بیر ق ما ، سه رنگ دا ر د
سیا ه ، سرخ ، سبز
ما خرس چر ا ن ها را کشید یم ، پس گا و چر ا ن ها بر ا ی چه ؟
مطلبی ا ست که عد ه ا ز رو شن فکر ا ن و آ گا ها ن ا مو ر، و وطن پر ستا ن و ا قعی کشو ر، پیر ا مو ن ، ا یجا د ، پا یگا ه نظا می ا فغا نستا ن ، که قبلآ ا ز طر یق ر سا نه ها ی گر و هی به نشر ر سیده بو د ، تشو یش دا ر ند .
و می پند ا ر ند که ا یجا د پا یگا ه ها ی نظا می خا ر جی د ر ا فغا نستا ن به نفع کشو ر ما نبو ده ، و به بی ثبا تی ا و ضا ع ، د ر منطقه کمک میکند ، نتا یج حا صله ا زا ن ، به کشو ر میز با ن ، جز خر ا به و ویرا نه چیز ی دیگر ی نخو ا هد بو د .
ا گر با ر و شن فکر ا ن و مر ا جع ا کا د میک کشو ر مر ا جعه بفر ما یید آ نها بر ا ی شما مشور ه مید هند و میگو یند که ( بگذا ر ید که سیا ست بی طر فی کشو ر ما ) مشکل گشا ی همه قضا یا ی منطقو ی گر دد.
ا ین ا عضا ی لو یه جر گه که به حیث ا فزا ر ا ز آ نها بینی خمیر ی تیا ر کر د ند ، مر د م بد ا نند ، که بینی خمیر ی تر ش کر ده ا ست ، کثیف شد ه ا ست ، فغا ن مر د م د ر سطح ملی و بین ا لمللی با لا گر د ید ه ا ست .
تبلیغا ت میا ن تهی ، پا یگا ه نظا می نظا می و حضو ر نظا می آ نها با عث میگر د د ، که کشو رها همسا یه با لا ی ما تعر ض ننما یند، جر یا ن مسله را بر عکس نشا ن مید هد. فقط تلا شی ا ست که بینی ها ی، خمیر ی کثیف شد ه ، به کثا فت کا ر ی خو د شا ن ا دا مه د هند .
بهتر خو ا هد بو د که عکس ا لعمل ها ی زیر ین را زیر فو کس خو د قرا ر د هند و ا زا ن نتیجه مثبت بگیر ند .
ا فغا نستا ن ا ین د لسو ز ی ها و مهر با نی ها را با ر ها دیده ا ست ، قبو ل میکنیم که د ر مو جو د یت ، د و لت نیر و مند و تو ا نا ، ما نند ا یا لا ت متحد ه ا مر یکا ، آ یند ه ها ی د ر خشا نی را ما نصیب میگر د یم .
خا نمی د ر گو شها ی خو د آ و یزه طلا دا شت ، د زد ، د ر جستجوی ، طعمه خو د بو د ، نا گها ن حمله کر د ، گو ش وا ر ه طلا را همرا ه ، با گو ش خا نم یکجا بر د ، فکر نکر د ، که خا نم ، معیو ب میگر د د .
بیوه زنی د و پسر دا شت ، یکی هو شیا ر بو د ، د یگر ش یک ا ند ا زه د یوا نه به خیر و شر خو د نمی فهمید . زما نی بیو ه زن مر یض شد ، پسر هو شیا ر ا ز ما د ر خو د خو ب مرا قبت مینمو د ، برا یش و ظیفه پیدا شد ، رو به برا د ر دیوا نه کرد و گفت ، من میر و م پی کا ری ، تو با ید ، مگس ها را نما نی که ما د رم را ا ذیت نما یند و رفت ، نا گها ن ، مگسی به روی ما د ر ش نشست ، پسر د یو ا نه گفت ، پشه پر ، پشه پر ، مگس نپرید ، سنگی د ر گو شه ا فتیده بو د ، را بر دا شت ، خو ا ست که مگس را بزند ، حو ا له نمو د ، مگس پرید و رفت و ما د رش جا به هلا ک شد .
