خو شه چین
سقوط
سقوط ، شکست ، زوا ل ، چپه شد ن ، ا ز بین ر فتن ، ا ز کا ر ا فتا د ن ، فر سو ده شد ن ، عا طل و با طل شد ن ، بیکا ر ه شد ن ، خو ا رو ضعیف شد ن ، خر ا ب و ا بتر شد ن ، گند ید ه ، شد ن ، وغیر ه و غیر ه ا زین قبیل ، معا نی و ا صطلا حا ت ، هد ا یت مید هد که ا گر میخو ا هید ، را ه آ یند ه را د ر پیش بگیر ید و میخو ا هید ، که قد م به قد م به خو ا ست ها و نیا ز مند ی ها ی زما ن جد ید و عصر نو ، سر و کا ر دا شته با شید ا ز کلما ت، فوقآ تحر یر گر دیده ا ست صر ف نظر نما یید .
چرا؟ به ا ین منظو ر که ، ا ین ها همه به گذ شته ها ، تعلق گر فته ا ست و شما به آ ینده محو ل شده ا ید ، ا گر زما نی ا نسا ن مخا لف جر یا ن قر ا ر گر فت ، با ز یگا ن کس نگو ید که زما ن هم نا قض ، حقو ق بشر میشو د و لی کشو ر ها ی بزر گ سر ما یه دا ری ، ا ین ا د بیا ت را به آ د رس دیگر ا ن ، حو ا له مید ا رند ، مگر خو د شا ن به عمل کر د ها ی ، خو د ا قر ا ر، نمیکنند، غر و ر و تکبر برا ی شا ن ا جا زه نمید هد .
آ د م ها ی صا حب ر سو خ را مید ید یم که میگفتند ، خد ا آ د م را پیش ر و ی مرد م رنگ زر د نسا ز د ، و ما خجل و شر مند ه نشو یم ، یعنی که د ر ا نجا م و ظیفه ، مو فق به د ر آ ییم ود و ستا ن ، میگفتند که د ر ا نجا م و ظیفه ، پیر و ز ، سر فر ا ز و سر خ ر و ی با شی . یعنی که ر نگ زر د ی ، ز ما ن نا ا مید ی ا ست ، د ر آ ستا نه مر گ حتمی .
بز ر گا ن و تجر به کا را ن میگفتند ، که در د و وقت رنگ آ د م زر د میگر د د، و ا نسا ن نا ا مید میشو د .
یکی د ر و قت جا ن کند ن ، که ا نسا ن ا ز د نیا می رو د و دیگر را ه بر گشت ندا رد . د و می د ر و قت خو ا ستن ، که به هزا ر ا مید و علا قه مند ی ، نز د رفیق د و ست و آ شنا می رو ی و لی هما ن ر فیق با همه ا مکا نا ت که د ر ا ختیا ر دا رد ، به ا ند ا زه پر کا ه که رنگ زرد دا رد، به تو ا ر زش قا یل نمیگر د د، د ر ا نتخا ب ر فیق کو شا با شید که نا مرد، نبا شد و تر سو و جبون، زیر ا که رفیق نا مردو تر سوو جبو ن همکا ر د شمن میگرد د .
ببینیم تا ز ما نیکه بر گا ن د رختا ن ُ سبز میبا شند و ثمر مید هند ، عزیز و د و ست دا شتنی ا ند ، زما نیکه دیگرا ن ثمرش را خو رد ند و غریب شد ، د ر خز ا ن ، رنگ ز ر د میگر د ند وآهسته ، آهسته به ر یختن شر و ع میکنند ، د ر خت ها آ ن قد ر لچ و بر هنه و بی سیر ت میشو ند ، د ر ختا نیکه همه کا ره بو د ند ، بسیا ری ها ی آ ن ها ، سزا وا ر سو ختن ، میشو ند ، ا ز ریشه میکنند شا ن ، غو له ، غو له ، میکنند شا ن و بعد پر خچه ، د ر بخا ر ی و تنو ر دا غ می ا ندا ز ند شا ن ، تا تنو ر دا غ گر د د ، هر کس و نا کس ، نا ن خو د را د رآ ن پخته مینما ید .
