فرشته حضرتی رییس نهاد بین المللی زنان افغانستان
پیام نهاد بین المللی زنان افغانستان
هفتهً پیش با تأسف آگاهی یافتیم که باز زن فرهیخته ، سخنور ،سخندان وآزاده ای، قربانی خشونت وحشیانه ،تعصب ،جهل وفرهنگ منحط مردسا لاری شد . چراغ زنده گی پرفروغ نادیه انجمن وتمامی انجمنهای ادبی وفرهنگی شهر باستانی هرات بادریغ ودرد خیره وافسرده گردید.
زن ومرد وپیر وجوان سرزمین مولانا عبد الرحمان جامی ،پیر انصار و تمامی فرهنگیان افغانستان وحوزهً فرهنگی وادبی خراسان کبیرو تاریخی ما را سوگوار ساخت.
نهاد بین المللی زنان افغانستان ،به این باوراست که نادیه انجمن یک واژه باف عادی نبود ، بل یک زن ،یک انسان وانسان فرهیخته ویک مادر مرد آفرین میهن بود.
نادیه نقش ومقام والای زن ،مادر نقش فعال و آگاهی بخش "انجمن " زمانه هارا با همه ژرفا وپهنای آن دریافته بود. نادیه انجمن بخوبی میدانست که فضای اختناق وتیره وتار سیاسی میهن و حوزه ء فرهنگی ما " شوق گفتار " را در او خفه کرده است . او به این واقعیتهای تلخ روز گار خویش آگاهی یافته بود که "ارباب عقد وحل وغنایم " آزادی انجمن را در قانون اساسی خویش میخکوب کرده اند و پرد ه نشینان سخنور وخاموشان کشور ما بازهم "منفور زمان " خویش ومحکومان نظام قبیله سالاری اند . در فضای پهناور وزیرآسمان کبود میهن خود آزادانه زند ه گی وپرواز نه میتوانند .
نادیه انجمن با چنین شناختی از زنده گی وزمان خویش، هرچند ظاهرا با خاموشی ولی با شور وشوق، آرزوهای گنگ زنان تحقیر شده ء میهن را بیان میکرد وبه این وسیله "کینهً مقدس" تحقیر شده گان تاریخ وطن مارا برضد بیدادگران وخشک اندیشان افغانستان با همه شهامت برمی انگیخت.
نادیه انجمن ،داغ ودرد انجمن بال شکسته وهمه انجمنهای افسرده دل ادبی وفرهنگی میهن را با تلخی شیرینکارا نهء بگوش زنان ومردان آزاده وباوجدان افغانستان وجهان رسانید.
نادیه انجمن ، پرخاش دلدوز زن دربند وزنجیر افغا نستان را برضد وجدانهای خفته
باصدای رسا وبه این الفاظ نغز ودلاویز ادبی وهنری بلند کرد و گفت:
" چه بگویم سخن از شهد که زهراست به کامم
وای ازمشت ستمــــگرکه بکوبـــــیده دهانم
نیست غمــــخوار مرا درهمـــه دنیا که بنازم
چه بگویم ، چه بخـــندم ،چه بمیرم ،چه بمانم
یاد آنروز گرامی که قفس را به شـــــــگافم
سر بیرون آرم ازین عزلت ومستانه بخوانم "
خلاصه ، نادیه انجمن به این الفاظ وواژه های شورانگیز خود ، مادران وزنان مرد افرین میهن را به پاره کردن زنجیرها، شکستن وشگافتن قفسها وبچنگ آوردن آزادی وبرابری حقوق زنان بامردان الها م بخشید. روانش شادباد !
نهاد بین المللی زنان افغانستان مراتب همدردی وتسلیت خودرا به خا نوادهً غمدیده نادیه انجمن ، به کانونهای فرهنگی وادبی شهر هرات ، به سازمان سراسری زنان افغانستان وبه تمامی مردمان رنجدیدهً میهن صمیمانه تقدیم میکند .
وباهمه باور به اندیشه های انسانی نادیه انجمن ، تعهد میسپارد که در راه تحقق امیدهای سرکش وآرزوهای سرکوفته زنان ومادران با ل شکسته و"بسته پر" افغانستان وجهان درسطح ملی وبین المللی وبا تلاش پرامیدی کار ومبارزه میکند.
به امید آزادی زنان وطن از بند وزنجیرهای اسارت آور و مرگ بار پاسداران خرافه های قرون وسطایی ومردسالاری!
شهر گوتنبرگ
سویدن
12 نومبر 2005
بالا
بازگشت