خو شه چین
با یدا جا زه دا د که هرنوری بتا بد وهرگلی ا زنوبشگفد
بسیا ری کس ها ا ز آ زا د ی ، تر س و هرا س دا ر ند ، د ا نشمند ا ن و محققین و تو ده ها ی مر د م ، د ر جستجو ی آ زا دی ا ند ، آ نها مبتکرا ند و خلا ق ضد یت د ر مقا بل آ نها د رحقیقت ، ضد یت د رمقا بل جوهرا ند یشه گفتما ن، دیا لوگ، برای رسید ن به هد ف ا ست . گفتما ن و دیا لوگی که سرا نجا م بتو ا ند جنبش چپ سیا سی کشور را ا ز سرا سیمگی وهر مر چ و پرا گند گی نجا ت د هد تا د را ستقا مت د ر ست تنظیم گر د د .
ز ما نیکه یک کشو ر صا حب ، ا حزا ب و گر و پ ها ی سیا سی ودا را ی ا ند یشه ها ی متفا ت گر د ید . پس ا ین ا حزا ب به نو به خو د، با حفظ ا ستقلا لیت بر نا مه ا ی یکد یگر خو د را مییا بند و بر ا ی یکد یگر خو د ا ر زش قا یل میگر د ند ، د یگر جا یی بر ا ی سو ا ل کر د ن با قی نمی ما ند .
د ر مجمو ع ، جنبش چپ سیا سی د ر ریشه یا بی کلیه مسا یل کشو ری ، د ست همکا ر ی و همگرا یی را به سوی همد یگر د را زمینما یند ، همگا ن برا ی تعین ا ر گا ن ها ی رهبر ی کننده مملکت خو د برا ی آ یند ه کشو رخو د ، آ گا ها نه سهم فعا ل میگیر ند و مر د م ما د رآ یند ه صا حب مملکتی بیر و ن آ مد ه ا ز بحرا ن کنو نی میگر د د .
همین ا کنو ن کشو رعزیز ما میا ن د و گرا یش نو و کهنه د رگیر ما نده ا ست ، کهنه که سا ل ها ی سا ل و سیله سر کو ب ، جنبش ها و حر کت ها ی پیشر و نده بو ده ا ست ، ا ین ا سلحه زنگ ز ده همیشه د ر د ستا ن ، ا ستبدا د ا ستعما ر ی، مخصو صآ، ا نگلستا ن قر ا ر دا شت ود رد ورا ن جها د ا مر یکا و شرکا ی ا قتصا د ی آ ن ا ز آ ن ا ستفا د ه ا عظمی نمو د ند .
مگر زرد پیچک ، به د و ر د رخت بید قو ی ، تاب و پیچ خو رده ا ست ، زر د پیچک تا ز ما نی به حیا ت خو د ا دا مه مید هد که درخت بید توا نا یی ا دا مه حیا ت را دا شته با شد ، بنآ د ر طو یل ا لمد ت ، زر د پیچک با عث آ ن می گر د د که د ر خت بید ، هر چه زو د تر با حیا ت خود، وداع نما ید .
وطن دا را ن محتر م ما و شما ، یک پر ند ه را تر بیه کر ده نمیتوا نیم ، بخا طریکه تو ا ن تغذ یه آ نرا ند ا ر یم ، ا لقا عد ه و طا لب وغیره را ما تربیه نکرده ا یم،ا کثر یت مر د م ما ( ا و لا د خو د را ) به د ر ستی تر بیه کر ده نمیتوا نند ، ا ین ها را صا حبا ن سرما یه بو جودآ ورد ه ا ند ، برا ی ا ین ها مدا رس سیا سی بناء کر ده بو د ند ، همه آ نچه که ما میبینیم ا ز و جو د سر ما یه بیر و ن آ مد ه ا ست ، د ر و جو د سرما یه ر شد کر ده ا ند ، با نظا م سر ما یه دا ر ی مخا لفت ند ا ر ند ، و لی د ر مخا لفت با صا حبا ن سر ما یه دا رها مبا ر زه مینما یند ، این ها را سر ما یه دا را ن فر زند ا ن نا خلف خو د و پر رو می شنا سند ، سر ا نجا م ا لقا عد ه و سر ما یه هر د و به ما نند ، د ر خت بید و زر د پیچک فی نفسه قا نو ن نفی د ر نفی را د نبا ل مینما یند و راه برا ی جنبش ها ی تحو ل طلب د رهمه نقا ط حها ن هموا ر میگر د د .
