قطعنامهٔ کنفرانس

بی پناهی پناهجویان افغان و وضع فاجعه بار حقوق بشر درافغانستان

«به مناسبت روز جهانی حقوق بشر»

 ۹ دسمبر ۲۰۲۳، هالند

فدراسیون سازمانهای افغان‌های مقیم اروپا (فارو)، به سلسلهٔ کنفرانس های سالانهٔ خویش، امسال کنفرانس " بی پناهی پناهجویان افغان و وضع فاجعه بارحقوق بشردرافغانستان" را بتاریخ ۹ دسمبر ۲۰۲۳ بصورت آنلاین برگزارکرد. درین کنفرانس علاوه بر نمایندگان نهاد های عضو فارو، شخصیت‌های مستقل و نماینده‌های نهاد ‌های افغانی مستقردراروپا، ایالات متحده و کانادا اشتراک داشتند. کنفرانس، با در نظرداشت محتوی سخنرانی‌ها و پیشنهادات ورکشاپ های چهارگانه  پیرامون جوانب مختلف بحران حقوق بشردر افغانستان و دشواری ها و بی پناهی افغانها در خارج از مرز ها و وظایف افغانهای مقیم خارج در حل این مشکلات، قرار ذیل ارائه نمود:

الف: بحران حقوق بشر در افغانستان و علل پناهجوئی وسیع مردم
۱ کنفرانس با اعتقاد به اصول و ارزشهای مندرجه در اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر، بدین نظر است که درک دقیق از بحران کنونی حقوق بشر در افغانستان ایجاب میکند تا بسترتاریخی این بحران را که با کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ آغازشده و تا اکنون به درجات مختلف و درابعاد گوناگون ادامه دارد، مطمع نظرداشته وبا توجه به واقعیتهای کشوربه آن بپردازیم.

۲ امروز مردم ما با اختناق شدید ویکه تازی سیاسی یک گروه انحصارطلب که حاکمیت ایدئولوژیک تک حزبی خویش را بر مردم افغانستان تحمیل میکند، روبرو بوده و ازبخش زیادی ازحقوق شهروندی خویش محروم اند. زنان بحیث نیمی از نفوس افغانستان توسط طالبان از حق تحصیل، کار و ... محروم گردیده اند. این حالت برای اکثریت مردم ما، بخصوص نسل جوان کشورو  قشرچیزفهم جامعه غیرقابل تحمل بوده علت ترک کشورتوسط آنها میباشد.

۳ نا امنی شدید غذائی درافغانستان اگر از یکسو ناشی ازادامهٔ جنگ، خشکسالی، عدم علاقمندی دول وسازمانهای مالی غربی به سرمایه گذاری در بخش زیربنا های اقتصادی کشور طی دو دههٔ گذشته و وابسته نگهداشتن مردم به کمک های بشردوستانه است، ازجانب دیگر محصول فقدان ارادهٔ سیاسی و آمادگی ذهنی در طالبان برای اعادهٔ حقوق مشروع مردم افغانستان وپذیرش نورم های منشور مؤسسهٔ ملل متحد و اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر برای پذیرفته شدن در خانوادهٔ بشری و در نیجه قرار گرفتن افغانستان در بلاتکلیفی اقتصادی وانزوای سیاسی است. بیکاری مزمن و فقر وسیع ناشی از این وضع، نیازمندان را به ماورای مرز ها میکشاند.

۴ کنفرانس به این اذعان نمود که ازدیاد تعداد بیجا شدگان داخلی وپناهجویان در جهان که ناشی از ازدیاد کانون های تشنج و جنگهای نیابتی، اختناق سیاسی، تعقیب دگراندیشان وعوامل طبعی میباشد، سیستم پناهنده پذیری جهانی را بشدت تحت فشار قرار داده و این سیستم را ناپایداری تهدید میکند. بنابرین بهبود و اصلاح شرایط در داخل کشوردر دستور روز قرار میگیرد.  

ب: بحران حقوق زنان و کودکان در افغانستان و ارتباط آن با مهاجرت گسترده افغان‌ها

۵ کنفرانس با بیان نگرانی عمیق از بحران حقوق زنان و کودکان در افغانستان و تاکید بر ضرورت اقدامات خاص و هدفمند برای حفاظت از حقوق آنها، خواستار همکاری بین الافغانی و بین‌المللی برای مقابله با خشونت مبتنی بر جنس، تضمین دسترسی دختران و زنان به آموزش و کار وتقویت موقف حقوقی واقتصادی زنان شد.