رو س ها ، هم آ مد ه بو د ند ، خلا ف ا را ده مر د م آ مد ه بو د ند ( کفر هما ن کفر ا ست فقط ز با نشا ن فر ق کر ده ا ست ) ا ز کلبسه گر فته ، تا به کچا لو ، بر نج آ ر د و نمک ، تیل و گا ز ، ا ز قبیل خو را که با ب و پو شا که با ب ، و غیر ه و غیر ه ضر و ریا ت ا و لی نتو ا نست که قنا عت مر د م را فر ا هم نسا خت . فر زند ا ن د یو ا نه و طن به عیو ض ، مگس ، ما د ر خو د را کشتند ( ما م و طن را خر ا ب کر د ند ) ، با لآ خر ه ر و س ها ر فتند ، بر ا ی ما و طن ویر ا نه با قی ما ند ، ا فتخا را ت پیر و زی را ا یا لا ت متحد ه ا مر یکا و شر کا ی ا قتصا د ی آ ن ، ا ز آ ن خو د مید ا نند.
مخا لفین ، سیا ست ، خا و ر میا نه بز ر گ ، و مخا لفین، سیا ست ، آ سیا ی میا نه بز ر گ ، یکجا با بنیا د گر ا ها ی منطقه ، ر یسما ن سبز ی را که خو د ا مریکا با فته بو د ، د ر گرد ن گا و بسته میکنند ، ا ز با لا ی کو ه ها ، ا ز د رو ن د ره ها ، و وا د ی ها و د شت ها به زیر سنگ با را ن میگیر ند ، آ نطو ر یکه خر س را زیر سنگ با را ن گر فته بو د ند . سر ا نجا م ا مر یکا خو ا هد رفت و وطن ما فقط ویر ا نه بیش نخو ا هد بو د ، و ا تحا د شو ر وی ضعیف نا تو ا ن د ر جا د ه همو ا ر رو سیه تزا ری ، خط پطر کبیر را د نبا ل خو ا هد نمو د . و شما را به د ا ستا ن گل سر خ د عو ت مید هم که چه می فر ما یند .
ا زمیا ن سبزه ها، گل سر خ میر و ید ، ا گر چه ر یشه ، د ر د رو ن خا ک سیاه دا ر د .
جمله فو ق ا ین حقیقت را بیا ن میکند ، د ر جا یکه ، تا ر یکی با شد ، به ر و شنی ضر و رت می ا فتد ، جا یکه جها لت حکم بر ا ند ، مر د م خط پا ی خر د مندا ن را تعقیب مینما یند تا به جها لت و ستم خا تمه دا ده شو د.
ر نگ سرخ بیا ن حقیقت ا ست ، ا گر نیست ، چرا گل سر خ ا ز میا ن ، سبزه ها ، با آ نکه، ریشه در میا ن ، خا ک سیا ه دا رد ، سبز میکند ، و زیبا یی طبعیت را زیبا و زیبا تر میسا ز د ، همگا ن بر ا ی ر فع خستگی به تما شا ی ز یبا یی طبعیت میر و ند ، و میر و ند ، تا که ا زطبعیت لذ ت ببر ند و ا ز حقا یق طبعیت چیز ی را بیا مو ز ند .
د ر رنگ سر خ ، ا حسا س و هیجا ن دیده میشو د ، ببینیم قلب ا نسا ن ، سر خ ا ست ، شکل پند ک گل را دا رد ، پند ک گل به ما نند قلب ا ست ، ر نگ سر خ دا رد ، یعنی د ر قلب عشق ا ست، عشق د ر د ل ، یعنی محبت ا ست، ا نسا ن د وستی ا ست و نو ع پر و ر ی ، جوا نا ن را ببینی ، د ر تبا د له نا مه ها به طرفین د لخوا ه شا ن ، ر سم قلبک را ، علا مه گذا ر ی میکنند ، و نشا ن مید هند که با یکد یگر د و ست میبا شند .
