خوشه چين
گا هی نو بت ا د ی ا ست
گا هی نو بت ا با
با مشت گر ه خو ر د ه
نو بت خلق ها ا ست
میگو یند که
آ سما ن ما
همیشه غر ید ه ا ست
نا لیده ا ست
و بعد ش
بلا زا ییده ا ست
ا ز بیم ا ین بلا و آ فت قر ن
پر ند ه ها تر سیده ا ست
و پر یده ا ست
بعد ا ز غر ید ن آ سما ن
مو ج د ریا آ مد
مید ه ر یگ ها را بر د
با ر د و م آ مد
سنگچل ها ر ا بر د
د فعه سوم سنگ ها را برد
د فعه چها ر م
گل و خا کها را برد
به د فعا ت د یگر
د رختها وتا ک ها را بر د
شما ل حا د ثه آ مد
چرا غ ها را خا مو ش سا خت
همه نا ا مید گشتند و ا سو خت
د یگر پروا نه ها نیا مد ند
که به شمع خرد بسو ز ند
ا گر سید جما ل ا لد ین ا فغا ن را ، فضا ی تیره و تا روحشت بیرون کشید، ا ما گذ شت ز ما ن به ا ولقب فیلسو ف شر ق دا د، ا گرمو لا نا جلا ل ا لد ین بلخی را، عصر کهن با ا و سر و سا ز ش نکر د، و لی عصر جد ید به ا و لقب فیلسو ف، خرد آ فر ین جها ن د ا د، د رترکیه به شمع مزا رش هزا را ن پروا نه خو د را میسو زا نند.
ا گر حکما ی و قت ا مر کر د ند که ا میرنا صرخسروبلخی را د ستگیر
ا و را تکه تکه نمو ده، پا ر چه ها ی گو شتش را به زا غ ها تقسیم نما یند، مگر ا مرو ز پیر وا نش هزا را ن ، هزا ر خا نوا ده را ا ز چنگا ل وحشت قر ن نجا ت دا ده ا ند و به جا ها ی ا من ا نتقا ل دا ده ا ند و مید هند.
گُلی نما ند
که با رد یگر
بلبلا ن به تما شا ی آ ن بیا یند
و نغمه سرا یی کنند
با آ نکه گل ها خا ر دا رند
د ید ه د را یی کنند
آ سما ن ما! بلی آ سما ن ما، با لای ما د روطن ما رحم نکرد، فرزند ا ن ا صیلش را یکی پی د یگر، د رد وره ها و زما نه ها ا زآغو شش گر فت، و به فرزند ا ن نا خلفش و ظیفه سپرد، تا هست و بو د ش را بد زد ند و ببرند و بسو زا نند.
هست وبو د یک کشور، که به مرد م( مجمو ع ا قو ا م و ملیت ها ی با هم برا د ر با حقو ق برا بر) آ ن کشو رتعلق دا رد،عبا رت میبا شند ا ز .
1- مجموع،تحصیل کرده ها درسطوح مختلف ورشته های گونا گون.
بد بختا نه که قا بل ملا حظه ا زین سر ما یه ها ی ملی را تحت نظا ر ت ا ستخبا را ت پا کستا ن و سا یر ا ستخبا را ت به ا صطلا ح د و ست و د شمن ترورکرد ند و د رمحا بس ا عدا م کرد ند و د یگرا ن را ز ده و زخمی مجبوربه فرا رکرد ند.
2- ا ر د و قو ت ها ی دا خله و ا منیت ملی که حفا ظت گرقوا نین ، ا منیت دا خلی و ستر سر حدا ت کشو را ند، به ا مر د و لت پا کستا ن، ا ز کا رد و پیش قبظ و زیرمحمد ا کبرخا ن که بیا ن گرنا مو س کشو را ست، گر فته تا به مکرو ف، د ا کترنجیب ا له د ر با زا رکا رخا نو به فروش رسا نید ند .
3- مکا تب و مدا رس را ومو سسا ت تعلیما ت عا لی را ، ا ین مجا هد ین را ه حق وعدا لت ، تحت نظا رت ا ستخبا را ت پا کستا ن وا یرا ن،د ر د ا د ند و حریق سا ختند.