۶ کنفرانس محرومیت دختران از حق تعلیم بالاتر از صنف ششم را بشدت محکوم نموده خواستار کمپاین بزرگ افغانهای خارج از کشور برای بازشدن دروازهٔ همه مکاتب و پوهنتون ها بروی دختران، از آغاز سال تعلیمی جدید شد. کنفرانس پائین رفتن کیفیت تدریس در مکاتب پسران و رُشد سرطانی مدارس شستشوی مغزی را خطر جدی برای سلامت فکری نسل های آینده و صلح وثبات درکشور دانست.

 ۷ کنفرانس از مؤسسهٔ ملل متحد و همه سازمانهای جهانی و منطقوی حقوق بشرخواستار پشتیبانی و حمایت همه جانبه از زنان معترض و تلاش برای رهائی فوری زنانی شد که بخاطر اعتراض بر تبعیض سیستماتیک جنستی علیه زنان، در زندانهای طالبان تحت شکنجهٔ جسمی و روحی قرار دارند. رهائی ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، ندا پروانی و پریسا آزاده در قدم نخست خواست کنفرانس است.

ج: ردمرز تعداد وسیع افغانها توسط دول منطقه و بی پناهی افغانها

۸ عده ای ازکشورمنطقه که پسوند «اسلامی» را نیز نام خود دارند و طی بیست سال گذشته حملات مسلحانه و بمبگذاری های طالبان را علیه حکومت قبلی از لحاظ  سیاسی، مالی و تسلیحاتی تقویه نمودند، درمسؤلیت وضع فعلی مردم افغانستان مستقیماً شریک اند.  این کشور ها که با خلط دین وسیاست یکتاپرستی را کنارگذشته برمهاجرین افغان بیشترین تحقیرو تظلم را همین کشور ها مرتکب میشوند. جمهوری های اسلامی پاکستان و ایران و حکومت اسلامگرایان در ترکیه روزانه هزاران پناهجوی افغان را دستگیر، شکنجه، زندانی ورد مرز میکنند.  کنفرانس خواستارتوقف فوری این پروسه تا ایجاد یک دولت منتخب در افغانستان شد.

۹ کنفرانس خواستار اقدامات قاطع جهانی برای توقف فوری اخراج افغانهائی شد که بعد از سقوط دولت قبلی به پاکستان و ایران رفته و در صورت بازگشت خطر شکنجه و قتل آنها موجود میباشد، شد. دول غربی که درخواست ویزهٔ این افراد را تحت اجرا دارند باید به اسرع وقت اتخاذ تصمیم کنند.

د: مشکلات پناهجویان افغان در اروپا

 ۱۰بحران سیستم پناهندگی در اروپا و رُشد احساسات ضد خارجی در میان بخش کم سواد این قاره، به برخی دولتهای اروپائی انگیزه داده تا به اقداماتی که نقض صریح کنوانسیون ۱۹۵۱ برای پناهندگان پنداشته میشود، دست زده و حتی بحث تعدیل این کنوانسیون را براه اندازد. کوشش برای طفره رفتن از تعهد تخلیه افغانهای ضربه پذیرتوسط اکثریت این کشور ها به هزاران خانوادهٔ افغان و انتظار گداشتن آنها در کشور های منطقه نیز بخشی از همین عقبگرد تاریخی میباشد.

۱۱  اشتراک کنندگان کنفرانس با تجدید تعهد به هدف مهم حمایت از پناهندگان و پناهجویان افغان در اروپا، کار برای رسیدن به این هدف را مسئولیت مشترک همه نهاد دانسته، خواهان هماهنگی و اقدامات جمعی نهاد های مستقر در اروپا در زمینه شدند.   

۱۲:  اشتراک کنندگان کنفرانس به مسؤلیت دیاسپورای افغانستان در مبارزه با وضع موجود در افغانستان و مشکلات پناهجویان افغان در منطقه تأکید نموده خواستار اتحاد نظر و عمل اکثریت نهاد ها و افراد در زمینه شدند. کنفرانس از همه هموطنان دعوت میکند تا خواستهای کوچک قومی، گروهی و سلیقه ای را کنار گذاشته بارسیدن به یک تعریف مشترک از  منافع ملی  در پیرامون آن حلقه زده برای پایان دادن به بحران حقوق بشری موجود در افغانستان، بخصوص لغوتبعیض رسمی علیه زنان با هم متحد شوند.

فدراسیون سازمان های افغانهای مقیم اروپا (فارو)

 

 

 

 

 

 

 

---

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com