خوشه چين

 

 خا ر پشتک

 

        من د رگذ شته ها، نا م چو چه خارپشتک را ا ززبا ن ما د رخا ر پشتک، بخمل بچیم ا وشنید ه بودم ومیگفتم  که خار پشتک، به  فرزند   د لبند  خود صدا  میزند، بخمل  بچیم ا و............بخمل بچیم، بیغم با شی ، که به سروروی بخملی ا ت ، تنها من د ست میکشم و نوا زش مید هم، کسی د یگری، حما یه گرتو نیست، مید ا نی که تورا به قیمت جان خریده ا م، توجا ن من ا ستی، تودل بند من ا ستی، تورا د ر بد ل، سه مر تبه  شکست خو د ، د رمقا بل، همسا یه  غر بی تا ن  به   د نیا آ ورد ه ا م، و پر و رش د ا ده ا م،ا ز گو شه و کنا ر، جمع کرد ه ا  م ، بر ا ی تا ن کفتا ن شخصی را بنا م محمد علی جنا ح سا ختم، تا با شد همه تا ن به صدا ی آ ن لبیک بگو یید، قسمت ها ی بنگا ل شر قی و بنگا ل غر بی را  کشوری بنا م پا کستا ن، نا م گذا ر ی کردم ، بد بختا نه که بنگال شر قی ، خو د را ا ز شما جدا کر د، کنو ن بنا م، دو لت بنگله د یش مستقل، حا کمیت سیا سی خو د را دا رد.

و لی ا زینکه بنگله د یش ا ز لحا ظ ا سترا تیژ یک ، به ما نند پنج ا یا لت چو ن ، کشمیر، پنجا ب، پشا و ر، سند، و بلو چستا ن ، د ر مسیر شا هرا ه ا قصا د ی به  طرف غر ب ، پا کستا ن  یعنی  ا فغا نستا ن و ا زا نجا به جا نب شما ل قرا ر ندا رد،  بر ا ی ما بی ا ر زش ا فتا د، نخو ا ستیم که خو در ا مصروف نگه د ا ریم، آ نچه که برای ما مهم ا ست، موجود یت پا کستا ن ا مروزی، ما ا ز پا کستا ن ا مروزی، با تما م قو ا حما یه و پشتیبا نی مینما ییم ، نه ا ینکه حما یه بلکه کمکها ی ما لی  و نظا می و ا ستخبا را تی  هم مینما ییم ، چرا ا ین کا ر را میکنیم؟

    بخا طر یکه د ر رو ز ها ی د شو ا ر، د رشرا یط جنگ سرد خطر      نا ک ، د رمقا بل یک کشورا بر قد رت خطرنا ک ، بلا ک شرق دررأ س  آ ن ، ا تحا د شو ر و ی مو جو د بو د، به ا مر ما بخا طرحما یه منا فع   ا ستر ا تیژ یک ما، مو ضع گرفت، خد ما ت قا بل قدری را برا ی نفوذ ما د رد ا خل، ستو ن پنجم د شمن ا نجا م دا ده ا ست وآ ن قد رت عظیم گو یا که د ژشکست نا پذیررا آ ما ده به پذ یرش شکست نما ید، و د و لت متما یل به ا بر قد رت و قت یعنی ا تحا د شو ر و ی را ، بو سیله خو د ا فغا نها ، د ربد ل پو ل نا چیز، ا ز ریشه و ا ز تهدا ب ویرا ن سا ختند و ا ر دو ی منظم با دا شتن تشکیل بیش ا ز ( 500000 ) نفری را با د ا شتن و سا یل مجهز و مد رن و  سیستم متر یک، ووزا رت د ا خله معا د ل با تشکیل ا رد و را و ا ر گا ن ا ستخبا را ت را ، ا -ستخبا را ت که د ر ا مر د فا ع میهنی ، ا فغا نستا ن چنا ن یک ا ر گا نی د ر گذشته ها ند ا شت،ا ز بین برد ند، آ ن مرغ بلند پروا زد یگر پر و با ل ندا ر د که به آ سما ن ها به پرو ا ز آ ید، د ر هر زما ن و د ر هر و قت که بخوا هیم د ر ا ختیا ر ما ا ست ، ما د ر خا ر پشتک نمیخوا هد که چو چه بخملی خو د را فدا ی یک چند نفر نو کرا ن زرخرید  تا زه وا ر د خو د در صحنه سیا سی نما ید، ما د ر چو چه بخملی، ا ین را میدا ند که یا ر قدیم ا سپ زین کرده ا ست ، هر زما نی که بخوا هدو یا هر زمانی که خوا سته ا ست به حیث وسیله فشا ر،علیه حریفا ن منطقوی خود ش ا ز شا ن کا رگر فته ا ست .

