رضا خينجی
لزوم تاسيس کميسيون عالی نام گذاری درکشور و تجديد نظر برنام گذاری های غيرعادلانه گذشته درعرصه های مختلف
قابل توجهً پارلمان افغانستان
اين حقيقت آشکاراست که نوابغ ، فلاسفه ، قهرمانان ملی ، مورخين ، دانشمندان ، شعرا ، نويسندگان ، هنرمندان و ديگر مفاخر ملی و اجتماعی نه تنها ميراث گرانبهای يک کشوراند ، بلکه سرمايهً بشريت روی زمين بحساب ميروند. از اينجاست که کشورهای جهان بدون درنظر گرفتن ملحوظات سياسی ، نام اين ستارگان را که در راه سعادت و خوشبختی بشريت دستاورد های معينی دارند ، درپروژه های عرفانی ، صنعتی و عمرانی وغيره جاودانی ميسازد که نظير آنرا بسيار ديده می توانيم.
و اما اين مسالهً مهم درکشور خدا داد ما شکل ديگری دارد و چنين نامگذاری ها بصورت يکجانبه و بدون سنجش دقيق و همه جانبه ، محض برپايه و انگيزه های قبيلوی صورت گرفته و ميگيرد ، که ما چند نمونه آنرا در ذيل مشاهده ميکنيم. ولی قبلا به عرض ميرسانيم که قصد ما ازچنين پيشنهاد ، بدبينی و تعصب نيست و برعکس ما خواهان تقويهً روابط برادری و دوستی همه اقوام افغانستان هستيم و عقيده داريم که سهم دادن به ساير اقوام درچنين موارد پايه های وحدت ملی ما را تحکيم می بخشد و اين به مفاد مملکت تمام ميشود.
نکتهً ديگری که بايد بدان توجه مبذول گردد، اينست که آنهايی که درطول تاريخ خون ريخته اند ووطن را سالها درگير جنگ های خانمان سوز نگهداشته و پای انگليس را به مملکت کشانده اند ويا به همسايگان ما بی مورد تاخت و تاز نموده و هزاران انسان را فدای قدرت طلبی های توسعه طلبانه نموده اند و تخم کينه و نفاق را بين کشورها کاشته اند ، ازاين امر مستثنی قرار داده شوند.
همچنان آن زمامدارانی که مظالم و سياهکاری های شان درحق مردم نقش صفحات تاريخ ميباشد ،يعنی آنانيکه مملکت را بين خويش تقسيم نموده و دمار از روزگار رعايا کشيده و خون ملت را مکيده اند ، اقوام را در برابر هم قرار داده و برخی را در برابر برخی ديگر امتياز عدالت سوز داده ، يکی را برکشيده و ديگران را مورد تعذيب و تحقير و اهانت قرار داده اند ، نبايد مورد تکريم و تجليل قرار گيرند ، تا بدين اساس برزخم های خونينی که دراثراعمال ستمگرانه آنان درپيکر اقوام بوجود آمده و هنوز ازآن زخم ها خون ميچکد ، بيشترازاين نمک پاشيده نشده ، عدالت اجتماعی به مفهوم واقعی آن تامين گردد.
ما به خوشحال ختک ، رحمن بابا و ويزمحمد اکبرخان احترام داريم و ايشان را مستحق تمجيد و تکريم ميدانيم و می بينيم که دوپروژهً بزرگ شهری و دوليسهً مشهور بنام رحمن بابا و خوشحال خان ختک و دوپروژه بزرگ بنام وزيرمحمداکبرخان ، دوپروژه بنام ملالی ، يک مکتب بنام دوست محمد و يک مکتب بنام شاه محمود هوتکی وغيره در شهر کابل ، نامگذاری شده است و نيز در بخش نظامی نشان عالی بنام وزيرمحمد اکبرخان منظور و مرعی الاجرا است.
اما در بعد ديگر همه دانشمندان بزرگ افغانستان مانند مولانا جلال الدين بلخی رومی ، ابوريحان البيرونی ، معلم ثانی فاريابی ، ظهير الدين فاريابی ، ناصر خسروبلخی ، رودکی ، عبدالرحمن جامی ، علی شير نوايی ، سلطان حسين بايقرا ، سنايی غزنوی ، فردوسی ، کمال الدين بهزاد ، حافظ ، سعدی ، خيام ، علامه صلاح الدين سلجوقی ، علامه سيداسماعيل بلخی ، استاد خليل الله خليلی و در بخش های نظامی و قهرمان های ملی ديگر اقوام به فراموشی سپرده شده اند.
درجهت رفع اين نقيصه و فراموشی عمدی خطير ومضر به وحدت ملی و برابری تمام باشندگان کشور ، احتراما پيشنهادی راجع به تشکيل يک کميسيون نامگذاری ارايه می دارم :
دراين کميسيون نمايندگان با تخصص به تاريخ و فرهنگ کشور با ترکيب ملی ، از مراجع ذيل حضور يابند :
1 ـ نمايندهً وزارت اصلاعات و فرهنگ 2 ـ نمايندهً انجمن تاريخ 3 ـ نمايندهً انجمن نويسندگان 4 ـ نمايندهً اکادمی علوم 5 ـ نمايندهً وزارت امورخارجه ووزارت تحصيلات عالی 6 ـ نمايندهً پارلمان افغانستان.
رياست اين کميسيون بردوش رئيس بلديه کابل باشد و نمايندهً عاليمقام پروژه که او هم بايد در سطح دانش تخصصی باشد ، معاونيت کميسيون را داشته باشد. به اينصورت ميتوان همه اقوام کشور را درامر بزرگداشت از مفاخر ملی علمی و فرهنگی سهيم ساخت و جلو بيعدالتی ها و خود سری ها را گرفت وپايه های وحدت ملی را تحکيم بخشيد.
من از نامگذاری ليسهً بنام داکترعبدالاحمد جاويد ، ستارهً تابناک آسمان فرهنگ و ادب افغانستان استقبال ميکنم ، ولی آنرا کمتر از مقام و منزلت علمی ، ادبی ، تاريخی و اجتماعی آن راد مرد بزرگ ارزيابی مينمايم. ارزومندم دانشگاهی را بنام استاد جاويد مسما سازند.
ازجانب ديگر رعايت اين امر را در طبع و نشر تکتهای پوستی و نشان های دولتی ، چه ملی و چه نظامی و مسايل ديگر ، که به ملت مربوط است تمنا می برم.
به اميد افغانستان متحد ، تجزيه ناپذير و دموکرات!
بالا
بازگشت