ياداشت : طنز های منتشرهً اين صفحه نوشتهً جناب پروفيسور راعی برلاس ، سفير کبير افغانستان در پيکن نمی باشد.

تد ویر پا ر لما ن افغا نستا ن به رهبری شو رای قیادی و جهادی خا طرا ت لویه جرگهء تد وین قا نون ا ساسی را به اذهان تداعی نمود . بنا" نظم طنز گونهء را تهیه وغرض نشر فرستادم .

 

                                                   (برلاس)

 

رفتن از برزخ                  

 

این هیو لا ئی که نامش آد م است

گربلا گویم به تعـــر یفش کم است

رهبر  ما  تا  که  باشـــد  این  بلا

ما به غر بت با ز ما نیـــم سا لها

او که  دعوی  خلا فت   میــــکند

بر پیا مبــــر هم  ورا ثت   میکند

با ز دارد قصـــد خد مت بر وطن

تا  کند  احداث  قبــــــر  بی  کفن

                                      یا د آ ور خــــــا طر ا ت جر گه  ر ا

                                      پشت در ما ند ند نمـــــــــــایند ه  را 

                                      شد چو شــــورائ قیا دی کا ر سا ز

                                      از حضـــــو ر دیگرا ن بود بی نیا ز

                                      چو ن زدند تقــــــد یر مر دم را رقم

                                      گشت نا را ضـــــی به کفر ان متهم

                                      زان میان پر سید شخص نکته دان  

                                      نا مه اعـما ل ده  بر  دســـت  ما ن

                                     ما به دو ز خ میر ویم یا در بهــشت

                                     چون رقم کـــرد ید ما را سر نوشت

گفت رئیس جر گــــــه او را در جواب:

نیـــست در ا عمــــا ل تا ن کا ر ثوا ب

جنت  و د وزخ نــــد ا رید  پا یگـــــا ه

هست بر زخ  بهتـــــــر ین جای  شما

وقــــــــت آن نیست اکت آ زادی  کنید

یا "ملا لئ" وا ر فـــــــر یا د ی کنید

ما هنـــوز بر گر ده ها هستیم سو ا ر

می بـــــراریم ما  د ما ر از روز گا ر

خشم ما چوب خد ا بس بی صدا ست

شکوه از ما شکوه از کا ر خـدا ست

چون هنوز بخت شما نکــشوده است

ها ی وهم هوی شـما بیــــهوده است

ما که دولت را مکـــــــــــمل ساخـتیم

در حقـــــــــــــیقت طرح نو انداختیـم

کار ملت ساختن در پیــــــــشروسـت

رفتن از برزخ کـــــــــمال آرزوســـت

کشت خشخا ش را فرا وان میـکنیـم

مشـــــــــکلات مردم آسا ن میکنیــم

بعد از این  ما کا ر را دیگر کنــــــیم

از ره قا نو ن حکو مت سر کنــــــیم

تا بعیــــــــــــت هست  وا جب دائیما

این حکومت لایــــــــــــق ریش شما

بر دگی و بنـــــــد گی کا ر شمـا ست

کتـــــه بود ن کا ر ما کا ر خد ا ست

 

***********************

 

          بن لادن

گر سلاح  باشـــــد رفیــــق  و یاورم   

من به زورش این جهــــان رامیخرم

(قصه ی مفــت است)میکــــویندهمه

امنــــــیت را  من به  مــــیهن  آورم

امنیت با شد بــــــــــلا یی جــــان ما

این نصیحت کرده برمـن ســــرورم

گرچه تحصیلم به پشـــت خرگذ شت

حالیا من صــــــــــاحب کرو فــــرم

گاهی هم دیدی رود خر بر عقـــــب

بار خود را من به مقصــد میـــــبرم

من که دارم جوشن وکــــرچ و کلاه

رهزن و د زد و دغلـــها لشــــکرم

هر کسی حرفی ز قانـــــون مــیزند 

بر سر شور آورد کــــــرم ســـــرم

(آفتاب) ش را نمــــایم سرنگـــــون

 شینواری هــــا بود هــــــم سنگرم

شوروی ها را نشــــاند یم ما بکون

امریکا را هم به گـــورســـتان برم

می زند دول امـــریکه روی شـکم

تا کـــلاه (کته) ماند برســـــــــــرم

او نشـــسته سر چو بر صـابون من

ورنه می کرد در سیاســــت باورم

من کـــلاوه میـــــــــکنم(ازا ر) ا و

تا  نپندارد  برایش  چاکــــــــــــرم

ما و طالب جمله هستیم یک قماش

بن لادن هست  شیخ  اکــــــــــبرم

                          ( برلاس)       

 

 

اجنت اجنبی

 

چوپای  اجنبی  سرشد  به  کشور

گل و  گلزا ر ما   مردند  سر اسر

بهار  هرگز   نمی   آید   به  آنجا

که کوه و دشت آن با شد به خون تر

اما  می که  زمهراب  خداوند

دهد  دستور  کشتن   را  زمنبر

به نام دین و ایمان خانه سوزد

کند  کاری  نکرده  هیج  کا فر

کنون که سرنوشت کشور ما

بود  در اختیارو دست   میجر

نزیبد نام سرداری به آن قوم

اجنت اجنبی را ساخت رهبر

به حال مردمی بایست بگریست

که   باشد   لیدرش  آخوند  عمر!..

 

(برلاس)

 

 

---

بالا
 
بازگشت