بصیرهمت
از: مجله مسایل بین المللی
۲۸ – جون-۲۰۲۴
نخبگان مخالف جنگ ، با جنگ صلح کردند
پیروزی های مسکو مخالفین کرملین را تضعیف نموده است
هنگامی که جنگ اکراین اغاز شد نخبگان روس را حیرت زده ساخت و با اغاز تحریم ها ی غرب ،ثروتمندان و اولیگارش های روس(گروپی از سرمایه داران قدرتمند که در رهبری و کنترول سیاست دولتی اثر گزار اند )،که نزدیک به کرملین بودند و در سیاست های مسکو نقش داشتند، چنین فکر مینمودند که زندگی انها دیگر به پایان رسیده است . با تلفات سربازان روس در صحنه های ،جنگ تعدادی از این نخبگان و اولیگارش ها تهاجم روسیه را یک اشتباه فاجعه بار خواندند .
رومن تروتسنکو ، رییس اسبق بزرگترین شرکت کشتی سازی روسیه ،طی یک مکالمه تیلیفونی که در اپریل ۲۰۲۳ افشا شد ،به تاجری دیگری میگوید «انها به ایدیولوژی های عجیب و غریب قرن نزده پایبند اند ، این نمیتواند پایان خوبی داشته باشد و به فاجعه ختم خواهد شد»،«روسیه ای که عمیقا انرا دوست داریم بدست احمق ها افتاده است ».در مکالمه افشاشده دیگری یوسف پریگوژین از تولید کنندگان معروف صنعت موسیقی ، رییس جمهور روسیه ،و لادیمیر پوتین و دولت او را «جنایتکاران لعنتی » خواند .
برخی دیگری از این اولیگارش ها از جمله میخاییل فریدمن ،رییس بزرگترین بانک خصوصی روسیه ،که در زمان حمله روسیه بر اکراین در خارج بودند از بازگشت به روسیه اجتناب نمودند .
مگر در سال ۲۰۲۳ نخبگان مخالف ، منتقد و دو دل روسیه اغاز به تایید جنگ نمودند ،تعدادی از موسیقی نوازان و هنرمندان به مناطقی که جدیدا از جانب روسیه اشغال شده بود سفر نمودند و به نمایشات هنری پرداختند و نخبگان روسیه به این باورمند شدند که نباید تشویش زیاد از این جنگ داشت .
این نخبگان اکنون به این نتیجه رسیدند که اگر انها از این جنگ حمایت کامل هم ننمایند، باید انرا چون یک واقعیت موجود قابل تحمل دانست .
اولیگارش های روس اکنون در حال بحث در باره یک موضوع اند و ان اینکه جنگ چگونه پایان یابد ، البته پاسخ های متفاوتی نزد این نخبگان مطرح میگردد.
برخی به این باور اند که یک پیروزی بزرگ در میدان نبرد، پوتین را متقاعد میسازد که جنگ را متوقف سازد و تعدادی هم به این باور اند که پوتین تا زمانیکه کیف را تصرف نکند متوقف نخواهد شد و برخی ها هم به این باور اند که انچه برای پوتین مهم است رویارویی با غرب است ،نه پیروزی در اکراین .
دلایل عمده ای که نخبگان تاثیر گزار در کرملین حالا به پوتین روی اورده اند کدام ها اند :
با سرکوب مخالفان از جانب مسکو، نخبگان دیگر محتاط تر شده اند .دلیل دیگر اینکه انها به این نتیجه رسیدند که ادامه اعتراض و مخالفت در این موقعیت حساس تاریخی لزومی ندارد .و دلیل عمده تر اینست که نخبگان روس می بینند که روسیه در حال پیشروی است و در جنگ تا کنون دست بالا دارد وواقعیت هم اینست که روسیه در حال پیشروی، مگر خیلی ها بطی در میدان های نبرد است و در مقابل، اکراین در تحت ضرب و شتم قرار دارد و حمایت سخاوتمندانه غرب تاکنون نتوانسته برای اکراین نتایج قناعت بخشی داشته باشد .
