خو شه چین
شکست د ر مبا رزه ، به معنی تو قف د ر مبا ر زه نیست بلکه ا ستر ا حت کرد ن ا ست برا ی ر فع نوا قص وکمبودی
ما ا ز د زدا ن گله ندا ر یم ، که می آ یند ، ا ز را ه پر چا ل دا خل با غ ما میگر د ند ، پر چا ل ما را خرا ب میکنند ، میو ه ها ی با غ ما را میخو رند و با خو د می برند ، شا خ و بته ما را میشکنا نند ، کرد ها ی ما را لگد ما ل میکنند ، میر و ند .
این خصلت دزد ا ست که همین طو رکا ری ا نجا م بد هد، ما با رها د یده ا یم که خرها ا ول پو چا ق خر بو زه را در خا ک میما لند و بعد آ نر ا میخو رند .
گله ما ا ز گر گک ها ی و طن ما ا ست ، شبا نه در وا زه را برا ی د ز دا ن با ز مینما یند و دزدا ن را در حر یم با غ و خا نه و حو یلی را ه مید هند ، این دزد ا ن که آ مد ند ، چه کر د ند، ا ول چر ا غ ها ی ما را گل کر دند ، د رین جا مرا د ا زچرا غ ( وطن پر ستا ن و ر و شن فکر ا ن وطن د وست ا ست) تا کسی آ نها را نبیند که کی ها ا ند ، به گو ش ها ی ما پخته گذ ا شته ا ند تا صدا ها ی آ نها را تشخیص دا ده نتو ا نیم ( وسا یل ا طلا عا ت جمعی به نفع آ نها ، خبر ها ی درو غین و گمرا ه کننده را پخش کند ) به د هن ما پلستر بستند تا صدا ها ی ما را کسی نشنود ( ا مکا نا ت و سا یل ا طلا عا ت جمعی و ا خبا ر به ا ختیا ر ما نیست ، که به ضد درو غ تبلیغ نما ییم) هر کا ری را که خو ا ستند ، د رحصه وطن ما ا نجا م دا دند ، بهشت ر وی زمین ما ر ا ، به جهنم ر و ی زمین مبد ل سا ختند ، ا ز عقا ید پا ک و صدا قت ، بی د فا ع و بی پشت پناه ما سو ا ستفا ده نمو دند ، به پشتوا نه آ نها ، نو کرا ن و بر ده خر یده شده خو د را ، به حا کمیت سیاه و تا ریک نشا ند ند ، همین کو ر نمک ها ی ملت ، به نو به خو یش تو ده ها ی ما را ا ز پشت سر خنجر زد ند ، خو د سر نو شت ا دا ره کشو ر را به عهده گر فتند ، تا بتو ا نند به میل ا ر با با ن خو یش د ر درا ز مد ت ، و ظا یف ا ز قبل تنظیم شده را ، به پیش ببر ند .
بو م ها همیشه با لا ی سر قبر ستا ن و ویرا نه ها ، خا نه آ با د میکنند ، و شیرها گو شت گند ه شده را ، می خو رند ، ا گر د ر جمعیتی رهگذ ری حا ضر شود وا و سیر خو رده با شد ، همه کس میدا ند که ا و سیر خو رده ا ست ، ا زین خا طرا ست که میگو یند نه سیر خو رده ا م نه د هنم بو مید هد .
تر کیب عد ه ا ز هیا ت رهبر ی د و لتی و حز بی حا کمیت کنو نی ا فغا نستا ن ، آ نقد ر کثیف شده ا ست ، که یکی برا ی د یگر شا ن قا بل قبو ل ا ند ونسبت به یک دیگر ا حسا س بو ی بد نمی کنند ، ا گر چنا ن نمی بو د ، یک ا نسا ن کثیف ، د ر بین جمعیت ا ز پا کا ن ، حق و ر و د را ند ا شت .
آ تش د ر هما ن آ تشکده خا مو ش میشو د ، آ تشیکه وطن ما را تو سط آ ن سو ختا ند با ید که درهما ن آ تشکده خا مو ش شو د ، دا ر د که ا ین آ تش را خا مو ش بسا ز ند ، ور نه ا گر خا مو ش نسا زند ، ریش کسا نی را که ا ین آ تش را د ر دا ده ا ند ، د ر مید هد .