لته خا ر و شتر خا ر د ر د شت و صحرا ، میر ویند زما نیکه بیا با ن ، به مزا رع حا صل خیز مبد ل گشت ، بر ا ی لته خا ر و شتر خا ر ، جا ی ر و یش با قی نمیما ند .
ا کسترمیست ها و بنیا د گرا ها ی چپ زا د گا ه خو د را، هموا ره ا ز د ر و ن کشو ر ها ی عقب ما ند ه و نا تو ا ن یا فته ا ند و هر کشو رمتجا و ز ، برا ی بد ست آ ورد ن مطلبی ا ز همین گو نه کشو رها سر با ز گیر ی مینما یند ، زما نیکه عقل و خر د زا نو خوا با ند ، و سینه ها ی پر مهر خو د را برا ی نا بینا یا ن به نما یش گذ ا شت و معلمین ا نسا ن و ا نسا نیت توا نستند، مطا لب خو د را ا ز، ذ خیره خا نه علم و معر فت ، بر ا ی تشنه گا ن ، آ گا هی ، برا ی مر د م ما ، بیا مو زا نند ، د یگرهیچ لته خا ر ی د ربیا با ن د شت و سو زا ن جا هلیت نمی ر و ید ، که هر گا وی و هرشتر ی و هر چها ر پا ییی برا ی چر ید ن بیا ید .
د وستا ن محتر م ما بدا نند که ما مر د ما ن قر و ن ا وستا یی نمیبا شیم و نمی خوا هیم که دیگرا ن به ما نند همیش مر د م و جا معه ما را به حا لت قهقرا یی نگه دا رند
منطق ز ما ن ، همه ا طلا عا ت و معلو ما ت علمی وفنی ، آ گا هی را به صا حبا ن خر د و فهم کشو ر ما گذا شته ا ست و پیو سته وروز تا ر و زمیگذا ر د ، د رین را ستا تلا ش همگا نی د ر جر یا ن ا ست ، که ا ز قا لب تنها، ا ند یشه حز بی بو دن و حز بی شد ن بیر و ن آ یند و به مقصد ا صل ( چر خش قد رت ) ا ز زیر نظا ر ت بیگا نگا ن تحت نظا رت مر د م ا فغا نستا ن نا یل آ یند ، چر خشیکه همگی خو د را صا حبا ن حقیقی ا دا ر ه کشو ر خو د یا فته بتو ا نند ( گرگفتیم ودهن ما شیر ین گر د ید) را ه د را زی د رپیش رودا ریم تا که به ا ین هد ف نا یل آ ییم ، تنها به گفته ها ، تکیه کر د ن را ه را به پا یا ن نمیبر د ، سا ختا رکنو نی سیا سی کشو رما که درآ ن خصلت ها ی دیکتا تو ری و بیر و کرا سی که آ ب را ا ز ر یشه برتری طلبی ها میخو ر د ، ز مینه ا دا مه ا ستبدا د ی ها ی ز ما ن عبد ا لر حمن خا ن و محمد نا د ر خا ن و برا د را نش را منتفی نمیسا ز د .
تنها سا ختا رسیا سی ، قا بل قبو ل همگا ن ا ست که د را ن د مو کرا سی به مفهو م وا قعی ، کلمه جا یگا ه خو د را یا فته بتو ا ند ، نه د مو کر ا سی نما یشی ، چو کا ت بند ی شد ه و گذ را با د ید گا ه ها ی تنگ نظرا نه نظا م کنو نی .
تا ز ما نیکه مبا رزه بخا طر آ زا د ی ، به نتیجه مطلو ب د ست نیا فته با شد، قد م ها ی ا سا سی به سوی پیش ر فت و تحو ل بر دا شته شد ه نمیتو ا ند .
ضر وری پندا شته میشو د که همه سا ز ما ن ها ی سیا سی ا ز حا لا ت بسته و ذ هنیت ها ی ، محلی ، قو می ، سمتی ، که ا نسا ن ها را به تفکرا ت غیرخر د مندا نه عا د ت مید هد ، پر هیز نما یند و ز مینه ها ی بهتر تر بیت سا لم سیا سی را د ر بین صفو ف خو یش تر و یج نما یند .
ا ین شیوه با عث آ ن میگر د د که ا عضا ی جنبش خا نوا د ه چپ سیا سی ، توا نا یی بهتر، فکر کرد ن را پید ا نما یند ، نوآ و ری د را صو ل و تکتیک مبا ر زه را یگا نه را ه ر سید ن به آ زا د ی قبو ل نما یند .