و با ز رنگ گل ، خو د را معر فی میکند ، میگو ید که پد ر م هم گل بو د ، ا ز نسل گل میبا شم ( زا یش ، ر شد ، فر سا یش ، میر ش ) گذ شتگا ن ما ، ا ول پند ک بو د ند ، بعد شکو فه کر د ند ، جو ا ن شد ند و شا د ، جا یگا ه خو د را ، همیشه د ر صد ر میا فتند و د ر گلدا ن ها ، آ را یش گر، هر محفل و هر مجلس بو د ند ، پیر شد ند و کهنه و آ ن ها بو د ند که ما شد یم ، یعنی که ما تد ا و م حیا ت ، گذ شتگا ن خو یشیم و فر زند ا ن ما ا دا مه د هند گا ن حیا ت ما ا ند .
و با ز بیا ن مید ا ر ند و میگو یند ، د ر بعضی ا و قا ت ، ما گل ها ، تر بیت د ست د هقا ن را د یده ا یم ، ا ین دها قین بو د ه ا ند که ، د ر تغیر زیبا یی ما نقش به جا ما نده ا ند، ، ا ز د شت ها ی سو ز ا ن و جا ها ی ، خشک و بی آ ب ، ما را آ و ر د ند و سیر ا ب ما سا ختند .
د ر بیا ن حقیقت ، بین ما و آ گا ها ن و خرد مندا ن ، تفا و ت و جو د ندا رد، گا لیلیه، قر با نی حق گو یی خو د گر د ید ، فر د وسی ، دا ستا ن سرا و بزر گترین شا عر زبا ن فا ر سی ، ا گرعقد ها ی خو د را بیا ن نمی کر د ، کتا ب ها یش ا ین قد ر ضخیم وجسیم نمی بو د .
د ا ستا ن نو یسا ن و قصه پر دا زا ن ، تذ کر دا ده ا ند که ضحا ک ظا لم و خو ن خوا رد ر مقا بل منطق کا و ه آ هنگر،لا جو ا ب ما ند و به جر م خو یش ا عترا ف کر د. حق زیبا ا ست ، پد را ن ما بر حق بو دند و همنو عا ن پد را ن ما بر حق بو د ند ، گل ها ی زیبا بو د ند ، ( دا نشمندا ن زیبا بو دند ، خر د مندا ن زیبا بو دند ) قر با نی زیبا یی خو د گر دیده ا ند ، د ختر بچه گک ها و پسر بچگک ها آ مد ند ، د ر مر غزا رها ، همنو عا ن پد را ن ما را سر بر ید ند ، بر ا ی خود حما یل گل جو ر کر د ند ،( آ گا ها ن و خر د مندا ن ما را وو طن پر ستا ن و ا قعی را سر برید ند) تا خو د زیبا شو ند یگا ن پیرسخن بر ا ی شا ن میگفت که زیبا یی گل د ر بتیش ا ست ( زیبا یی و طن د ر و جو د و طن پر ستا ن ا ست) چر ا گل ها را کند ید ، شخصیت ها ی د ست ا و ل ما را د ر هر د وره تا ر یخی ، سر بر ید ند ، تا خو د ز یبا شو ند ، ما هزا را ن شهید گلگو ن کفن خفته د ر زیر خا ک دا ر یم ، سر خی خو ن شهد ا ی ، گلگو ن کفن ، ا ز را ه ریشه ها ی ما ، به ما ز یبا یی دا ده ا ست ، و شما هر طر فی که میبینید ، ما همه حقا یق ، زشتی ها و بد بختی ها ی ، مظا لم و نا ر وا یی ها را برا ی تا ن ، تر جما نی میکنیم ، و شما را قر ا ر نمیگذا ر یم و به حر کت می آ و ر یم ، ومیگو ییم که نا مر د نشو ید ، بر و ید راه خفته گا ن ، به زیر خا ک را د نبا ل نما یید و بر ا ی ما م و طن کو ر نمک نشو ید ، که شما ره نه خدا می بخشد و نه بند گا ن خد ا و ند ، نه مر د م .
