عبدالقیوم میرزاده

در بدخشان چه میگذرد؟

دراوایل ماه می سال جاری جنگ طلبان شورای نظاری و همکاران شریر شان زیر نام مقاومت خبر هایی را همراه با ویدیو های ناقص پخش میکردند که گویا مردم ولسوالی های درایم و ارگوی ولایت بدخشان از ظلم و وحشت طالبان به ستوه آمده و علیهٔ طالبان قیام مردمی را براه انداخته اند.

اما بزودی معلوم گردید که حقیقت چیزی دیگر است.

طالبان در اولین اقدامات شان بعد از بقدرت رسیدن در کابل فرمان منع کشت خاشخاش را صادر کردند و به این ترتیب در اکثر ولایات کشور کشت خاشخاش به صفرتقرب کرد. اما از آنجاییکه در ولایت بدخشان استفاده و استعمال تریاک از زمانه های خیلی قدیم همچو عنعنهٔ همه پسند به شدت مروج بوده است، به همین بهانه عدهٔ از دهاقین ولایت بدخشان با سرپیچی از فرمان طالبان به کشت خاشخاش ادامه دادند.

مسئولین ادارهٔ ولایتی مبارزه با مواد مخدر ولایت بدخشان در اواخر ماه اپریل سالجاری با یک اقدام قاطع به تخریب مزارع خاشخاش ولایت بدخشان پرداختند. که در ولسوالی های درایم و ارگو با مقاومت دهاقین زارع خاشخاشمواجه گردیدند، کار به خشونت انجامید و در نتیجه یک تن از دهقانان معترض کشته شد.

سایر زارعین خاشخاش ولسوالی های درایم و ارگو به این اعتراضات پیوستند، به این امید که اگر بتوانند بالای طالبان فشار وارد کنند وبصورت استثنائی برای زارعین بدخشان اجازهٔ کشت خاشخاش را زیر نام برای مصرف مردم محل وصول کنند.

تا هنوز از فیصله و پالیسی طالبان در قبال این خواست دهاقین زارع خاشخاش ولسوالی های ارگو و درایم اطلاع ندارم. اما خبر ها میرساند که اعتراضات با تبدیلی عدهٔ از کارمندان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر ولایت بدخشان پایان یافته است.

اما گروه مافیایی شورای نظاریان و مقاومت گران جنگ طلب در هفتهٔ که گذشت با تمام امکانات و ذرایع شان خاصتأ از ورای شبکهٔ مفتن افغانستان انتر نشنل به تبلیغات زهر آگین پرداختند و در تمام تبلیغات سوء شان وحدت ملی کشور و مردم ما را نشانه گرفته بودند. این نابکاران سیه روز که در حقیقت وابستگان سازمانهای جهانی مافیای مواد مخدر اند با بسیار شتاب ذریعهٔ بلندگوی تبلیغاتی مغرض شان «افغانستان انترنیشنل»  پیوسته میکوشیدند تا اصل ماجرا را از دید مردم و افغانستان و جهانیان بدور نگهداشته وتلاش بر این بود تا موضوع را سمت وسوی قومی داده و آنرا به سایر ولایات توسعه دهند.

همچنان لازم به تذکر است که امریکایان و شرکای انگلیسی و اروپایی شان بسیار آرزو دارند تا اوضاع ولایات شمالی کشور ما که همسرحد با تاجکستان، ازبکستان و ترکمنستان اند هرچه بیشترمتشنج سازند وکشورما را بصوب بی ثباتی سوق دهند. همچنان ولایت بدخشان را بطور اخص بمنظور سنگ اندازی در مسیر اکمال راه ترانزیتی دهلیز واخان که میان افغانستان و کشور چین قرار است شروع به فعالیت کند و راه ابریشم، مورد توجه قرار داده اند کهفتنه انگیزان شورای نظاری و جمعیتی در پیشاپیش این اهداف ضد افغانی قد نمایی میکنند.

در قبال کشت خاشخاش و تولید مواد مخدر باید اذعان کردکه در افغانستان سازمان CIA به همکاری سازمان استخبارات نظامی پاکستان ISIاز همان آوان ایجاد گروه های جهادی ۱۹۷۸ به اکثریت قوماندانان جهادی خاصتاً ولایات همجوار با پاکستان هدایت دادند تا کشت خاشخاش را در میان دهقانان ترویج کنند. با تطبیق این پروگرام از یکطرف مصارف مادی گروه های جهادی را تامین میکردند و از طرف دیگر مردم و خاصتاً جوانان ساکن در کمپ های مهاجرین را در کشور های پاکستان و ایران معتاد میساختند.

