خو شه چین
تود ه ها میرزمند
نمی خوا هند که آ زا دی را ا ز یک د ست بگیرند و بد ستا ن د یگر تسلیم نما یند
نظا م سر ما یه دا ری( کنفرا نس بن) را بها نه قرا ر دا ده قید و بند ها ی قو ا نین عصرسنگتر ا شی و عصر تا ریک ا ند یشی و د وره بر بریت را برا ی پیا ده سا ز ی ا هدا ف ا ستعما ر ی خو د شا ن ، با لا ی مر د م بی د فا ع ما تحمیل کرد ند .
هم چنا ن فسا د پیشگی د و لتی ، و فسا د ا دا ری را ، بر پا سا زی نا سیو نا لیز م محلی را بر ا ی سر کو ب جنبش ها ی متر قی و هواخوا ها ن جنبش چپ ا حیا و د ر حرا ست و حما یه ا زین فسا د ها سرما یه گذا ر ی نمو ده ا ست .
توده ها بیدا رشده ا ند ومیروند به میدا ن رزم وپیکا ر، تا که برزمند ، میرزمند و میرزمند بد و ن کما ن میرزمند ، بد و ن تفنگ میجنگند و بد و ن شمشیر، با د ستا ن توا نا ی خو د می ر زمند ، با مغزوا عصا ب آ را م خو د میرزمند .هرچقد رکه توا ن دا رند، برا ی بد ست آ ورد ن یک لقمه نا ن میر زمند، میر زمند ومیر زمند، میر زمند، تا که بدا نند جنگ یعنی چی؟ برای کی؟ و بخا طرچی؟ میجنگند ومیجنگند، میجنگند. تا د رآ نطرف تا ریکی ها چیزی را ببینند، فهمیده ا ند که د رآ نطرف تا ریکی ها رو شنا یی وجو د دا رد ، میر و ند بطرف روشنی که روشنا یی ها را بیا بند میروند به آ ن سمت که روشنا ی را پیدا نما یند، خسته نمیشو ند ، ا گر درپا ی شا ن خا رخلید، خمی به ا برونمی آ ورند به آ را می و آ سود گی خا ررا ا ز پا ی خو د بیرو ن می آ ورند، ا ز جا ها ی پست خمیده می روند، تا که پیشا نی شا ن به چیزی نخورد ا ز جا ها ی بلند ، ا زپند و پیا م ز ما ن ا ستفا ده نموده ز ینه تیا رمیکنند وا ز مشو ره ها ی بزرگا ن، پته پا یه رفتن به قله آ گا هی را تیا ر مینما یند، وبه طر ف نو رورو شنا یی خود را کشا ن کشا ن ، به پا، به سینه، حتی به فر ق میر سا نند و میروند د رزیرروشنا یی، تا حقا یق را بدا نند وبعد ا زتحقیق و بر رسی خوا هند فهمید که( ا نسا ن میبا شند، برای زند گی کر د ن خلق شده ا ند ، برا ی آ زا د زیستن و آ زا د ا ند یشید ن خلق شده ا ند نه ا ینکه زنده بما نند) ، زما نیکه فهمید ن ا نسا ن دا را ی چنا ن مقا م و منزلت ا ست ، بسرا یید ن وشا د ما نی کرد ن ، فر یا د ها ی شا ن را بلند مینما یند، تنها فریا دها ی شا دی خود را بلند مینما یند و میگو یند که ما هر یک و جو ه ا نسا نی خو درا معر فی مینما ییم .
ا ما فریا دها ی د رد ورنج وعذا ب را قبل ا زوقت به زبا ن نمیآ وریم، ا گردها ن گشوده شود، کوه ها صخره ها ا زهم میپا شند،ا یجا د زلزله ها ی نا به هنگا م وبی و قت ، د شوا ری ها ی غیرقا بل علا ج را ببا ر می آ ورد .
تنها و تنها جو ش وخروش توده ها ی مرد م منجر به آ زا دی ورها یی ا زا سا رت ا قتصا دی وسیا سی وفرهنگی نمیگرد د، ا لی آ گا هی که ا زجا معه شنا سی بر بنیا د ( ا قتصا د ، سیا ست ، فرهنگ) آ را سته نبا شد وشنا خت فلسفه که همیشه سروکا رش با ا قتصا د وسیا ست ا ست .