ا ز جمله کلما تیکه ، د ر با لا به رنگ ، ز ر د نشا نی گر د یده ا ست ، یکی آ نر ا به تبصر ه میگیر یم .
سقو ط :
ا زد ید گا ه فز یک ا گر سیب ا ز د ر خت ، سقو ط نمی کر د و سر نیو تن ا ز ا ثا بت آ ن ا و گا ر ( ا فگا ر ) نمیشد ، شا ید به تعریفا ت ، فز یکی ، ما نند ، حر کت ، سر عت ، تعجیل ، ، تغیر ، تحو ل ، کمیت ، کیفیت ، قو ه ، فشا ر ، جذ ب در مر کز و فرا ر ا ز مرکز ، تو سط شخص دیگر ی و د ا نشمند د یگر ی د ر زما ن دیگر ی ،کشف و ا ختر ا ع ، بیا ن و تو ضیح میگر د ید و لی ا مر و ز ضر و ر ا ست ، که د ر تعر یفا ت فو ق خو د را بلد بسا ز یم ، فهم تعر یفا ت فو ق ا نسا ن ر ا در محا سبا ت کمک میکند ، ز ند گی خو د ش محا سبه ا ست ، زند گی بد و ن محا سبه ا ر زش خو د را ا ز د ست مید هد ، ز ما ن خو د ش با ا ر زش ا ست چر ا میگو یند که و قت را بی هد ر نگذ ر ا ن .
بنآ ز ند گی د ر لحظه ا ست ، د ر سا عت ا ست ، د ر و ز و ما ه و سا ل ، قر ن و یا بیشتر ا زا ن ا ست ما که خو د را آ گا ه معر فی میکنیم و بیدا ر، د ر ا جرا ی پا لیسی ها ی سیا سی ، نبا ید محا سبه و ضعیت را نا دیده بگیریم ، چسپید ن ر و ی مسا یل ، پیش پا ا فتا د ه ، ا ز قبیل ، پو ستین با با ، ا عصا ی ما ما ، خو رجین کا کا ، چا د رعمه و غیر ه ، زما ن طو لا نی میخو ا هد ، وما را پیر میسا ز د، و ظا یف ا صلی که تا ر یخ به شا نه و طن پر ستا ن میگذا ر د تا خو د را ا ز ملا متی تا ر یخ در مقا بل نسل آ یند ه نجا ت د هند ا ز یک طر ف و ا ز طر ف دیگر خو د ما بی فا ید ه ا صطحلا ک ، شد ه ا یم ، ما نمیتو ا نیم هم تا ر یخ با شیم و هم ا نسا ن ، ( ا نسا نها تا ر یخ سا زا ند و تا ر یخ ، شخصیت ها را بو جو د می آ و رد ) ا نسا ن ها با ید کا ر خو د را ا نجا م د هند و تا ر یخ قضا و ت خو د را صا د ر مینما ید ، ا ین ما هستیم که بی طا قتی مینما ییم و لی تا ر یخ حو صله فرا وا ن دا رد .
ا ز نظر فلسفی تعر یف د یگر ی دا ر د که ، آ د م را به فهم د قیق ا ز ما تر یا لیز م دیا لکتیک ، ما تر یا تیز م فلسفی و ما تر یا لیز م تا ر یخی ا حتیا ج میگر دا ند ، و ا قعآ ا گر ا نسا ن ، ا ز تعا ریف فو ق ، آ گا هی ند ا شته با شند ،ا ینگو نه ا فر ا د، را ، د ر مید ا ن ر قا بت ها ی سیا سی ، به حیث یا و ه سر ا یا ن و کو د ن ها ی ، سیا سی میشنا سند .