گا هی نو بت ا د ی ا ست
گا هی نو بت آ با ا ست
فکر نکن که
به سر ت کلا ه ا ست
به تنت قبا ا ست
د یروزا گربا ما بود
جیز گرما گفت
و ا عترا ف کرد
که حفا ظت
ا زین کلا ه و قبا ه
خطا و گنا ه ا ست
ا گر ا ز چپ آ مد ی
بر آ مد ت
را ست به را ه ا ست
ا ما
ا مرو ز با شما ا ست
مگرا ین قبا و کلا ه که
به شما د ا ده شد ه ا ست
کلا ه پر ا ز هیرو یین و حشش ا ست
و قبا پر ا ز کیک و شپش ا ست
جیز گر شما هم
سرا سیمه شد ه
و و ا رخطا
تو به میکند
میگو ید ا ستغفا ر
ا قرا ر میکند
ا ظها ر مید ا رد
که
منم گنه کا ر
ا شا ر ه به آ ن مید هد
به د ست ر ا ست گر فتم
ظا لما نه گر فتم و بی ر حما نه
میگو یند که
با د ست کر د ی
با گر د ن بکش
تسلیم کرد ن به د ستا ن چپ
به را ه ا ست
ا گرا ین کا ر را نکنم
خیلی ا شتبا ه ا ست
منطق زما ن میگو ید که ا گر د یروز، د را و ضا ع و ا حوا ل کشو ر ما،عنا صر پیش رو آ گا ه را خلا ف ا را د ه و خو ا ست عا مه ، جبرآ و قهرآ ا ز سمت چپ وا ر د معر که نما ید، ولی گذ شت زما ن برا یش و ظیفه سپرد، و گفت که د ست آ و رد ی ند ا ری، بنآ شکست را بپذ یر، ا زچپ آ مد ی به را ست تسلیم کن بر و و لی شرا یط کنو نی به جا نب را ست بیا ن مید ارد ومیگو ید که د ست آ وردی ند ا رید، شکست را بپذ یربه چپ تسلیم بکن برو.
فر قی نمیکند
د یر و ز
ا گر خا ینی با خا ینی
معا مله کر د
مگر خلق ا فغا ن
با بیگا نه مجا د له کر د
و مقا بله کر د
د رگذ شته ا ین شعا ر رو ا ج بو د
پو ل و دا را یی فدا ی سر
سر فدا ی نا مو س
و لی برعکس همه چیز، سرو نا مو س فد ا ی پو ل گشته ا ست
چرا ؟
ا ی همو طن ، کشو ر ت را ، با زا ر سیا ه سا خته ا ند، حقیقت را به نما یش میگذا ر ند، ا ین د لا لا ن آ زا د ی، آ زا د ی را ر یکلا م کر د ند، بر د گی خر ید ند، و جدا ن ، شر ا فت ، نا مو س، میفر و شند ، را ستی و صدا قت را به د رو غ معا مله میکنند،علم را به جها لت بد ل کر ده ا ند.
ا ین د لا لا ن،هر کد ا م ، ا ز د و پیا زه ها خو د را آ ویزا ن کر ده ا ند،گو یا که مشتک ترا زو را به ا ختیا ردا رند، عدا لت مینما یند مردم فکر میکنند که ا ین ها عا د ل ا ند.
ا مرو ز
شمشیرزن مید ا ن
برا ی حما یه و حفا ظت
نا مو س و طن
( عیا را ن جو ا ن) ا ست
د رهرد و ره د رحا لا ت بحرا نی ، قو ت ها ی نظا می ا ز کشو رد فا ع نکرده ا ست، بلکه با د شمن سر و سا ز ش کرده ا ست، ا ین سرو سا زش ها د رین تا زگی ها ا ز کود تا ی دا و د خا ن آ غا زوتا ا کنو ن ا دا مه دا رد .
بلکه ا ین عیا را ن بوده ا ند که ا زهرگو شه کشو رقد برا فرا شته ا ند و قیا م ها ی ملی و همگا نی را سا ز ما ند هی کر ده ا ند.
