خو شه چین
بخوا نید
بخوا نید ، بخو ا نید و بخو ا نید، که مو ی را ا زخمیر جدا میکند ، پخته را ا ز فطیر جدا میکند ، قیر را ، ا ز شیرجد ا میکند ، بد مذ هب را ا زلا مذ هب جدا میسا ز د تا ر یکی را ز تنو یرجدا میکند .
گفته بو د یم و با ز هم میگو ییم که نیر و ی مر د م تعین کننده ا ست ، ا ین مر د م ا ست که د ر سا ختما ن جا معه نقش ا سا سی و تعین کننده دا ر د ، جا معه د لش مر بو ط ، به هر مذ هب که ا ست ، و هر د ین و آ یینیکه دا ر ند ، مطا بق به سنت ها ی قبو ل شد ه خو د شا ن د را نتخا ب و سلیقه، به د رک متقا بل ، ا رزش قا یل میگرد ند ، ا رزش ها ی ا جتما عی خو د شا ن را ، محک د وا م ز ند گی یو میه خو یش قرا رمید هند ، به ا رزش ها و معیا رها ی علمی ، پشت پا نمی ز نند ، بر ا ی شنا خت و د رک و ا قعی و حقیقی آ ن ، تا به آ ن سر حد پیش میر و ند که د ر، د را ز مد ت به کر کترا خلا قی یو میه شا ن مبد ل گر د د .
بلآ خر ه آ مد یم ، کسی خو ا هد پر سید که ، کجا آ مد یم ؟ د ر جا ییکه سا ل ها ی سا لها ا ز طر یق و سا یل ا طلا عا ت ، جمعی و غیر ه منا بع خبر ی و لا ی کتا ب ها د ر با ره ، ا نتخا با ت ، ا نتخا با ت ، پا ر ا لا ما ن ها ، شا ر وا لی ها ، بر بنیا د د مو کر ا سی و آ زا د ی و غیر ه ، ا نبو ه ا ز ا عتر ا ضا ت و ا نتقا دا ت را ، به آ د ر س د و لت ها ی و قت میشنید م ، و ا ین شعا ر به ا ید یا ل مر د م و جا معه مبد ل گشته بو د ، طبعآ ر سید ن به ا ین منز ل ، فا صله ز یا د ی را د ر بر گر فت ، ا گر تقلبی بو د و یا حقیقی تا به همین جا ر سید ، ا گر تقلبی بو د ، به ا ین ضر ب ا لمثل گو ش مید هیم که می گو یند( با ر کج به منز ل نمی ر سد ) به هر صو ر ت با ر چه کج با شد و چه را ست ، با لآ خر ه به منزل رسا ند ند ش ( چطو ر یکه پو ل ها ی فلز ی سر قت شد ه ا فغا نی ا ز جا نب پا کستا ن ، به زلز له مبد ل گشت ، خا نه سا ر ق را خرا ب کر د ) .
با رکج هم د رآ ینده چپه میشو د ، ا ین با ر کج را نه چهل ملا ، نه چها ر صد ملا ، و نه ملا ها ی زیا د ، د ر با لا ی شتر و یا فیل بلند کر ده میتو ا نند ، با ز هم خا نه هما ن فیل وا ن ، شتر چرا ن و خر چر ا ن که هنر با ر ز د ن را یا د دا ر ند که با ر می ز نند و را ه کا ر وا ن ، پیشرفت و تر قی را ا نتخا ب مینما یند .
د و کس عیب خو د را خو د پنها ن مینما یند .
1 _ پشک همیشه کثا فت خو د را خو د پنها ن مینما ید .
2_ پا کستا ن د ر همه ویرا نی ما د ی و معنو ی و بشر ی ا فغا نستا ن نقش تعین کنند ه د ا شته ا ست و تو ا نسته ا ست که کثا فت ها ی خو د را ا ز ا نظا ر جا معه جها نی ، پنها ن نما ید .
نمی دا نم ، منا بع خبر ی د ر را بطه به پو ل ها ی فلزی که ا ز جا نب کا ر مند ا ن دو لت پا کستا ن به سر قت بر د ه شد ه بو د ، چر ا سکو ت ا ختیا ر کرده ا ند ؟
خو ب ا ست که ا گر مسو لین د و لت ا فغا نستا ن و د و لت پا کستا ن مو ضو ع را ا ز ا نظا ر جا معه جها نی ، پنها ن نگذا ر ند و ا ز صو ر ت ا جر ا ا ت گذا ر ش دا ده شو د بهتر خو ا هد بو د .