گرا یش عقل وخرد تو ده ها ا ست که بنا برحکم تحلیل مشخص ا ز ا و ضا ع مشخص د رهرچیز میخوا هد نفوذ کند و د رآ نجا خو د را یا بد و میخوا هد خو د را ا ز نو بشنا سد .
ر وا ج ا ست که د ونوع مرغ را علی ا لفو ر میکشند .
1- خر و سی که بی و قت آ زا ن بد هد
2- مرغ ما کیا ن را ، ما کیا ن با ید که ما کیا ن گری کند، قد قد کند د رخانه صا حب خو د سفا ل بما ند ، نه د رخا نه همسا یه، نه ا ینکه به عیو ض خروس با نگ بد هد ( خر و س ها را سر بریده ا ند یگا ن یگا ن ما کیا ن به با نگ آ مد ه ا ست) .
ر وا یت ا ست که هرد و نوع مرغ سرصا حب خو د را می خورند.
تو ده ها آ گاه شد ه ا ند که میگو یند فیلسو فا ن به جملا ت زیرین ا شا ر ه دا ده ا ند .
ا یما نویل کا نت فیلسوف ا لما نی گفته بود ا گرا نسا ن به بلوغ فکری نرسد، نا تو ا ن ا ست یعنی هرا نسا ن با یدعقل خود را بدون رهبری د یگرا ن بکا را ندا زد ... جرأ ت کن تا که بدا نی ، ا نسا ن با ید جرآ ت بکا رگیری ا ند یشه خود را دا شته با شد، یگا نه چیزی که ا نسا ن را د رین را ه کمک مینما ید ا وعبا رت ا ز( آ زا د ی) ا ست.
روسومیگو ید یگا نه چیزی که ا نسا نرا ا ز حیوا نا ت جدا میسا ز د آ گا هی ا ز ( آ زا د ی) ا ست ، نه فهم و یژه ا نسا نی ، آ زا د ی د را جرا ی عمل ا ست .
فقط عمل جسورا نه و آ گا ها نه مر د م ا ست که خو د را ا ز زیرا نوا ع ستم آ زا د میسا ز ند و تو ده ها آ مو خته ا ند که ا زین به بعد خو د را د رعر صه سیا ست با سوا د بسا ز ند ، تا ا زین طریق ، ا ز ا نحرا فا ت جنبش ها ی قو می به نفع پو ل دا ر ها ی محل جلو گیر ی بعمل آ ید .
بخا طریکه ا سا س مبا رزه بمنظورکسب ا ستقلا ل و حق تعین سر نو شت ملیتها ی تو د ه ها ی تحت ستم مطرح ا ست . نه نژا د، قو م ، مذ هب، و یا ز با ن .
ا زگفتا ر با لا چنین نتیجه گیری صو رت میگیرد که ا فغا نها به هیچ وجه آ زا د نمیبا شند و قتی که ما آ زا د نمی با شیم ، پس آ گا هی ما د ر نبو د آ زا د ی ، خیلی محد ود ا ست ، د شمنا ن آ زا دی ا فغا نستا ن د رطول تا ریخ کو شیده ا ند که دروا زه ها ی علوم و فنون را به رخ ا فغا نها ببند ند ود رتا ریکی قرا رد هند وسیا ست ها ی سرکوب گرا یا نه را ا زد ید گاه خا نوا ده ها ی شنا خته شده با لا ی کسا نیکه د ر فکرا عتلا ی کشورخود ا ند اعما ل نما یند، ((خا نوا ده ا یکه برای برده شد ن تعهدا خلا قی سپرده ا ند)) ا ما توده ها بیا ن میدا رند که ما میرزمیم تاخود را ا زقید زندا ن وحشی ها ی ا نسا ن نما ها نجا ت دهیم، کنون ما بیدا رگشته ا یم که ا نسا ن بودن د رآ گا ه شد ن نهفته ا ست،آ گا هی بد ون ( آ زا دی) نا ممکن ا ست( آ زا د ی) هد یه خدا و ند ی ا ست آ نرا بد ست آ و رد و صا حب شد زما نیکه آ زا دی را صا حب شد یم برا ی حفا ظت وحرا ست ا زآ زا دی مبا رزه د رکا را ست .