ا صو ل مبا ر زه جد ید را با ید آ غا ز تحقیق و جستجو، برا ی با لا بر د ن سطح آ گا هی مر د م و جا معه دا نست که( مسولیت تدا رک زمینه ها را خا نوا ده نهضت مترقی و پیش رو به عهد ه خو ا هند دا شت) آ یند ه سا زا ن سیا سی کشو ر مد عی ا ند ، که ا صو ل ظوا بط ، حا کم، نبا ید به ما نند گذ شته ها جلو کا رها را بگیر د .
متقا ضیا ن را ه نو مبا ر زه ، به سو ی آ یند ه ، میخوا هند که به طو ر طبعی ا ز نظر ذ هنی و عقلا نی آ ما د ه پذ یر ش همه گو نه بر نا مه ها ی ، سیا سی علمی و تخنیکی با شند .
و نبا ید آ نها را ، برا ی تطبیق سو ژه ها ی ا ز قبل تعین شده به شکل ا جبا ر ی وا دا ر سا خت ، چنا نچه تجا رب تلخ آ ید یه ها ی صا درا تی را مر د م ما د ر، رگ، رگ خو د ، ا حسا س میکنند .
بر ا ی ما کسی نگفته بو د که حتمآ تا ر یخ کشو ر خو د ما را بخو ا نیم ، فقط همه ا مو خته ها ، خلا صه میگر دید که با ید تا ر یخ حز ب کمو نست ا تحا د شو ر و ی خوا ند ه شو د ، فلسفه ا فا نا سیف را با ید مطا لعه کر د ، ا صو ل مقد ما تی فلسفه و بعضی کتا ب ها و مضا مین فلسفی ا زا میر نیک آ یین و بعضی مضا مین مقا لا ت مجله د نیا که مر بو ط به حز ب تو د ه ا یر ا ن بو د ، همین قسم د و ستا ن د مو کر ا تیک نو ین ، به ا ثر، ر فقا ی ما کی ها ا ند و د شمنا ن ما کی ها ا ند و تیز س ها ی پنج گا نه و نه گا نه ما و تو سنگ ، ا ین آ مو ز ش ها به منز له با سوا د شد ن دررا ه سیا ست به آ د م کمک میکند و آ د م خو ب سیا سی میشو د ، و لی هر سیا ست مدا ری که ا ز تا ر یخ کشو ر خو د معلو ما ت مکمل ند ا شته با شد ، د ر سیا ست بی سوا د گفته میشو ند .
خیلی ها فا جعه با ر خوا هد بو د که مقا ما ت ، صا حب صلا حیت ، نا ز کی ها ی مسله را نا د ید ه بگیر ند ، با ا ستفا ده ا زهمه گونه قد ر ت ، ا ند یشه ها ی تنگ نظرا نه خو یش را ، د ربین صفو ف ، ا حزا ب و سا ز ما ن ها تحمیل نما یند .
د رکشورها، موجود یت ا حزا ب سیا سی، آ غا زرفتن به سوی ا نکشا فا ت وبرگشت به عقب به شما رمی آ یند .
سقو ط آ نرا بنا بر و ضعیت غیر متجا نس بود ن ونا همگو نی شکل و شیوه ا دا ره و ر سوخ فسا د د را دا ره ، بیا ن مید ا رند ، نمو نه آ ن را د رد و ره ها ی مختلف د ر کشو رعزیزما ن یا د آ ور شد ه میتوا نیم ، ا ز زما ن سلطنت ، جمهو ری دا و د خا ن ، د و ره ها ی مختلف ، حز ب د مو کرا تیک خلق ا فغا نستا ن ، با ز هم هما ن کفن کش قد یم ، چه می پر سی ا ز حا کمیت مجا هد ین ، ا گر حزب د مو کر ا تیک خلق ا فغا نستا ن را یک چند نفربه شما را نگشت بد نا م سا خت و لی د ر میا ن مجا هد ین به شما را نگشت ، ا نسا ن ها ی پا ک نفس را یا فته میتوا نیم .
ا نکشا ف وا ر تقا را خدا نصیب آ ن ملتی گر دا نید که ا دا ر ه ا مو ر خو د را بر پا یه بینش و دا نش ا ستوا ر نمو د ند .