با د شد با را ن شد، مرا د خوشه چین حا صل شد ، با آ نکه حمله ا مر یکا علیه ، شبکه ا لقا عد ه و طا لبا ن قبلا تد ا رک د ید ه شد ه بو د ، و ا قعیت مسله ، چیز دیگر ی را ا ز زیر آ ب بیر و ن آ و ر د ، که و ا قعه یا زده سپتمبر ، ز مینه سا ز همکا ر ی ، د ر سطح ملی ، جا معه جها نی ، پیر ا مو ن ا و ضا ع شکل دا د ه شد ه آ نو قت وا قع گر د ید .
جلسه بن یکی ا ز نتا یج همکا ری ها ی بین ا لمللی و ا قع گر د ید ، مطا بق به ثنا ر یو ، ا لبته به شکل د را متیک آ ن ، نه آ نطو ر یکه ا ز طر یق و سا یل ا طلا عا ت جمعی ، ا نتشا ر میا فت ، د ر تطبیق بر نا مه خو د نا مو فق ا زآ ب بد رآ مد ، آ خر ین منز ل گا هیکه با ید به پا یا ن خو د میر سید ، به پا یا ن ر سید ، پا را لآ ما ن را ا ز و جو د و کلا ی به ا صطلا ح ا نتخا بی بو جو د آ و ر د ند همه خسته ها و چها ر مغز ها بعد ا ز شکستا ند ن پو چ برآ مد ند و گند ه .
کسی ، هه ، هه ، هه ، خند ه میکر د و کسی ، هی ، هی ، هی ، و کسی هو ، هو ، هو ، و با لآ خر ه عد ه ا ی ها ، ها ، ها ، ها .... ها خند ها را سر دا د ند ، مرا م عر ق سر زد و شر منده شد م ، به ها ها ها .........ها ا دا مه دا د م ، کسی ا ز گو شه صد ا ز د و گفت که خنده ما معلو م دا ر ا ست و ر و ی یک هد ف بی معنی و بی ا ر زش می خند یم که ا ز جا نب مر ا جع معتبر بین ا لمللی ، سر ما یه گذا ر ی شد ه بو د و گند م کشت کر د ند ، با ر د یگر به عیو ض گند م ، کو کنا ر سبز کر د ،
خر تجا را ن مو ا د مخد ره ( عر ز د)
تا په، بی خر د ی را
به پیشا نی
مد ا فعین جا معه( بشر ز د) .
ا ز گو شه د یگر ، صد ا با لا شد و قصه میکر د ، د ر سا لها ی تقریبآ چهل و سه سا ل قبل ، یعنی ز مستا ن سا ل 1342 ز مستا ن کا بل و ا طر ف آ ن ، خیلی سر د ا فتا د ، حتی د رختا ن د رهما ن سا ل خشکید ند ، یکی ا ز خا نوا ده ها ، تصا د فآ در یکی ا ز شب ها ، ذ غا ل ند ا شند که صند لی خو د را گر م میکر د ند و به خو ا ب می ر فتند ، تصا د فآ به این فکر ا فتا د ند ، که میشو د ا ز ا ر یکین تیلی ا ستفا ده کر د ، ا ریکین را به ز یر صند لی ما ند ند ، ا ز حرا رت ، ا ر یکین تو ا نستند یک کمی بر ا ی گر م سا ختن صند لی ا ستفا ده نما یتد ، و به خو ا ب ر فتند ، فر دا که ا ز خوا ب می خیز ند ، یکی به طر ف دیگر میبینند و می خند ند ، که ر و ی تو آ نقد ر سیا گشته ا ست که تنها سفید ی چشما یت معلو م میشو د و بس ، دیگر به دیگر ی میگو ید که تنها د ند ا ن ها یت سفید می زند و هیچ کسی به خو د نمیگیر د که ر و ی ا و هم سیا ه گر دیده ا ست .
جنگ سر د آ نقد ر هو ا ی یخ و سو زا ن دا شت که به ا ندا زه سر دی هو ا ی سا یبیر یا و ا لا سکا که د ر شما ل کا نا دا مو قعیت دا ر د و متعلق به د و لت ا مر یکا میبا شد هو ا سر بو د ، همه طرف ها ی د ر گیر جنگ تحمیلی ، د ر بین فیر را کت ها ی طر فین قرا ردا شتند و دود با رو ت ر و ی همه طر ف ها را سیا ه سا خته ا ست ، نمیشو د که بگو یند ، که د ستا ن ا ین جا نب ا ز کثا فت پا ک ا ست ، صحنه پا را لا ما نیکه فر دا ها بوجود می آ ید ، مرد م ها ی طر ف ها ی د رگیر، یگی به طرف د یگر به طر ف ا ین آ قا یو ن گو یا ا نتخا بی را ا نگشت ا شا ره مید هند و می گو یند که به طر فش ببین که تنها د ندا ن ها یش ، سفید معلو م میشو د ، دیگه تما م ر و یش سیا ه ا ست و همین طو ر سا ییر ین .
