خو شه چین
سر خ کشید ی بر د ی
ا خلا قآ من با شما نمیبا شم ،
ا گر عا د ت ها بد ینمنوا ل ا دا مه یا بد من با شما نمیبا شم .
د رد ستا ن همگا ن قطعه ها ی چهر ه ای را میبینم ، بد ین لحا ظ من با شما نیستم
، د ر جیب خیلی ا ز شما پو ل نیست ، شما می خو ا هید که ما را مفت بر ی کنید ،
ا زین سبب ا ست که من با شما نمیبا شم ، شما د ر مید ا ن کمسا یی و چکه پا و ،
با د ا نه ها ی ، پر کی می آ یید و د ر زیر زمین مقنا طیس را گو ر کر ده ا ید ،
میخو ا هید با مفت خو د همه دا ر و ندا ر ما را ببر ید و با ز به طر ف ما
ریشخند بز نید ، قبل ا زینکه شما به طر ف ما ریش خند بز نید ، ا ز همین ا کنو ن
علیه مفلسا ن ریش خند میز نیم .
همین مفلسا ن و تجا را ن عز ت حر مت ا ستند که با شبکه ها ی ا ستخبا را ت ، د
نیا ی بیگا نه ، پیو ند ها ی تنگا تنگ خو د را بر قرا ر سا خته ا ند و با ز هم
میخو ا هند به ما نند همیشه مر د م و جا معه ما را د ر معا مله قرا ر د هند .
ما با لا ی سه پته با زا ن ، د یس با زا ن و چا ر کلا ه ها ا عتما د کر ده
نمیتو ا نیم ، هر گو شه و بیشه را میبینم که قد یفه گک خو د را هموا ر کر ده ا
ند و قطعه د ر د ست و میگو یند که سر خ کشید ی بر د ی ، ا ین ها همیشه د و سه
نفر میبا شند ، میدا ن کمسا یی را گرم نگا ه میکنند گو یا ا ینکه ا ین ها با
زیگرا ن ا صلی ا ند ،غا فل ا زا نکه ا ین ها شریکا ن قما ر ا ند .
هر با زا ر که میبینی د یس و کلاه با دا نه ها یش ، با لا صفحه که د ر آ ن ،
لعل و قره و پشه و خشت و بیر ق تر سیم یا فته ا ست ، د ر ا طرا ف آ ن با زیگرا
ن نشسته ا ند و صدا میز نند که بیا به د یس کا کا یش ، چها ر بیر ق بکش ، کشید
ی چها ر چند میبر ی ، با ختی یک چند تا وا ن مید هی ، ا زین قبیل شعا ر ها ی ،
گمرا ه کنند ه و غیره .
بو دن ما با ا ین گو نه مرد ما ن به ضیا ع و قت ما ن می ا فزا ید و مر دم هم ،
کم کم رو ز تا ر وز ا ز ما فا صله میگیر ند ، برا ی ا ینکه ا ز مر د م و جا معه
تجر ید نشو یم ضرورا ست که با ا ین گو نه ا فرا د د ر یک را ه نر ویم .
ا ین گو نه ا فرا د را د ر گذ شته
ها بنا م ، نا چل ، نمبر بد ل ، چا ر تکه و غیره یا د میکر دند .
مر د م میگو یند که گو شت را قبل ا ز گند ه شد ن نمک میزنند تا گنده نگر د د ،
و قتی که گند ه شد نمک زدن فا ید ه ندا رد و با ید که گو شت گند ه را به دور
بايد ا ندا خت ، تا ا طر ا ف و محیط ز ند گی ما ا ز تعفن و بو ی بد پا ک گر د
ند .
چرا ا ین حر ف را به ز با ن می آ و ریم ، یک تعدا د د کا ندا را ن سیا سی ، هنو
ز نفهمیده ا ند که ، خر ید و فر و ش به پا و چا ر ک نمیشو د ، که د یر و ز ، د
ر زما ن فر و ش ، علا فا ن د ر مند و ی ها آ ر د و بر نج را ( د ند ی) می زد ند
، مگر ا مر و ز همه دا د و ستد به سیستم متریک معا مله میگر د ند .