وبا ز بر ا ی شما میگو یم ا لبته سخن ا ز گل سر خ ا ست که میگو ید ، ما لکا ن حقیقی ا ین سر زمین کسا نی ا ند ، که د ر زمین و طن کا ر میکنند ، در با غ ها کا ر میکنندد، کسا نی ا ند که سر ک ها را آ با د مینما یند ، تعمیرا ت را بنا مینما یند ، و د ر تو لید ا ت زر ا عتی و صنعتی نقش فعا ل و ا ر زند ه دا ر ند ، ا ین ها میگو یند که ما بیر ق خو د را دا ریم بیر ق ما بیر ق ا کثریت مطلق جا معه ا ست ، سا ل ها ی قبل مر د م ا فغا نستا ن نها ل آ زا د ی ود مو کر ا سی را ، با د ستا ن تو ا نا ی خو د د ر سر زمین حا صل خیز فر هنگ و تمد ن ا ین کشو ر کا شته بو د ند و میخو ا هند که ا نر ا با خو ن خو د آ بیا ر ی نما یند ا زمشر و طه خو ا ها ن ا ول تا به ا کنو ن فر ا ز ونشیب ، حو ا د ث بس نا هنجا ر تا ر یخی را پشت سر گذ ا شته ا ند . تلفا ت و قر با نی ها را د رین را دیده ا ند ، مر د م ا کنو ن میگو یند که ، بیر ق ما را د زد ید ه ا ند ، چو ب بیر ق ما به د ست بیگا نگا ن ا فتید ه ، هر خا ر و خس و کس و نا کس ، لته ها ی چر ک و کثیف خو د را به جو ب بیر ق ما با لا کر د ه ا ند ، کنو ن بیر ق کشو ر ما ، سیا ه و سر خ و سبز و رنگ ا ست ، ا د عا ی ما د ر قسمت سر خی بیر ق ا ست ، که ر یشه د ر میا ن سیا هی دا رد .
آ زا دی و ا ستقلا ل ا ین و طن به قیمت خو ن سر خ ده ها هزا ر ، فر زند ا ن دهقا ن و کا ر گر و سا یر زحمت کشا ن و فر زند ا ن مسلما ن و ا قعی کشو ر، به د ست آ مد ه ا ست . فر زند ا ن هیچ آ قا یی ، با دا ر ی ، شا غلی ، پیر ی ، پیشر و ی ، ر هبر ی و پیشو ا یی ، خا نی ، بیگی در ین ا فتخا را ت ، شها د ت و غز وا ت شر یک نبو ده ، و لی سر ا نجا م ،آ زا دی را که با د ستا ن چپ بد ست آ و رد ند و به د ستا ن را ست تسلیم شد ند .
خو د شا ن ، در نقش نا ظرا ن و خد مت گا را ن ، بر ا ی بیگا نگا ن ، تعهد سپر ده ا ند و چک سفید میگیر ند ، که به حیث آ مر ا ن مستبد و ظا لم با لا ی مر د م ا فغا نستا ن ، حکو مت نما یند، د گر ا ند یشا ن و وطن پر ستا ن و ا قعی کشو ر را سر کو ب نما یند ، بر گه ا فتخا را ت و طن فر و شی را ا ز آ ن خو د بسا ز ند .
مر د م میگو یند که ما خرس چرا ن ها را ا ز و طن بیر و ن را ند یم ، گا و چر ا ن ها بر ا ی چه ؟ شا دی با زها ، تلخی مر چ چا ریکا ر را چشید ند و هم چنا ن مزه شر ینی تلخا ن پنجشیر را ، د ر گذ شته ها ، ا نکلیس ها با ر ها ، با زا ر ا ستا لف وچها ریکا ر را ، طعمه حر یق سا خته ا ند ، ولی جر یمه اعما ل بد ر فتا ری ها ی خو درا د ر جکد لک و د ره خیبر پر دا خته ا ند .
در هر حا لت ، مر د م ا فغا نستا ن سر ا نجا م د ر مقا بل د شمن مشتر ک ، همه مسا یل فر عی خو درا پشت سر گذ ا شته ا ند و به وفا ق ملی د ست یا فته ا ند ، ا ز ینکه مسله سر نو شت و طن مطر ح ا ست ، همه د شمنی ها ی د یر و ز به مقیا س ملی ، جا ی خو یش را به دو ستی و برا د ری و رفا قت تبد یل مینما ید ود ر فر جا م همه کس میدا نند که ا ز آ غا ز سیر و تحو ل ، ا نکشا فا ت پیر ا مو ن ا فغا نستا ن و منطقه ، صر ف یک د شمن مشتر ک دا شتیم و آ ن ا مر ریکا خوا هد بو د ، خد ا نکند که ا نگلیس ها ا یا لا ت متحد ه ا مر یکا خو د را به ما نند همیشه ، د شمن ا فغا نستا ن معر فی نما یند .
