پیکار پامیر -- تورنتو
معجون مرکب پارلمانی در افغانستان
عاقبت ، در پایان چهار سال تلاش به منظور نهادینه کردن دولت نو بنیاد آقای کرزی در افغانستان ( پس از سقوط دارو دسته ی متحجرطالبان ) ، اینک ، پارلمان یا قوه مقننه در کشور ایجاد گردیده است . زیرا یکی از فیصله های کنفرانس بن که تحت نظارت و رهبری مستقیم ایالات متحده در اخیر سال 2001 در المان دایر شد ، ایجاد پارلمان و انتخابات پارلمانی بود و اما ، این چگونه یک پارلمان است که بکار آغاز کرده است ؟
هرچند عده یی را عقیده بر اینست که کنفرانس بن علی الرغم همه نوع کاستی هایش ، همینکه تدویر انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی و نهایتا تشکیل پارلمان پس از سالها بی پارلمانی را در پی داشت ، خود غنیمتی است و بنابران باید ازان ناحیه خوشنود بود و آنرا حمایت کرد و . . . واما ، عده ی دیگری میگویند تشکیل و تدویر کنفرانس بن از اساس ناقص و عاری از عنصر دموکراسی بود ، زیرا اشتراک کننده گان در این کنفرانس را صرفا نماینده های جناح های در گیر جنگ و مورد حمایت ایالات متحده تشکیل میداد و نماینده های واقعی مردم و روشنفکران آگاه و آزادیخواه افغانستان دران سهمی نداشتند . اینان استدلال مینمایند که جون فیصله های کنفرانس بن همه رو بنایی ، معامله گرانه ، مصلحت آمیز و عمدتا مبنی برتقسیم کرسی های دولتی بوده است ، بنابران ، پیامد های آن نیز ظرف چهار سال گذشته همه میان خالی ، غیر دموکراتیک ، ضد منافع ملی و مغایر خواستهای مردمی بوده است .
واقعیت درون کنفرانس بن هم همین بود که متآسفا نه بحث ها و جدالهای چندین روزه ی آن پیرامون هدف امتیازخواهی ها و قدرت طلبی ها و بدست آوردن " سهمیه " جهادی و قومی و زبانی در دولت آینده می چرخید تا گذشت متقابله و رعایت منافع ملی و خدمتگزاری به مردم دردمند افغانستان . برای ایالات متحده و دوستان بین المللی اش که تنها ساختار یک دولت کارتونیک ، تابع و فرمان بردار در افغانستان فردا مطرح بود، از همان مرحله ی اول اقدامات سیاسی – نظامی علیه گروه متحجر " طالبان " ، برنامه های آینده اش را باساس مصلحت بینی های سیاسی ، تبانی و سازش با متحدین غربی و دوستان منطقه یی اش و همچنان ، حمایت از تفنگداران و حتا جنایتکاران جنگی داخل افغانستان و عدم رعایت خواست های برحق مردم پی ریزی نمود. تقسیم کرسی های دولتی باساس میراث " تنظیمی " ، قومی و ... موجب گردید بعوض آنکه افراد و عناصر دلسوز ، دانشمند ، کاری و وطنپرست دعوت به خدمتگزاری به مردم افغانستان شوند ، پهلوان پنبه های بیسواد " جهادی " و " قیادی " و ناقضین شناخته شده حقوق بشر و سلاح داران زن باره ی چپاولگر یکبار دیگر بالا کشیده شده حاکم بر سر نوشت ملت عذاب دیده ی افغانستان گردانیده شوند . در حالیکه توقع مردم این بود که علاوه از قطع جنگ و تآمین صلح و تهیه لب نان برای محرومین و مظلومین ، عدالت غرض محاکمه ی جنایتکاران جنگی ، شکنجه گران حرفه یی و متجاوزین بر مال و ناموس مردم که در درازنای تقریبا سه دهه ی اخیر دود از دمار خلق الله کشیده اند ، به معرض اجرا گذارده شود .