  طورمثا ل ، بعد ا ز را ند ه شدن حکومت مجا هد ین ، توسط ا رد وی ، منظم پا کستا ن، به ا شاره( خا رپشتک کلا ن وشرکای ا قتصادی ا ش) و به قد رت رسید ن، طا لبا ن، به حا کمیت سیا سی، گلها ی ا مید دولت چو چه خا ر پشتک ، به شگفتن آ غا زید، صلا حیت ا مرو نهی ا جرأ ت ا مو ر کا ملآ به ا ختیا رچو چه خا ر پشتک با قی ما ند، آ نچه را که چو چه خا ر پشتک ، ا زما د رخو یش به ا رس گرفته بو د ، د رتطبیق آ ن، ا زهیچ نوع  سعی و تلا ش د ریغ نکرد، ا ز محو فزیکی شخصیت ها ی فر هنگی و سیا سی و نسل کشی تا قطع د ر ختا ن مثمر و غیر مثمرو تخریب بند و ا نها ر و غیره نها د ها ی کشو ر ما د ریغ نفر مو د ند، بیخبر ا زآ نکه د م شیر د ر زیر پا ی رهگذ ر میگر دد.

قصر سفید وا ژ گو ن میشود، آ هنگ زما ن د ر سر نا ی ا لقا عده پف میکند ، گویا که سورا سرا فیل بود، خا رپشتک بزرگ ا زحا د ثه د ر  هرا س می ا فتد، ا ز هما ن آ غا ز، خا رپشتک کبیر، با لا ی نوکرخود

به قهر میشو د

د ر تعویض مهره

د ست بکا ر میشود

د رین دا د و گرفت

با یک قفا ک

هزا ر یک روی

 ا فگا رمیشو د

کسی به زیر

مشت و لگد

و د یگر ی

زیر ضربه

بو ت و پیزا ر میشو د

د ر آ سما ن

بی پنجا و د و

غم میز ند

گو یا که فیل

پشه را

با د م میز ند

ا سپ د و ستم

طا لب را

با لگد وبا سم

میز ند

گر یزی ها

کسی را غند ل

د یگر ا ن را

 گژ د م میز ند

رو ز محشر شد ه

جنتی و د و زخی

هردو

را ه گم شده ا ند

د و زخی حر ف ا ز بهشت

بهشتی حر ف ا ز جهنم میز ند

خا ر پشتک د ست با لا د ا رد

و رد زبا نش شد ه

تنها حر ف ا ز، میز نم ، میز نم، میز ند

چرا خا ر پشتک کلا ن با لا ی نو کر خو د ، قهر شده بو د، بخا طریکه   ا و جنگ شیعه و سو نی را د ر منطقه سا ز ما ند هی میکر د، ا زین     ا زما یش کو تا ه بر آ مد، ا گر چه که کو شید ، عبد ا لعلی مزا ری را ترور کرد  ا ما خر د مند ی ، طر فدا را ن ( مزا ر ی ) به پلا ن شو م و خطر نا ک ، خا ر پشتک کلا ن ، خند و ما نع وا قع گرد ید، گرفتاری کا ر مندا ن قنسول گری ا یرا ن وکشتا ر آ نها تو سط نو کرا ن، خا رپشتک، آ گاهی  و د را یت د و لت، ا یرا ن را به ا ثبا ت ر سا نید که د ر ما جرا ، ا ز منتهی د پلوما سی کا رگر فتند، نخوا ستند که بها نه را برا ی دشمن قوی هیکل خو د آ ما ده بگر دا نند.

