عبدالروف لیوال
فرمان توقف برنامه های رادیو آزادی از طرف ترامپ:
درزمان جمهوریت فاسددرافغانستان سه مضمون را درموردژورنالیزم زرد در افغانستان تحریر داشته بودم که ازطریق سایت های وزین دعوت میدیا ، ٱریایی وتاند به نشررسیدوتوسط آن به سردمداران ژورنالیزم وجمهوریت گوشزد نموده بودم که ژورنالیزم بارسالت ، منحیث قوه چهارم مهار کننده وکنترولردولت محسوب میشود ، این آن ژورنالیزم نیست بلکه متعفن شده ، مفسد شده ، بوی گرفته، ولی کو آن گوش شنوا ؟ دروجود 120رادیوی محلی انترنیوز ، رادیوهای بین المللی چون voa ، رادیو آزادی ، بی،بی،سی وصدها نشریه چاپی ، اشباح رسانه ی درافغانستان بوجود آمده بود که شنونده وخواننده را گمراه میساخت که کدام یکی دقیق است ، برعلاوه درمجموع رسانه ها عدم گزارشهای همسان وواقعبینانه ،بوی تعصب هم به مشام میرسید دریکی ان نقطه ی اززبان دری ودر دیگری نقطه ی اززبان پشتو به نظر نمی رسید حتی دربعضی مواقع جنگ مطبوعاتی هم واقع میشدواین تقابل دوامدار هم میشد ،بلاخره بعضی شان به فرمان تنظیم متعلقه ی شان ، بعضی به فرمان دونر شان طرف گرفته واصلن درقصه ی منافع ملی نبودند، در آخر ژورنالیزم هم درپهلوی سه قوه دیگرفاسدواراکین آن چون سردمداران جمهوریت به سرنوشت مغموم فرار مواجه وکشوردر منجلاب کنونی افتید که ترامپ آنرا روزمره تعقیب نموده بود ، هیچ رسانه ی نتوانست سدراه فساد قوه ی ثلاثه شود، پولهای سیل آورده به افغانستان به یغما رفت ،بلند منزل ها بدون مبرز وپارکینگ ، صدا ها شهرک غصبی بوجود آمد که کنون درد سر به امارت اسلامی شده ومردم هم سرگردان در دعاوی شان با امارت ،دلچسپ آنست که لشکر آن ژورنالیزم از بس دروغ گفته اند از ترس فرار ودراسلام اباد ،قطر والبانیا به سرنوشت مغموم دچاراند. در ژورنالیزم با رسالت مقوله ایست که میگوید :یک نوع باز شکاری است که اگر به وی سمت دقیق ودرست شکار را ارایه داری ،میرود وآن شکاررا حتمن به شما میآورد واگر سمت نادرست را اراییه کرده بودید ، بابرگشت بامنقار خود چشم تان را میکشد ژورنالیزم بارسالت هم مثال آن باز شکاری رادارد .والسلام
بالا
بازگشت