محمدصالح گردش
"چادری"
و "چادرنماز" از کجا ها می آیند؟
قسمیکه از تاریخ پیداست، "چادری" پوشاک زنان مسلمان شبه قاره هند بوده است که این پوشاک از زمان شاهان محمدزایی به خصوص دوران "امیر عبدالرحمن خان" در میان زنان شهری کشور ما کم کم مروج گردید. این پوشاک بیشتر در میان جامعه پارسی دری زبان و به صورت اخص در میان پارسی دری زبانانی که خود را تاجیک قلمداد می کردند، بیشتر عمومیت پیدا کرد، ولی پارسی دری زبانان دیگر چون "ایماق" ها و "هزاره" ها و نیز جوامع "پشتون"و "ترک" حتا تا همین اواخر این لباس را نپذیرفته اند و در میان شان کُلی معمول و مروج نگردیده است. زنان ایماقی که تا هنوز شهر نشین نشده اند در روستاها و قریه و دهات شان لباس های گلدار و رنگه می پوشند و از روسری های بزرگ بدون پوشاندن رو و رخسار شان استفاده می کنند. در میان زنان جامعه هزاره نیز رسم چادری نهادینه نگردید و لباس های متداول و معمول خودشان را می پوشند. زنان پشتون نیز از چادر های کلان گلدار و هم سیاه با لباس های گیبی تا امروز استفاده می برند.
اما "چادرنماز" که در سال های اخیر در میان همه اقوام این جامعه عمومیت یافته از کجا آمده است؟ قسمیکه تاریخ شاهد است چادرنماز و آن هم به رنگ سیاه، لباس خاص راهبه های کلیسا های مسیحی اروپا بوده که بعضاً این لباس را با روبند می پوشیدند و در میان زنان دگر آنروز جوامع مسیحی چادرنماز را بدون روبند و آن هم در گشت و گذار در شهر و بازار استفاده می کردند و نه در منزل و خانه های شان. این لباس در چند دهه اخیر از طریق کشور ایران وارد بازار رسم و رواج های مردم ما گردیده و دارد عمومیت پیدا می کند.
حالا سال های سال است که زنان مسلمان شبه قاره هند دگر چادری نمی پوشند و هم زنان مغرب زمین دهه هاست که چادرنماز را دور کرده اند ولی این دو پوشیدنی در جامعه ما به تازگی دارد بیشتر عمومیت پیدا می کند. به نظر این قلم لباس های معمول و مروج گذشته مردم خود ما چون "گندافغانی" و هم لباس های گیبی بلند و دراز با چادر های کلان به مراتب بهتر و خوبتر ازین دو پوشاک وارداتی و بیگانه بوده می تواند. مگر باز هم اگر خواسته ایم مقلد باشیم حداقل می باید مقلد رسوم و فرهنگ گذشته خود باشیم و نه مقلد فرهنگ و رسوم تاریخ تیر شده دیگران! ننگ می دانم که ما افغانها با داشتن غنای سرشار فرهنگی در هر بخش و زمینه، باز هم کهنه و پرتو پوش رسوم دیگران باشیم.
بالا
بازگشت