رفع تبعیض رسمی علیه زنان خواست مردم افغانستان است!

به مناسبت ۸ مارچ روز جهانی زن

۸ مارچ ۲۰۲۴ / هالند

 

هشت مارچ، روز جهانی همبستگی ومبارزه  زنان جهان برای کسب حقوق برابرو آزادیست. از سال ۱۹۰۹ تا اکنون، این روز، روز مبارزه با تبعیض جنسیتی و روز آگاهی و دفاع مشترک از حقوق زنان به حساب می آید.  هشت مارچ نقطهٔ آغاز مبارزات دسته جمعی زنان کارگر در شیکاگوی ا مریکا بود. امسال ۱۱۶ سال از آغازمبارزات دسته جمعی زنان علیه تبعیض میگذرد. طی این دوره زنان با کسب آگاهی مبارزاتی تا حدی به اهداف شان رسیده اند، اما اندازهٔ دستاورد های زنان هر کشورمستقیماً متناسب به سطح انکشاف اقتصادی، اجتماعی و کلتوری همان کشوراست.

مردسالاری وتحت ستم بودن زنان در کشور ما یک پدیدۀ تاریخی است. ساختار اقتصادی- اجتماعی عقب ماندهٔ کشور، بیسوادی اکثریت جامعه و تأثیرپذیری آنها ازتبلیغات سوء ملاهای افراطگرا و ضد ترقی، عوامل اساسی دیر پایی ستم و خشونت علیه زنان درکشور ما میباشد. طی ۴۵ سال اخیر که افغانستان طعمهٔ جنگ سرد و میدان جنگ قدرتهای بزرگ است، زنان کشور ما متحمل صدمات بزرگ درهمه ساحات زندگی شده اند. کوشش هایی که در۱۴ سال نخست و ۲۰ سال اخیراین دوره برای بهبود وضع زنان انجام شد، سطحی، نمایشی، تبلیغاتی وفاقد یک برنامهٔ زیربنائي بوده و بهمین جهت بعد ازخلع حکام از قدرت، یکشبه از بین رفته وجای خود را به اقدامات خشونتبار وانتقامجویانه  علیه زنان داده اند. فرامین سه گانهٔ آقای ربانی رئیس دولت اسلامی در پاسخ به اقدامات خلق و پرچم و تصامیم و پالیسی های اسارت آورامارت امروز طالبان برای بی اثرسازی آزادی زن در دوران جمهوریت، مثالهای روشن این وضع اند.

اما محدودیتهای تبعیضی کنونی وضع شده بر دختران و زنان افغان توسط طالبان لیست طولانی دارد ودرسطح جهان بیسابقه میباشد. فارو درحالیکه از شعار«نان، کار، آزادی» جنبش زنان داخل کشورحمایت میکند، میخواهد به مناسبت ۸ مارچ، در قدم نخست بر دو نکتهٔ ذیل بحیث اولویتهای دیاسپورای افغانستان دراین رابطه بصورت مشخص تأکید کند:

-       بیش از یک قرن و تحت حاکمیت رژیمهای مختلف، دختران افغانستان قانوناً حق رفتن به مکاتب متوسطه وعالی و سپس پوهنتون را داشتند. صرف طالبان در هر دو دورهٔ حاکمیت خویش بین پسران و دختران تبعیض قایل شده و دختران را ۹۰۰ روز قبل «تا امرثانی» از درس و تحصیل محروم کردند. برای این اقدام طالبان هیچ دلیل قانع کننده ندارند و با عبارت «وزارتهای مربوطه مصروف آماده ساختن ماحول برای آغازمجدد مکاتب اند» اکتفا میکنند؟ اگر بپرسید کدام ماحول، سخنگوی طالبان بی جواب میماند. بسته ماندن مکاتب و پوهنتونها به بیسوادی یک نسل می انجامد که برشمردن خسارات اجتماعی و اقتصادی آن در این مختصرنمی گنجد.  بسته ماندن مراکزتعلیمی و تحصیلی دختران زندگی را بر میلیونها فامیل تلخ ساخته وآنها را به ترک کشورخویش وامیدارد. این تبعیض آشکارورسمی علیه نیمی از جامعه است که مردم افغانستان خواستار رفع عاجل آن اند.

-       رهبری طالبان بر کار زنان نیز محدودیتهای زیادی وضع کرده است. اکثریت زنانی که در ادارات دولتی کار میکردند، از وظیفه سبکدوش شده اند. زنان اجازه ندارند در مؤسسات خارجی و آرایشگاه ها کارکنند. این اقدامات که صرف بخاطرزن بودن علیه نیمی از نفوس کشور ما اتخاذشده است، خصلت تبعیضی داشته و هیچ استنادی بر دین اسلام یا فرهنگ افغانی نمیتواند داشته باشد. اساس حقوقی این اقدامات فرامین رهبر طالبان است.  درچنین شرایطی یگانه مرجع ذیصلاح برای رفع این فرامین تبعیضی علیه زنان، ملا هبت الله رهبرطالبان است. تنها با فشار فزاینده توسط خود مردم افغانستان میتوان اورا وادار به رفع تبعیضات رسمی علیه دختران و زنان افغانستان ساخت.        

                              

«هیأت اجرائیه فارو»

 

 

 

 

 

 

---

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com