   تخریب مجسمه های بود ا،ا ین آ ثا ربی نظیر فرهنگ ومد نیت جهانی که ا فتخا رش نصیب ا فغا نستا ن میگر د د، به ا ین مطلب ا شا ره مید هد که، خار پشتک ، ما جرا جوو متعرض، د رین قضیه نظری د ا شت، تا ا گر بتو ا ند درمنطقه ، جنگ ا د یا ن را ( ا سلا میز م و بو د یزم را ) سا ز ما ن د هد.

  ا ما خا ر پشتک کلا ن نمیدا نست که ستو ن فقرا ت، هسته های علوم را  چه ا ز لحا ظ ، سا ینس وتکنا لوژی وچه ا ز لحا ظ ، سیا ست گذا ر یهای ، ا قتصا دی و سیا سی، ا ستا دا ن خود را ، ا زکشو ر پهنا ورهند، بنگله دیش وبرما وسا یرکشورها ی حوزه بحرهند دا رند،آ نها به  هیچ و جه  نخو ا سته ا ند ، که با د شمن متجا و ز و تبه کا ر، رخ به رخ بجنگند، بلکه میجنگند، تنها با د ستا ن خا لی ، با مغز سر د و قلب ما لا ما ل   ا زعشق به ا نسا ن و حو صله مند ی فرا خ.

بر میگر د یم با ز هم رو ی دا ستا ن ، خا ر پشتک و پسر بخملی خا ر پشتک.

د رین رو زها :

خط د یو رند

تبد یل گشته

به چر ند

رو ی همین مسأ له ا ست

سا ل به سا ل

نو کرا ن جد ید

میخر ند

ا گر کسی نو کر ی کر د

دنیا گل و گلزا ر ا ست

و رنه سر ش را میبرند

 شکمش را مید رند

فعلآ

خط د یو رند را چه کنیم

زعما ی ا پند را چه کنیم

و طن فرو شا ن

خیله خند را چه کنیم

ا فتیده د رین زا ر

لجن را چه کنیم

ا فتیده به جا ن هم

کله مشتی

د ست به یخن را چه کنیم

بیا یید که مطا لب ز یر را ا ز نظر خو یش عبو ر د هیم

ا فغا نستا ن با تما م حد و د ا ربعه شما ل و جنو بش ، کو ها ی بلند ش ، و د ریا ها ی خرو شا نش د ر حلقو م ا مر یکا فرو رفته ا ست بلعیده شده ا ست ، ما حق ندا ر یم که د ر د ل درو ن ا یا لا ت متحده ا مر یکا  روی خط د یورند ، حر ف بزنیم ، خط د یو ر ند یک تخته شطر نج ا ست برا ی سر گر می  بیکا را ن که صر ف حر ف بزنند ، غیرمسوولا نه ا ختلا فا ت  را به نفع د شمن چا ق بسا ز ند.

 خط د یو رند و سا یر خط ها ی سا ختگی که ملت ها و خلق ها ی ما را  هم  ا ز سمت شر ق و هم ا ز سمت غر ب و هم ا ز سمت شما ل جدا سا خته ا ست ، د ر شرا یط مو جو د، د ر حا لیکه جنگ میا ن نو و کهنه جر یا ن دا رد و پا کستا ن همین ا کنو ن حما یه گر و ضعیت کهنه ا ست زیر ا که همیشه ا ستقرا رو ضعیت کهنه د رمنطقه د رآ سیا ب پا کستا ن آ ب میریزا ند و ر یختا ند ه ا ست. مسأ له خط د یو رند، د ر مو جو د یت هم چو فضا ی سیا سی و نظا می منطقو ی   را ه حل خو درا یا فته نمیتو ا ند، زما نیکه، کهنه گرا ها، تسلیم بوا قعیت ا نکشا فا ت علو م شد ند، آ ن زمان ا ست که جا معه جها نی به صدا ی ملت غیو ر  ا فغا ن رها شده ا ز زنجیر، همه بد بختی ها و سیه رو زی ها لبیک میگو یند ، ما با ید بدا نیم که د رشرا یط مو جو د، به آ ذا ن غریب کسی به نما ز نمی آ ید.

