درياباری
... به تو؛ ايکه اين شعر را در من سرودي . !
کيستيا ندامت اي تکيه ي ترانه ام .!
نگهت گرم خواهشي درتب شاعرانه ام
اي توعروس روح من، همدم وهم صبوح من
آخر جستجوي من، دور تر از گمانه ام
اي توجلال آبها، جان سپيد خوابها
همهمه ي شرابها، چنگ من وچغانه ام
اي تو بهار سرمدي؛ نشه ي پاک بيخودي
گر به سراغم آمدي ، داغ تو است نشانه ام .!
دهکده ام - صنوبران؛ کوچه - جوي خاوران
پهلوي باغ زعفران - پشت غبار- خانه ام .
هستي يم غير ازين نفس، قلب شکسته است وبس .
همچوپرنده درقفس ، خسته وغمگنانه ام
تيره تر ازغروب وشب ، تشنه تر ازکويرشن
منتظرم که رود صبح، دست کشد به شانه ام
اي همه آبروي دل، مي شنوي خضوع دل ؟
ماتم و هاي هوي دل- يکسره عاشقانه ام.!
همچو نسيم ناروًن نامده رفته ي زمن
اي توبهانه ي سخن ؛ درقفس شبانه ام
اي تودرود و آشتي ، رفتي وفتنه کاشتي
با کي مرا گذاشتي - من جرس - حنانه ام *
هرسوکه ميکشي مرا، چندي که ميکُشي مرا
ماو لبيک ماجرا؛ من تپشم - تکانه ام.!
-----------------------------------------------
بالا
بازگشت