هدايت حبيب

پاکستان پس از زندانی شدن عمران خان وحمله هوادارانش به اقامتگاه نخست وزیر و ساير موسسات دولتی و

 شخصی چی سرنوشتی را پذيرا خواهد شد؟

طوری که خوانندگان گرامی و هم ميهنان عزيز آگاهی دارند؛ عمران خان نخست وزير پيشين پاکستان، در سال پار پس از سفر به مسکو، ديدار با ولادميرپوتين رئيس جمهور فدراتيف روسيه و حمايت اش از لشکرکشی آن کشور، تحت عنوان "عمليات ويژه" به جانب اوکراين، مورد قهر و غضب ايالات متحده ی امريکا و متحدين غربی و داخلی اش در داخل پاکستان قرار گرفت و پس از برگشت وی از مسکو برنامه ی برکناری اش به ارتش پاکستان و اپوزيسيونش صادر و از وظيفه با سرعت تمام برکنار گرديد.

برای اين که عمران خان درانتخابات آينده کانديد نگردد؛ اتهاماتی در چندين بخش بر وی وارد گرديده دستور گرفتاری وی، (مانند زمامداران پيشين که پاکستان دراين بيماری ساری در طور عمرش مصاب بوده) صادر و زمانی که در دادگاه حاضر گرديد پوليس ويژه وی را گرفتار و تحت توقيف قرارداند.

پس از دستگیری عمران خان، تظاهرات و ناآرامی در پاکستان آغاز شد. هواداران عمرانخان، در واکنش به بازداشت وی به اقامتگاه شهباز شریف، نخست وزیر فعلی این کشور در لاهور حمله کردند. معترضان با حمله به ماموریت های پلیس و مراکز ارتش، آنها را غارت میکنند و تجهیزات و سلاحها را با خود بیرون میآورند.

به نقل از شبکه ان. دی. تی. وی، پلیس پاکستان اعلام کرد که بیش از۵۰۰ تن از هواداران عمران خان، دیروز چهارشنبه خود را به اقامتگاه «مدل تاون لاهور» رسانده و موترهای پارک شده در محل را به آتش کشیدند.

یک مقام ارشد پلیس پاکستان گفت: معترضان همچنین بمبهای آتشزا به خانه نخست وزیر انداختند. در زمان حمله معترضان فقط نگهبانان در این اقامتگاه حضور داشتند. آنها همچنین یک مرکز پلیس را نیز به آتش کشیدند. معترضان خشمگین همچنین به دبیرخانه حزب حاکم مسلم لیگ پاکستان (ن) در مدل تاون حمله کرده و موترها و موانع امنیتی را آتش زدند.

پلیس گفت که معترضان در جریان اعتراضات روزهای سه شنبه و چهارشنبه ۱۰می، ۱۴ ساختمان دولتی و ۲۱ موتر پلیس را در پنجاب آتش زدند. معترضان همچنین به مراکز ایست و بازرسی پلیس و تاسیسات نظامی حمله کردند. برخی گزارشها حاکی است که معترضان در حمله به مراکز نظامی، تسلیحات را غارت کرده و با نیروهای نظامی به تبادل آتش پرداختند.

پس از آنکه عمران خان روز سه شنبه ۹ می در ارتباط با دوسیه اتهام فساد مالی در اسلامآباد بازداشت شد، اوضاع لاهور و سایر شهرهای پنجاب ملتهب شد. تاکنون دست کم ده تن دراين درگیریهای خشونتبار پاکستان کشته و حدود ۳۰۰ تن دیگر نیز زخمی شده اند.

