سنجرغفاری
ایران از طالبان درموجودیت نفوذ امریکا و پاکستان چی میخواهد؟
بدون شک نفوذ اطلاعاتی، سیاسی، نظامی و اقتصادی اتحادمشترک استخباراتی امریکا و پاکستان ، کشورهای عربی در استقرارمجدد امارت اسلامی در افغانستان ومنطقه جهت اصلی حمایت و .محافظت استراتیژی امریکا درجغرافیای جیواستراتیژیک منطقه یعنی افغانستان را نباید نادیده گرفت اینکه ایران باچی هدفی خودرا باطالبان در افغانستان قرین میخواهند وتآمین مناسبات ،طلب همکاری دارند خیلی ها قابل دقت است ، رهبری کریملن امروزی و کشور چین همچنان با طالبان چراغ سبز و دهلیز تشریک همکاری های مختلف اقتصادی و دیپلوماتیک را بازگشودند ، انچه قابل تذکر است اینکه هیچ یک از این کشور ها امارت طالبان را برسمیت نمی شناسند ؟
واقعیت این است که کشورهای منطقه درزمینه ای حضور نظامی باندگروپ طالبان که همه اعضای رهبری شان شامل لیست سیاه سازمان ملل متحد از طریق رای همین کشور ها شامل شدند و وقتی ایالات متحده امریکا در سپتامبر ۲۰۰۱ مورد حملات خونین قرار گرفت ، امریکا با تشکیل متحدین ضد تروریزم بین المللی درسطح بین المللی در مبارزه و جنگ با تروریزم بین المللی از این کشورها حمایت و همکاری کتبی در این جنگ حاصل نمود، ایران ، روسیه ، پاکستان ، چین هریک به نوبه ای خود درجنگ باتروریزم بین المللی که القاعده و طالبان مربای تلخکامی همگانی در سطح بین المللی (معرفی گردیدند در قطعنامه ای ۱۳۷۳، ۱۳۷۷، ۱۳۵۷، و بیش از پانزده قطعنامه دیگر این همه کشورها تعهد یافتند تا با گروه های تروریستی که القاعده و طالبان سرخط مبارزه بودند وارد تعاملات و تعادلات سیاسی ، دیپلوماتیک ، اطلاعاتی ، مالی و نظامی بشکلی از اشکال فعال شدند و در استراتیژی امریکا در افغانستان به اصطلاح مردمی ما سرشور دادند ، وقتی حاکمیت تحت رهبری امریکا در نتیجه ای اجلاس بن به افغانستان بعداز حضورنظامی امریکا و پایان عملیات نظامی قوت های ناتو امریکا علیه طالبان و القاعده و سقوط نظام طالبانی در افغانستان در اکتوبر ۲۰۰۲ شاهد بودند و هریک از این کشور ها در تشکیل حکومت عبوری ، سازوبرگ جمهوریت و قانون اساسی ، جرگه ای اضطراری چهره های استخباراتی شان را نفوذ دادند و در دوره حامدکرزی ، داکتر اشرف غنی بخصوص ایران نقش و نفوذ خاص مالی و اطلاعاتی خود را علیه همین طالبان به سود اهداف امریکا و نظام امریکا در افغانستان داشتند ، نمی دانم که برای آن دیپلوماسی و این دیپلوماسی کنونی که تفاوت در این است که دیروز قوت و قدرت نظامی امریکا در منطقه بود و امروز همان قوت و قدرت نیست ، دیروز طالبان در جنگ با امریکا و متحدین بودند و امروز طالبان جغرافیای افغانستان را در اختیار دارند ، مگر این جغرافیا قلمرو استراتیژیک امریکا در منطقه نیست ؟
اگر فریب این واژه را بخوریم که سیاست پشت و پهلو ندارد ، فکرکنم که بیهوده خواهد بود، امریکا در افغانستان و منطقه با قوت و قدرت بلند حضور دارد و طالبان و پاکستان ، طالبان و ایران ، طالبان و روسیه ، طالبان و کشور های عربی ، بلاخره طالبان با کشورهای منطقه و جهان قدرت بی بدیل یک استراتیژی خیلی ها نیرومند بین المللی است که پس از گذشت بیش از چهل سال جنگ و خونریزی از عمق استراتیژی و دورنمای اهداف بلند امریکا در منطقه علیه رقبای منطقوی بخصوص روسیه ، چین در گام نخست ،و کشور های همسایه افغانستان ایران و پاکستان ، جمهوریت های آسیای میانه قدرت تآمین کننده و حفظ کننده ای دوام و گسترش آن بسوی جمهوریت های آسیای میانه انتخاب خوبی برای خلع قدرت نفوذی شبکه های کشورهای منطقه بخصوص پایان پروژه جهادیزم الوده به حمایت و هدایت های مالی و نیازهای اطلاعاتی کشورهای منطقه مبدل شده اند و بدیل خوبی جهت تطبیق اهداف بزرگ اقتصادی و نظامی استراتیژیک اتحاد امریکا و ناتو در جفرافیای جیو استراتیژیک منطقوی هستند ، اینکه حاکمان کنونی ایران بخواهند از این خان رستم عبور کنند و برای شان و به دلخواه شان رهبری و استقامت دهی امارت طالبانی را عهده دار ومبتکر شوند ،خیلی ها بعید به نظر می رسد ، یقین داشته باشند که در این بازی و استراتیژی شان محاسباتی خواهند داشت که برای جلوگیری از نفوذ ترکیه ، سعودی ، هند و پاکستان در پیش برد بازی منطقوی همچون سوریه ، لبنان ، فلسطین ، عراق و یمن در افغانستان همچنان تقرب حاصل خواهند نمود ویا باچنین تاکتیک در میان هسته ای تشکیلاتی و رهبری طالبان برای رسیدن به اهداف بعدی علیه رقبای بین المللی استفاده ببرند ، درعاشیه ای حدث و گمان می شود دور نمای قریب شدن با طالبان یا امارت سرپرست ایکه در خلای سیاسی ، حقوقی ، ملی و بین المللی قرار دارند و باگذشت بیش از سه سال هیچگونه حمایت و دمشروعیت ملی و بین المللی کسب ننمودند و هنوزهم شامل لیست سیاه سازمان ملل متحد هستند ، مقامات کنونی ایران ، دیده شود در صدد استخراج چه نوع تعامل و تعادل با طالبان در منطقه موفق خواهند شد، فراموش ننمایند که افغانستان ..کنونی قلمرو استراتیژی بلند امریکا و متحدین در منطقه است و گردید.
سنجر غفاری اول فبروری ۲۰۲۵