ما شا هد صحنه ها ی بو د یم که بعد ا ز تغیر ا ت حا د ثه 11 سپتمبر ، ا و ضا ع
آ شفته سیا سی کشو ر ما و جها ن ، ا زهمه مهمتر کشو ر ها ی را که خو د ا یجا د
گر بلا ها ی ز مینی و آ سما نی ا ند ، د ر بن گر د هم آ و رد ، تا پیر ا مو ن
حو ا د ث گر ه خو رده ، تصمیم ا تخا ذ نما یند .
د رشکل گیر ی ا دا ری کشو ر بلا کشید ه ما ، هما ن ، سه پته با زا ن و چها رکلا
ها ی ملی و بین ا لمللی، به گفته آ نها گو یا که ا فغا نستا ن را ا ز شر جنگ ها
ی خا نما ن سو ز نجا ت داد و صلح را پیا د ه کر د . گر چه ظا هرآ به گفته ،
سخنو را ن و سخن پر دا زا ن منا بع ر سمی ، جنگ ها فر و کش کر ده ا ست و صلح دا
ر د که جا ی آ نر ا بگیر د ، به فر ض قبو ل میکنیم ، ما تنها شعله جنگ را ما
نمی بینیم ، ا ما قو غ ها د ر زیر خا کستر با قی ما ند ه ا ند ، شا ید ر و ح رو
ا ن ما را د رین بر هه زما نی یک کمکی ، تسکین د هد ، و لی ا نفجا را ت فر دا ی
آ ن ، شر یا ن ها ی د ما غ را می تر کا ند و چشم ها را نا بینا میسا ز د ، و
گردا نند گا ن دا خلی ، به حیث عنا صر بد نا م ، ثبت تا ر یخ میشو ند ، کسا
نیکه هد ف نها یی دا رند( عو ا مل خا ر جی آ ن ) ا زین معبر عبو ر میکنند و میر
و ند به سو ی تر کستا ن کبیر وحتی پشت سر خو د را هم متو جه نمیشو ند .
ما با ر ها د یده ا یم ، هر زما نیکه کا ر وا ن در یک محل لنگر ا ند ا خته ا ست
، حیوا نا تش علفچر ها را ، خو رده ا ست ، سگا نش رهگذرا ن را د ریده ا ست وبعد
محل را تر ک دا ده ا ند ، ا ز خو د جز و یرا نه چیز ی دیگر ی بجا نگذا شته ا ند
.
ر فقا و د و ستا ن من ا عتقا د پیدا کر ده ا م که حر ف ها ی سا ده ، میتو ا ند
خیلی مسا یل مغلق و پیچیده را حل نما ید و لی حر ف ها ی پیچید ه نا مأ نو س و
نا مفهو م ، همه کا ر ها ی سا د ه ما را مغلق تر و پیچیده تر میسا ز د ، میخو ا
هم د رجملا ت پا یین سا د ه تر تما س بگیر م .
زما ن گذ شته مر د ا ن خو د را
آ فر ید ه بو د ، مر دا ن د یر و ز ، نما یند ه ، مر د م بو د ند ، نما ینده د
هقان ها بو د ند ، ا ز حقو ق کارگرا ن د فا ع میکر د ند ، معجزه کر د ند ، سا ز
ما ن ا یجا د کر د ند ، د و لت ها ی ضد مر د می را چپه کر د ند .
آ یند ه به مر دا ن فر دا نیا ز دا رد ، مر دا ن فر دا ، د ر ا جتما عا ت ا مر
و ز ، دا ر ند که آ هسته آ هسته خو د را ، ا ز د رو ن و یر ا نه ها ی ا نقطا ب
جها نی ، به ما نند سبز ه گک ها ی بها ر ی ، با چشما ن با ز و لبا ن پر تبسم ،
با د ل ها ی عشق ا ز محبت و د و ستی و رفا قت و برا د ر وا را نه ، منظر ه ها ی
ا مید و پر با ر و بر کت را برا ی نسل جو ا ن و بیدا ر ا مر و ز معر فی مینما
ید و نصیحت کنا ن میگو ید که ا ی رهروا ن سعا د ت و خو ش بختی ، نسل ها ی فردا
به قبر ها ی گذ شتگا ن تا ن د عا کنید و د سته ها ی گل را فدا ی زیا ر ت ها ی
شا ن نما یید، آ نها و ظا یف خو د را خو ب ا نجا م دا د ند و ر فتند .