د رو غ نیست ، ر و ز نا وقت شده ا ست ، رو ز تا ریک میشو د ، وا نه،آ نطر ف ببینید با لا ی بلنی بر آ یید آ ن طر ف د شت ، آ نطر ف در بین کو ه ها و د ره ها ، چو پا ن سو ا ر بر ا سپ ، کلا ه شا پو به سر، گا و ها و گو سفندا ن خو د را ، ذ ر یعه یک خمچه ، به یک را ه می بر د ، میر ود که بخو ا بد تا فر دا چه کا ر ها یی را ا نجا م بد هد .
ا ز بی ا تفا قی ، آ ب در کو زه خشک میشو د ، سید جما ل ا لد ین ا فغا ن گفته بو د که ا فغا نها متفق شده ا ند که ا تفا ق نکنند. ا گر د ر ضمن گفته شو د (آ گا هی تو د ه ها ضعیف ا ست ) مطلب ما را رو غنی ترو نمکین میسا زد .
آ گا ها ن و خر د من و معلما ن میهن ، جمع و حو ر شو ید ، برا ی د فا ع مو قف ، دهقا ن کا ر گر شو ید ، علیه ا بلیس شیطا ن شو ید ، خا ر چشم پا کستا ن شو ید ، د ر فکر آ با دی ا فغا نستا ن شو ید .
هیچ قو ل قرا ر با ما و فا ی نکر د ، ا ین و عده ها بو د ، ا ز سمت تر کستا ن ، سلی خو ر د یم و قفا ق ا ز سو ی ا یر ا ن ، مشت خو ردیم و لگد ا ز سو ی پا کستا ن .
ما ره پر یشا ن کر د ند ، ضعیف و بی جا ن کر دند ، ا حتیا ج یک لقمه نا ن کر دند ، ا ز همه ا و لتر د شمنی را با کا ر گر و د هقا ن کر د ند .
یک د سته بو د یم و یک پا ر چه ، منظم بو د یم و آ را سته ، همسو بو د یم و همر و، با عز ت بو د یم با آ بر و ، هم صحبت بو د یم و هم گو ، معطر بو د یم و خو شبو، د ر بین تو د ه و ا نبو ه ، هیچ فر قی نبو د به ا ندا زه سر مو ، ا ی ما د را ن فر دا ا ین قصه را بر گو ش هر طفل ا فغا ن بگو .
چرا ا ین قد ر خرا بی ها، بخا طر چی ، ا ین قد ر ویر ا نی ها را ، ما متقبل شد ه ا یم ، فقط عد م آ گا هی تو ده ها ، زمینه سا ز، تجا و زا ت ، بیگا نگا ن گر د ید ه ا ست ، که ما ا ین قد ر ویرا نی ها را میبینیم ، د ر صو رت آ گا هی ، شا ید کسی به ا ین و یرا نی ها د ست نمی زد ، ا لبته گپ ها ی و جو د دا شت ، سنا ر یو ی همه گپ ها د ر جیب ، د یگرا ن بو د ، و ر ق و رق با لا ی ما تطبیق کر د ند ، ا مر و ز هم هما ن نسخه ها پیا د ه شد ه روا ن ا ست ، و دا رد که ا ین نسخه تا آ خر ین فر د آ فغا ن را د رآ تش خو د بسو زا ند ، پر و بلم ها ی گذ شته ها ی د ور و نز دیک هنو ز به جا یش با قی ما نده ا ست ، دسیسه سا زی ها ی جد ید ، ر و ی د ست ا ست که ، قد ر ت غو ل پیکر ، ا نتقا م شکست خو د را ا ز حر یف د یر و زخو د ، ا ز طریق کشو ر ما بگیر د
دیر و ز ا گر تو جه به طر ف شما ل بو د مگر ا مر و ز به طر ف غر ب ا ست ، مضمو ن ا ین ا نتقا م گیر ی د را ختلا فا ت مذ هبی ، شیعه و سو نی ، خو درا یا فته میتوا ند ، ا لبته خسا را ت ما د ی و معنو ی و ا نسا نی آ نر ا با ز هم ما ا فغا نها خو اهیم د ید ، و لی به صرا حت با ید که ا ذعا ن گر د د ، شر و ع و عد م شر و ع ، با لو سیله نیر و ها ی دا خلی صو رت خوا هد گر فت، و لی تشو یش ها را با ید که ر فع کر د وبه جملا ت زیرین توجه دا ن و طن ، ا ستا ذا ن د ا شت .