   آ تش با د و چو ب آ غا ز میگر دد،د ر ینجا مرا د ا ز د و چو ب خو د ا فغا نها ا ند که یک عده نو کر شد ه ا ند و د یگر ی بخا طر، حفظ  شر ف و نا مو س و طن، خو ا ر و ا بتر شده ا ند  و جنگ ا ز رد و بد ل سخن، د ر طو ل تا ریخ مر د م ا فغا نستا ن ا ین تجربه را تکرا ر کرده ا ست، عمق ا ین چاه را ما د یده ا یم، آ دم ها ی عا قل د وبا رد ریک چاه نمی ا فتند ما با ید که ا و ل سرعقل بیا ییم ، که صا حب و طن شو یم و بعد رو ی پروبلم های خطو ط مرزی چطو ریکه ا روپا یی ها ، با دا شتن مرزهای معین، منا سبا ت ا قتصا د ی، سیا سی و تجا ری خو د را بر قرا ر سا خته ا ند، مدا خله گر ا ن بدا نند که ما ضر ب ا لمثل دا ریم، که گفته ا ند آ مدن به دل خود، رفتن به دل صاحب خانه،هما نطوریکه،ا نگلیسها سه مرتبه  به میل خود آ مد ند و رو س ها هم ، به هنر نما یی خود شا ن آ مد ند، و لی ر فتن شا ن به میل مرد م و قو ت تو ده ها صورت گر فته  ا ست

د رین رفت و آ مد ها

و گیر و دا رها

همیش حلو ا به د هن

سر کا ر بو ده

و مشت و لگد

بر فر ق یتیم

ا ین نو کرا ن ا جنبی بدا نند که

ا ورا ق  همیشه برمیگرد ند

و فر ق ملا نصیب تبر میگر د د .

   پر ند گا ن مرد صفت د رهمه جا یک نوع آ هنگ میدهند، ا ین آ هنگ   آ هنگ، پر ند گا ن آ زا د ا ند یش ا ند.

 

 ا و خدا

ا ین چه ما تم ا ست

د ل د ر و جو د م د ر تب و تا ب ا ست

شما خود مید ا نید

که چرا ا ین طو ر میکنند

د رخت ها سر بریده شدا ست ، که آ شیا نه کنیم،بند و ا نها ر کو ر شده که آ ب بنو شیم ، مزا ر ع خشک شده ا ند ، که دا نه چینی نما ییم ، چو چه گک ها ی ما را نو ل چنگ ها آ مد ند، خو رد ند ، جو ره که رو زی ر سا ن خا نه بو د و آ زا د ا ند یش، با تیر تفنگ زد ند ش ، کشتند ش ، به ا ین منظو ر که تو همیش د رشا خ د رخت بلند مینشستی، ترا نه میخو ا ند ی و به آ زا د ی خو د عشق میو رزیدی ، میهن میگفتی و طن میگفتی، مرا بی جو ره و و بی مد د سا ختند، ند ا رم ا زین به بعد یا ر غم خوا ر ندا رم ، ببینید ا ین د شمنی ما د رخا ر پشتک را ، که ما را و هزا ر ا ن هم نو ع ما را ، ا ز زند گی نا ا مید سا خته ا ند، آ رزو ها ی که د ر د ل دا شتیم ، نخو ا ستند که به آ رزو ها ی خو د مو فق شو یم.