یکی از این اولیگارش ها ی قبلا مخالف کرملین اکنون چنین میگوید «همه چیز در روسیه تغیر کرده ، نگرش در برابر پوتین ، دید مردم در برابر اکراین و چشم انداز در برابر غرب »،« ما حتما باید در جنگ پیروز شویم»، در غیر ان انها مارا نخواهند گذاشت تا زندگی کنیم و «یقینا روسیه در هم خواهد شکست».
با این تغیراتی که در چشم انداز اولیگارش ها و نخبگان روس در مورد جنگ اکراین بمشاهده میرسد ، حالا این اولیگارش ها در حال بحث اند که با چه شرایطی ممکن میتوانند در اکراین به پیروزی برسند .انها به این باور اند که یک حمله موفقیت امیز میتواند برای پیروزی کافی باشد ،بدین معنی که چنین پیروزی با یک یورش موفقیت امیز، پوتین ر ا راضی خواهد نمود و محتمل ترین هدف برای این پیروزی را حمله بر خارکوف ارزیابی می نمایند.
البته حمله همه جانبه بر خارکوف یک حمله وحشتناک خواهد بود .این شهر از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۴ مرکز اکراین و مرکز فعالیت های فرهنگی و اموزشی اکراین و روسیه بود .مگر با یک حمله احتمالی همه زیرساخت های باقی مانده در این شهر نابود خواهد شد و جمعیت ان کاهش خواهد یافت و ادامه خدمات ضروری که در حال حاضر ناچیز است ، غیر ممکن خواهد شد و مردم که در انجا باقی می مانند تحت اشغال روسیه زنده خواهد ماند وبس . گرچه این حمله وحشتناکترین حمله در جنگ اکراین خواهد بود ،مگر تصوری است که نخبگان روسیه اکنون در سر می پرورانند .
به گفته یکی از تاجران نزدیک به کرملین، پوتین با پیروزی در شمالشرق اکراین راضی نخواهد شد .اکنون برای پوتین جنگ در اکراین تنها جنگ در مورد اکراین نیست .افراد نزدیک به رییس جمهوری روسیه میگویند که پوتین برای شکست دادن دشمنان واقعی خود در بروکسیل وواشنگتن ممکن است احساس کند که به یکی از اعضا ناتو حمله کند و به گفته این نخبگان محتمل ترین هدف، استونی یا لتوانی است که دارای اقلیت های بزرگی از روس زبانان اند .
البته مسکو برای حمله به یکی از این دو کشور کوچک ،لازم دارد تا سرویس امنیت ملی روسیه ،روسی زبانان یکی از این کشور ها را تحریک نماید تا انها ادعا نمایند که توسط یک دولت نیونازی سرکوب میشوند و انها به کمک کرملین نیاز دارند .در اینصورت است که نیروهای روس به بهانه دفاع از این شهروندان روس تبار ، از مرز عبور نموده و کنترول بخشی از این شهر های روس نشین را بدست گیرند .البته تصرف این مناطق روسی زبان چالش بزرگی برای ناتو خواهد بود . ناتو، اتحادیه ای که حمله بر یکی از اعضا انرا ، هرچند کوچک هم باشد، حمله بر همه اعضا ان میداند و پوتین با این حمله ازمایش خواهد نمود که ایا ناتو مایل به درگیری به یک جنگ جهانی خواهد بود یا خیر .( با بیانات مکرر که پوتین ارایه نموده است ،پوتین خواهان هیچگونه حمله ای بر هیچیک از کشور های ناتو نیست و ناتو هم انچنانی که نخبگان روس فکر می نمایند ضعیف نیست و در برابر حمله احتمای روسیه بر یکی از اعضایش ارام نخواهد نشست .م)
در گذشته، نخبگان روسی تمایل چندانی به درگیری هسته ای نداشتند ،مگر اکنون بسیاری از انها متقاعد شده اند که ناتو جرات پاسخ گویی را نخواهد داشت .انها غرب را خسته و متفرق می بینند که علاقه چندانی به مبارزه با روسیه ندارند. انها به این باور اند که جوبایدن رییس جمهور امریکا و رهبران امریکایی ضعیف اند .پایان
بالا
بازگشت