بقربانیان فاجعهء افشار تقدیم است:

 

 

گهی زیر وگهی بالای دستی

گهی کعبه گهی بت میپرستی

گهی فتوا دهی قـــتل مسلمان

ایا ای آیت الله مسلم هستی؟!

 

به مال وناموس ما دیده دوختی

دهات وشهر را ازکینه سوختی

تومیگفتی کمونســــــتهاند  کافر

چرا خود میهن مارا فروختی؟

 

کتاب آسمــــــــــــــــــــانی را بدستت

بگـــــــــــــــیری باهمه اعمال پستت

نه ترس ازحق نه شرم از خلق داری

یقیـــــــــــناٌ قدرت وپول کرده مستت

 

نبـــــــخشد خون مارا حق برایت

بچاه ویل خـــــــــواهد بود جایت

وضوء گیری اگر صـــدسال دگر

نشوییی خون خلق ازدست وپایت

 

به حیله فتح کردی جنــگ افشار

 نماندی سنگ را درسنگ افشار

دوصد مســـــجد اگر آباد سازی

نشوید دامنت از ننــــــگ افشار

 

گهــی مسجد گهی منبر بسازی

زقـیل وقال مارا کر بســــازی

گهـــــی مرد وزن اطفال مارا

بیک فتوای خود کافر بسازی

 

شما آقا ستا خانم ستـــــــــــــیزید

محیل وکاذب ومــــــــکار نیزید

جوانان را بکشـــــــتن میفرستید

چرا خود ازشهادت میگریزید؟!

 

 

 

پس از کاری که کردی آیت الله

همیشه رنـــــگ زردی آیت الله

پس از فتــوای ننگینی که دادی

سراسر رنـــج ودردیی آیت الله

 

بیاندازم بیـــرون از پرده رازت

خفه ســـــازم درون پرده سازت

چقدر انسان که تو کشتی بکشور

به این عمــــامه و ریش درازت

 

تنور داغ باشـــــــــــد بستر ما

بگردد سنگ آسیاب بر سر ما

روید از کودک افــشار پرسید

مجاهد یعنی چه؟ درکشــورما

 

پس از دوران ننگ ریش درازان

زن ومرد وطن با قلــــب سوزان

پس ازهریک نماز خویش گویند

هزاران شکر برآن بی نمـــازان

                          م. زردادی

                         22/12/2005

 

 

 

جن خيانت

 

شبــــــــي بنزد خدا رفت روح افغـــــــــاني

وگفت بار خدايا كه اين چــــــــه دربدريست

جهان به ماه وبه مريخ وما بخـــــــــاك سياه

تمام كشورما غرق جهــــــــــل وبيخبريست

نه حاكــــــــــــمي كه نكردست ظلم واستبداد

نه پادشاهيـــــكه مصروف عدل ودادگريست

بهر طرف كه ببينــــــــــي نشان آتش وخون

بهر كجا كه روي وحشتـست وخيره سريست

همه بجــــان هم افــــــــــتاده اند از بنیـــــــاد

بهانه چوكي وپول ومقـــــــــــام ومعتبريست

فروش خاك وخيــــــــانت بمــــــــردم وملت

نه كاريكدفعهء بلكه فعـــــــــــــل مستمريست

گناه ملت ماچيــــــــــــــــست كاين چنين مارا

چه قرنهاست كه تقدير كوري است وكريست

چقدر وضع چنيـــــــــــــن دگرهم دوام كند ؟

چقدرباز چنين بيسري وبي ثمــــــــــريست ؟

:خدا بفكر فرورفت وگفــــــــــــــــــت آهسته

"هميشه رنج برم گرشرارتست وشريــــست

ولي چو جن خيـــــــــانت بخون شود محلول

جنايتست وخيانت، خرابي است وخــريست"

                   

                        22/5/2005

 

 

 

 

 

آنروز ميرسد

 

روزي رسدكه شام تارخلــــــق ماسحرشود

صبح اميد بر دمد رنگ افــــــــق دگر شود

زين كشور عقيمــــــــها يك مرد بربخيزد و

دوشيـــــــزهء دموكراسي بالغ وبارور شود

خلق ستمــــــــكش وطن مالك حق خويشتن

آزادي گپ وســـــخن صاحب بال وپر شود

دهقان ومالدارما مالك ســـــــــر زمين خود

كوچي وكولي وگـــدا صاحب بام ودر شود

علم وهنر بجاي كينــــــــــه كلچر زمانه ها

نسل جــــــوان منور وكاسب وكارگر شود

فرهنـــگ ناب خلقـــــها نشو كند نمــــوكند

ازلوث وازمزخرفات تابيــــــخ برحذرشود

درتاريخ طويل ما آنروزميـــــــــرسد كه تا

عادل وصادق وامين راهبــين وراهبر شود

آنكس كه خلق خويشرا بكاســـهء سرآب داد

او درسراب زندگي خوندل وخونجگر شود

محسن) مباد روزيكه باردگــر زرنج وغم)

