بصیرهمت
مجله مسایل بین‌المللی
هشتم جولای - ۲۰۲۴
راه بهتر برای اکراین و ناتو
نویسنده در این مضمون تاکید بر این دارد که اکراین باید با قبول ازدست دادن مناطق مورد ادعای روسیه ،با روسیه کنار اید و عضو ناتو گردد
با برگزاری جلسه هفتادو پنجمین سالگرد ناتو ،در واشنگتن ، اکراین ، بحیث سی و سومین عضو ناتو پذیرفته نشد ، مگر در عوض ،در مورد روی اصطلاح دیگری « پلی بسوی ناتو» ، همچنانیکه مدیر ارشد شورای امنیت اروپا آخیرا گفته بود، صحبت بعمل آمد . کشور های اعضای ناتو ، بخصوص ایالات متحده و جرمنی، در مورد پذیرفتن اکراین ،کشوریکه عملادر حال جنگ با روسیه است ،نگرانی شانرا ابراز نمودند . البته چنین نگرانی ها در عین حال قابل درک است،بخصوصدر وضعیت کنونی سیاسی ایالات متحده ،با انتخابات که در پیشرو دارد ،اگر دونالد ترامپ در انتخابات ماه نوامبر امریکا پیروز شود ،اکراین را می‌تواند در عوض اینکه « پلی بسوی ناتو» گردد، به سرنوشت نامعلومی سوق دهد ،زیرا :
ترامپ تاکید نموده است که از ایتلاف ،ناتو، خارج خواهد شد و وی می‌تواند با توقف بودجه ، فراخوان سربازان و افسران امریکایی از اروپا و مسدود سازی تصامیم مهم این پیمان ، این ایتلاف را تضعیف نماید .ترامپ همچنان در مورد اکراین متعهد است که می‌تواند جنگ اکراین را در یک روز متوقف سازد .
حتی بدون پیروزی دونالد ترامپ ،بعید بنظر می‌رسد که کمک های مالی و تخنیکی ایالات متحده و کشور های اروپایی،در اینده با آن مقدار وکمیت دونیم سال گذشته ادامه یابد .و در این صورت است که احتمال پیشروی نیروهای روسیه در جبهات بیشتر خواهد شد و فشار و بی ثباتی بیشتر در اکراین باعث هجوم بیشتر پناهندگان وایجاد وحشت در میان کشور های هم مرز با روسیه و فراتر از آن خواهد شد تا برخی از کشور های عضو ناتو ،طوریکه امانویل مکرون چندی قبل پیشنهاد نمود ،نیروهای خویشرا به اکراین بفرستند ، البته این امر می‌تواند به عملیات های انتقام جویانه در مناطق مربوط به کشور های ناتو مبدل گردد.
پس چگونه اکراین می‌تواند در اینده نزدیک به این ایتلاف ، ناتو، ملحق گردد،با توجه به اینکه نیرو های روسیه تقریبا مطمئن اند که بخش های از خاک اکراین را که در تصرف خویش در اورده اند ، حفظ خواهند نمود .
تاریخ پاسخ ها و پیشینه های را در مورد چگونگی عضویت یک دولت تقسیم شده ، حتی دولتی در خط مقدم ، دارد .گرچه این مدل تاریخی یک مدل مناسب نیست و هزینه های مربوط به آن نیز زیاد است ، زیرا این نوع مدل منجر به تقسیم ، ولو موقت ، قلمرو یک کشور میگردد. مگر لازم است در مورد این مدل بطور دقیق‌تر فکر شود .
مطابق ماده پنج معاهد ه ،ناتو،هیچ کشوری بدون داشتن مرز مشخصی نمیتواند شامل ایتلاف ناتو گردد.با این حال داشتن یک مرز مشخص به معنی داشتن یک مرز غیر قابل بازگشت یا حتی برسمیت شناخته شده بین‌المللی نیست .
جرمنی و ناروی میتوانند مثالهای در این مورد باشند. هردو کشور در گذشته راه های را جستجو نمودند تا بتوانند به ایتلاف ناتو بپیوندند .۷۵ سال قبل، ناروی همان چیزی را که اکنون اکراین میخواهد مطالبه نمود ، ناروی با وجود داشتن سرحد با روسیه(در انزمان اتحاد شوروی)، و با وجودیکه مسکو هیچگاهی قصد حمله به ناروی را نداشت ، حتی ارتش سرخ روسیه به ناروی کمک نمود تا مناطق اشغال شده اش را از چنگال نازی ها ازاد سازد ،مگر مطالبه عضویت در ناتو را نمود.
