خو شه چین
وا رثا ن حقیقی جنبش چپ
وا لبعث بعد ا لموت بعد ا ز مرد ن ز ند ه شد ن حتمی ا ست ، خد ا نکند من نمر ده بود م ، ا زبد ی حا د ثه ( گنجشک د رپنا ی بته پنا ه گرفته بود م) هرطفلی
نیا زبه حما یه پد روما د ردا رد، به حما یه برا د رکلا ن دا رد، زما نی فرا میرسد که جوا نا ن ونوجوا نا ن ، با درک عمیق ا زا وضاع ا نکشا ف یا فته پیچید ه ، سیا سی ا جتما عی وا قتصا د ی آ گا ه ترونیرومنتر، نسبت به سلف خود میشو ند، خود را نسبت به ا رما ن ها ی ر فقا ، برا د را ن وخوا هرا ن بزرگ و کو چک تر ، مسو ل ا حسا س مینما یند ، و د ر پی مو ا ظبت و مرا قبت آ نا ن می برآ یند وا ز ا ر ما ن ها ی شر یفا نه آ نا ن حما یه وحرا ست مینما یند.
جنبش چپ د یر و زآ هنگ خلق بود، مدا فع برحق کا رگرا ن وزحمت کشا ن بو د، مکتب بو د برا ی فرزندا ن د ها قین و کا رگرا ن ، شا گردا ن زیا د ی را د رس وطن پرستی دا د ، بهتر ین سخن و را ن ، بهتر ین نو یسنده گا ن ، ا د با و شعرا ، بهتر ین سیا ست شنا سا ن ، بهترین هنر مند ا ن ، بهتر ین دا کترا ن ، ا نجنیرا ن و متخصصین ، بهترین نظا میا ن تربیه کرد.
زنا ن ا ین نیم پیکرجا معه د وشا د وش مردا ن جا یگا ه خو یش را به حیث ا نسا ن ها ی متسا و ی ا لحقو ق یا فتند.
مگرا زجمله نظا میا ن عد ه ا ی ا نگشت شما ر، هما ن طو ر یکه ( چها رمغزا ز د رخت ، پو چ بد ست می آ ید ) به و طن خا ین ا فتا د ند.
کنو ن که جنبش چپ د یر و ز د رعر صه سیا سی جا یگا ه خو د را خا لی مییا بد، نظر به کبرسن وضعف، توا ن پرکرد ن خا لی گا ه را ندا رد ، بنآ وا رثین آ ن جوا نا ن تا زه نفس ا دعا میدا رند که میرا ث پد ربه پسرمیرسد ، و میگو یند که هما ن بیرق را به د وش میکشیم که صدا قت ، ا یما ن دا ر ی ، و طن پرستی د فا ع ا زا ر زشها ی ا نسا نی رنجبرا ن و ستم کشا ن را به نما یش بگذا ر د د رمقا بل و ز ش با دها ی تند (عکس ا لعمل تند) و د رمقا بل با د ها ی ضعیف( عکس ا عمل ضعیف) نشا ن د هد یعنی که نیکی را به نیکی پا سخ بگو، و بد ی را، را ه حل جستجو نما . ا زجمله وظا یف بعد ی یک و ظیفه ا ین خو ا هد بو د که.
دعوا نما ییم همه دا را یی ها ی منقو ل وغیرمنقو ل دولت به مرد م تعلق دا رند ، د ست برد کنند گا ن به دا را یی ها ی عا مه ، لکه بد نا می را ، د ر صفحا ت تا ر یخ ا زآ ن خو د میسا زند و لی با ز ما ند گا ن نسلی پی نسلی، به عیو ض ا فتخا ربه نیا کا ن، خجا لت ورنگ زردی را صا حب میگرد ند.