عیا را ن جو ا ن
د ر ا ینجا و آ نجا
د ر بین هر قو م و قبیله
ا ین ها
یکی لا لا ا ند
د یگر ش کا کا ا ست و
ما ما ا ست
آ با ا ست
د ا د ا ا ست
د ر شما ل و جنو ب
شر ق و غر ب
د ر همه جا ا ست
ر یشه د رد و را ن ا بو مسلم دا رد
یعقو ب لیث صفا ر
و سمک عیا ر دا رد
ر ستم و سهرا ب
و ر د زبا ن ها ا ست
ا ز د را ز نا ی تا ر یخ که بگذ ریم، د ر همه قبر ستا نها ی کشو ر ما عیا را ن نا مو س پر ست خو ا بیده ا ست، ا گر قرا ن خو رها ی قر ن بیست با حبیب ا له خا ن خا د م د ین رسو ل ا له، نا مردی کرد ند، و لی علم برد ا را و سید عبد ا لمجید کلکا نی ، رد پای ا ورا رشد و ا نکشا ف د ا د، ا ین مرد د لیر و با شها مت و خر د مند تو ا نا ی عصرخود،هیچ گا هی حا ضرنشد که سرنو شت خود ود وستان خود را
به شکنجه گر تسلیم نما ید، ر فت د ر را ه مدا فعا ن خلق و نا مو س و طن خو ا بید و خو د را ثبت تا ر یخ نمو د.
صمد سنگی هم به شکل عیا ربه سر عت د رخشید و لی ا ین شمعی که ا ز حبیب ا له فر زند سقاء شهید ا ن و سید عبد ا لمجید رو شن گر د یده بو د، نو رش چشما ن کو ته فکرا ن را کو رکرد، یک ا تحا د نا مقد س علیه ا و، ملنگ د ه سبزو حا جی قا د رحز ب ا سلا می به حما یه عد ه سیا ست گذا را ن د و لت، سا ز ما ن د هی گرد ید ا و هم د ر پهلو ی گذ شتگا ن خو ا بید.
و ضعیت مو جو د د را فغا نستا ن، آ د م را به گفته ها ی ( طا هربد خشی ) قر ین را به یقین به ا ثبا ت میر سا ند که گفته بو د، ا صل عبا ر ت را فرا مو ش کرده ا م ، ا ما ا ین معنی را بیا ن میکر د، و ضعیت شتا با ن و تیزروند ه ، جنگ سرد، دا رد که جنبش چپ نو به پا را د ا من کشا ن به سوی خو د ببرد، بد و ن شک، د رجا معه سنتی و عقب ما ند ه که بنیا د گرا ها میتوا نند، د رهرقریه و قبیله برای خود، پا یگا ه ا یجا د نما یند، د ر چنین شرا یط ، جنبش چپ به شکست قطعی مو ا جه میگر د د، ضرو را ست که د ر قد م ا و ل ، ا خوا ن د ر صحنه حضورخود را پید ا نما ید، بخا طریکه ا خوا نها، برنا مه برا ی عمرا ن آ با دی و پیشرفت ندا رند.
ا ین ها به ز و د تر ین فر صت، چهره ها ی کذ ا یی و د روغین خو د را به مرد م به ا ثبا ت میرسا نند، د ریغا که ا نسا نهای مستقل وآ زا د ا ند یش ، آ گاه، خلا ق و آ فرینش گر، د ل و د ما غ متجا و زین را میسا ید، بهترین بها نه خلق میشو د ، برا ی حریف تا حریف، حریف را د ر شر ا یط گرم و د ا غ ا ز صحنه بر دا رد، هم خو د بیغم شو د و هم به سوا ل با دا ر خو د پا سخ به مو قع بد هد.
ما د یگر طا هر بد خشی عا قل ند ا ریم و عبد ا لمجید پا ی مر د.
پهلوا ن صا د ق ( با یا نی) فر زند حا جی محمد ها شم خا ن هم ا ز جمله عیا را ن و شب گرد بو د و یگه تا زبی رقیب، هیچ د زد و رهز نی را، جرا ء ت نبو د که د رمنطقه د ر تا ر یکی شب، ا ز چشما ن عقا بی و تیزبینش، پنها ن شود، ا و مرد هو شیا ر، شجا ع مر د م د ا ر، نا ن د ه ، ر فیق با زورفیق د و ست، با و قا ر بو د.
یکی ا ز نمو نه ها ی شجا عت ا و را چنین بیا ن مینما یم.