.چشم زنان وكودكان از اشـــك باز ترشود

 

                            21/5/20

 

 

 

بمناسبت آغاز سال تعليمي به دختران مكتبي تقديم است :

 

                ما دختران مكتبيم

 

مادختران مكتبيم

هرلحظه درتاب وتبيم

درجستجوي علم ودانش

هر كجا ، روز وشبيم

 

ما دختران نسل نو

درپيشگاه فصل نو

همچون فروزان كوكبيم

ما دختران مكتبيم

 

درحسن وزيبايي سريم

آينده را ما مادريم

عشق ومحبت را ربيم

ما دختران مكتبيم

 

شير وشكر درجام ما

شيران هميشه رام ما

ما آرزو ما مطلبيم

ما دختران مكتبيم

 

در راه عدل ايثارگر

درراه حق پيكار گر

درزندگي خوش مشربيم

ما دختران مكتبيم

 

 

ما عزوفروجاه را

خوشبختي فردا را

هم مادريم وهم ابيم

مادختران مكتبيم

 

ما تابش خورشيد را

ما زهره وناهيد را

حامي هر روزوشبيم

مادختران مكتبيم

 

مادشمنان خاك را

ما جاني وبيباك را

برفرق سرچون عقربيم

مادختران مكتبيم

 

ماضد تبعيض وستم

ضد غم ورنج والم

هستيم تا جان برلبيم

ما دختران مكتبيم

 

ما(محسن زردادي) را

ما شاعر آزادي را

در كهكشان چون كوكبيم

مادختران مكتبيم

 

13/2/2005

م.زردادي

 

 

     يك سرود براي كودكان مليت هزاره:

 

كودكان نسل نوين

 

ماييـم افتخار وغـــــــرور هزاره جات

خوشبــختي صباء وسرور هزاره جات

مايـيم كودكان نويـــــــــــــن نسل آرزو

آيــنده هاي نـــزديك ودور هزاره جات

ما ضامن تمدن وفرهـــــــنگ سرزمين

مسئول رشد وزاد وظهور هزاره جات

درما نهفــــــــته ثروت سرشار زندگي

درما نهفته قـــدرت وزور هزاره جات

درما نهفتــــــه شوكت وشأن هزاره ها

درما نهفـــته شادي وشور هزاره جات

ما پاسدار عدل ومســــــاوات در وطن

خواهان احترام حضــــور هزاره جات

خواهيــــــم روز روشن وفرداي تابناك

از صلح واز صلاح امور هزاره جات

خواهيم رشـــد دانش وفرهنگ خلق را

بهر همه اناث وذكـــــــور هزاره جات

نفرين برآن ستمگر وجابر كه امر كرد

بر قتل عام وآتــش وچور هزاره جات

(محسن)! هزارســال دگر نشكند كسي

كو بنگرد پجــــم به تنور هزاره جات.

15/2/2005

م.زردادي

 

 

 

 

 

بياد وبود آزاد منش مرداني چون اكرم ياري ، طاهر بدخشي ، عبدالعلي مزاري و.. كه تا پاي جان بخاطر مردمش رزميدند ودرس هاي آموزنده وتاريخ درخشاني از كارنامه هايشان به ما به ارمغان گذاشتند.

بمناسبت نهمين سالگرد شهادت  (بابه مزاري) سروده شده است.