ا ی و طن پر ستا ن ، ای و طن د وستا ن ، ر و ح ر هبرا ن شما که د ر جمع شما
نیستند ، نا را م ا ند و ر وا ن همنشین ها و هم صحبت ها ی رهبرا ن تا ن که فعلآ
ز ند ه ا ند ، تما م عمر و زند گی خو د را وقف ، خد مت گذا ری به و طن کرده ا
ند ، خسا را ت ما د ی و معنو ی و خطرا ت جا نی را هم متحمل شده ا ند ، هر طر ف
تیت و پر ا گند ه ا ند و کبر سن کمر شا ن را خم نکر ده ا ست مر دا نه میگو یند
و مینو یسند، مغزظا لما ن مستبد ین وقت را ، سها ن میز نند، صدا ی رسا ی شا ن ،
ا ز طر یق ا مو ا ج را د یو یی و صفحا ت تلو یز یو ن ، طنین ا ندا ز ا ست و قلم
تو ا نا ی شا ن ، صفحا ت سا یت ها ی کمپیو تر ی را مز ین تر میسا ز د ، روا ن
شا ن ، شما را به یک پا ر چگی د عو ت مید هد ، و میگو یند که شما متحدا نه سا
خته بو د ید و شد ه بو د ید ، کنو ن که سا خته ها ی شما ویرا ن گر دیده و به
ویرا نه مبد ل شد ه ا ست ، آ ید ه ها ی قر ون و سطي را بد یل ا را ده ها ی ا
نسا نی شما گر دا نید ه ا ند ، زیر چشما ن با ز تا ن ا بر ها ی سیا ه و تا ر
حکم میرا ند ، هما ن سه پته با زا ن که مدا حا ن د ور بر د ستر خو ا ن مر د م و
جا معه ما بو د ند ، به چشما ن شما خا ک را ا ندا خته بو د ند و د ر مو قف ها ی
با لا یی کشو ر تسلط کا مل دا شتند ، گذ شته را پد یده ننگ آ و ر و شر م آ و ر
تو صیف کر دند ، ا ز شما بر ید ند ، بر ا ی شما و هم قطا را ن شما به ا ندا زه
پر کاه ارزش ندا د ند ، برا ی ا ینکه ا ر زش پیدا کنید ، با ید که خو د را ا ز
نو بسا ز ید تا که شو ید .
ا کثرآ حو ا د ث طبعی د ر ختا ن
میو ه دا ر را تخر یب مینما ید، و لی دهقا ن ا زنو د وبا ره نها ل شا نی میکند
، شما فکر میکنید که تا ک ها و با غ ها ی شما لی ، قند ها ر ، تا شقرغا ن ، هر
ا ت وغز نی و غیره جا ها ی کشو ر دیگر به تا کستا ن تبد یل نمی شو ند ، نه به
تا ریخ تا بنا ک کشو ر بنگر ید ، همه کشو ر گشا ها آ مد ند ، د ر هر دو ره همه
را در دا دند و تخر یب کر دند ولی به همت وا لا ی مر د م و د هقا نا ن ز حمت کش
و طن ، کشو ر ما دو با ره صا حب تا کستا ن ها و با غستا ن ها شد ند و میشو ند،
این مر د م است که میسا زد ، نه پیر ی د ر سا زند گی نقش با زی کر ده ا ست و نه
مرشد ی ، تنها و تنها ا ین مرد م کشو ر ا ند که و یر ا ن شده ها را به آ با دی
تبد یل مینما یند ، هر شا عر آ ینده کشو ر ما و هرا د یب آ ینده کشو ر ما ، د ر
ا شعا ر و منظو مه ها ی شا ن ، تذ کر ی ا ز گل و پند ک و بر گ و شا خه آ ن ها
مید هند و هر د و لت مر د آ ینده کشو ر ما حا صلا ت ، ا ین تا کستا ن ها و با
غستا ن ها را ، بز رگتر ین قلم صا د را تی به حسا ب می آ و رند ، و دا نه پر
شما ر خو شه ها ی ا نگو ر نسل ها ی آ ینده ما را ریا ضی دا ن میسا ز د ، شکو ر
برا ی شما میگو ید که ا ز د هقا نا ن و با غبا ن ها ی کشو ر تا ن مشکو ر با شید
.