بر اساس احصاییه های ادارهٔ مبارزه با جرایم ومواد مخدر سازمان ملل متحد (UNODC) در تحت پروگرام فوق الذکر تا سال ۲۰۰۰ در افغانستان حدود ۸۰۰۰ هکتار زمین درساحات جنوبی و شمال شرق افغانستان مخصوصآ ولایات هلمند، ارزگان، نیمروز و بدخشان کشت تریاک صورت میگرفت که حدود ۸۰۰ تن تریاک تولید خالص داشت اما بعد از ورود نیرو های مسلح امریکایی، انگلیسی و ناتودر افغانستان وآنهم مستقر شدن شان در ولایات جنوبی هلمند، ارزگان،نیمروزو کندز در سال ۲۰۰۲ تولید تریاک به ۲۱۰۰ تن، در سال ۲۰۰۳ این تولید به ۳۶۰۰ تن، در سال ۲۰۰۶ تولیدات تریاک به ۶۱۰۰ تن، در سال ۲۰۰۷ به ۸۲۰۰ تن ودر سال ۲۰۱۷ این رقم به ۹۰۰۰ تن افزایش یافت و تعداد معتادین در کشور در همین سال به سه و نیم میلیون نفر بالغ گردید، بر اساس گزارش همان سازمان عواید ناشی از صدور وقاچاق تریاک بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ به ۷۰ میلیارد دالر رسیده بود.

ارقام بالا بخوبی میرساند که ایالات متحدهٔ امریکا، انگلیس و شرکای شان مصمم بودند تا افغانستان را مانند مکزیکو، میانمار و پاکستان به دولت مواد مخدر یا نارکو ستیت تبدیل کنند.

چنانچه روزنامهٔ پر تیراژ اسپانویی (ال پایس EL PAIS ) در شمارهٔ ۱۵ مارچ ۲۰۲۴ خویش مینگارد:

پایه های اقتصاد افغانستان تا سال ۲۰۲۱ کشت خاشخاش بود و با ورود طالبان در سال ۲۰۲۱ و ممنوعیت کشت خاشخاش هم اکنون از ۵۷۵ هزار و ۷۵۵ جریب زمین که تا سال ۲۰۲۱ خاشخاش کشت میگردید صرف حدود ۲۶ هزار جریب زمین خاسشخاش کشت میگردد.

روزنامه اضافه میکند: اگر در افغانستان خاشخاش کشت نگردد، معتادان اروپایی احتمالاً از مواد مخدر کیمیاوی چون فنتانیل که مصرف بیشتر آن کشنده است استفاده خواهند کرد.

روزنامه از قول رامون چاکون، کمیسار ارشد پولیس تحقیقات مواد مخدر و اعتیاد بارسلونا  مینگارد: «این یک پنجرهٔ فرصت است. او در مورد عواقبی که کمبود فرضی هروئین در بازارهای اروپایی خواهد داشت، می گوید: «اگر خشخاش در کابل کشت نشود، هزاران نفر در کابل خواهند مرد.» اما در اروپاجایگزین های خطرناک جایش را خواهد گرفت.

کمیسارپلیس چاکون خاطرنشان می کند که چیز دیگری این است که کارتل های مکزیکویی  که تامین کنندهٔ مواد مخدرایالات متحدهٔ امریکا هستند تصمیم گرفته اند تا تقاضاهای احتمالی بازار اروپا را نیز تأمین کنند. اما او با عنصر دیگری مقابله می کند که به نظر او می تواند تهدید را پایان دهد. طالبان تا کی حق وتو را حفظ خواهند کرد؟ او می گوید: «افغانستان دیگر از صندوق بین المللی پول و بانک جهانی کمک گرفته نمی کند. علاوه بر این، این کشور از خشکسالی رنج می برد. او می افزاید: «مزارع محصولات درختی میوه به دلیل اینکه سودآور نیست، روز به روز در حال کاهش است. از طرف دیگر ممنوعیت کشت خشخاش می تواند شرایط سخت تری را بر مردم و دهاقین تحمیل کند. به گفته مؤسسه صلح ایالات متحده، این ممنوعیت تأثیر مخربی بر اقتصاد این کشور داشته است و بیش از یک میلیارد دلار ضرر برای دهاقین افغانستان داشته است.

این است اصل ماجرا! در پشت پرده این اعتراضات دست مافیای بین المللی مواد مخدر کار میکند. منافع آنها از ناحیهٔ عدم کشت خاشخاش در افغانستان به خطر افتیده است. دهقانان افغانستان که در این همه سالها با وصف تولید هزاران تنی مواد مخدر هنوز هم در حالت فقر زندگی بخور و نمیر دارند.

هلند، می ۲۰۲۴