ببینیم که میگو یند( کلا م عا می خله خو نی ) مر د م جا معه ، آ نقد رهو شیا ر، آ گا ه و با خبرا ند که ، در با ره عو ا قب بعد ی ، پیش بینی ها ی خو د را دا ر ند و میگو یند که ، مقر پا ر الآ ما ن یعنی ، خا نه مر د م ، د رین خا نه مر د م ، عجا یب وغرا یب مر د م جمع شد ه ا ند ، میگو یند ( چیز ی که د ر د یگ ا ست د ر چمچه می آ ید) و یا همو خر ک ا ست وهمو د رک ا ست مر د م را ببینی به ما نند سا بق هو ش پرک ا ست بیا د می آ ورند د و را ن کو د تا ی هفت ثو ر را که زمین ا ز تکه سر خ پو شیده شد ه بو د و زما ن را د ا شت که هو ا ی گر م جو زا و سر طا ن و سنبله ، به فضا ی خفکا ن و حشت و د هشت تبد یل نما ید ، ز مین و زما ن را تر س لر ز فرا گر فته بو د ، نه ملا را مصئو ن بو د و نه عا می را نه ر فیق را و نه د و ست را و نه متحد را ، تا ا ینکه بلا ی آ ر د به سر کند و می زند ، شا گر د ا ستا ذ را خفک می کند ، شکست خو ر ده ها به د نبا ل حما یه بیر و نی می شتا بند د ردا خل ر یتم آ وا ز ، د م د م تلو لو ، د م د م تلو تلو.............. د ر جر یا ن بو د ، د م د م تلو تلو، د م د م تلو تلو ، د م د م تلو تلو ، .......... خسته کن و ا قع گر د ید ، به طو ر نا گها نی نو ا ز ند ه ، ر یتم را تغیر مید هد ، و به تلو تلو د م ، تلو تلو د م، تلو تلو د م ، تلو لو د م تلو تلو د م.......... آ غا زمینما ید ، حر یف ها که ا ز تر س و و حشت فر ا ر کر ده بو د ند، بهتر ین بها نه بر ا ی خو د یا فتند، متحدا نه ا ز مو قع ا ستفا ده نمو د ه همه گنا ها ن کر د گی و نا کرد گی را به گر د ن یک آ د م می ا ندا ز ند وهرکس میگو ید که بند ه بی د خل ا ست .
ا ین را به خا طر دا شته با شید ، نقش سیا ست گذا را ن ا شغا لگر د ر تغیرو تحو ل تآ ثیر گذا ربوده و میبا شد ، هرا ستعما رگر، د ردا خل کشو رمو رد نظر، شخصیت با نقش خو د را دا شته میبا شد ا گرد یروز، روس ها د رکشورما به هرعنو ا نی که آ مد ه بو د ند د ر حکم ا شغا ل و تجا و ز قلم دا د گردید ند ، مطا بق به میل خو د آ نطو رمیکرد ند ، همه تصا میم عا م کشو ری با ید که ا ز نظر سرمشا و رو د کتو ر ین سیا سی و نظا می گذ شت .
و کنو ن د ر مو جو د یت ا مر یکا هم با ید که چنین کا رها ی ا نجا م شو د ، و تصا میم با ید که به میل سر کا رعملی گرد د ، کشو رما ، تا زه ا زجنجا ل ( چکک) نجا ت پید ا کرد ه بود که به زیر(نا وه) د رگیرشد .
وما نبا ید که پا ها ی پیش خررا محکم بگیریم ، پا ها ی پس خررا محکم بگیرکه به د ند ا ن ها یت به لغد ( لگد) میز ند که بی د ندا ن شوی تا که د رمحضرعا م خند ه کرده نتو ا نی .