د ر ینجا مرا د ا ز شد ن عبا ر ت ا ز ا نجا م ر سا لت ا ست که به حیث ا نسا ن
ها ی متعهد ، و عد ه دا ده بو د یم که پا کی و صدا قت و وطن پر ستی و ا ما نت
دا ری ، ا نسا ن د و ستی و د فا ع ا ز تما میت ا ر ضی کشو ر ، د فا ع ا ز منا
فع مر د م ا ر تقا ، تر قی و پیشر فت کشو ر، ا هد ا ف نها يي ما بو د ه ا ست ،
احتر ا م به ا نسا ن و ا ر زش دا د ن ، به سنت ها ی پذ یر فته مر دم ...... یگا
نه ا ر ما ن ما بو ده ا ست و خو ا هد بو د ، کنو ن جو سیا سی ، ا گر بخو ا هیم
و یا نخو ا هیم ، ما را و شما را به صحنه میکشا ند ، بنآ ضرو ر ا ست که متحد ا
نه د ر میدا ن عمل برآ مد و رسا لت خو یش را ا نجا م دا د و صحنه را ا ز خا
ینین به و طن گر فت .
کلنگی که ا گر ا ز گله ، جدا میشو د ، زو د تر ا ز زمین به هوا مو رد ا صا بت
قرا ر میگیر د د رین قسمت شکا ر چی های کو هستا ن و سید خیل و د شت ها ی بگر ا
م خو بتر میدا نند .
د ر قسمت با لا گفته بو د یم که با شما نخو ا هیم بو د .
مگر ما با کسا نی میبا شیم که قد رت خم شد ن را د ا شته با شند ، به مر د م ر
سم و تعظیم نما یند ، خو د را به حیث خد مت گا را ن و ا قعی مردم ثا بت نما یند
، نه ا ینکه مرد م را به نو کر ی خو د دعو ت بد هند .
با کسا نی به یک را ه میر و یم که د ر قر یه و قصبه ، ده و گذ ر ر فته بتو ا
نند ، د ر و در وا زه هر د و ست و آ شنا را د ق ا لبا ب کر ده بتوا ند .
کلنگ ها بو ی را خو بتر تشخیص کر ده میتوا نند ، ا گر د ست ا نسا ن بالا ی چو
چه ها ی ا نها تما س نما ید ، آ نها د رک کر ده میتوا نند که د ست بیگا نه با
لا ی چو چه ها آ مد ه ا ست و بعد چو چه ها ی خو د را میکشند .
بعضی ا ز سا ز ما ن ها و حلقا
ت که فعلآ د ر ا فغا نستا ن فعا لیت دا رند ، ا ز فلتر ا ستخبا را ت پا کستا ن
گذ را ند ه شد ه ا ند ، یکجا شد ن با آ نها به منز له ، گو سفند با گر گ د ر یک
آ غیل ا ست .
ا ین سه پته با زا ن ، مفت برا ن ، کیسه برا ن ، سیا سی د ر همه د وره ها بو ده
ا ند و میبا شند ، ما نند آ ب ، ر نگ هر ظر ف را میگیر ند ، زما نی د ر ظر ف سر
خ جا گر فتند و بعد در ظر ف آ بی در آ مد ند رنگ آ بی را با خو د گر فتند ، و
بعد در ظر ف سبز در آ مد ند ، رنگ سبز را با خو د گر فتند ، مر حله چها ر م د ر
ظر ف سیا ه د ر آ مد ند ، همه جا را سیا ه سا ختند ، زما نیکه به همرا هی شا ن
به مذا کر ه بنشینی ، آ نقدر به دو ر محو ر خو د به سر عت دور میخو رند که رنگ
خا کی را به خو د میگیر ند و میگو یند که بنده بی د خل ا ست .
بالا
بازگشت