میرعبدالواحد سادات
در روز جهانی منع خشونت ،باید :
قربانی قرن وفرخنده را بیادآوریم !
که :
سوختاندن فرخنده : مرگ انسانیت و یک شکست بزرگ اخلاقی است !
فرخنده درد مشترک تمام افغانان باوجدان وبشریت آگاه است !
فرخنده درد جانکاه جامعه مصیبت زده طراز استبداد شرقی را بازتاب داد که افزون برجهل و عقب ماندگی قرون ،جنگ این نامیمون ترین برگه تاریخ که مصیبت و نحوست بار میآورد و درین بیشتر از چهار دهه بر آن کشورتحمیل گردیده است . .
خشونت ذاتی درون جامعه ( مانخستین درس « ضربه وضربو را باسیلی فرا گرفته ایم » و خشونت تحمیلی بر جامعه با تمام ابعاد آن همراه با روان خراب « میل به آزار» و ذهنیت تکفیری در سیما و عملکرد این ارذال و اوباش قاتلان شهید آشکارا بود. آنان با زشترین مظاهر جامعه مرد سالار و ذهنیت زن ستیز را در تیاترسیاه از جهالت و بدویت در تاریخ افغانشتان به ثبت رسانیدند .
وظیفه اساسی و روشنگرانه ما ،آسیب شناسی عمومی می باشد که باید همجانبه ، عینی و بر اساس واقعیت های تلخ ، بدون سلیقه سیاسی ، ایدیولوژیک ومذهبی انجام یآبد و معطوف به علتهای کثرالجوانب باشد ، زیرا پرداختن به معلول ها درد ما را دوا نه مینماید . بسیار خوب و ضرور است تا حوصله به کنه مسایل و شگافتن علت را پیدا نمایم و به عینیت های دست یابیم که به مذاق ،سلیقه و ماحول ذهنی ما سازگارنیست ، اما مبین درد وحشتناک درون جامعه ما می باشد .
اگردر محل سوختاندن فرخنده منار دوم علم و جهل ساخته می شد وبه این امر مهم توجه میکردیم، در دامن سونامی طالبانیزیم سقوط نمیکردیم .
ما امروزباسونامی بنیادگرایی ، ذهنیت تکفیری ، جهادی ـــ طالبانی ، القاعده ، داعش و امثالهم مواجه هستیم ، که منشآ فکری آنان ارعابیون عرب ، دیوبند وقم می باشد ، که اسلام بیشتر از هزار سال افغانستان را که متساهل و آمیخته با عرفان را به شریعت تکفیری مبدل ساخته است .
سوختاندن فرخنده و تداوم خشونت های هولناک ، آشکارا ساخت که جامعه نیاز به رنسانس همجانبه فرهنگی ، دینی و اجتماعی دارد ، بر مبنای همین نیازمندی باید « رنسانس افغانی » را مطرح کرد و « انقلاب فرخنده فرهنگی » را آغازکرد ، تا اصلاحات در تمام عرصه ها از اخلاق تا قانون ومهم تر از همه در خود ما بوجود آید وزمینه آن مساعد گردد تا در جدل تاریخی ،علم و جهل وجدل راه بجلو را باز نماییم و زمینه تغیر و توسعه را بوجود آوریم .
البته زمانی این هدف یک سراب نخواهد بود که ما صادقانه وپایدار در خدمت روشنگری قرار داشته باشیم وداعیه منورانه را بخاطر بیداری وجدان اجتماعی انجام دهیم و با شمع روشنگری به مصاف جهالت برویم
زنان تابو شکن و سنت شکنی جسورانه آنان در حمل تابوت فرخنده و مبارزه شجاعانه شان درین بیشتر از سه سال سیطرهطالبان ، این پیام را به تاریخ میدهد که در « جدل تاریخی و جاری ، مشروعه و مشروطه ، زنان افغان پیشگام میباشند و دلیرتاریخ را رقم میزنند .
نگاه آسیب شناسانه ازپدیده مذموم خشونت درجامعه ما بخاطربحث پیرامون این مصیبت اجتماعی به ایجاز مطرح گردید ، با نقد ونظردوستان تکمیل گردد .
با حرمت
بالا
بازگشت