خلا صه مرحله نو ین و تکا ملی کو د تا ی ثو رنا کا م ما ند ، نا تکمیل ما ند ، ( بعضی ها شا ید که خفه شو ند چرا کو د تا میگو یی ، کو د تا چیا ن محتر م ما همین ا کنو ن به حیث و کلا ی و لسی جر گه ا قبا ل پیر و زی را ا ز جا نب مر دم بد ست آ و ر ده ا ند ا زا ن ها بپر سید که حا دثه ثو ر ا نقلا ب بو د و یا کو د تا، و همین طو ر ا ز کو د تا چیا ن د یگرکه علیه نظا م ها ی خو د شا ن د ست به قیا م نا فرجا م زد ند، ر و با ه گو نه گر یختند ، مو ا زنه قو ه را به نفع د شمنا ن و طن ما تغیر دا د ند، در دا خل پا ر ا لا ما ن پر سید ه شو د ) بعض ا و قا ت ، بعضی ر فقا و بعضی شا گر دا ن هم چشم سفید میشو ند ، به حر ف ها ی ا ستا ذ ها ی خو د گو ش نمید هند ، میر و ند در در یا شنا می کنند ، میرو ند تا که خو د را هم غر ق کنند وهم کشتی را و کشتی به د ستا ن غو ا سا ن و د زد ا ن د ر یا یی می ا فتد، ا ین غو ا سا ن و د زد ا ن در یا یی آ نچه را که د ر کشتی بو د ، گر فتند و برد ند ، چو رکرد ند و غا ر ت کر د ند ، و متبا قی را ا ز طریق د ر یا ها د ر ا بحا رخو را ک نهنگ ها سا ختند.
کسی گفت ، پا را لآ ما ن که با ا ین تر کیب نا متجا نس ، یکی به خو ن د یگر تشنه
شب ها و ر و زها ، به تعقیب یکد یگر ، نا م ها ی روز، و نا م ها ی شب ، تعین می کرد ند، چطو ر میشو د که د شمنا ن آ شتی نا پذ یر، د یرو ز، به حیث یا را ن و همکا را ن ا مر و ز ی مبد ل شو ند ؟ ا ین یک سو ا لی بو د که مطرح گر د ید ، ا ز د رو ن ا جتما ع ، مر د خر د مند و کا رکشته، ر و ز گا را ن ، ا ز جا بر خو ا ست و گفت که ای و طن دا ر ا ن ، عزیز و محتر م ، رو ز گا را نی بو د که مشا جرا ت لفظی ، بین و طن دا را ن ، گنا ه کبیر ه بو د ، با رها د ید ه بو د یم ، گا ه گا هی ا گر د ر قر یجا ت و د ها ت و شهرها منا قشه ها ی لفظی در میگر فت بر ا ی حل منا قشه همه می شتا فتند و گفت و شنو د را حل میکر د ند ، ا صلا و قو ع چنین جنگ ها ی خا نه به خا نه ، قو م به قو م، ر فیق به رفیق ، سمت به سمت و غیر ه ا ز تصور و اخلا ق پسند یده مر دما ن ما کا ملآ ، با لا بو د و به آ ر زو ها ی مر دما ن شر یف ما کا ملآ بیگا نه بو د .
خو ا ستند که ا ختلا فا ت را د ر بین ما ا فغا نها ، سا زما ن بد هند وا زا ن بر ا ی زد ن حر یف خو د ا ستفا ده نما یند ، کر د ند و تو ا نستند که ا نجا م بد هند، حر یف خو د را چپه کر د ند .
کنو ن که د یگرحریفی و جو د ندا رد و ا ین را هم شنید ه بود یم که چو پا ن ما هرو بلد ، میتوا ند، رمه خود را با یک خمچه به چرا ه گا ه ا نتقا ل د هد و یا ا گر به ( بلشو ی تیا تر) تیا ترها ی بزرگ ، سری زد ه با شید و هکذا ا ز طر یق تلو یز ین نما یشا ت هنر ی را تما شا کر ده با شید ، به آ سا نی فهمید ه میتو ا نید که یک هنر پیشه ما هر و آ گا ه ، تو سط یک سیخ آ هنی که د ر دست دا ر د ، هر گو نه حیو ا نا ت ، گو شت خو ر ، علف خو ر را ، حر کا ت آ ن ها را زیرکنترو ل خو د قرا رمید هد، شیر و پلنگ ، خر گو ش ، ا سپ شا د ی ، ا سپ خر و شتر همه تحت فرما نش حر کت میکنند ، و هنر نما یی ها را به نما یش میگذا رد ،( شا د ی طو له میز ند ، خر س به با ز ی می آ ید، سگ آ بی چک چک میکند ، خر بیت، ملا ما مه جا ن را میخوا ند و مو ش غزل شمع شمعکی ، من را) و رنه با هما ن ، سیخ آ هنی ، حلقو م با زیگو ش را میکا و د .
