khoshachin23,ejtemai, ariaye

خو شه چین

ا و برادر دوت میچسپه یا نه

ا کنو ن دا نه ها ی کمسا یی ، بد ست من ر سید ه ا ست ، د و کو ، د وکو، نه ، را سته، نه نه ، وا رو، خو ب ، بر و، وا ر و، پر تو،ا ند ا زه پو لیکه د و میکنی ، پرتونه ، کوکی ، بگی ، ا ینه ، نا جو ا ن، نا مر د ، حو صله ند ا ر ی ، کد ا م ز د نی د گا م ا ست ، خو ب ، د پ ، د پ ، مشت را به ز مین میز ند و دا نه ها را لورمیکند و میگو ید که یک د و، و جا نب مقا بل میگو ید که مثلش ، دا نه ها تر ی میشینند ، ا ز هر کنج صدا با لا میشو د و میگو یند که د ست خو ش ، د ست خو ش ، کسی زیا د ، کسی کم ، د ست خو شی میگیر د، و جیز گرتری خود را میگیرد، تری معمولآ حق جیز گر ا ست .

د ر گذ شته ها یعنی د ر زما ن سلطنت ، جیزگرها ، به ا جا زه ا دا ره پو لیس محل ، د ر شهر ها ، پر خا نه و یا قما ر خا نه ها را ا فتتا ح میکر د ند ،همین جیزگرها ، ر وا بط و سیع با د زد ا ن محل د ا شتند ، با کا که ها ، پهلو ا ن ها و بعضی خرا با تی ها ، ر و ا بط دا شتند ، د و لت و قت پو ل را به ا ختیا ر شا ن میگذ ا شت ، تا بعضی ها را تطمیع نما یند ، حتی د ر بعضی ا و قا ت ، خو د د و لت ها ی و قت ، سر قت خا نه ها ی بعضی ا ز ا فر ا د را که ، د ر منطقه میخو ا ستند ا را ده مستقل دا شته با شند ، سا ز ما ند هی میکر د ند و یا بعضی ا ز جو ا نا ن محل که بنا به خصلت عیا ر ی خو د شا ن ، متحد با شند ، د ر جهت ، ا ختلا فا ت ذا ت ا لبینی شا ن ، ا ز همین پرخا نه ها ا قدا ما ت را به عمل می آ و ر د ند و یا بعضی ا ز سیا ست مد ا را ن ، خو ش نا م و نیک نا م محل را ، ا ز همین محل ، تحت فشا ر روا نی قر ا ر د ا ده و حتی تا سر حد تروروا ختنا ق، د ست بر دا ر نمی بو د ند .

بسیا ر ی ا ز شخصیت ها ی مهم سیا سی ، ما نند عبد ا لمجید معر و ف به کلکا ن و غلا م حضر ت قر با نی همین ، سیا ست ها ی پر خا نه ای گر د ید ه ا ند و به تعقیب آ ن

دا ستا ن ، سید محفو ظ ،عنا یت و ر فقا ی ا زین د ونفر ( سید حسین وعلی ا حمد ، د ولا نه ، دا کی ا ز پشیا ن ، ستا را زچیکل ، ا یشا ن ا ز سید خیل و غیر ه ..... زبا ن ز د خا ص عا م مر د م شما لی میبا شد .

دا نه ها ی کمسا یی د ر د و را ن ا ست ، گا هی د ست خو شی و ز ما نی ، هم تر ی مید هند و ز ما نی هم ، د و شش میشیند ، جا نب مقا بل ، کم پیسه و وا سو خت میگر د د ، لنگی خو د را به جیز گر، گرومید هد ، و بعد سا عت بند د ست خو د را ، به تعقیب ، زیو را ت خا نه ، د ر ا خیر تما م ا شیا ی گر وی ، چا ر ک قیمت ا صلی ، فی ا لمحفل ، قطعی میگر د ند ، پو ل که د ر دا خل قما ر خا نه ، د ر د و را ن می ا فتد ، کمش ا ز قما ر با زا ن میبا شد، پو ل ا صلی که ، محفل قما ر را گر م نگه کر ده ا ست ، پو ل جیز گرمیبا شد ، که ا ز جا نب جیز گرسر ما یه گذ ا ری گرد یده ا ست.