ر هز نی بو د خیلی ها خطر نا ک ، بنا م شیر با لتو خیل مر بوت قر یجا ت قو ما ندا نی شهر چها ر یکا ر ا ز طر ف شب را ه گیری میکرد کلا ه ولنگی پو ل نقد سا عت بند د ست مر د م را به ز و ر میگر فت ا گر کسی ا ند کتر ین مقا و مت میکر د کشته میشد ، د و لت و قت ا ز کنتر و ل و ضع عا جز بو د مرد م محل خیلی عا جز بو د ند و به تکلیف، ا ز مر د م آ زا ری خیلی ها بد ش می آ مد، برا ی نجا ت مر د م د ل به د ریا زد ، بد و ا ز ینکه آ صیبی برا یش بر سد، د ز د جا نی و خطر نا ک را د ست گیر و به چنگ قا نو ن تسلیم نمو د.
جا یگا ه خا صی د ر میا ن کا که و خرا با تیا ن تا جقر غا ن کو هدا من ، و ا طا ف کا بل و قند ها ر د ا شت بد بختا نه که د ر کمین یکی ا زقو ما ندا ن ها ی مربو ط به حکمت یا رمعر و ف به پا د شا ه ربا ط ا فتید و جا ن را به حق سپا ر ید.
شهید شد ن مرمو ز جلا ل ر زمند ه ، ا نسا ن را به حیرت می آ و رد که چرا مر د ما ن بی مرو ت و نا مرد، د رمقا بل ا نسا نها ی ، با همت و ا نسا ن د و ست، ا عما ل نا روا ا نجا م مید هند ، جلا ل ر زمند ه را ا ز آ غا ز نو جو ا نی و جو ا نی میشنا ختم ، همه صفا ت و ا خلا ق عیا ری ا و طبعی و خدا دا د بو د، صفا ت ، کر کترو خصا یل ا و د ر ینجا گنجا یش ندا رد، ا و یگا نه کسی بو د که کشوررا ا زتو طیه د ولت پا کستا ن و یا را ن بز ر گ بین ا لمللی ا ش نجا ت د هد، بعد ا ز شکست و زیرد فاع و قت، ا وخا رچشم ، د شمنا ن سو گند خورده کشورو ا قع گرد ید، د و لت و قت مسو لیت وحما یه و حفا ظت ا ورا د ا شت، نه ا ینکه، غیر( آ گا ها نه ) ا و را هد ف مرمی د شمن قرا رد هد.
قو ما ند ا ن عبدا لحق یکی ا ز قو ما ندا نا ن معروف، به آ زا دی و ا ستقلا لیت کشو رعلا قه مند بو د نمیخو ا ست که به زا نو ی ، پا کستا نیها، سربه سجد ه بما ند، بد ین لحا ظ مورد سو قصد گر فت.
ا حمد شا ه مسعو د د ر مید ا ن هو ا یی بگر ا م به نما یند ه ا مر یکا گفت که ما نند د یگر ا ن به طا لب تسلیم نمیشو م ،ا ینها به حما یه ا ر تش پا کستا ن آ مده ا ند، و گفت که ا گرپا کستا نی ها تما م کشو ر را ا شغا ل نما یند، من ا زین کلاه خو د د فا ع میکنم و لی بعد ها د یده شد که، ز مینه ها ی تر و ر ش را آ ما ده کر د ند و بعد همه ا را ده ا و، و ا رما ن ا ورا به مبلغ پنجا ملیو ن دا لر بفروش رسا نید ند.
به عبد ا لعلی مزا ری گفته شد ه بو د، که د شمن به حما یه فو ز پا کستا ن دا خل کشو رما گرد یده ا ست و ما کشته میشو یم د ر جوا ب گفته بو د که ا گر سا حه را به د شمن ر ها نما ییم ، د شمن به ما ل و نا مو س مر د م تجا و ز مینما ید ، ا و رسم عیا ری را د نبا ل کرد ولی د شمن نا جوا ن مر دا نه ا و را به شها د ت ر سا نید.