و لی نمیدا نم که برا چه؟

 و با ید بدا نم  که ا و چه چه ا ست؟

ببینید که

ما تم زده ا م

چها ر د و پیر م را  خا ک گرفته ا ست

گما نم  میکنم که

د رصحرا ی د لم گر د با د و زیده

ا ما نمیدا نم که چرا ؟

و با ید بدا نم که

ا و چه ا ست؟

به فکر م که

آ رزو ها ی سر کو فته ا م

د ر نیمه ها ی شب و تا ر

 د ر د ا خل سینه ا م

نا خو نک میز نند

ا زین خا طرا ست که

به خمو شی د یرینه ا م

پا یا نی میبخشد

آ رزو ها ی سر کو فته من

مر می ستم گرا ن را

ا ستقبا ل میکر د

یکبا ر نا گها ن

د فعتآ بر ق میز نند

به چشما نم

فا ش میشو ند

 را زها ی نهفته

مید ا نید که ا و چه ا ست

بلی مید ا نم

آ نکه میخو ا ستم

آ ن چه بو د

مقا و مت

 ا ستا د گی

مقا بل ستم گر

د رند ه خو

فر زند ا بلیس

آ ن بو د

مو ج خلق ها

ا ینه که آ مد ند

صد ا میز نند ا ز پشت د رها

ا ز پشت د رها صدا میز نند

که

به سر نو شت ملت ما

حا کم شده سر ما یه سا لا ر جها ن

یکه یکه ، همه را میکشند

و طن پر ستا ن را

پر ند ه ها ی بلند پر وا ز را

بی جو ره میسا زند

بی آ شیا نه میسا زند

ا ین یزید ها ، فرعو نها ، نمرو ت ها

هتلرها ، مو سیلینی ها ، ستا لینی ها ، پو لپو ت ها

و بو ش ها

د ر میا ن کو چه ها غو غا میکنند

ا ز میا ن قریه و ده و شهر

ر ژه میر و ند

و شعا ر مید هند

و را ه میر و ند

سیلا ن میکنند، به رو ی زمین

قطر ه قطره ا ز بلندی ها

میچکند

چکا ن چکا ن

به پا یین می آ یند

سیلا ن میکنند به رو ی ز مین

 تا به مو ج خر و شا ن مبد ل گر د ند

میگو یند که

دا نا به د نبا ل کا ر رود

نا د ا ن پس ا مید

خد ا برا ی ما

چشم و گو ش

عقل و خر د و هو ش دا ده ا ست

ا ین قد رت را

برا ی آ قا ی کر زی

ملت ا فغا ن نه

بلکه رییس جمهو را مریکا

بو ش دا ده ا ست

 و قصه ها را شنیده بود یم

که میگفتند

 خدا برا ی هر نمروت

 پشه آ فریده ا ست

هر فر عو نی را

مو سی  بس ا ست

میر و یم د ر پی گم شد ه خو د

آ ن گم شد ه ما چه ا ست

آ ن گم شده  ما

 عبا ر ت ا ز آ زا دی ا ست

 میگو ییم که

د شمن د و ست نشده

شکمبه گو شت

و بر ا ی  جنبش چپ

 میفهما نیم که

" د ه د ر ویشی  در یک گلیمی بخسپند"

" د و پا د شا ه د را قلیمی نگنجند"

مرا د ا ز درویش د رینجا( عیا را ن معا صر)، جنبش چپ، نما ینده های با ا عتبا ر تو ده ها ی ملیونی کشو ر، ا عم ا ز رو شن فکرا ن، ز حمت کشا ن، کا ر گرا ن ، اهل حر فه و پیشه و ا نسا نها ی متکی به با زو ی خو د میبا شند.

  مرا د ا ز پا د شا ه ، هسته ر هبری تما م ا حزا ب و سیا سی را جستر شده ، د ردو لت و ا حزا ب و سا ز ما نها ی سیا سی که بنا به دلا یلی  نخوا سته ا ند و یا نمیخو ا هند که خو درا  ثبت و را جستر نما یند.     