د ا نه ها ی کمسا یی ، گا هی د ر د ست یک نفر د و را ن میکند و گا هی به د ست شخص د یگر ی می ا فتد، ا و هم به ما نند نفر قبلی به پرزه گفتن و هذ یا ن گفتن شر و ع مینما ید .

بر و، نتر س ، بر و، د را ی ، د ر مید ا ن ، د را ی ، پیش بیا ، کجا خو ده ، پت کر ده ا ی ، پیش بیا نه ، بی غیر ت ، میتر سی ، چر ا ؟ ببین، کنجا ی ، چشمته پخل گر فته ا ست ، چرا میتر سی ، بیا د ر مید ا ن د را ی ، بیا نه، غیر ت دا ری ، بیا با تما م زو ر قو ت و زور، همو جیز گر تا م د ر کمر ت ، عا جزها ره خوب گیرکر ده بو د ی ، دا نه پره کی را د رجا نشا ن میز د ی ، میله مقنا طیس را د ر زیر زمین گورمیکرد ی پو ل و پیسه مر د م را ، به چا ل و فر یب ا ز پیشش شا ن میبر د ی .

حا ل د گه بیا، پیش لا لا یت که جل و پو ستک تو ره ، ا زآ و، میکشم یا نه ، بروپیش جیز گر ت .

میگو ید جیز گر د یگر به همرا ی من معا مله نمی کند ، چرا ؟ سیا ست جیز گر ها ره کنو ن ، فهمید ه ا م ، زمینم را ا ز پیشم گر فتند ، ز یو را ت خا نه را ا زپیشم گرفت ، جل و پو ستکی که تو میخوا هی بگیری ، همه را جیزگر ا زپیشم گرفت ، تا که دا شتم ، عزیز و د و ست دا شتننی بو د م، د یگرمه ا وآ د می نیستم ، که ا لیگا ه دا شتم و پلیگا ه دا شتم ، زمین دا شتم ، قصر و بنگله دا شتم ، به تو خو معلو م بود که چقد ر مهما ن دا ربود م ، صبح که مید ید م پرند ه ها ومورچه ها د ر، ا طرا ف ، حو یلی ما گشت و گذا رمیکر د ند ودا نه میچید ند ، کنو ن که خا نه ندا ر م ، رفقا ی جا نا جا نی ا م مرا رها کر ده ا ند ، گریخته ا ند، حتی تیلفو ن هم نمی کنند ، همه د وستا ن و رفقا با من پشت دا ده ا ند، مورچه ها به طر ف خا نه ما نمیآ یند ، بخا طریکه نه غله دا ریم و نه آ رد وروغن .

کنو ن یکا ن ا شا ره ا زا ن طر ف د یوا رها ، صو ر ت میگیر د( گو یا که د ا نه ها ی کمسا یی را ، هما ن با ز یگر ا ن ا صلی به ا ختیا ر دا ر ند ، د ر یگا ن محا فل ، با زهم با هما ن ا لفا ظ و جملا ت قا لبی و تکرا ری ، د ر ین گو شه و د رآ ن گو شه ، محفل آ را یی ها میشو د ، د ا نه ها ی پر کی، لو ر دا ده میشو ند ، ا ین مفلسا ن د ر دا خل مید ا ن د ر آ مد ه ا ند ، نه پو ل دا ر ند و نه جیز گربا لا ی شا ن ا عتما د میکند) ، ای ر فقا شما بد ا نید که ، که د یگر آ ن چنا نیکه بو د ید ، نیستید، که ا ین چنین میگو یید، همه آ ن عد ه کسا نی که ، به گر د ن شما ، نکتا یی ها را بسته میکر د ند ، به خا نه ها ی شما ر نگ پر ده ا نتخا ب میکر د ند ، بو ت ها ی شما را پا لش مید ا د ند ، کنو ن به و ظیفه خو د ا دا مه مید هند ، تغیر مسلک نمی نما یند ، بد ا نید که با شما نمی با شند ، ا ین ها به هر نو ع سا ز، سر ک و گر د نک می زنند و پیش ر و ی هر تما شا چی ، زا نو میز نند و تما شا چی مجبورمیبا شد که به سرش چو بک مید ه نما ید .