غلا م نبی خا ن چر خی
مرد عیا ربو د
بر ا ی شا ه ا ما ن ا له
یا روفا دا ربو د
د ر ا خیر
قسمتش پا یه دا ربو د
نا د رخا ن
هم به د ربا ربو د
بر ا ی
شا ه ا ما ن ا له
ما نند غلا م نبی
سپه سا لا ر بو د
ز رنگ و هو شیا ر
شیطا ن
رو با ه ومکا ر بو د
به گفته کو د تا چیا ن
هفت ثور
شخص ظا لم وغدا ربو د
تقد یرش بد ست عبد ا لخا لق
به حکم پرو رد گا ربو د
سنا ر یو ی ا شغا ل کشو رما همیشه ،د رتغیر و تحو ل بو ده ا ست
ا ین بز بی جا ن و بی نفس سر نو شتش گا هی بد ست ا ین چا پ ا ندا ز و گا هی بد ست آ ن چا پ ا ند ا ز بو ده و ا دا مه د ا رد.
مگر چپ و را ست ما هنو ز سر حا ل نیا مد ه ا ند
بد ا نند که همین ا کنو ن ر و ی تجزیه کشو ر ما ، کا ر جر یا ن دار د، ا ین تجزیه کرد ن ها نه د ر د ما را دوا مینما ید و نه مشکل جها نی را حل و فصل میکند،آ نطو ریکه،ا یجاد مر ز ها ی تصنعی کشور ما را د رجنگ ها ی فر سا یشی دو ا م دار ، نگه کر د و سو ختا ند،ا گر احیا نآ تجزیه صو ر ت می پذیر د، گو یا که کشو ر ها ی خا و ر میانه و آ سیا ی میا نه برا ی همیش با جنگ با ید که د ست به گر یبا ن با شند و کشو ر ها ی چو ن هند ، چین و ر و سیه تزا ر ی با ید که ا ز تسا عد د ود چشما نشا ن کو ر گر د د .
( آ ب تا به گلو بچه زیر پا) امر یکا د ر پلا ن خو د شکست خو رد، امر یکا بد ست آو ر د ن مقصد ا ز مهما نا ن تازه وا رد خو د د رصحنه، از گلون مر غ طلا یی خو د خو ن گر فته ا ست
طر فها ی در گیر د ر قضایای جار ی در کشور
با ا ینکه عقده بد ل دا رند
د ند ا ن خا یید ن ها
چشم کشید ن ها
علیه ا ین و آ ن
گا ه گا ه ا ست
مگر چه سو د که
پلو د رما سکو د و د بو ی شد
شو له د رپیکنگ پیتی گشت
شیر د رسعو د ی تر ش کر د
د ا ل را د ر
ا سلا م آ با د شا د ی خو ر د
شکست و ریخت و ملا متی
نصیب ما و شما ا ست
د و ستا ن پا ک د ل
پا ک طینت
همت کنید وغیر ت کنید
چشم ا مید مر د م
به ط رف شما و بطر ف ما ا ست
ا ین حر ف ها تو نش
به گو ش ها ی ما
هم بیگا ه ا ست و هم پگا ه ا ست
د و لت مدا ر ا ن کنو نی
با ید بدا نند که
آ ن کلا ه و قبا ا ز
ا دا ره ا ست
برا ی کر د ن
ا دا ره ا ست
نه برا ی گرفتن
ا جا ره
د ل خلق و مر د م
ا ز د ستتا ن شد ه
پا ر ه پا ره
به تن تا ن نمی ز یبد
زیرا که
د ر آ ن کلا ه
کله کا پر جا گر فته ا ست
آ ن کلا ه پر ا زحشیش ا ست
ا ین قبا پر ا ز ا شپش ا ست
پس با ید هم کلا ه عیو ض شو د و هم قبا، تا که جا معه ما غا ر غ ا ز هر گو نه فسا د گر د د .
بر ا ی ر فع ا ین نو ا قص با ید که ر یسما ن ملت را سا خت.
ر یسما ن را
خو ب تا بش بد هید
عا ر فا ن را
فرا و ا ن کتا بش بد هید
شیخا ن را
بر کلا ن جا ینما زش بد هید
کا ر گر ا ن را
قلم و ما شین حسا بش بد هید
د هقا ن را
بیل و کلنگ و ا سبا بش بد هید
چا ید ا رمهما ن خا نه را
بر نجی، سموا رش بد هید
مطر ب و غزل خو ا ن را
چنگ و ر با بش بد هید
د ر نتیجه قا تل و گنه کا ر را
حسا بش بد هید
بعد ا ز تسو یه حسا ب شما را د عو ت مید هم به فهم و مطلب مشت گر ه خو رد ه
با مشت گره خورده
نو بت خلق ها ا ست
تشویش خلق نگرد د که چرا مشت گره خورده عنوا ن گرد یده ا ست ، ویا به گونه ا ند یشید که عده ای با مشت گره خورده ، آ ما ده حمله ا ند، مظلو مین را به فرق سرشا ن میز نند، بینوا یا ن را د رگرد نش میزنند، حق طلبا ن را به دهنش ، د رین جا مشت گره خورده ، معنی د یگردا رد، که د رتشریحا ت وتوضیحا ت بعدی، به مفهوم وا قعی آ ن پی خواهیم برد .