خواننده گرامی!  از اینکه عمران خان رفت و شهباز شریف آمد معلوم است که مردم پاکستان و حکومت ها و کشور های متحدش از او ناراض بودند. اما برای مردم افغانستان اگر مؤدبانه بگویم «هردو گل یک باغ اند»، اگر به واقعیت سخن گویم «سگ زرد برادر شغال است». چه عمران خان و چه شهباز شریف می خواهند که افغانستان در اشغال شان باشد؛ شاید بعضی ها خوش بین باشند که با آمدن شهباز شریف موضع طالبان تضعیف خواهد شد، ولی این تصور اشتباه است. زیرا موضع طالبان موضع پاکستان است، موضع پاکستان نسبت به افغانستان نزد حکومت امریکا و متحدینش برتری دارد.

قرار آخرين خبرهای نشر شده، دادگاه عالی پاکستان دستور رهايی عمران را صادر و ايشان با دادن تضمين مالی ۱۵ روزه از زندان رها گرديده به اقامتگاهش باز گشت.

عمران خان در يکی از اظهاراتش گفت که جانب مقابل من تنها آقای ژنرال عاصم منير فرمانده جديد ارتش پاکستان است نه همه ارتش. از جانب ديگر درمقابل دستور رهبری ارتش مبنی بر حمله بر تظاهرکنندگان طرفدار عمران خان؛ شماری از ژنرالان اين هدايت را نه پذيرفته، گفتند ما بالای مردم خود فير مرمی نمی کنيم. به ادامه ی آن در حملاتی که مبارزين بلوچ در ايالت بلوچستان بر پاسگاه های ارتش پاکستان نمودند حدود ۴۰ سرباز ارتش کشته شدند. بهمين منوال حملات انتحاری و چريکی در ايالت خيبر پشتونخواه نيز جريان داشته که موجب تلفات مالی و نيروهای امنيتی گرديده است.

اين وضع، در کنار بحران اقتصادی فرساينده ای که دامنگير اين کشور گرديده است، بحران امنيتی متلاشی کننده ی بی پيشينه ای که تاکنون نظير آن درکشوری که به نام برخاسته از تعصب مذهبی تحت عنوا " پاکستان"، جدا شده از پيکر نيم قاره هندوستان بزرگ؛ درحالت تجزيه بوده و آخرين نفس های خود را می کشد.

درچنين اوضاع و احوال، ايالات متحده ی امريکا که خود طی بيش از ۵۰ سال حامی همين ژنرال های جنايتکار پاکستان بوده، کيسه های آنان را تحت عنوان مبارزه با کمونيزم و اتحاد شوروی در جنگ ۴۰  سال افغانستان، از پول های سرازيرشده از کشورهای عربی و حمايت های خودش پر کرده بود و اکنون بهانه ديگری برای ريختن پول در کيسه های آنان و ساير زمامداران آزمند پنجاب وجود ندارد. از جانب ديگر دولت چين و جمهوری فدراتيف روسيه نيز طی بيست سال گذشته آرام نه نشسته پايه های قدرت واشينگتن را در اسلام آباد به فروريختن آماده کرده اند؛ حالا اتازونی سراسيمه شده از طريق زلمی خليلزاد کارمند مورد اعتمادش(!) به دولت پاکستان دستور می دهد که ژنرال عاصم منير هرچه زودتر از وظيفه رياست ستاد ارتش استعفا بدهد تا موجب تسکين دردهای عمران گردد وبه عمران خان گوشزد کند که هرگاه بار ديگر به مسکو نرود؛ ميتواند در انتخابات آينده شرکت کند. درغيرآن منتظر مجازات ۱۵ روز بعد دادگاه عالی پاکستان که دردست و اختيار ايالات متحده است باشد.

ديده شود که دراين زور آزمايی ميان ايالات متحده امريکا و متحدين غربی اش از يکسو و جمهوری فدراتيف روسيه و دولت توانمند چين و هند و ايران و شماری از کشورهای آسيايی از جانب ديگر؛ کی ها برنده ی ميدان خواهند شد و سرنوشت پاکستان به کدام جهت (ادامه ی حالت موجود ويا تجزيه) سير و سفر خواهد نمود.  بايست انتظار روزها و ماه های آينده را بکشيم.