این ها با ر فقا ی ا رجمند ، ا نقلا بی ، ر فقا ی ا ر ما ن گر ا ، ر فقا ی گلگو ن کفن و آ غشته به خو ن ، به یک را ه نمی ر و ند و میگو یند که ما ا ین آ هنگ را شنید ه ا یم و برا ی ما خسته کن ا ست .

بزک بز ک نمر که بوی بها ر می آ ید سبد گل به سرا ز، را ه مزا رمی آ ید

به خو د هر نوع ، هر عمل را جو ا ز مید ا ند

به د یگر ا ن تو صیه میکند و د لدا ر ی مید هد

و میگو ید که صبر کن ، د ر آ خر ت ا جر ش را خد ا بر ا یت مید هد

وبا ز میگو ید که

همه ذ لت و خو ا ر ی ا ز جا نب پر و ر د گا ر می آ ید

با خبر نیستند که مر د م آ گا ه شد ه ا ند

ا حمقا نه

دا نک میز ند ، نشخوا ر میکند

گا و کو رخو ا ب د یده به خو ر د ن کنجا ر می آ ید

غلط نکنید که د ر ین مر حله ، آ سما ن حا مله، بلا ی د یگر می زا ید .

ما م و طن را ما ر گزید ه

تر یا ک عر ا ق

ا ز را ه قند ها ر می آ ید

ما م وطن هلا ک شد ه ا ست

بر زمین ما

ا برها بر زمین ما نمی با را ند

ز مین ما سبزه ها نمی رویا ند

و گل میگو ید که

ا ز کد ا م شا خه ، ا ز میا ن کد ا م بر گ ها

سر بیر و ن کنم وبه ر و ی کی بخند م

به رخ کد ا م ز یبا

به ر و ی کد ا م مقبو ل

مقد م کد ا م خر د مند را گر ا می بد ا ر م

و عطر ا فشا نی کنم

به حضو رجیز گرا ن ، نفت و گا ز، ر و شنا یی ، ر خت و سفر بست .

ا ز جا نب شر ق شب سیه کا ر می آ ید

د رین تا ر یکی شب

مد عیا ن همه کس

با شه به د ست

به شکا ر می آ ید

ا ز یک طر ف ، تر ک و تا تا ر

ا ز جا نب د یگر، آ خو ند، د لد ل سوا ر می آ ید

خر س و د کا می نو شد

شتر غمزه میکشد

هر د و ا فتا ن و خیز ا ن

نشه و خما ر می آ ید

د رین د شت ها ی سو زا ن

یکی را ما ر می گز د

د یگر ی را ا ژ دها ر

به خو ر د ن من بیچا ره

بقه پا ی ا فگا ر می آ ید

هر کسی را میشنو م که میگو یند ا و بر ا د ر، د و ت می چسپد یا نه، کسی میگو ید که بلی و کسی میگو ید که نه ، کسا نی که بلی میگو یند ، همه نا کر ده کا ر ها ا ند که جد ید آ در عر صه بر د و با خت سیا سی قد م ر نجه می فر ما یند ، و کسا نی که میگو یند نه ا ین ها همه یکبا ر نه د و با ر نه بلکه چند ین با ر ا زین محک سیا سی ، بیر و ن آ مد ه ا ند ، میبینید که دیگر در چا نته چیز ی با قی نما نده ا ست و بیت میخو ا نند که