تبانی و سازش ایالات متحده با همسایه های افغانستان ، بویژه با روسیه و پاکستان موجب گردید تا عناصر"خلقی – پرچمی " مورد حمایت روسیه مانند ( تنی ) ، ( گلابزوی ) ، ( علومی ) و . . . از یکطرف و آدمکشان "جهادی " و " طالبی " مانند ( ملاسلام راکتی ) ، ( ملامتوکل ) ، ( ملا قلم الدین ) و ملا ... و جانیان دیگراز همین قماش ، هم در ترکیب دولت و هم در داخل پارلمان تازه تشکیل افغانستان جا بجا ساخته شوند . حال ، ملاحظه میشود که به استثنآ تنی چند از زنان و مردان مستقل و وطندوست ، تجمعی از مار ها عقربها و یا خزنده ها و درنده ها در زیر یک سقف بنام پارلمان گرد آورده شده اند. خزنده و درنده یی که هرچند بصورت کل مطیع و منقاد ابر قدرت ایالات متحده هستند ، ولی میان خودشان خصومت ورزیهای خاص نیز وجود دارد و این خصومت ورزیها احتمالا در آینده ی نه چندان دور به جدالهای مشهودی منجر خواهد شد . بعباره ی دیگر ، این مارها و عقربها هرچند زیر کنترول ارباب و در چنبر افسون ( مارگیر) قرار دارند ، اگر از یکطرف به نیش زنی و خصومت ورزی علیه یکدیگرخواهند پرداخت ، از سوی دیگر ، کلا خصم جان و مال و دشمن سوگند خورده مردم افغانستان نیز بوده و خواهند بود .
شکلگیری و گرد آوری یک چنین ترکیب معجون مرکب بنام نماینده های مردم افغانستان در محل قانون گزاری کشور و جلو گیری از ورود نماینده های شایسته وواقعی مردم دران محل ، بار دیگر نقاب عاریتی را از چهره ی صادر کننده گان دموکراسی به افغانستان فرو افگند و ارزشهای ملی مردم افغانستان علنا به سخریه گرفته شد. اگر کسی هست که بگو ید آخر بگذارید دشمنان سوگند خورده ی دیروز بجای جنگ و خونریزی از راه گذشت و مدارا پیش آمده یکدیگر را تحمل نمایند ، فکر خوبی دارند ، مشروط بر آنکه از یکطرف این دشمنان یکدیگرو در عین حال ، دشمنان اکثریت مردم مظلوم و محروم کشور از اعمال و کردار ویران گرانه و آدمکشانه ی قبلی شان رسما و علنا اظهار ندامت نموده از ملت افغانستان پوزش خواسته باشند و از سوی دیگر ، این تجمع پارلمانی غرض انجام خدمت به مردم و جبران عملکرد های ضد مردمی شان ( نه بخاطر حصول مصوونیت پارلمانی در برابر محاکمه و مجازات ) صورت گرفته باشد که یقینا نه چنان خواهد بود و نه چنین .
پس ، آنچه تا کنون بنام پروسه انتخاباتی و تشکیل پارلمان و . . . در افغانستان انجام داده شده است ، تنها درامه یی بوده و هست در جهت فریب افکار عامه وا قناع ظاهر سازانه ی ممالک مساعدت کننده ی جهان و در یک کلام، مالید ن سرخاب دموکراسی به روی دولت آقای کرزی و حامیان خارجی آن . در غیر آن کیست نداند که وقتی اکثریت مردم جامعه قادر نباشند و یا حق نداشته باشند متکی به اراده ی مستقل و شعور ملی و سیاسی خویش بدون تهدید و تخویف و تخلف و . . . نماینده های صادق و واقعی شان را انتخاب و به پارلمان بفرستند ، هیچگونه آزادی و دموکراسی در آنجا وجود نخواهد داشت .
به امید آنکه اوضاع در افغانستان ویرانه طوری سیر کند که شرایط برای تطبیق دموکراسی ، عدالت واقعی ، پارلمان مردمی و محاکمه ی جنایتکاران جنگی و ناقضین حقوق بشر و نهایتا ، بر قرار ی حاکمیت برحق مردم بدون امر و نهی بیگانه گان فراهم آید که خواهد آمد . ( پایان )
مقالات ديگر از پيکارپامير
پیکار پامیر : فریاد عدالتخواهی مردم افغانستان پیکار پامیر : برخورد دولت آقای کرزی با مجرمین جنگیبالا
بازگشت