ما میر زمیم بخا طرآ زا د ی میر زمیم، بد و ن تفنگ میجنگیم ، بد و ن کما ن میجنگیم ، بد و ن پلخما ن میجنگیم ، بد و ن شمشیرمیجنگیم ، ما میر زمیم که با رد یگرد رمبا رزه ا شتبا ه نکنیم وبدا نیم که، بمنظورچی میبا رزه مینما ییم وما با لا خره میبا رزه مینما ییم که وسیله نشویم برای جنگید ن به نفع د یگرا ن.
درگذ شته ها ی نه چندا ن د ور، گلیم جنگ را درکشورما هموا رکرد ند،هرکس به میل خود،ما را د رمیدا ن جنگ به نفع خود کشا ند، روسها بخا طر رسید ن به آ ب ها ی گرم، ما را د رمیدا ن جنگ کشید ند نه بخا طرهمبستگی ا ید یولوژی،همبستگی ا ید یولوژیکی ، صد ور ا ید یولوژی را وتعرض نظا می د و ست را برخا ک دوست مرد ود میشما رد، ا مریکا ییها برا ی ا نتقا م گیری، شکست خود د رو یتنا م ا زحریف د یروزه خو د ما را د ر میدا ن جنگ کشا ند ند، چینا ییها ما را برا ی ضعیف سا ختن ریویزینست ها د رمیدا ن جنگ کشا ند ند، عرب ها به ا شا ره ا مریکا ییها پو ل وخیرا ت و صد قه جمع آ وری نمود ند بو سیله پو ل خر ید ند د رمیدا ن جنگ کشا ند ند، ایرا نیها زیرعنوا ن برا د رهمز با ن و همد ین، برا ی نفوذ بعد ی خود ما را د رمیدا ن جنگ کشا ند ند.
پا کستا نیها ا ین پا ی ا ندا ز ها واجا ره دا را ن ووسا یل ترا نسپورتی ا هدا ف شیطا نی نه شد که پو ل فرا وا ن بد ست نیا ورند وبحیث کثا فت خا نه جا معه جها نی مبد ل نگرد د.
ا روپا ییها برای رد یا بی منافع ا قتصا دی خود همرا با شرکا ی ا قتصا د ی خود د را فغا نستا ن وسا حا ت آ سیا ی مرکزی ما را د ر میدا ن جنگ کشا نید ند، د رنتیجه جنگ روزها ی روشن گرم ود را زآ فتا بی ما به شب ها ی د را زسرد یخبندا ن تا ریک مبد ل گرد ید .
ا گرا ین چنین نیست ، خیرچه کسی صلا حیت ترورا شخا ص وا فرا د را د ر ا فغا نستا ن دا شت ا ین همه و سا یل ترور وا ختنا ق را ا ز کجا بد ست می آ ورد ند تو سط کدا م منبع ا کما ل میگرد ید.
با آ نکه قبل ا ز ین گپ ها ،ا کثر یت قا طع مرد م ا فغا نستا ن بغیرا ز چا قو، شا خ، پنجه بوکس، بنا م تفنگ وتفنچه ا صلآ چیزیرا نمیشنا ختند
خیرا گرچنین نیست چطو ریکه ا مروزطا لبا ن معلمین را ا زصنف بیر و ن میکشند و د رپیش رو ی شا گردا نش تیر با را مینما یند، همین مجا هد ین حاکم به سرنوشت موجودا فغا نستا ن، عین ر ویه طا لبا ن را ا نجا م نمیدا د ند و مکا تب و مو سسا ت د ولتی را به آ تش نمیکشا ند ند، این صلا حیت را ا زکجا پیدا کرده بود ند، آ یا همین ها نبود ند که در پا کستا ن لا نه کرده بو د ند و هدایت کشتا روتخریب کشو ر را ا ز پا کستا ن و با دا ر بین ا لمللی خو یش بد ست نمی آ و ر د ند .