درینجا مشت گره خورده به ما وظیفه میدهد، که عقب دروا زه ها بروید، با مشت گره خورده ، به دروا زه ها بکو بید، خوا ب برده ها را ا زخوا ب بیدا رکنید، وبگویید که زما ن ا نتظا رکشید ن ها سپری شده ا ست، تا ریکی شب دامن سیاه خویش را بر چیده ا ست ، آ را م آ را م روشنی پهنه دا من نقره خویش را گسترش میدهد، خزنده ها، پرنده ها، رونده ها ، د ونده ها ، د رمجموع موجودا ت حیه، راه ورسم زند گی را ا ز نو آ غا ز میکنند.
با ز هم با مشت گره خو رده ، به درود یوا ربزنید به صدای بلند ، آ زا د ی، عمرا ن مجد د کشوررا، ترقی،تحول، وجامعه مدنی را، شعا رروز، ا نتخا ب کنید، مشت گره خورده ، تهد ید ، فشا ر، شکنجه نیست، بلکه معلم ورهنما ا ست، نمونه وحد ت ویک پا رچگی ا ست .
و میگوید که چرا وبا الا خره ، من مشت گره خورده هستم، و میگو ید که نه خیر من د را صل د ست میبا شم ، بعضا برا یم ا لقا ب خوب میدهند د ست خیرمیگویند و د ستا ن پا ک میگو یند، سا خته شده ا م ، ا ز پنجه ها و بند کف ، مجموع پنجه ها ا رتباط دا رند به یک ریشه و برا د را ند نه بر ا بر، قا عد تآ ، پنجه ها خورد و کلا ن و متوسط ا ند، هرکدا م د رجا ی خویش ، وظا یف جدا گا نه را ا نجا م مید هند ، پنجه ها میتوا نند ، ا ند یشه ها و ا ید یه ها را تر جما نی کنند ، به هر چیزی که تما س بر قرا ر مینما یند، نو عی ا ز معنی و مفهوم را ا را یه میدا رند ، ا ین حرکت ا نگشتا ن ا ست که توو پیچ میخو رند، متحدا نه ، به د ورکف د ست، بزرگترین فعا لیت ها را ا نجا م میدهند، آ ن هدا یا ت و ا وا مریکه مغز فر ما ن میرا ند ، د رعمل پیا ده مینما یند، ا ین ا نگشتا ن ا ند که د ست دهقا ن را توا نمند میسا زد، زمین را شخم میزند ، وتخم بذ ر میکند، وا ز حا صل آ ن جا معه بشری رفع ما یحتاج مینما یند، ا ین د ستا ن توا نمند ا ست که د رطول تا ریخ د را ثرتما س به ا شیا و د ر ک آ ن تو سط د ما غ،آ هسته آ هسته، طی مر ا حل طو لا نی ا نسا ن را ا ز زند گی جنگلی ومغا ره یی، به زند گی مزا رع وا ززند گی مزا رع نشین،به حیث ا نسا ن شهرنشین مبد ل سا خت.
ا ین د ستا ن توا نمد ا نسا ن ا ست. که درجریا ن پرا تیک، ا ید یه ها، وتفکرا ت نوبرای تسخیر طبعیت بخشید. این د ستا ن توا نمند ا ست . که ا نسا ن را ، د رمقا بل عا لم ، مصا یب وبد بختی ها، غا لب گردا نید ، ا ین د ستا ن توا نمند ا ست . اگرجها ت مثبت ا نکشا فا ت را بکا رگیرند، جوا مع ا نسا نی را به طرف ، خیروصلاح رهنما یی میکنند، وا گرنخوا هند فا جعه بشری ، قد م د رمیا ن میگذارد.
