خو شه چین
خروس صبح مرد ا ن و پا سبا ن شب
قوقو غوغو........ پت پت پت ، قو قو غوغو....... ز ما نیکه مجا د له بین شب تا ر یک و صبح کا ذ ب د ر میگیر د ، هنوز جنگ و جد ل به پا یا ن نمی رسیده با شد که خر وس صبح مر د ا ن ، آ وا ز سحر خیز ی را سر مید هد و به صدا ی جهر خطا ب به زند ه جا ن ها ، میگو ید که صبح صا د ق د ر را ه ا ست ، بر خیز ید ، مسلما ن ها د ست و ر و ی تا ن را بشو یید به ا هل هنو د ، ز ر د شتیا ن ، عیسو یا ن و یهو د یا ن و سا یرا د یا ن میگو ید ، بر و ید به عبا د ت گاه ها ی تا ن ، آ نچه را که به آ ن ا یما ن وا عتقا د دا ر ید، به خد ا ی بز ر گ و تو ا نا، ر جو ع کنید که خدا ی یگا نه عا لم جها ن ا ست ، تو به کنید وا ستغفا ر بگو یید که شما را ا ز شر ظا لما ن و شیا طین و منا فقین د را من و نگه دا شته با شد و د ر ا نجا م کا رها ی یو میه ، صد ا قت کا ری ها و نیکو کا ر ی ها را سر د چا ر تا ن دا شته با شد ، چشما ن تا ن به ما ل و نا مو س مر د م د و خته نبا شد ، زبا ن تا ن به یا و ه سر ا یی ها و بد گو یی ها د ر گر د ش نبا شد ووووووو همه ا عما ل خیر یه .
و با ز میگو ید که .
((هر که و قت خو ا بید و نا و قت بیدا ر شد د ر مید ا ن کا رو با ر زند گی ا ز کا ر وا ن عقب میما ند)) برا ی دها قین میگوید ، عجله نما یید که ز مین و تر ی تا ن خشک ، میشو د، ز مین تا ن را هر چه ز و د تر قلبه نما یید که ز ما ن کشت ، سپر ی میگرد د ، ا گر به و قت کشت نکنی ، حا صل خو ب بد ست نمی آ و ر ی .
بر ا ی با غبا ن ، بر ا ی نجا ر ، آ هنگر ، چو پا ن ، بنا ، ا نجنیر و تخنیکر ، معلم ، ا ستا ذ و شا گر د ، میگو ید که و قت را غنیمت بشما ر ید و ا زد ست ند هید ، ا گر زما ن تلف گر دید ، بدا نید که د ر زند گی خیلی چیز ها را، شما ا ز د ست مید هید ، ببینیم ا ر و پا یی ها که به ا ین ا همیت ها متو جه گر د ید ند ، فعلآ د ستا ن با ز و نیر و ی تو ا نا دا رند هر چه که خو ا ستند کر د ند و هر چه بخو ا هند میتوا نند ، ا فر یقا و آ سیا ر ا ا ز ا نسا ن گر فته تا ز مین کو ه و د شت دا من را، به حیطه صلا حیت و ا ختیا ر خو د در آ و رده ا ند .
سیا ست مدا را ن آ ینده کشو ر ما میتو ا نند ، نقش خر و س صبح مر دا ن را با ز ی نما یند و ا جرا ی همه ا مور را طبق فور مول ، تحلیل مشخص ا ز ا و ضا ع مشخص د ر زما ن مشخص و مکا ن مشخص ، سمت و سو د هند .
خر و س صبح مر دا ن ، خصلت مر دا نگی خو د را بیا ن کر د ، ببینیم که پا سبا ن شب چه گفتنی ها ی دا ر د و چه و ظا یفی را ا نجا م مید هد .
قبل ا زا نکه به سر ا غ پا سبا ن شب بر و یم ( مر ثیه ) را ا ز جنا ب محتر م ( ر ضا پور) خد مت خو ا نند گا ن محتر م تقد یم د ا شته و یکجا به خو ا نش میگیر یم و ا زا ن مستفید میشو یم.
