوم ا ست که د رعقب ا ین توطیه ها شیخهای عرب و نظا میا ن و نما یند گا ن" د یو بند ی " ها ی پا کستا نی به حما یه د و ستا ن غر بی شا ن قرا ر گر فته یابه عبا ره د یگر( گر گ به نگهدا ر ی ) گو سفندا ن مو ظف گر د ید تا کا ر زا ر و سیع تبلیغا تی را علیه منا فع مردم بید فاع کشوربرا ه ا ند ا ز ند .
وطن به تیکه دا را ن"مذهبی" و تا جرا ن مر گ سفید نیا ز ندا ر د ، بنآ خو ب خو ا هد بو د تا قا چا ق برا ن موا د مخد ره و د زدا ن چرا غ بد ست دیگر بنا م ا سلا م و وطن تجا ر ت ننما یند .
د ر چنین ا و ضا ع و ا حو ا ل رو شن فکرا ن و طن پر ست که بز ر گترین هد ف ز ند گی شا ن خد مت به مر د م و وطن بلا کشیده ما ا ست هیچ ا ر ما نی بد ل ها ی شا ن چنگ نمیز ند ، بجز ا ز و طن پر ستی صدا قت و وفا دا ری به ا رما نها ی د فا ع ا ز محرو ما ن و بی نوا یا ن و ز حمت کشا ن کشو روآ با د ی و طن شا ن .
ا ز همین سبب ا مروز، زما ن آ ن فرا ر سیده ا ست که و طن پر ستا ن به صدا ی ما د ر و طن لبیک گو یند ود را عما رمجد د کشوربلا کشیده ما نقش بسا ا ر زنده و فعا ل ا یفا نما یند.
زیرا وضعیت کنو نی، مستلزم کا ر خلا قا نه سیا سی نیروها ی متر قی در بین توده ها ی مردم میبا شد. د وا زده سا ل متوا ترمرد ما ن بید فا ع کشورما د ر زیر سلطه متحجر ترین نیروها ی قر ن عملآ ا ز سهم گیری فعا لا نه در حیا ت سیا سی جا معه بد و رما نده ا ند.
ا ینکه ما بنا به جبر روزگا ر، ا زخا نه و کا شا نه خو یش د و رهستیم به معنی آ ن تلقی نگر دد، که د رد مر د م و وطن خو یش را فرا مو ش کر ده ا یم ، نه خیر آ نطو ر نیست، ما جزء ا ز و طن پر ستا ن و ا قعی کشورخود میبا شیم، رشوت نخورده ا یم ، به دا را ییها ی عا مه د ست درا زی نکرده ا یم و تخریب نکر ده ا یم، برا ی بسیج نیر وها ی و طن پر ست تب و تلا ش بخر چ مید هیم .
ما یکی آ مده ا یم هزا ربر میگر د یم و د رجهت د ست یا بی به ا رزشها ی والا ی ا نسا نی را ه گذ شتگا ن خویش را تعقیب مینما ییم و ا شا ره بدا ن میدهیم که وقت تصمیم گیری ا ست شرا یط ووضعیت جها نی دا رد که به همت با زو وا تحا د خلل نا پذ یر ز حمت کشا ن کشور تغیر و ضعیت نما ید و و طن دا ر ا ن ما دا را ی و طن مستقل و حا کمیت سیا سی غیروا بسته خو یش گر د ند.
ا ما ا ین را ا زنظر نبا ید د ورد ا شت که روا بط وحسن متقا بل د ر جهت منا فع طر فین به نفع مر د ما ن کشو رها ، معنی وا بستگی را ا را یه نمید هد.
تکرا رآ میگو ییم که یکی آ مده ا یم و هزا ر بر میگر د یم و ا شا ره مید هیم که ا ین با ر نیا مده ا یم که به ما نند گذ شته بت ها ی نو بسا ز یم و ا ز نو برا ی عبا د ت کرد ن بپردا زیم ، منا فع علی کشو ر را بخا طرعد ه محد ود به قما ر ببا ز یم .
ا گر د رلب آ ب روا ن ا ستا د ه با شی،عا شقا ن نا مرا د همیشه د رین مورد قصه ها کر ده ا ند .
بهتر میدا نی که آ بها همیشه ا ز مقا بل چشما ن ما میگذ رند ، د ر پیش روی ما پو قا نه( حبا ب) ها را میترکا نند و لی خو د آ ب محو ه نمیشو د، د ر زما ن د یگر د ر مکا ن د یگرحبا ب تو لید میکند.
ا جتما عا ت به ما نند آ ب، نظربه گرد ش زما ن د رتغیرا ست، تغیر محل میکنند ، تغیر شکل مینما یند ، ا زد یده ها نا پد ید میگردند و لی خصلت خو د را حفظ مینما ید.