جرمنی، چنین تصمیم گرفت که بایدحالت تقسیم کشورش به دو المان را موقتا بپذیرد ، در حالیکه شناخت مرز داخلی برای جرمن ها غیر قابل قبول بود .تجربه و مدل جرمنی بدو قسمت تقسیم شده، بعد از جنگ جهانی دوم نشان می‌دهد که ، چگونه جرمنی با وجود اینکه بدو قسمت تقسیم شده بود توانست عضو ناتو وبه دوست قابل اعتماد تبدیل گردد.
کیف، البته شایسته بهتر از مدل جرمنی است ،اما واقعیت اینست که اکراین و حامیان آن تا کنون نتوانسته اند به تقسیم اکراین پایان دهند، پس بهتر است از الگوی المان پیروی کندتا اکراین به عضویت ناتو در اید . همچنانیکه با پیوستن المان غربی به ناتو در سال ۱۹۵۵،المان غربی به پیشرفت های چشمگیر اقتصادی نایل آمد وبه یک کشور صادر کننده اصلی و متحد قوی ناتو مبدل گردید ، این آینده را نیز می‌توان برای اکراین آرزو کرد ،چنانکه ستیفن کوتکن ، مورخ ، می‌گوید « شرایط لازم برای دستیابی اکراین به صلح ، آتش بس و پایان دادن به جنگ در اسرع وقت ، تضمین امنیتی قابل ملاحظه و الحاق به اتحادیه اروپا است ».
البته قبول عضویت اکراین در ناتو که بخش اعظم اکراین را در برمیگیرد به این کشور اینامکان را می‌دهد تا بدون منتظر ماندن، برای تسلیم شدن به پوتین، بسوی چنین آینده ای حرکت نماید .زیرا اکراین چانس کمی دارد تا در کوتاه مدت بتواند روس‌ها را به مرز های سال ۱۹۹۱خویش عقب براند ، بخصوصدر صورتیکه ترامپبه پیروزی برسد ، حالت بد تر را می‌توان محتمل دانست .
رهبران کشور های ناتو باید بطور خصوصی کیف را به انجام سه اصل ذیل تشویق نمایند:
تعیین یک مرز موقت و نظامی قابل دفاع، موافقت با محدودیت های لازم در مورد زیر ساخت ها در سرزمین های غیر اشغالی( از قبیل جابجا سازی دوامدار نیروهای خارجی یا سلاح هستوی) ، اکراین متعهد گردد که از نیروی نظامی فراتر از مرز های تعیین شده استفاده نکند ، مگر برای دفاع از خود .
البته این مدل با خطرات و چالش های قابل توجهی نیز همراه خواهد بود .
همه متحدان باید الحاق اکراین را تایید نمایندو ایالات متحده به تایید سنا نیاز دارد. روسیه شاید به آسانی با عضویت اکراین در ناتو موافقه ننماید، مگر با توجه به اینکه مدویدف ،زمانی خواهان تجزیه اکراین شده بود با اینحال مسکو این گزینه را دارد که این تجزیه را یک پیروزی حساب نماید .شاید مسکو هرگونه مذاکره واقعی را تحریم نماید ، بویژه به این دلیل که پوتین احساس می‌کند که زمان با اوست، بنابراین انگیزه کمی بر این اصل دارد .بسیاری از اکرایینی ها به رییس جمهور زلینسکی بخاطر این معامله حمله خواهند نمود، مگر زلینسکی می‌تواند با سرزنش نمودن غرب نشان دهد که این اقدام ، تجزیه ،برای حفظ و منفعت اکراین است و استدلال نماید که ،نیرو های خسته اکراین بطور فزاینده ای امید و تمایل خود در جنگ را از دست داده و می‌دهند و برای اکرایینی ها بهتر اینست که برای بخش عظیم از کشور شان امنیت و صلح تضمین گردد.پایان
بالا
بازگشت