هدايت حبيب

سازمان ملل نشست دوحه را بدون حضور زنان افغان برگزار می کند

قرار است روز دوشنبه مورخ ۱۱ ثور سال روان، جلسه ای با میزبانی سازمان ملل و با حضور نمایندگان کشورهای مختلف در دوحه پايتخت قطر برگزار شود.

مسئول بخش زنان دیدبان حقوق بشر اعلام کرد باوجود درخواستهای مکرر اما نشست دوحه درباره افغانستان بدون حضور زنان افغان برگزار می شود.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، «هدر بار» مسئول بخش زنان دیدبان حقوق بشر اظهار داشت با وجود خواستهای بسیار این نهاد مبنی بر حضور نمایندگان زنان افغانستان در نشست دو روزه دوحه؛ اما سازمان ملل به آنها پاسخ منفی داده است.

وی در رشته توئیتی نوشت «ما تنها تقاضای یک کرسی را داریم و فقط یک ساعت از حضور در این نشست دو روزه را خواسته ایم، اما به ما گفته اند امکانپذیر نیست».  

هدر بار خاطرنشان کرد در این نشست با وجود خواستهای مکرر دیدبان حقوق بشر، از هیچ زن افغانستان که نقش کلیدی در آینده کشورشان دارند، دعوت نشده است و همه شرکت کنندگان، مردها هستند.

این نشست سربسته بدون حضور زنان قرار است ۱۱ و ۱۲ ثور با میزبانی سازمان ملل و با حضور نمایندگان کشورهای مختلف برگزار شود. در این اجلاس درباره امنیت، حقوق بشر و سایر موضوعات مرتبط با افغانستان گفتوگو خواهد شد.

شکی نیست که در نشست دوحه برایند آن هرچه باشد، دست امریکا در آن دخیل میباشد.

از همين رو نماينده جمهوری فدراتيف روسيه درمورد نتايج مثبت از اين نشست، بی باوری خودرا قبل از برگزاری آن با صراحت کامل بيان نمود.

از جانب ديگر در حالی که بارزترين مقاومتهای آزادی خواهانه و حق طلبانه ی مدنی و مسالمت آمیز در شهرهای کابل ـ مزار ـ هرات ـ فارياب ـ تخارـ بدخشان ـ بغلان ـ کندز ـ پروان ـ کاپيسا ـ ننگرهار... از جانب زنان قهرمان وحماسه ساز افغانستان صورت گرفت و هنوز با وقفه ها ادامه دارد، که اين رستاخيز زنان کشور؛ باوجود استقرار يک رژيم خونخوارـ تروريست و جنايت پيشه که برخورد با انسان و حيوان نزد آنان تفاوتی ندارد و اين قبيله ی وحشی صدها تن از مردان و زنان اين سرزمين را بصورت انفرادی و دسته جمعی بازداشت و سربه نيست کردند؛ وليک رزم و پيکار زنان آزاديخواه و عدالت جو، بهتر از پيشتر، آن گونه ادامه يافت، که در تاريخ اين سرزمين حماسه ساز و پرآشوب نظيری نداشته است.

هجوم وحشيانه طالبان بر زنان مبارز کشور که آنان خواستهای مشروع حق تحصيل ـ کار و آزادی ـ برابری ـ مساوات و عدالت را مطالبه داشتند؛ آن گونه دد منشانه بود، که درتاريخ کشورما اين گونه وحشی گری ديده نشده است.

ازاين رو اين وحشی گری ها ـ سربه نيست کردنها ـ ترور و بازداشت زنان معترض توسط طالبان، يک حرکت بزدلانه ضد انسانی ارزيابی گرديده و با انتقاد های گسترده سیاسیون و فعالان جامعه مدنی، سازمان دفاع از حقوق بشر و شمار بيشتری از کشورهای جهان مواجه گرديده است.

مزيد برآن، نبردهای دشمن شکن و آزاديخواهانه ی شماری از جوانان ميهن دوست کشور بر ضد اشغالگران پاکستان و مزدوران طالبی ـ داعشی و افغان ملتی آنان که نخست از دو طرف سلسله جبال هندوکش سربلند کرد، اکنون در بيش از بيست ولايت در حوزه ی شمال ـ غرب ـ جنوب غرب ـ شرق ـ مناطق هزاره جات مرکزی ـ تاکستانهای شمال کابل و پايتخت کشور رستاخيز سراسری رزمجويانه را عليه اشغالگران پاکستانی و کرگس های لاشخوار آنها آغاز نموده شيپورسرنگونی مرگبار آنان را به صدا درآورده اند.

ايالات متحده ی امريکا که با شکست مفتضحانه اش پس از ويتنام در افغانستان ـ عراق ـ سوريه و همين حالا در اوکراين مشاهده می کند؛ تلاش دارد تا با همان عناصر تاريخ زده اش همان بازی "موش و پشک" را با شيوه های نوين؛ گاهی با ارسال بيش از يک مليارد دلار پول نقد و زمانی هم با استفاده از کارمندان ملل متحد و کشور های حوزه ی خليج، دوباره تحت نام "دفاع از حقوق زنان"(!) و بهبود وضع فلاکتبار مردم افغانستان، که مسبب اصلی آن خود اتازونی و متحدين آن می باشد؛ راه اندازی کند.

درحالی که موضوع تعيين سرنوشت مردم عذاب کشيده ی افغانستان تنها به آزادی زنان کشور، معين و حل و فصل نمی گردد؛ بلکه يگانه راه حل معضل افغانستان، آزادی اين کشور از دست و سلطه ی اشغالگران ديروز امريکا و ناتو و امروز پاکستان و طالبان و برچيدن بساط اين آدم نمای وحشی صفت پيرو تفکر عصر حجر؛ وداع با بنيادگرايی اسلامی جهادی ـ طالبی ـ داعشی و افغان ملتی و تشکيل يک دولت وسيع البنياد منتخب مردم؛ و تأمين تساوی حقوق کامل همه شهروندان بشمول زنان در اداره و رهبری کشور از محلات تا مرکز؛ می باشد که بايست در متن اجندای هر نشست قرارگيرد.

بنابرآن تا وقتی که کشورهای جهان صادقانه تصمييم ختم جنگ و کشتار مردم و جلوگيری ازويرانی و بربادی اين کشور را اتخاذ نکنند؛ کشور های امريکا و روسيه و چين و هند و ايران و پاکستان دست از مخاصمت و مداخله و رقابت های خونبار گذشته در افغانستان، برندارند؛ در برگزاری نشستهای پيرامون تعيين سرنوشت مردم افغانستان، با نمايندگان واقعی و نيک نام مردم افغانستان خصومتهای گذشته را کنار نگذاشته؛ درمتن گفتگوها و تصميم گيری های سرنوشتساز به آنان موقع نداده از حضور و شرکت فعال شان جلوگيری و برخورد خصمانه نمايند؛ هيچ گاه چنين نشست های اغواگرانه ی ايالات متحده و دستياران وی، دردی از رنجهای بيکران مردم افغانستان را مداوا نخواهد کرد.