ا مر یکا ییها و ا نگلیس ها ا گر میخو ا هند به ا فغا نستا ن بیا یند و ا فغا نستا ن را ا شغا ل نما یند ، کو شش کنند که تجر به ، ر و س ها را د نبا ل نکنند ، فکر میکنم که ا نگلیس ها تجر به بیشتر دا ر ند.
همه سعی و تلا ش ر و س ها ، قنا عت مر د م را فر ا هم نسا خت ، ا زا ینکه پا ی تعر ض و ا شغا ل د رمیا ن بو ده ا ست ، ا فغا ن ها هیچ و قت به ا سا ر ت تن در ندا ده ا ند و نمی د هند ، شا ید ا مر یکا و ا نگلستا ن تا سر حد قتل عا م مر د م د ست به کا ر شو ند ولی ا فغا نستا ن ، مر د آ فر ین ، هنو ز عقیم نگشته ا ست ، نسل ها ی جد ید ا ز کا وه ها ، عیا ر ها ی خر ا سا نی ، میر مسجد ی ها میر بجه ها و هزا را ن شسهید گمنا م ا ین و طن را دو با ره تو لد مینما ید .
کسا نی که ا ز آ مد ن عسا کر ا مر یکا یی ها ا ستقبا ل میکنند و یا د عو ت مید هند ، ا شتبا ه بز رگی را مر تکب میشو ند، و د ولت مو جو ده ا مر یکا ، سعی بعمل خو ا هند آ و رد، که فو ر مو ل ( منا فع مشتر ک) را یگا نه را ه حل کلید ی کلیه مسا یل ، مغلق و پیچیده ا فغا نستا ن بد ا نند ، د رین ا ستقا مت ، همه ر و شن فکر ا ن و آ گا ها ن سیا سی ، د ر عا د ی شد ن ا و ضا ع ، سیا سی و نظا می و ا قتصا د ی ا فغا نستا ن ، با جا معه بین ا لمللی ، ا ز قبل مشو ره ها ی خو بی دا ده بودند و خو ا هند دا د .
هم چنا ن ا ین ضر ب ا لمثل را همه مید ا نند که گفته ا ند ( خر خو هما ن خر ا ست ولی پا لا نش دیگر شد ه ا ست ) کنا یه ای ا ست د ر ، شا ه شجا ع ، ز ما نیکه با ر د وم به حما یه ا نگلیس ها و ا ر د خا ک ا فغا نستا ن شد ند ، زبا ن ز د عا م و خا ص گر دید ه بو د.
ا گر ا ین با ر خلا ف ا را د ه ملت و مر دم ا فغا نستا ن ، د ر خفا پر و تو کو ل ها ی صو ر ت بگیر د ، که گو یا لو یه جر گه و......... فیصله را صا د ر نمو ده ا ست ، تا پا ی گا ه ها ی نظا می ا مر یکا د ر ا فغا نستا ن مستقر یا بند .
مر د م عا م چه کر ده میتو ا نند ، یگا نه کا ر ی را خو ا هند کر د که بگو یند( ذا ت، ما هی ، با زهم ، خطا، نیا یی )
ولی ا مر یکا یی ها مجبو ر خو ا هند بو د ، با ا ر وا ح مر د م بجنگند ، ا ر وا ح شکل ندا رد ، حضو ر فز یکی ندا رد ، ا ز زیر زمین سر با لا مینما ید ، ا ز با لا ی کو ه ، حمله میکند ا ز بین جنگل ، و غیره و غیره جا ها .