و طن دا را ن ، بسیا ر خو ش با شید که ، فر زند ا ن ا صیل کشو ر تا ن ، ا ز د ر و ن کو ره ها ی جنگ خا نما ن سو ز سر با لا مینما یند ، ا ین ها نسل نو ین ا ند ، متغیر، متحو ل ، پیشر و ا نسا ن ها ی جسو ر بی با ک ا ند ، حل کلیه پر و بلم ها ی ، ملی ، قو می ، سمتی ، لسا نی و مذ هبی را ، د ر آ گا هی ،ا ز تفا و ت ز ند گی ، ا جتما عی و طبقا تی میبینند .
د رین ر و ز ها ، حر ف ها ی ا ز شو ونیز م و حل مسله ملی ، د ر صفحا ت ، ا خبا ر و سا یت ا نتر نیتی ، به چشم میخو رد ، مبا حثا ت گر م و دا غ ، د ربین ا حزا ب و سا زما ن ها ی سیا سی ، به یک سر گر می یو میه مبد ل گشته ا ست ، به مشکل میتو ا ن دید که کسی جا نب مقا بل را قنا عت بد هد .
بر ا ی قنا عت جا نبین و طر فین ، پیش گا ما ن تغیر ا ت و تحو لا ت، دید گا ها ی خو درا بیا ن کر ده ا ند ، ا لبته جا نبین طر فین ، هما نا ، حقیقت گر ا یا ن و ا پو ر تو نست ها خو ا هند بو د .
" د ر با ره حق ملل د ر تعین سر نو شت خو یش " و ما ر کسیز م و مسله ملی " خو ا نده با شید که گفته ا ند ، هر نو ع بر خو رد ا پو ر تو نستی ، جفا به ملت ستمکش ا ست ، و عمد تآ نفو ذ آ ید یو لو ژ ی نا سیو نا لستی ملت ستمگر ( شو و نیز م ) ر ا سر ز نش مینما ید و هکذ ا با نفو ذ ، آ ید یو لو ژ ی ملت تحت ستم ، د ر جو ا مع پیش ر فته و متر قی مخا لفت دا ر د .
ا نحر ا ف ا و ل به د و لت ها ی ، طبقا ت حا کم مسا عد ت مینما ید و ا نحر ا ف د و م ، به نفو ذ بو ر ژ وا زی ملت مغلو ب د ر میا ن ز حمت کشا ن خد مت میکند ، ا ین د و ا نحر ا ف ، ا گر چه ا ز د و سمت مخا لف عمل مینما یند و لی دا را ی و جه مشتر ک ا ند ، هر دو ا نحر ا ف،هر د و، و حد ت ملت ها ی تحت ستم را ضر به میز ند ، هر نو ع قو ه قهر یه به جو شش طبعی و قا نو ن مند ، به ا تحا د ملت ها صد مه میر سا ند وعا ملین آ ن به حیث جنا یت پیشه گا ن تا ریخ محا سبه میشو ند .
رستم یک شخصیت ، ا فسا نو ی ا ست ، کما ن ر ستم هم یک حر ف ا فسا نو ی ا ست ، میگو یند ، هر که ا ز زیر کما ن ر ستم تیر شد، مر د با شد ، ز ن میشو د و ا گر ز ن بو د مر د میشو د ، مر ا د ا ز کما ن ر ستم ا را د ه مر د م ا ست ، و با ید به مرد م د رو غ نگو ییی ، ا ز پشتو ا نه مر د م ، به مقصد ر سید ن به قد رت ا ستفا ده نا جا ییزنکنی که کا ر را به سر نو شت ، د ولت ها ی پی د ر پی شکست خو رده ا فغا نستا ن ، سر د چا ر میسا زد .
هر جا که ظلم ا ست و ستم ، مقا و مت و جو د دا رد ، و همیشه مقا و مت ها ا ستبدا د ها را به زا نو د ر آ و رده ا ست ، شکست در مبا ر زه به معنی تو قف د ر مبا رزه نیست ، بلکه ا سترا حت کر دن ا ست د ر مسیر مبا رزه و ر فع نو ا قص و کمبو دی ها ، ا ین دگر ا ند یشا ن ا ند که تدا و م مبا ر زه را د ر شا هر اه عملی ، گا م به گا م به پیش ر هنما یی مینما یند
حز ب یا پیش آ هنگ کا ر گر ا ن وز حمت کشا ن تو ده ا ی را بر ا ی رها یی خلق ها ا ز چنگا ل فقر، فقر یکه همه بد بختی ها را سبب میگر د د. ا یجا د و آ ن را آ گا ها نه رهبر ی مینما یند ، بنآ رهبر ی آ گا ها نه ا ست ، که ا قو ا م و قبا یل کشو ر را ، ا ز مصیبت ها و آ فت ها ی ، شوو نست ها و بو ر ژ وا ها و ملا کا ن و خا ن ها ی محلی وغیره که با لا ی ا فر ا د بی زمین و کم زمین وا ر د می آ و رند نجا ت مید هد ، د هقا ن ها و کا ر گر ا ن ، آ گا هی پید ا مینما یند ، د ر همه تغیرا و تحو لا ت جا معه ، خر د مندا نه تصمیم میگیر ند .