مر ثیه
" نها د، با غ تا کی ا ین چنین تبد ا ر میما ند"
" ر وا ن سبزه زا را ن زخمی وا فگا رمیما ند"
" ببا غ نستر ن، د ر فصل کو چ نسل مرغا بی"
" قنا ری ها ی ، بی تا ب وتوا ن بیما ر میما ند"
" زترس غر ش تا نگ و صدا ی ترکش بمها"
" به شب ها ، گنجشک ها بیدا ر میما ند "
" حریم با غها، تا کی محیط ، بوی با روط ا ند "
" و کوه د شت ما تا کی به ا ند وه زا رمیما ند "
" چرا ا زآه ء ، سروستا ن، طنین برنمی خیزد "
" تبر تا کی به پا ی بید و سپیدا ر می ما ند "
" غروب آهسته پا را می گذا رد د رحریم شب "
" گلو ی پنحره ا زفرقت با د صبا تنگ ا ست "
" نسیم صبح تا کی ، سا کن نی زا ر میما ند "
" بروآ نسوی تا کستا ن زدا س تیز د هقان پر س"
" نشا ن آ یا ، ز نسل پا ک گند م زا ر می ما ند ؟ "
" ز قو ل کهکشا ن گو یند که بعدا ز ریز ش با را ن"
" سر رنگین کما ن ، تا وقت ها بر دا ر میما ند "
میرویم به سرا غ پا سبا ن شب ،آ یا ا و توا نست که خر و س صبح مر دا ن را ا ز گز ند، رو با ی فتنه نجا ت د هد ؟ .
غر و ب ، به د ر ودروا زه شب تا ر یک پا میگذا رد ، لحا ف را به ر وی همه خسته گا ن ا ز کا ر و ز حمت هموا ر مینما ید ، همگا ن به خو ا ب و غفلت فر و میر و ند ، د شت و دا من ، صحرا را ، دره ووا دی کوه ها را آ را می فرا میگیر د ، به جز ا ز شو خی ها ی بجه گا نه ، نسیم و شو با د ه گک ها که به سر و ر و ی همه خو ا ب ر فته ها د ست نوا ز ش ما د را نه را میکشد ، طنین للو ی للو ی ما درا نه را به خا طر همه کس می آ و رد تا به خو ا ب عمیق بر و ند .
پا سبا ن شب ، برا ی حفا ظت و حرا ست ا ز ما ل و نا مو س ، و زند گی وغیره ، خو ا ب ر فتگا ن آ ما د گی لا ز م خودرا میگیر د ، و آ وا زها ی زیر بم ها ی آ نها ، غف غف ، جف چف ، عو عو و صدا ی ، ا ز جا ها ی د وربه گو ش می ر سد ، غر ز د ن بعضی ا زآ نها به ما نند غر ش ، تا نگها ی غو ل پیکر رو س ها و بعدآ قطعا ت نظا می پا کستا نی ها ز یرعنوا ن طا لب ها د ر ز ما ن ا شغا ل وا کنو ن تا نگ ها و قطعا ت زرهی ا یا لا ت متحد ه ا مر یکا وا نگلستا ن ، ا ین یا رو حر یف قد یمی مر دا ن صلح شو ر کشو ر عزیزما ا فغا نستا ن ، تر س و وحشت را ، به د ل رو با ها و شغا ل ها، گر گ ها ، د له خفک ها و بعضی دزدا ن شب گر د ا یجا د مینما ید ، هیچ یکی ا ز ا ن ها را ، مجا ل د ا خل شد ن د ر حر یم بو د و با ش نبو د .
ولی دزدا ن ما هر و بلد یگا ن یگا ن و قت میتو ا نند که به ا هدا ف خو د نا یل آ یند
آ نها د شمن ا صلی خود ، خر و س صبح مر دا ن را به حسا ب می آ و ر ند ، فکر میکنند که با ید خر و س را ر و با ه خو ب د شمن ا ست ، رو با ه میدا ند که د ر مو جو د یت پا سبا ن شب مشکل ا ست که خر و س صبح مر دا ن را شکا ر نمو د ، و میگو ید که ا و ل با ید پا سبا ن ها ی شب را میتو ا ن غا فل سا خت و د ز دید .