ا ین همه را کت ها ی سکر که ا ز فا صله ها ی د ورمرا کز شهر ها را هد ف قرا ر میدا د وهزا را ن ا نسا ن شهید و زخمی و معیو ب بجا گذا شت ، کسی نپرسید که ا ین سکرها سا خت کجا بود ند و د ر مقا بل چقدر پول د را ختیا را ین همه ترور ستا ن قرا رمیدا د ند ، ا ین همه مین ها ی قلمی ، سا عتی و غیره وغیره که مرا کزخرید وفروش کشو ر ما را ا نفجا رمیدا د ند ، سا خت کدا م کشوربود و ا ین کشو ر که خو درا به حیث کشو ر مدا فع حقو ق بشرمعرفی میدا رد، رو ی کدا م تعهد ا خلا قی به ا ختیا رمجا هد ین وقت قرا ردا د ند وکنون ما دا رای بز رگترین معیوبین ومعلو لین د رسطح جها نی میبا شیم و هنو ز ملیو ن ها مین ا نفجا ر نیا فته نسل ها ی جد ید را برا ی معیو ب سا ختن ، کو ر کرد ن و کشتن ا ستفبا ل مینما ید .
همین قسم جا نب د ولت وقت به هیچ وجه حق ندا شتند که به ا صطلاح مجرمین را به جوقه ا عدا م ببرند مگرا ینکه پا ی متجا و زین د ر میا ن نمیبو د .
ا ین همه فعل وا نفعا ل به وسیله جریا نا ت وا حزا ب وا بسته به کشو ر ها ی بیرونی عملی گر د یده ا ست و هر یکی ا زین کر دا رها بخا طر تطبیق ا ر ما ن خا ینا نه ترند خود بوده، نا آ گا ها نه، هرنوع عمل جنا یا ت کا را نه را تحمیلی ا نجا م دا ده ا ند .
گفته بزر گا ن ا ست که میگفتند بروآ د م بکش بعد ش بیا د رپهلو من بشین ببینیم که کی را میگیر ند .
- مین گذا شتن د ر جا ها ی ا زدها م شهرعمل جنا یت کا را نه ا ست
- فیر را کت ها بطر ف شهرها وقصبا ت عمل جنا یت کا را نه ا ست
- کشتن معلم و شا گرد وما نع سا ختن آ نها ا زآ موزش عمل جنا یت کا را نه ا ست همین قسم صد ها عمل جنا یت کا را نه د یگر .
-
با د ر نظردا شت همین مطلب جر یا نا ت مو جود وگذ شته ا فغا نستا ن خا رج ا ز صلا حیت د و لت ها و مرد م ا فغا نستا ن بود.
هیچ منبع بین ا لمللی حا ضرنیست که به جرم وا شتبا ه خود ا عترا ف نما یند ، مگرا ین همه کشو رها ا ز شرق گر فته تا به غرب ا عما ل جنا یت کا را نه را در کشورما ا نجا م دا ده ا ند، همه با هم به ما نند مرغا ن یکجا با هم غذا ی صبحا نه خورده ا ند و نول خود را پا ک میکنند ومغرورمتکبر به جرم خو د ا عترا ف نمیکنند جرم خو د را با زهم بالا ی ا فغا نها میگذا ر ند .
پس چرا ما سرعقل نیا ییم که جنگید ن برا ی بیگا نه ها خو د ما را به تبا هی دا د خوا روذ لیل و حقیر سا خت .
ا زینخا طرا ست که پند وپیا م زما ن به تود ه ها وظیفه سپرده ا ست که میگو یند، ما میرزمیم بخا طرلقمه نا ن میر زمیم، میرزمیم که هنرجنگید ن را بیا موزیم ، هنرجنگید ن را برا ی آ زا دی، آ زا دی را به منظو رآ گا هی ، آ گا هی را برا ی ر سید ن و پیروزی به قله ها ی بلند آ رزوها وا میا ل وخوا هشا ت ا نسا نی وا ستفا ده معقو ل و به جا ا زآ زا دی می آ موزیم .
با ا حترا م
بالا
بازگشت