بر میگرد یم سرا صل موضوع، چون موضوع بحث ، مشت گره خورده بود، وعلاقه گرفته بودیم ، تا به معنی ومفهوم مشت گره خورده پی ببریم، به یک اندا زه ، درروشنی قرا رگرفتیم .
سا ختما ن جغرا فیا یی کشور خویش یعنی ا فغا نستا ن را میبینیم ، که از زو ن ها و حوضه ها ی مختلف ، درا طراف سلسله کوه ها ی سر به فلک، دورا د و ر سا حا ت مرکزی ا فغا نستا ن، ساختما ن، مشت گره خورده را به خود گرفته ا ست ، ا گرد ست را ست با لا کرده شود . ا ول چها را نگشت به کف دست قا ت گرد د، وبعد شصت به ا نگشت ا شا ره تما س داده شود، ملا حظه میگرد د ، که افغا نستا ن به ما نند مشت گره خورده شکل دارد. د رینجا ا ست، که ما حکم میکنیم، ا فغا نستا ن یک کشور وا حد، یک پا رچه، و طن ا قوا م وقبا یل با هم برا د را فغا نستا ن ا ست.
که د را ن تولد یا فته ا ند ، بزرگ شده ا ند ، حق دا رند که د رهمینجا زند گی کنند، د را عما روآ با دا نی آ ن سهم فعا ل دا شته با شند. بنآ د لیلی وجود دا رد که ، ما میگوییم .
هر فرد ا فغا ن، مشتش ا فغا نستا ن را تمثیل مینما ید هرگاه مشت گره خورده را با شعا ر، یکجا با لا بکنیم ، ا ین را معنی میدهد که ما ا فغا نستا ن آ زا د مترقی پیشرفته غیرقا بل تجزیه میخوا هیم .
ا زین به بعد به اختیا ر ما ا ست که ، چگونه مشت گره خورده را بکا ر گیریم .
به خیروصلاح مردم وجا معه؟ ویا به طرف فاجعه؟
نه خیر: فا جعه کا ری وظیفه ما نبوده ا ست . وهر گزنخواهد بود. د ستا ن وجود دا شت ووجود دارد ووجود خوا هد داشت، که کشو ر ما را ا زین بیشترتر به طرف فا جعه، بکشا نند، میکشا نند ، کشا نید ند و خوا هند کشا نید.
مگر ا ین مشت گره خورده ، خود ش ، به ما د ل پری میدهد ومیگوید وبه ما ا طمینا ن میدهد که،دردوره ها ی مختلف تا ریخی، فرزندا ن من، ا زمن حرا ست کرد ند ونگهدا ری. آ نها پا س آ ب ونمک را مید ا نستند، با عزت وبا شرف زند گی، میکرد ند.
د شمنا ن را به زا نو د رمی آ ورد ند ، بخا طر حفا ظت وحما یه من جا ن ها ی شیرین خویش را ا زد ست میدا د ند. نزد آ نها هرنوع د شمن، د شمن بو دا ین طورنبود، که بخا طررا ند ن یک د شمن ا زده ها د شمن د یگرکمک کما یی نما یند وسرا نجا م تا ا بد، زیر د هل بیگا نه برقسند ، بدی ا ین کا رد رکجا ا ست، ا گررقص کرده نتوا نی، با ید کفا ره بپردا زی، کفا ره،آ ن هم تباهی مرد م.
ما د ر و طن میگو ید که هنوزعقیم نگشته ا م ، فر زندا ن جد ید نا مدا ر وعیا را ن معا صر می آ فرینم ، خودرا برای شا ن معرفی میکنم ومیگویم که من ما د ر شما هستم ، شما د ر من تولد شده ا ید وبزرگ میشوید . همه دا رو ندا ر من به شما تعلق دارد وشما با ید که از من حرا ست وپا سداری کنید، هرقدر که شما برای من ا رزش قا یل شوید معنی ومفهوم تا ن با ارزش جلوه میکنید. ومیگویم که د رشاهراه تلا قی ، فرهنگ ها وتمد ن ها قرا ردا رم ، هرنوع ، فرهنگ ها وملیت ها را خلق کرده ا م وبزرگ ، علما ودا نشمندان معروف ومشهورآ فرید م، عیا را ن نامدا ر وپهلوا نا ن معروف آ فرید م آ نها ا زمن ، حمایت کرد ند. ولی یک عده فرزندا ن ناخلفم ونا سپا س، به من خیا نت کرد ند، ا ز چها رطرف ، کو چک وخورد م ساختند .
