عبدالوکیل کوچی
با عرض سلام یک پارچه نیم خام ونیم پخته از خوان سروده هایم بطور تحفه ی شخصی بشما رفیق گرامی تقدیم است .
اهدا به وحدت خواهان
صدای وحدت از هرجا بلند است
گرا یشها بسوی این روند است
درین او ضاع تاریخی وحساس
جدایی عیب زشت نا پسند است
مگر د عوی و حد ت در تیُوری
بشکل جدی و تاکید و پند است
خیا لش راحت طرح اش مجا نی
کلا مش نغز شیرینترز قند است
ولیکن این پروسه در پرا تیک
دریغا که مسیرش سنگبند ا ست
نبود خود گذشتی مشکلی ماست
چو کاراییُ وحدت را کمند است
دوام این مریضی مرگ حتمیست
که و یروسش خطرناک گزندست
ز جا بر خیز حال توده ها بین
که خلق ازکندیُ ما درد مند است
به وحدت کوش درگفتار و کردار
که وحدت کارساز وکارمند است
به زیر پر چم همبستگی ها
همین وحدت بقای این رونداست
عبدالوکیل کوچی