ضر و ر نیست که بر ای د هقا ن و کا ر گر ا ند یشه و طن پر ستی را تبلیغ نما یی و بر ا ی کا ر گر .
کا ر گرا ن و د هقا نا ن نسبت به هر یک ا ز رو شن فکر وطن پر ستر ا ندا یما ن وا را ده خلل نا پذ یر دا رند.
د هقا ن ها و کا ر گرا ن به آ گا هی سیا سی نیا ز دا ر ند تا ا زین به بعد ، سیا ست مدا ر ها ی ، عقب گر ا ، ا ز ا مکا نا ت آ نها ا ستفا د ه نا جا یز ننما یند ، و ما نند د و را ن حا کمیت ها ی گذ شته ، خلق پشتو ن علیه خلق تا جک و خلق ها ی ا زبک و تر کمن و تا جک و هزا ره و سا یر خلق ها ، علیه خلق پشتو ن ، صف آ ر ا یی ننما یند .
ا ر تجا ع ، همیشه ا ز ا ر ما ن ها ی عا د لا نه خلق ها ا ستفا د ه نا جا یز نمو ده ا ند ، و د ر آ ینده هم همین طو ر مینما یند .
به ا ین تر تیب ، مرد م را ، لقمه تو پ خو د میسا ز ند. مثلآ مقا و مت ، د ر مقا بل ا ر تش سر خ را مر د م به و جو د آ و ر د ، د ریغا که رهبری ا ین مقا و مت ، د ر د ستا ن ا رتجا ع سیا ه بو د، د ر پشت سر ا ین همه سا ز ما ند هی ها ، بنیا د گرا ها قر ا ر د ا شتند .
همینطو ر، ر هبر ی مقا و مت علیه نظا م ، طا لبا نی تحت رهبر ی ، آ ی ، ا س ، آ ی ، را هم ، بنیا د گر ا ها ، به ا ختیا ر دا شتند ، نه نیر و ی سیا سی که ا ز در و ن تو ده ها سر با لا کر ده با شند و آ گا ها نه ، د رین تغیر و تحو ل سهم گر فته با شند ، فقط کر کتر ها و خصلت ها ی محلی و قو می و سمتی و زبا نی و مذ هبی آ نها را بر ا ی د فا ع ا ز منا فع مشت ا قایت ا ز سرا ن ، قو م و پو ل دا ر ها ی محل و سمتی ، گر د آ و رده بو د .
شعا ر ها ی د مو کرا سی ، دا ر د که به ما نند ، مر غا ن بلند پروا ز ا ز سو ی آ سما ن به ر وی زمین بنشینند ، نه خیر ا ین ها مر غ نبو د ند، بی پنجا و دو بو د ند که با ر یختا ند ن بم ها ی ، 1700 کیلو یی ، د رو د یوا ر، سر د لی و زیر د لی ، ا ستبدا د ، ا میرا ن طا لبا نی را ، ا ز بیخ و بن ویرا ن کر د ، ا و ضا ع و ا حو ا ل سیا سی را ، به نفع د مو کرا سی سر ما یه دا ز بک ، تر کمن ، هزا ره وسا یر ملیت ها بو د ند ، ا ین سوا ر کا را ن ، جسو ر و بی با ک ، فر زند ا ن ، عیا ر معر وف و نا مدا ر تاریخ ، امیر ا بو مسلم خرا سا نی ( قر یه سفید ا نج ) سر پو لی ، بو ده ا ند ، که در مقا بل ، ظلم و ا ستبدا د طا لبا نی به مقا و مت بر خو ا ستند ، و جا ن ها شیرین خو د را ا ز د ست دا د ند .