ا جتما عا ت شخصیت ها را د رزما ن معین د ر یک مکا ن معین تولید میکند وبرجسته میسا زد و مو ظف به ا نجا م ا مورمیگردا ند ، زما نیکه نیا زش برآ و رده شد، د ر زما ن د یگر ی شخصیت مو ر د ضر و ر ت خو د را بو جو د می آ و ر د .
همه شخصیتها چطوریکه حبا بها به روی آ ب تو لید میشوند ومیتر کند وحبا بها ی نو بوجو د می آ یند.
ا جتما عا ت هم به ما نند آ ب برا ی همیش د رجریا ن ا ند، متغیرا ند و متحو ل و به پیش میر و ند، افرا د و شخصیت ها ی مو ر د نیا ز را می آ فریند و بکا ر می گما ر د.
قبل ا ز ما د یگرا ن هم برگشت کرده بود ند ، مگر با متو د غلط آ مد ه بو د ند ، با توپ و تفنگ آ مده بود ند ، میدا نید که توپ وتفنگ فرهنگ خو د را دا ر د ، عقل و خرد، آ د م ها را میگیرد وبه جها ن جها لت وخرا فا ت تحو یل مید هد، بین توپ و تفنگ وقلم وکا غذ فا صله زیا د ا ست، ما یکی آ مده ا یم ، هزا ر بر میگر د یم ، با قلم کا غذ برمیگرد یم قلم وکا غذ فرهنگ خو د را دا ر د ، قلم وکاغذ جا ده رفتن به سوی ا یجا د شرا یط ا نسا ن د و ستی، نو ع د و ستی و پله ها ی ر فتن به سو ی جا معه مد نی، و شر ا یط تطبیق د مو کرا سی ا ست.
هر د و لت مر د کشو ر میخوا هد که د ست آ و ردی دا شته با شد و لی د ست آ و ر د ا ستقلا ل عمل د ر، ا دا ره را با خو د به همرا ه دا رد ا گر چنا ن نبا شد ، چنین نمیشو د ، د ر صو ر تیکه چنا ن با شد، تو جه به سرما یه ها ی بی نظیر کشو ر ( نخبگا ن) متو ا ری ، با عث حل مشکل میگر د د .
و قت تصمیم گیری ا ست، قا صد ز ما نه صدا میز ند که و قت تصمیم گیری ا ست، شر ا یط زما ن ا ین مکلفیت را بد و ش شر یف ترین ا نسا نها و ا گذا ر میسا ز د که حر کت نما یید ا ز جا ا ستا ده شو ید ، د ر حرکت با فتید، بروید با هم جمع شوید ، تصمیم جمعی بگیرید، زیرا تصا میم خر د جمعی نتا یج مثبت را ببا ر آ و ر ده ا ست .
قد م به قد م پیش برویدعجله نکنید، شما را ما رگزیده ا ست ،ا زریسما ن د را ز بترسید ، شیر لبا ن تا ن را سوختا نده ا ست ، آ ب یخ را پف کرده بنو شید .
خرد مندا ن ا زهرگو شه و بیشه جمع میشو ند و می فر ما یند که
د ر یکجا شد ن وا تحا د کرد ن ، هو شیا ری سیا سی د ر کا را ست با ید که هریک د ر آ غا ز ر فتن به سو ی و حد ت و یا سا ختا ر جبهه، طبق تفا هم قبلی ، جا یگا ه خو یش را د رعمل مشترک روی ا هدا ف مشترک د ر یا فت نما ید ونما یند گی ا زگرا یش سیا سی خود را کرده بتوا ند، تا د رمرا حل بعد ی ز مینه ها ی ر فتن به و حد ت تشکیلا تی سا د ه گر د د ، ا گرا ین طو رنشد، بد ا نکه د رسیا ست سرخ کشید ی بردی معنی خو د را پیدا مینما ید و دا نسته میشو د که
د رسیا ست سه پته با زی فا جعه ها را د رکشورما ببا رآ ورد ه ا ست سیا ست با زی، قطه با زی،قما ربا زی، کو ک با زی، بود نه با زی، کفتربا زی، گا وبا زی، سگ با زی، لو لک با زی، د رمجمو ع همه با زیها ، د ریک رد یف به شما رمی آ یند .
سیا ستی که د رآ ن ا نسا ن مو رد تو جه نبا شد و ا نسا نها نتوا نند
آ گا ها نه د رتصمیم گیریها نقش ا یفا نما یند، گر دا نند گا ن ا ین سیا ست ها را بنا م سه پته با زا ن سیا سی یا د مینما یند، و سه پته با زا ن را د ر آ ینده ها ی سیا سی ا فغا نستا ن جا ی پا ی نیست .
بالا
بازگشت