د رینجا منا فع د ر کا ر ا ست ، نه د و ست د یر و ز و پر یر و ز ، ا مر و ز ه ر و ز ، کمو نست و ا نقلا بی پری رو ز، مطرح نیست ، ا خو ا ن عقب گرا و ویرا ن گر وعد ه ای ا ز ما جرا جو ی ها ی د یرو زی مطر ح نیست ، طا لبا ن تشنه به خو ن ا نسا ن ، تر قی پسند و تحو ل طلب ، و سنت گرا و تا ر یک ا ند یش ا مر و زی مطر ح نیست ، هر کسی به منا فع ا ر با ب قد ر ت پا سخ مثبت بگو ید و ا ز منا فع ا مپر یا لیز م خو ن آ شا م، وا رد د ر صحنه ها ی سیا سی قر ن بیست و یک، حما یه و د فا ع نما ید ، جا یگا ه خا ص خو د را دا را میبا شند ، بنآ د لیلی و جو د ند ا رد، که ا ین ها روی منا فع مشتر ک خو د با هم به موا فقه نر سند .
با خبر با شید که و رق کا غذ ، پشت و رخ دا ر ند ، مقد مه ها و گذا ر شا ت مجمو عآ د ر صفحه ا و ل ، نگا شسته میشو ند ، تحلیل ها و ا ر زیا بی ها و نتیجه گیر ی ها ، د ر ا خیر صفحه و یا پشت و ر ق ، نگا شته میشو ند .
و طن دا را ن محتر م ، آ فتا ب د ر کشو ر ما دا ر د که خیمه بز ند ، جعدا ن ، د ز دا ن ، خفا شا ن ، با ید که را ه خو د را به طر ف تا ر یکی ها سرا غ نما یند ، مرد ما ن ما با ا لآ خر ه خو ا هند فهمید که هر عصر و زما ن ، د ر د ر و ن ا جتما عا ت خو د ، جنبش ها ی ، پیشر و و پیش تا ز خو د را می زا ید ، ا ین ها بر نا مه ها ی ، علمی و ا نقلا بی خو د را میسا ز ند ، و علیه هر نو ع نا برا بری ها ی ا جتما عی ، آ ما د گی میگیر ند و قد علم مینما یند .
و با ا لآ خر ه میدا نند که در پا را لآ ما ن تحت ا شغا ل یک کشو ر بیگا نه ، بد تر ین ها ، جنا یت کا ر تر ین ها ، فا شستر ین ، ا نسا ن ها ، با دا شتن ا ند یشه ها ی قر و ن ا و سطا یی د ر پا ر ا لآ ما ن را ه یا فته ا ند .
حو ا د ث جا ر ی ، ریشه د ر گذ شته دا ر د ، د رین د و را ن ، ا خلا ق و ا نسا نیت و غرو رملی کا ملآ تباه شد ه ا ست ، جو ا نا ن ما ، ا حسا س جو ا نی شها مت و مر دا نگی خو د را ا ز د ست دا ده ا ند .
نبا ید ا ز جمله مرد ما نی با شیم که آ یند ه ها ی خو د را ، قر با نی گذ شته ها نما ییم ، ا ز مو فقیت ها و پیر و ز ی ها ی گذ شته ا ستفا ده ا عظمی نما ییم ، پل ها ی ا ر تبا طی که گذ شته ما را با آ یند ه و صل می سا ز د نبا ید قطع کر د .
با ید که خو د را ا ز بند ی خا نه ها ی ذ هنی گذ شته نجا ت د هیم و به گذ شته ها ی خو نبا ر خو د بنگر یم ، ا ز قبر ستا ن و جمجمه ها ی مرد گا ن خو د ا لها م بگیر یم ، حو ا له سا ختن و مشر و ط نگه دا شتن ، هر گو نه ا تحا د و ا تفا ق ، به مسا یل گذ شته ، مو جو د یت سیا سی فعلی کشو رما را نفس تا ز ه می بخشد و به د وا م حا کمیت جنا یت کا را ن ویرا ن گر و تجا را ن موا د مخد ر کمک میر سا ند .
مرد م ا ین تبه کا را ن ، سیا سی و ا قتصا دی را می شنا سند ، ا ین ها را د ید ه ا ند ، که چطو رتحت فرما ن ا ین ها ، د ر جنگها ی خیا با نی ، خا نه به خا نه و کو چه به کو چه به نسل کشی ا دا مه دا ده ا ند ، د ر چنین شر ا یط نه ا ینکه با ا ین ها مخا لفت د رکا را ست ، با ید ا ین ها را ا فشا کر د وبه مرا جع د فا ع ا ز د ا عیه بر حق ا نسا ن و ا نسا نیت ، معر فی نمو د .
بالا
بازگشت