د ا را یی ها ی عا مه ، به ما نند خط ها ی مر زی تحمیلی ، ا زحا فظه تا ر یخ خطا نمیخو رند ، د رهر با نگی با شد، د ر صورت شکست حما یه گرنظام مو جو د، د وبا ره به صا حب ا صلی ( ملکیتها ی د ولتی تعلق میگیرد) خریدا ر و فرو شنده ا ز همین ا کنو ن ، نگرا ن ا نکشا فا ت آ ینده با شند ، با در نظر دا شت ا ینکه ، ا نکشا فا ت را، نه مه بوجود آ ورده میتوا نم و نه تو، و نه ا و ، خو د به خو د بوجود می آ یند ، ا ما نقش مبا ر زین تحول پسند بی تآ ثیرنمی با شد، تحو ل طلبا ن میتوا نند که پروسه ا نکشا فا ت را سرعت ببخشند و لی جا نشین ا نکشا فا ت نمی گرد ند.
بنآ ما که بنا به مقد را ت ا لهی د وبا ره پا به عرصه زند گی نها ده ا یم آ هنگ خلق هستیم ، ا ز گلوی بیوه زنا ن ، یتیما ن ، فقرا و مسا کین ، کا رگرا ن بی پشتوا نه ، دها قین ، بی چشم و بی د ست و پا ، پیشه و را ن بی مز د مر بیا ن و معلمین ، ا ین آ یند ه سا زا ن علم و فرهنگ کشو ر.
ما صدا ی ملیو ن ها هستیم ، ا ز یک حلقو م با لا میشو یم ، د ر د ره پیچ میخو ر یم ، د ر سنگ و سخره کوه میخو ریم ، ضر با ت خو د را ، د و چندا ن ، سه چند ا ن و به تو ا ن ها ی ز یا د با لا میبریم ، تا ا زحرا رت وگرمی د ل ها ی سوزا ن ملیون ها، یخ ها ی کوه ها آ ب گرد ند ، ا ین آ ب ها ا ز ترس گرما وحرا رت دلها ی بینوا یا ن، سرا سیمه ووا رخطا، پیچیده وغلطیده موج عظیم سیلا ب را به د فا ع ا ز بی نوا یا ن ، تشکیل د هند .
ما آ هنگ ملیو ن ها میبا شیم ، هر گا ه به گو ش خا ینا ن وطن برسیم شریا ن د ما غ آ نها را میترکا نیم ، ا گربه گو ش د وستا ن برسیم آ هنگ خوش ود لپذ یرتو لید میکنیم ، خوا ب برده ها را زخوا ب بیدا رمیسا زیم ، همه به ما نند صو فیا ن و شیخا ن طریقت به عبا د ت خدا وخلق خدا میروند ا ین همه خلقی که من به د فاع ا زا ن ها آ هنگ خلق گشته ا م همه مرد ما ن بی د فا ع ا ند ، مخلو ق خدا ا ند هرآ نکسیکه به د فاع ا زخلق ستم کش کمرهمت می بند د گو یا که به عبا د ت گا ه ها سرمیز ند.
با د ها ی خزا نی آ مد
هوا سرد شد
ر فیق نا مرد شد
برگ ها ی ما ز رد شد
بی پر و بی با ل ها همه به خو ا ب ها ی ز مستا نی د ر زیرخا ک سیا ه رفتند ، وبا ل دا را ن همه به ما نند مرغا ن مها جر، جنگل به جنگل، کوه به کوه د شت به د شت نا فهمید ه و بی خبر بعضی ها د ریک دا م و بعضی ها د ردا م شکا ر چییا ن بی رحم و سنگین د ل د یگرا ن ا فتید ند، یگا ن یگا ن بلبک خو ش خو ا ن ، ا زین گو شه وآ ن گو شه د نیا صد ا ی خو د را با لا میکشند و شنید ن ا ین صدا ها برا ی سا یرمهاجر ین، یا د ا ز و طن ( خا ک و طن) گل ولا ی ، بوی د ماغ همو طنا ن میگرد د.
گل نوروزی( گل یتیمک) د رمیا ن برف ها ی ا لچلپا ق ، پیتوکرده ، با عشوه نا زوتمکین لبا س سبزغو ره ای به تن کر ده ا ست وچا د ر زرد به سروا شا ر ه مید هد که ز مستا ن ر فت، روی ذ غا ل سیا ه ما ند، زاغ وکلاغ هم ا زطریق فضا ی کشورما پا به فرا رنها ده ا ند، گرگ پیروکفتا ر ا ستخوا ن های با قی ما نده خو د را به لیلا م گذا شته ا ست، تا با شد به محا سبه خلق خشم گین روبرونگرد ( ا فسوس که عمرمن کم ا ست ، تنها پیا م خوش میدهم و بعد جا ن را به حق میسپا ر م ).