 

مشعل آزادگي

 

نازم آن خلقي كه او درگيــرودار روزگار

هرقدر سركــــوب گردد  باز ســر بالاكند

شاهبازي را بــنازم كوپس ازصد صاعقه

باز درپرواز آيد بــــــــــــــال وپر بالاكند

سر بريدن شعله را كي كار اهل دانشست

سر بري يكجـــا ، سر ازجاي دگر بالاكند

كي بخاموشي گــــــــــرايد مشعل آزادگي

تاقيامت قامت از هربـــــــــوم وبر بالاكند

اعتبار خلق ما هرگــــــــز نمي افتد بخاك

گر كمي پايان فــــــــــتد يك معتبر بالاكند

رادمردان وزنــــــــــــان ملت ما زنده باد

هركه باشد پرچـــــــــــم آزادي ار بالاكند

ياد (ياري) و(مزاري) ودگـــــــر آزادگان

هردمي درسيــــــــنهء ما شور وشربالاكند

شعلهء كز فكـــــــــرشان اندرنهاد كوه فتاد

از شرارش آتش ازكــــــــوه وكمر بالاكند

خواطر تان جمــــع باد وروح تان آرام كه

گر پدر بـــــگذاشت سر صدها پسر بالاكند

رايت دانـش درين كشور بخاك افتاده است

گر نباشـــــــيم ما كي اين كور وكر بالاكند.

ياد بود قهــــــــرمانان را كه داييم زنده باد

(محسن) هر وقت وزمان با شعرتربالاكند

7/3/2005

م.زردادي

 

 بياد بود طاهر (بدخشي) و اكرم (ياري) كه قربانيان رژيم فاشستي (امين) شدند ،

سروده شده  است.

 

صد حيف نميـــدانم (ياري) بكجا دفني

تا دســـــته گل لاله بر خاك تو ميماندم

افسوس نمــــــيدانم (طاهر) بكجا دفني

تا آنكه نهال ســرو برخاك تو مينشاندم

ايكاشكه دانســــــــتم ياران بكجا هستيد

تا آنكه به روح تان يك فاتحه ميخواندم

 

00000000

 

گفته بودي قدرت از ميل تفنــــــگ آيد بيرون

تير خشم توده ها از مغز ســـــــنگ آيد بيرون

سازمان خلق زحمتكش نه جـــــاي لومپن است

گربه گر آنجا رود زآنجا پلنــــــــگ آيد بيرون

مكر استبداد كي پوشــــــــــــــد شرار شعله را

از ميان گرد چـــــــــون تير خدنگ آيد بيرون

دربقاي سازمان خلــــــــــق جاي شبهه نيـست

زازمون روزگاران بـــــــــيدرنگ آيد بيـرون

جنگ نا انجام خلـــــــــــق ما كنون دارد دوام

قهرمان تــــــــــــودهء ازبين جنگ آيد بــيرون

هركه ســــــــــردركف براه خلق وآزادي رود

صرف اوزين معــــركه بانام وننگ آيد بيرون.

آفرين صد آفــــــــــرين بر (ياري) و ياران او

بر (بدخشي) همچنان كو هم قشنگ آيد بيرون

پاسدار جان ومال خلق (محسن) شو، كه زين

بيشه ،گه گرگ وشغال وگاه نهنگ آيد بيرون.

   

                                       21/4/2005

                                       مطابق اول ثور سال1384

                                      م. زردادي.

 

به طرفداران نهضت فيدرالي وتمام آنهاييكه بخاطر عدالت  ودموكراسي  برضد عقبگرايي، شئونيزم واكسپانسيانيزم ميرزمند تقديم است:

 

  00بار دگر

 

باين رژيم اگر تن دهيم بار دگر

زكله باز ببينيم صد منار دگر

اسير فقر بمانيم تا به آخر عمر

اسير ظلم وستم سالها هزار دگر

فغان كه هركه بقدرت رسد كُشد مارا

فقط بگويي ندارند هيچ كاردگر

زصلح گرگ وگله بوي گوشت مي آيد

بيا كه قول دگر بنديم وقرار دگر

شعار "وحدت ملي" زمغز پوسيده

رسيده فرصت نظم نو وشعار دگر

بسوي جمهوريي اتحادي پيش رويم

بسوي راه دگر طرزكار وبار دگر

چه قرنها كه نرفتيم يك قدم درپيش

بيا كه ساده بسنجيم راه وچار دگر

چه آزماييم اين آزموده را صدبار

چه ميكشيم زايام انتظار دگر

كه از ظهور(امين) دگركند تضمين

ز(طالبان جديد) وامير ومار دگر

بياكه صاحب ملك وزمين خود باشيم

وخانه را برهانيم از انفجار دگر

بياكه تاريخ خودرا بدست خود سازيم

و افتتاح كنيم دفتر وشمار دگر

بياكه (محسن زردادي) را اگر بد كرد

بدست خويش بياويزيم وبه دار دگر.

                   12/3/2005

 


سروده های گذشته


بالا

بازگشت