ا ز زا ویه ا خلا قی وا جتما عی : بر ا ی فهم سقو ط ا خلا قی و ا جتما عی ، ضر و ر ا ست که آ د م بر و د در وا ز ه ها ی ، دا نشمند ها ی ، علوم ا جتما عی ، ا قتصا د ی ، و علما ی ر و ا نشنا سی و تر بیتی را ، بکو بد و ا ز ا و شا ن طا لب معلو ما ت شو د .
بدا به حا ل آ ن جو ا مع که ، د و لت ها ی آ ن ، د ر نا ز ل تر ین ، سطح ا خلا قی و ا جتما ی سقو ط کر ده با شند نمید ا نم که دو لت مو جود ه ا فغا نستا ن ا ین و ضعیت تا سف ا نگیز را به خو د میگیرد یا خیر و ا گر نپذ یرند ، میر و یم به سرا غ ، د یگر ا ن که میگو یند که و ضعیت پد ید آ مد ه بیا ن میکند ، به پا ا ستا د ن بعد ا ز سقو ط و شکست سیا سی چقد ر سخت ا ست .
سقو ط و شکست سیا سی : ر و ز ها و سا ل ها ا ست که مید و یم ، و لی به منز ل نمی ر سیم ، هر قد ر که مید و یم و تپ و تلا ش میکنیم ، با ز هم در هما ن نقطه ا غا زین هستیم ، با لآ خر ه به ا ین نتیجه ر سید ه ا یم که بگو ییم ، مو تو ر یکه ما بدا ن سو ا ریم تنها گیر عقبی دا ر د ( خصلت ، ها ی عقب ما ند گی ا جتما عی ، ا قتصا د ی و فقر هنو ز گر یبا ن گیر ما ا ست ) کسا نیکه ا ین را ه را به سو ی آ یند ه با ز کر د ه بو د ند ( نوا ند یشا ن ودگر ا ند یشا ن ) بو د ند، ا نقلا با ت ، برا ی شا ن وفا نکر د ، فر زند ا ن خو د را خو رد و حتی پیشگا ما ن خو د را ، ا ز صحنه سیا سی به د ور ا ند ا خت ، کنو ن نسل ها به جا ن هم ا فتیده ا ند ، منطق کهنه ، نو گر ا ی را تحت سا یه خو د قر ا ردا ده ا ست ، ا ین و ضعیت ، به د شمنا ن سعا د ت و خو شبختی مر د م د ست با لا را داده ا ست . که جنگ ها را در هر دو ره به رنگ و بو ی دیگر ی سا ز ما ن د هند و مرد م ما همیشه د ر گیر آ ن با شند .
و لی بسیا ری کس ها، د ر ک نکر ده بو د ند که د شمن کهنه کا ر و مکا ر هر تغیر ا ت نو گر ا یی را ، قبل ا زا نکه مرا حل قانو نی و تا ر یخی خو د را بپیما ید ، ا ز قبل سا ز ما ن د هی مینما یند و بعد( به نا کا می مو ا جه میسا ز ند) تا که شخصیت ها ی علا قه مند به نو گر ا یی و تحو ل طلب را ، د ر طو ر د سیسه با ند ا زند وبر ا ی ا دا مه سیا ست ها ی خا ینا نه خو د ها ، رنگ مشر و عیت ببخشند .
نا را حت شد ه ا یم ، ا عصا ب خرا بی مینما ییم ، مسو لیت نا ر سا یی ها و کمبو د ی ها ی خو د را به گر د ن دیگر ا ن می ا ند ا زیم ، و میگو ییم ، هر فسا د که ا ست د ر زیر پا ی فلا نی ا ست .
چقد ر سخت ا ست که ا حسا س بد گما نی میکنیم ، خو د بد گما نی بر ا ی ا نسا ن ، د شمن می آ فر یند ، و آ د م ها ی د و ر و بر ت ، نسبت به توسؤ نیت دا ر ند و فکر میکنی که همه نا کا می ها ی ما ، نتیجه مد ا خله فلا نی ها ا ند ......... د ر صو ر ت ، مو جو د یت سؤ تفا هما ت و بد گما نی ها ، مشکل ا ست که ا نسا ن بگو ید ، نقش ا یفا کر دن کا رسا ده ا ست ا گر همچو بد گما نی ها جا ی خو د را ، به فضا ی ا عتما د تبد یل ننما یند.