ا ین آ قا یو ن و حضر ا ت که خو د را محتر م به حسا ب می آ و رند ، هز ا ر و یک نو ع معا ملا ت ننگین را سا ز مان د هی مینما یند ، با لا ی قطر ه قطره خو ن همو طنا ن ما تجا ر ت کر ده ا ند و خو د را ملیو نر ها ی دا لری سا خته ا ند ، قصر ها و ویلا ها را به خو د آ با د کر ده ا ند و همین ا کنو ن هر کدا م ا ز ا و شا ن ا ز با با گر فته تا به کا کا ، ا ز جنرا ل گر فته تا به کر نیل و جر نیل ..... همه مصر وف دا د و ستد خر ید و فر و ش ، ز مین و ا ما کن د و لتی ا ند ، ما ا نتظا ر آ ن ر وزی را دا ر یم که حکو مت قا نو ن بر مصا د ره دا ریی ها ی غیر قا نو نی ا ین آ قا یو ن ا قد ا ما ت قا نو نی نما ید .
د ر قسمت سبز ی بیر ق با ز هم نقش د هقا نا ن مو ثر ا ست ،ا ین د هقا نا ن و سا یرزحمت کشا ن خوا هند بو د که د ر سر سبز ی و شا دا بی کشو ر، ا ز ر یختا ند ن عر ق جبین در یغ نو ر زند ، با غ ها و مزا ر ع را به همت با ز و ا ن تو ا نا ی خو د ، و همه ویر ا نه ها ی با قی ما نده ا ز ر هبر ا ن جها د ی و طا لبا نی را با ز سا زی نما یند .
و قتی که ما لا ف و پتا ق میز نیم ، سیا ست میکنیم ، فلسفه میگو ییم در یک سا عت د ر ا طا ق گر م و مستر یح ، جها ن دیگر ی را آ با د مینما ییم ، د شمنا ن نز د ما به ا ند ا زه پر کا ه ا ر زش ند ا ر ند و خو د را خیلی قو ی ا ر زیا بی میکنیم .
و لی ، به خو د جر ا ت نمی د هیم ، که در مقا بل ، معا ملا ت بی شر ما نه یک عد ه ا ز د ست ا ند ر کا را ن ، عا قبت نا ا ند یش عکس ا لعمل نشا ن دهند.
که گفته ا ند ، گو یا ا گر قو ت ها ی نظا می ا مر یکا د ر ا فغا نستا ن با شد ، ا ز جا نب کشو ر ها ی همسا یه ما تهد ید نمیشو یم ، ما ضر ب ا لمثل دا ر یم که گفته ا ند ، ( همسا یه نز د یک بهتر ا ز خو یش د ور ) ا گر زیر کا سه نیم کا سه ا ی نبا شد ، خو ب خو ا هد بو د که ما مشکلا ت خو د را با همسا یه ها ی خو د حل و فصل نما ییم تا د عو ت دا د ن به حضو ر نظا میا ن بیگا نه .
ا کر د ل سو ز ی د ر میا ن با شد ، ا فغا ن ها ثا بت کر ده ا ند که به تنها یی ا ز جغر ا فیا یی طبعی کشو ر خو یش، خو د، د فا ع میکنند ، تعر ض حق طبعی نیست مگر د فا ع حق طبعی هر کشو ر ا ست .
پنج سا ل د فا ع مستقلا نه حا کمیت مر حو م دا کتر نحیب ا له ا ظهر من ا لشمس ا ست .
جها نیا ن ا عتقا د پیدا نما یند که وطن پر ستا ن حقیقی ا ین کشو ر ، ا قد ا ما ت خیر خو ا ها نه را ، پا سخ با لمثل مید هند ، ا عتما د کر دن با لا ی ا ین گو نه ا شخا ص و ا خذ مشو ره ا ز شخصیت ها ی که د ررا ه آ با دا نی و شکو فا ی و طن ، ر فقا ی خو د را ا ز د ست دا ده ا ند ، ا عضا ی خا نو ا ده خو د را قر با نی دا ده ا ند ، نه زرا ند و ز ی کر ده ا ند و خا نه ا ی بر ا ی خو د آ با د کر د ه ا ند و نه کا شا نه ا ی بز ر گتر ین موفقیت و پیر و ز ی ا ست .
ز ند ه و سر ا فرا ز با د صا حب منصبا ن غر ورآ فر ین و نا مو س پر و ر ا فغا نستا ن
بالا
بازگشت