ا فرا د بزد ل وتر سو،آ د مها ی خا ین به وطن ا ند ، کسا نی ا ند که ا ز آ زا دی میتر سند ، ا ز آ زا دی خو ا ها ن میتر سند ، خصو صآ یک عد ه مجر مین معلو م ا لحا ل ومفسد ین نا مد ا ر بر ا ی مقا بله با آ زا دی و آ زا دی خو ا ها ن ، همیش د ر کشو ر ما مسا یل ا منیتی را سنگر د فا عی خو د قر ا ر دا ده ا ند وآ ن را د ستا ویزی بر ا ی سر کو ب حر یفا ن خو د قر ا ر دا ده ا ند ، کرا رآ ا تفا ق ا فتید ه ا ست که صا حبا ن قد رت ، بر ا ی ا دا ره ا مو ر کشور ا ز ضعیف ا لنفس تر ین ا نسا ن ها کا ر گر فته ا ند .
همه علا قه مندا ن تر قی و تحو ل کشو ر که تا هنو ز ا ز هما ن خط ا و لی به سو ی ا نکشا ف ، قد می بر ندا شته ا ند ، دلا یلش هما نا د سا یس و تو طه ها ی ا ست که خو د کا ر مند ا ن عا لی ر تبه و بلند ر تبه کشوری د رهمه د و ره ها نقش کلید ی دا شتند ، و ما نع عبو را زین نیز ا رها و جبه زا رها گر دید ه ا ند ، نه ا ینکه ما نع میگر د ند بلکه بها ی سنگین همه پی آ مد ها ی غیر مسو لا نه را تو ده ها پر دا خته ا ند .
وا ین را هم میدا نستند و مید ا نند که هر گو نه تغیر و تحو ل ، با گذ شتگا ن خو د محا سبه خو د را حتمآ عملی مینما ید ، نه آ ن طو ر یکه ، یک عد ه قبل ا ز و قت وظیفه تا ر یخ را به عهد ه میگیر ند .
نسل نو، آ یند ه ها را ا زا ن خو د مید ا نند، و میخو ا هند که آ ینده ها ی بهتر و خو بتردا شته با شند ،ر فتن به سو ی آ ینده بهتر ، مغز متفکروا ند یشه آ زا د میخوا هد و میخوا هند که آ زا دی ا ند یشه دا شته با شند و بیا ن نما یند ، آ زا دی را ما ل و متا ع خو د می دا نند وا زا ن حما یت میکنند ، تو قف را نمی پذ یر ند و میگو یند که ا گر فضا تیره و تا رنبا شد وآ سما ن ا برآ لو د ، نور د رهمه جا میتا بد ، ا گرهوا ی سر د یخبند ا ن و هوا ی گر م سو زا ن ( بنیا د گرا ها ی چپ و را ست ) مید ا ن را به هو ا ی معتد ل رها نمو د ، گل ها با رد یگرا ز زیر خر وا رها گل و خا شا ک به شگو فه آ غا ز مینما یند وا نر ژی ذ خیر و ی حرا ر تی به ا نر ژ ی نو ر ی مبد ل میگر د د ، ر و ی ز مین ما به گلستا ن و فضا ی ز مین ما به نو رستا ن تبد یل وا عما ق ز مین ما به بهشت جا و دا ن مبد ل میگر د د .
ا ین نسل نو ین ا ند که فضا وا تو مو سفیر، عا ری ا ز همه آ لو د گی ها را ( مخا لفت ها ی قو می ، ملی ، سمتی ، نژا د ی و مذ هبی را ) ز مینه سا زی مینما یند ، تا نو رآ فتا ب ، خر د ، آ گا هی و شکیبا یی ، شرا فت ، عز ت و حر مت و طن پر ستی در کرا ن تا به کرا ن و طن ما بتا بد .
ا ین نسل نو ین ا ند که فضا ز مین ، کوه ود شت و صحرا ی سر د یخبند ا ن ، نا شی ا ز سیا ست نا بخر دا نه را که تخم نفا ق وشقا ق را د ربین ا قوا م و قبا یل وخا نوا ده ها پا شید ، به فضا ی گر م د و ستی و صمیمیت وا یجا د حسن تفا هم وا عتما د متقا بل مبد ل می نما یند، د ر پا یا ن ، پند خر د مندا ن را به ا ین ا ست که میگو یند .
با ید ا جا زه دا د که هر نو ری بتا بد
و هر گلی ا ز نو بشکفد
بالا
بازگشت