ما به ما نند پره آ سیا ب سنگ ، به د و ر محو ر خو د چر خ میز نیم ، و آ سیا ب سنگ ها را به ر و ی هم دیگر میسا یا نیم ، آ سیا ب سنگ ها خو د را ا صطحلا ک ، سا خته ، آ ر د را به دیگر ا ن مید هند .
هر زما نیکه ا ز خو ا ب بر خو ا ستیم ، خو د را ، نا را حتر ا ز گذ شته د ید یم ، سر و ریش ما ر سیده ، نیم خو ا ب گیچ و پر یشا ن ، تصمیم به فکر کر دن گر فتیم ، عد م تمر کز ر و حی و ر وا نی ، فشا ر را ا ز حد بی ا ند ا زه وا ر د می آ و رد ، و میگو ییم که با ا لآ خره ما به آ را مش نیا ز دا ر یم ، و لی با ز هم که به آ یینه خو د را میبینیم ، نسبت به گذ شته خو د را خسته و خسته تر میبینیم ، و زا ر خند ی میکنیم و میگو ییم که خیلی زیا د خو د را ، به ما نند پهلو ا نا ن معر فی کردیم ، مگر ما پهلو ا نا ن نشد یم کسی ما را به صفت پهلو ا ن ها نشنا ختند ، ما ا مر و ز هم نتو ا نستیم و فر دا هم نمی تو ا نیم خلا ها ی پیش گا ما ن خو د را تکمیل کنیم ، ا ن ها مر دا ن ز ما ن خو د بو د ند ، قهر ما نا نه ر زمید ند و قهر ما نا نه ما ند گا ر تا ر یخ شد ند و نمیشو د که ما خو د را بنا م ا نها ر کلا م کنیم .
ا مر و ز و فر دا و یا فر دا ها ی دیگر بر ا ی ما مشکل ا ست که بگو ییم ، ر سا لت خو یش را ا نجا م د هیم و نقش آ فر ینی نما ییم ، هر قد ر پر گفتیم ، د ر و غ گفتیم، سفسطه گفتیم ، خو ا ستیم ، با زی خو رده ها ، دا م زده شده ا ند ، به دا م ما نمیآ یند ، همگی هو شیا ر شد ه ا ند ، مر د ی را میپا لند که تا ا نتخا بش کنند .
د ر رهمین ر وزها ، هر طر ف که بر و ی مو ج گل ا ست ، گل ها خو د را به د و نوع معر فی میکنند ، یکی به ر و یت رنگ مقبو ل و زیبا ی خو د ود یگری بنا به دا شتن خصلت بو یا یی که د ل ا نسا ن را شا د میسا ز د.
ا نسا ن ها ی ا مر و ز میر و ند کسی را می پا لند که بیا بند تا خصلت ا و خو د را بر ا ی ا نتخا ب شد ن معر فی نما ید.
ا نسا نی را ا نتخا ب مینما یند که، صلا حیت ا جرا یو ی خو یشرا ، ا ز مر ا جع ا کا د میک ، به د ست آ و رد ه با شد ، و هر رهبربا ید بدا ند که ا و ، د ست پر و رد ه ، علما و فضلاو د ا نشمند ا ن کشور میبا شند و با ید که فضا و محیط ا کا د میک ، سمت د هند ه آ یند ه ها ی کشو رما بو ده با شد .
ذ عا متی که ا نتخا بش،بر بنیا د بینش دا نش ا ستوا ر نبو ه با شد ، را ه سقو ط را در پیش میگیر د .
هر نو کرا جنبی را کسی به ر هبر ی نمی پذ یر د و لو آ گا ه هم با شد ، زیرا که رهبر ی ا و خطر نا ک تر ا ز جا هلا ن ا ست .
بالا
بازگشت