پس بنا برا ن به ا ین شکل

ما که هستیم نمیشیم کسی

به ا ین خا طر ا ست که

ندا ریم یا ر و هم نفسی

همه میگو یند که

با هم  یا ر شو یم

همه با ید که

ا ز خو ا ب بید ا رشو یم

خو د ر ا تکا ن د هیم 

هو شیا ر شو یم

 " قد ر آ یینه بدا نید چو هست"

"نه د رآ ن و قت که ا فتا د و شکست"

با آ نکه متجا وزین خد مت گذا را ن خود را دا رند، ا زنظرمتجا وزین،  که میگو یند.

خر گر چه بی تمیز ا ست

با ربرد نش عزیز ا ست

 و با ز میگو یند که

سر خر با ش

صا حب زر با ش

 ما کسا نی را که گما شته ا یم نا گذ یر ا ند که ا زمنا فع ما د فاع نما یند.

  با د ر نظر دا شت پا را گرا ف فوق به ا ین نتیجه میرسیم که د رقد م    ا و ل ما با ید، خو د آ گا هی ملی را بین ا قو ا م، قبا یل ، ملیت ها ی با هم برا د رکشو ر با لا ببریم تا آ نها بدا نند که سر نو شت کشورما به       ا تحا د و یک پا ر چگی کلیه ا فغا نها ( وووووووووووووووووووو غیره گره میخو رد) ا گر ما کشو ر آ زا د دا شتیم ، حکو متی که بو جو د می آ ید ، نما ینده مر د م ا ست ، نما ینده مر د م خد مت گا ر مر د م  میبا شد.

  د رمسا یل  خو رد و ریزی که صلا حیت حل آ ن ا ز عهده  زما ن ا ست نبا ید خو د را مصرو ف نگه کر د، طبق نیا ز مندی آ ن زما ن نسلها ی بعد ی، منا سبا ت ، حسن همجوا ر ی نیک خو د را با همسا یگا ن خو د قا یم میسا زند. پیا م ز ما ن ا ست، که میگو ید آ هنگ آ ینده ، شتا با ن و خرو شا ن می آ ید، هیچ نوع مین گذا ری ها نمیتوا ند، ملت ها را ا ز هم جدا بسا زد، ا گرمیتوا نست، د یوا ربرلین قوی تر ومحکم ترا زا ن بو د، ا نکشا فا ت آ یند ه به نفع نو می آ ید ، سیل آ سا می آ ید، زما نیکه ، سیل آ مد، نمی پر سد که را ه دروا زه کدا م طر ف ا ست، درو دیوا ر و تهدا ب کهنه را با تما م قو ت بوش ا ز صحنه می پرا ند ، قا نو ن مند می پرا ند.

   ( ژ یره زما، وا ک یی دملا ) کشورا زما ا ختیا رش بد ست بیگا نگان

رییس جمهورش گریه میکند، گر یه بیا ن شکست ا ست و نا ا مید ی.

به ا ین نتیجه رسیده ا یم که گفته شود، بزن ده جانش که چپنکی ا ست،    ا و ل به سر ش کلا ه ما ند ند ، و بعد د ر تنش چپن کر د ند ، مر حله سو م د ر جا نش میز نند، میگو یند ش که به دروغ ، نا له و زا ری کن و مخا لفت کن، ما خر سوا را ز زیرریش ملت ا فغا ن ، تیر میشویم،           ما ا ز تو هستیم را  ضی

و تو مر د م خو د ه بد ه با ز ی.

و قتیکه ما و شما پلا ن را

کرد یم تطبیق

چه حا جت ا ست به قا ضی

 

چشم سفید را با ید که جو ا ب دا د

بلی : قا ضی ا را ده  خو ا ست و ا رما ن مر د م ا ست، بر ا ی بیا ن ا را ده و خو ا ست مر د م.

آ ما ده میگرد د

جنبش وغو ر زنگ

ا تحا د میکنند

قلم و کا غذ و د یوا ت و رنگ

ا ختیا ر مید هند خو د را

بد ست، آ د م  ها ی هو شیا رو زرنگ

به کا غذ سفید مینو یسند

که ملت ا فغا ن متحد شو ید

تا ا جنبی فرا ر کند بید ر نگ.

  

 

 

---

بالا
 
بازگشت