د رین رو ز ها جر و بحث ها ی روی خط د یو رند، چرخ میزند، خط ها ی مر زی د یگر هم به طر ف سمت شما ل و سمت غر ب کشو ر و جو د د ا رد ، با ید که همرد یف خط د یو رند ا ز جا نب پا را لا ما ن کشو رد رفهر ست مذا کرا ت قرا ردا ده شو د، به ا مر کا یی ها و ا نگلیس ها بگو یید که شما ا صلآ ا ز پد روما د را نسا ن به د نیا آ مده ا ید،شما حتمآ د ربا ره ما هیت ا نسا ن و تعر یف ا ز جا نب معلمین و دا نشمندا ن چیزی آ مو خته ا ید،مر د م ا فغا نستا ن ا ز ا زل قسمتش به ا ین نبو ده که ا مپرا تو را ن بیا یند این مر د م را پا ما ل نما یند و برو ند شما با ید که ا ز پشک یا د بگیر ید،پشک ها همیشه کثا فت خو درا د ر زیر خا ک پنها ن مینما یند ، تا ا نسا ن ها نبینند، شما که کثا فت خا نه ا یجا د کر د ید بر ا ی ویرا نی و تبا هی مر د م ا فغا نستا ن ، بدا نید که ا ین کثا فت بو یش به آ سما ن ها تسا عد مینما ید،گا ز ا مو نیکش هم ا مر یکا یی ها را کو ر میسا ز د و هم ا نگلیس ها را، با ید ا ین کثا فت دا نی بین ا لمللی ( پا کستا ن) ا ز کثا فا ت تخلیه گر د د .
"هرکه نا موخت ا ز گذ شت روزگا ر" "هیچ نا موزد ز هیچ آموزگا ر"
در شرا یط موجو د ووضع کنو نی، آ ن عده ا ز فرزندا نم که، به من عشق میورزید ندعزت و شرف خویش را، د رحفظ وحرا ست، من میخواهند، برای شا ن گوش زد میسازم که شما در ا صل ا ز یک خا نوا ده هستید ( وطن پرست) بیگا نه نیستید، بیگا نه ها درعقول وقلو ب شما رخنه کرده ا ند ، اعصا ب تا ن را زیرضر با ت ، قرا ر دا ده ا ند . بد ین خا طر ا ست که ا ز خود بیگا نه شده ا ید، با وجود اختلا فا ت، سلیقه یی وتفا وت ها ی کمیت عد دی،د ر وجود ا قو ا م ملیت ها قبا یل ومذا هب ، ا د یا ن سا زما نهای سیا سی،ا زیک خا نوا ده مشترک هستید،ودا رای ریشه مشترک میبا شید، شما میتوا نید طوریکه د ربا لا تذ کر دا ده شد، به ما نند پنجه ها به دور کف دست( جبه متحد ملی) حلقه بزنید و یک مشت وا حد بسا زید،( مفا هیم مشت گره خورده د ر با لا تذ کر رفته ا ست) ارزش ومعنی خویش را پیدا میکنید . وقتی که ارزش پیدا کرد ید،ضرورت مندا ن به شما مراجعه میکنند، آ ن زما ن ا ست که ، شما به حیث مر جع با ا عتبا ر،آ ن طرف همه نظر یا ت وپیشنها دا ت سازنده شا ن را به شما پیشکش مینما یند ، روز نه اعتبا رخویش را ، با زمییا بید، مرا جع ملی وبین ا لمللی بطرف شما متوجه میگردند، همه گم شده ها آ د رس خویش را پیدا میکنند ، در همه استقامت ها نفوذ پذ یر میگرد ید. مخا لفین هم به کیفیت کاری شما پی می برند . بنآ راه سا زش و همکا ر ی و همیا ر ی را ، پیش میگیرند. د ر حقیقت ا ین شما هستید، که د رهمه تحولات آ تیه افغا نستا سهم ارزنده میگیرید.وما م وطن به ا نجام رسا لت تا ن ا فتخا رمیکند .
با ا حترام