عا قبت کا ر، خو ن بها ی ا ین خلق د لیر، آ رزو ها ی د شمنا ن تا ریخی ما را بر آ ورده سا خت . د مو کرا سی ا یکه ، مر د م برا ی حصو ل آ ن قر با نی دا د ه ا ند ، بد بختا نه که رهبر ی آ ن به د ست ، ا ستخبا را ت پا کستا ن و شو و نست ها ی محلی ا فتا د ، رفته رفته ، تو ده ها یکه مقا و مت کر ده بو د ند ، سر ا نجا م ، خنجررا ا ز پشت سر خو ر د ند .
د مو کر ا سی ، صا د ر شد ه که همرا ه با تیا را ت ، بی پنجا و د و وا رد کشو ر ما شد ، چیزی را تا ا کنو ن برا ی مر د م ما ، ندا ده ا ست ،ا گر دا ده ا ست فقط سوؤ تفا هم .
بی ا عتما د ی ، ا ختلا فا ت ، قو می ، لسا نی ، مذ هبی ، سمتی ومحلی و گر ا یش ها ی سگتا ر ستی محلی و غیر ه .
کثا فت کا ر ی ها ی ا دا ری ، د زد ی و غا رت ، د ر مو جو د یت چا ر کلا ها ، د ست بر د به دا را یی ها ی عا مه ، سر قت منا ز ل ، سر قت ، ا طفا ل ، کشت تر یا ک ، تو لید و صد و ر مو ا د مخد ره و غیر ه ، یک ا ز د ست آ و رد ها ی مو جو د یت د مو کر ا سی صا د ر شد ه ا ست ، که ما مر د ما ن عا جز و نا تو ا ن ، تحت سا یه آ ن ر نج ها ی بیکر ا نی را میبینیم.
ا ین سیا ست ها ی غیر عا د لا نه ا ر تجا ع ا ست که ا نسا ن را ، به آ گا هی نز دیک میسا ز د و ا ند ر ز مید هد که ، ا زین به بعد ، همه ز حمت کشا ن و کا ر گر ا ن با ید ، حلقه سیا سی خو درا دا شته با شند ، تا بتو ا نند ا ز حقو ق حقه خو یش د فا ع نما یند .
وقتیکه حق میگو ییم ، به ا ین معنی ا ست که ، نا برا بر ی ها و جو د دا رد ، نا برا بر ی ها ی ، ا جتما عی ، نا بر ا بر ی ها ی ا قتصا د ی و بی عدا لتی ها و جو د دا ر د ، بی عدا لتی ا ست که شعا ر حق خوا هی را با لا مینما ید ، یکی ا زجمله ا ین شعا رها حق تعین سر نو شت ا ست.
مثلآ د ر یک کشو ر ملیتی بر تر ا ز ملیت ها ی دیگر و جود دا رد ، آ ن ملیت بر سا ییر ر ی تغیر دا د ، ا ین پیا د ه نظا م ها ی زمینی که ا ر تبا تا ت زمینی را با قو ا ی هو ا یی ، ا تلا ف ضد تر و ریزم در آ ن زما ن بر قرا ر میکر د ، خلق ها ی پشتو ن ، تا جک ، ا ملیت ها ستم میرا ند ، ز ما نیکه ستم را ند ه شد ، دیده شده ا ست که هر ستم عکس ا لعمل خو د را دا ر د و به مقا و مت ها ی سر سختا نه ، ملیت ها ی محکو م مو ا جه میگر د ند و ا ین مقا و مت ها سر ا نجا م ، به ا ر ما ن مبد ل میگر د ند ، ز ما نیکه پا ی ا ر ما ن د ر میا ن کشیده میشو د ، مبا رزه ا ر ما نی خو د بیا ن پیر و زی ا ست .
درین را بطه تیو ریسن ها ی ، مد ا فعین ، حقو ق و آ زا د ی ها ی ا نسا ن و ا ز جمله ا نسا ن ز حمت کش ، بر ا ی رها یی ملیت ها ی محکو م ، ا ز زیر شکنجه ا ر با با ن ظلم و ستم ، نسخه دا ده ا ند .