با غ ر فت ز مین ر فت قر ضم صد هزا ر ا ست

ا ز د ست قما ر ا ست

ا و بر ا د ر قما ر عا د ی خو خیر ا ست ، ا گر زمین را با ختی ، دا را یی پد ررا با ختی تو را خو ا ز و طن کسی نمیکشد ، بدا به حا ل کسیکه به( ما نند ما و بعضی د و ستا ن د یگر به تهمت نا حق گر فتا ر ما ند ه ا ند) ، د ر عر صه سیا سی با ختند ، جیز گر شا ن مر د و جیز گر ها ی د یگر با لا ی شا ن ا عتما د نمی کنند ، د ر و طن هم جا ی ند ا ر ند زیر فر ما ن کشو رها ی بیگا نه هنوزهم ،هکت ، سوبه دا ری میکنند .

به ا ین قما ر با زا ن نو کیسه میگو یم که ا گر نو کرهم شد ید نوکر وطن دا رخو د تا ن شو ید، عیبی ندا رد به آ ن و طن دا ر تا ن د ست ند هید ، که نو کر بیگا نه شد ه ا ست ، ا صطلا ح ، بیو ه را فرا مو ش نمیکنیم که گفته ا ند ،

بیو ه بیچا ره چه دا رد که

ا ز ا و طلب گد ا یی میکنی

زو رت کم قهر ت بسیا ر

د ند ا ن خا یی میکنی

بر و ید نو کر د هقا ن و طن تا ن شو ید ، که ما ر و ا ژ د ها ر را ، با پر ه بیل ا ز بین می بر ند ، ز مین و طن را پا ره میکند ، ا ز شکم ز مین آ ز و قه خا نو ا ده ها را آ ما ده میگردا ند .

و بگو یید که ای خد ا ی لا یزا ل ا زتو پنا ه می خوا هیم تو روزی دهند ه هستی نه ا مر یکا یی و نه د یگر بیگا نگا ن، ا مر یکا یی ها برا ی آ با دی و طن ما نیا مد ه ا ست

و طن ما را تخر یب کر د ند و ا مد ه ا ند که و یر ا نه ها ی خو د را تما شا کنند و ا زا ن لذ ت ببر ند ، بر ا ی پا کستا نی ها بر گه سفید دا ده بو د ند تا که میتو ا نید این کشو ر را تخر یب نما یید ، و پا کستا نی گفته بو د ند که کا بل با ید که بسو ز د ف این حر ف ها را سا ل ها قبل بیا ن کر ده بود ند ا ین حر ف را به گل با لد ین گفته بو د ند و به همه ر هبر ا ن جها دی گفته بو د ند که که کا بل با ید بسو ز د .

ا نگلیس ها ، و ر و سیه تزا ر ی ، جغرا فیا ی سیا سی فعلی ما را سا ختند و کشو ر ما را خو ر د و خو ر د تر ک سا ختند ، تا که ا ز ا بحا ر د و ر بما نیم و تشنه ا نکشا فا ت و تر قی شو یم ، ا نگلیس ها نا مش را بلا ی بز ر گ ما ند ن ، بعد ا زین ، د ر حلقه د یگر ، یعنی جنگ سر د د ر گیر ما ند یم ، متو جه شو ید که خا نم را یس برا ی نسل ها ی بعد ی ما بلا ی خیلی بز ر گ می زا ید

ا ین ها لطف کر د ند کا بل را سو ختا ند ند پس چه ضر و رت دا ر ند به آ با د ی کشو ر ............... متبا قی حر ف ها را د رین با ره و طن پر ستا ن مشا به به خو د دا ریم که می نو یسند و قضا و ت میکنند .

بالا

بازگشت