وبا ز میگو یند که و ا قعیت ز ند ه کشو رما ومنطقه ، علا یم ا زهم پا شید گی نظا م کنو نی را نشا ن مید هد، ز ما نی دریکی ا ز رو ز نا مه ها تذ کر یا فته بود که ( ما هی ا ول ا زسرگنده میشود) نه ا ینکه حا کمیت کنو نی ا زسرگنده شد ه ا ست بلکه ا زد ل د رون هم گنده شده ا ست ، زما نی ا گرد را جرا ی کا ری خیلی ما هرا نه عملی را بد و ن صدا ا نجا م مید هد بو ی نا شی ا زکثا فت کا ری ها جها ن را می پیچا ند.
د ولت کنو نی بیش ا زین ، قا د ربه حل پروبلم ها نیست ، نه ا ینکه پروبلم ها را حل کرده نمیتوا ند بلکه خود ا یجا د گرپروبلم ها برا ی مرد م ا ست .
ا پو زیسیون نیرومند که بتوا ند د رمقا بل د ولت، د یموکرا سی را تمثیل نما ید، ا صلآ شکل نگر فته ا ست ، وا گروجود دا رد ( هما ن ما شین را میچلا ند که گیرعقبی دا ر د و بس)
چرا ؟ با آ نکه و طن پرستا ن حقیقی کشور، ا زخوا ب ها ی ز مستا نی بیدا ر گرد یده ا ند هنو ز د رسرد و را هی وسه را هی قرا رگر فته ا ند، د رصد د آ ن ا ند ، که هرچه زود ترخا لیگا ه سیا سی را ا زوجود وطن پرستا ن و وطن د و ستا ن پرنما یند.
لا زم به یا دآ وری ا ست که وا رثین حقیقی ، جنبش چپ به مو قع ا زمیا ن سبزه ها به ما نند گل سرخ ، با قد ا فرا شته وگردن بلند میگویند که
ا ی و طن دا ر ا ن ، آ زا د ی وا ستقلا ل و طن ، نیا زمند د ستا ن توا نا ی شما ا ست ومیگو یند که د شمن متجا وزا ین د شمن بشریت ، زیرعنوا ن د فا ع ا ز حقو ق وآ زا د ی ها ی ا نسا نی ، معنو یت ا نسا ن را د رکشو رما پا ما ل نمو د ه ا ست ا ین فرعونها ی زما ن ونمروتها ی عصرنوین، پا به فرا رنها ده ا ند .
برا ی و طن ما وشما جزویرا نه ومخرو به چیزد یگری بجا نما نده ا ند، ا جیرا ن و کا سه لیسا ن شا ن ، گنجینه ها ی ما را یا فرو خته و یا به فروش میگذا رند ، د سته ها ی ا و ل و د وم و سوم تو ا ن فرا ر را دا ر ند ، و عده ا ی که نمیتو ا نند آ نها مردم ا صیل کشو ر ا ند ، درهیچ د وره فرا رنکرده ا ند و نمیکنند هم ( ندا ر ند د ر رمه فا رغ ا ند ا ز همه ) .
با ید که به سرا غ آ نها ر فت، ا ین ها را ا ز فقر نجا ت دا د، د رو د ر وا زه علم و معرفت را بروی شا ن گشو د، تا خود آ گا ها نه د را مور، ز ند گی ا جتما عی و سیا سی سهم بگیر ند، و مفا هیم حقیقی آ زا د ی و آ زا د زیستن را بد ا نند، وهیچ کس حق ندا ر د که خلق و مرد م کشو رخو د را د ر چنبره ا را د ه گرا یی خود محو ری، قوم گرا یی ،محل گرا یی، ملی گرا یی نگه دا رد .
مگرا ینکه سا زما ن( حزب) سیا سی با قاعد ه وسیع را روی خط د فا ع ا زا کثر یت قا طع ا یجا د کر د وا رتش وطن پرستا ن برا ی د فا ع ا ز وطن و منا فع و طن را سا خت.