آ د رس رها یی ملیت ها ، د ر و جو د ، سا ز ما ن سیا سی و تشکیلا تی خلق ها و تو ده ها ا ست ، که با ید حلقه سیا سی خو د را دا شته با شند تا ا زا ن طر یق برا ی حصو ل ، حقو ق حقه خو یش ، آ گا ها نه ر هبر ی گر د ند ، ز ما نیکه ملیت ها ی محکو م و زحمت کشا ن بی پشت و پنا ه ، خصلت ها ی ملیت ها ی حا کم را ند ا نند ، و حقا نیت ر ها یی ملل تحت ستم را د رک نکنند، و نفهمند که چطو ر تطبیق میشو د ، رها شد ن ا کثر یت تو ده ها را ، ا ز زیر شکنجه ا ر با با ن و حا کما ن جلا د نمیتو ا ن فو ر مو ل بند ی نمو د ، همینطورا گر د ر سطح ملی وبین ا لمللی ، ا ز تقسیم شد ن د نیا به ملل ستمگر و ستم کش آ گا هی ند ا شته با شند ، و مقا و مت ها و شور ش ها ی پی د ر پی خو نین ، تا ر یخی کشو ر ها و ملل جها ن را نتیجه گیر ی کر ده نتوا نند ، طبعآ ا ز کلمه ( حق ) چیز ی نمید ا نند .
ز ما نی گفته ها ی فو ق ، قنا عت ا نسا ن را فر ا هم کر ده میتوا ند که ، کا ر نا مه ها ی ا حزا ب پیش رو را د ر پر ا تیک مطا لعه کر ده با شند ، آ گا ها ن و مبا ر زین د گرا ند یش ، مبا ر زه ستم ملی را د ر زمینه ر شد و ا نکشا ف و تو سعه نهضت ها ی ییش ر و کا رگر ی عنو ا ن و تآ کید ور زید ه با شند ، که د ر شرا یط معا صر تحقق وا قعی عدا لت بین ملیت ها ، مر بو ط و منو ط میشو د ، به یک د گر گو نی .
نظا م ها ی سر ما یه دا ری همیشه کو شش کر ده ا ند که ملیت ها را در یک رقا بت نگه دا شته با شند ، و به نا سیو نا لست جرآ ت میبخشد که بگو یند " ا و ل من به هر قیمتی "
ا غلب جنگها را میا ن ، بو ر ژ وا و فیو دا ل ها ، در بخش ها ی مختلف در مقا بل گرا یش ها ی تا ر یخی به طر ف متحد شد ن ملیت، مخا لفت میو ر زند ، د رعیو ض میخواهند که کا ر گر ا ن را و د هقا نا ن را بر بنیا د ملیت گرا یی و یکی سا ختن کا ر گر ا ن و د هقا نا ن و سا ییر ز حمت کشا ن را ، د ر تشکیلا ت ملی گر ا یی ، برا ی ا هد ا ف طبقا ت حا کمه د و لت سا ز ما ند هی نما یند .
آ گا ها ن گفته ا ند : گر ا یش بو ر ژ وا رزی و بو ر ژ ا فیو دا لی ، د ر میا ن ملل تحت ستم ، فسا د را د ر میا ن مر د م و زحمت کشا ن کا شته ا ست ، خیلی زیا ن آ و ر ا ست ، بر ا ی شعا ر آ زا د ی خو ا هی .
د ر جنبش چپ متلا شی شد ه د یر و زی ، ا ند یشه ها ی بو ر ژ وا د مو کرا تیک دا رد که سر با لا نما ید ، و ا ین تلا شی ا ست بر ا ی تقو یت نا سیو نا لیز م ، با ز هم آ گا ها ن ، تو صیه کر ده ا ند " ز حمت کشا ن آ گا ه ، بیر ق ا ز ما یش شد ه خو د را دا رند هیچ نیا ز ی نیست که د ر زیر پر چم بو ر ژ وا زی خلف وفا دا ری ا دا نما یند".
ا ین ز حمت کشا ن ، د هقا نا ن و کا ر گر ا ن ،خو ا هند بو د که بیر ق ملت سا زی را بر شا میگیرند و آ نر ا تکا مل می بخشند ، و هیچ گا هی نمیخو ا هند که د ر چنبره نا سیو نا لستی خو درا جا د هند .
هر نو ع ا نقلا با ت علمی و تخنیکی و ا قتصا د ی و سیا سی را ، به مثا به بخش ا ز د ستا و ر دها ی جها نی کا ر گر ی به پیش میبر ند ، آ گا ها ن و خر د مند ا ن و د گرا ند یشا ن ، بد ون قید و شر ط ا ز مضمو ن عا م ، دمو کر ا تیک ملی د فا ع مینما یند و د ر پی نا بو دی هر گو نه ا ختلا فا ت ، ملی ، قو می ، مذ هبی ، لسا نی ، محلی ، سمتی و نژا د ی گا م بر میدا ر ند .
بالا
بازگشت