چطو ر ؟
د ر زما ن ها سا بق شنیده بو د یم و قصه میکر د ند ، قلعه ها ی مستحکم دا را ی بر ج ها ی بلند را پا سبا ن ها ی قو ی و تنو مند نگهبا نی میکر دند ، ا ین پا سبا ن ها را فر یب میدا د ند .
به و سیله گو سفند ا ن حلا ل شد ه گی ، گو سفند حلا ل شد گی را در بین یک کجا و ه بز رگ قرا ر میدا دند ا ز طر یق پر چا ل حو یلی و یا قصر ، ذ ر یعه ر یسما ن د را ز به دا خل حو یلی پا یین میکر د ند ، سگ پا سبا ن از دید ن و بو ی گو شت ، حا لت ا صلی خو د را ا ز د ست مید هد ، و به خو رد ن نعمت لذ یذ د ر در و ن کجا و ه مصروف میما ند و بعد آ ریسما ن را آ هسته آ هسته بطر ف با لا کش مینمودند و ا ین سگ حو یلی را، د ر حلقه خو د می ا ند ا ختند .
یگا ن یگا ن و قت تو سط جنس مخا لف سگ پا سبا ن ، سگ ها ی پا سبا ن را در حلقه خو د می ا ند ا ختند ، جنس مخا لف را د ر گو شه د و ر ، گو ش آ نرا طو ر ی فشا ر مید ا د ند و یا چند ی می گر فتند که ا حسا س د ر د نما ید ز ما نیکه ا حسا س د ر د میکر د ، صد ا ها ی مخصو ص و د ل ا نگیز سر مید ا د ، پا سبا ن شب ، به مجر د شنید ن آ هنگ خو ش آ یند ،( پا سبا ن تشنه به آ ب ز ند گی ) ا ز هما ن قصر بلند صا حب خو د پا یین می آ ید و به طر ف جنس مخا لف ، بو کشیده میر و د و به این طر یق به دا م دز دا ن می ا فتد و به جا ی نا معلوم به طر ف شر ق کشو ر بر ده میشو ند ، گما ن ز نی ها طو ر ی ا ست که همه ا شیا ی دزدیده شد ه به طرف شر ق کشو ر بر ده شد ه ا ند .
ا ز ین به بعد حو یلی بد و ن محا فظ با قی میما ند و د زدا ن د ر یک فر صت لا زم در دا خل حو یلی میگر د ند و تما م دا را یی حو یلی را با خو د میبر ند .
ز ما نیکه پا سبا ن شب نبا شد ، آ سما ن ا بر آ لو د میشو د وقر قر میکند ، در رو ی ز مین ، مو ش ها کر کر میکنند ، طا لع ر و با ه ها ، برمیکند ، به را حتی و بد و ن تکلیف وا ر د قر یه و محل میگر د ند ، د ر درو ن مر غا نچه دا خل میشو د ، کله گک خر و س صبح مر دا ن را میکند و خو د ش را نو ش جا ن میکند و میگو ید که با ر د یگر با لا ی بلند ی برا ی و به آ و ا ز بلند بگو که ا ز شما ل تا به حنوب و ا ز شر ق تا به غر ب جغرا فیا ی سیا سی کشو ر ما ، خا ک ما ا ست، و بگو که صبح مر دا ن ا ست برخیز ید عبا د ت کنید بر و ید به کشت و کا ر مزر عه زما نیکه ، خر و س ها ی صبح گا ها ن نبا شند نه ملا ی میتو ا ند که وقت ا ز خو ا ب بر خیز د و نه پیش وا یا ن کلیسا ها وود ر مسا ل ها ، عبا د ت و عبا د ت گذ ا ر ی ، به ما نند سا بق دیگر ر نگ و ر و نق سا بق را دا شته نمی با شند و دها قین هم به ما نند سا بق ا ز خو ا ب و قت بر نمی خیز ند ، تنبلی و بیکا ر ی و بیکا ر ه گر ی کا ملا به خصلت مر د م مبد ل میگر د د و سر ا نجا م د ستا ن همگی ، طر ف بیگا نگا ن و کسا نی که همه بد بختی ها ی ما را سبب شد ه ا ند درا ز میگر د د .
گفته ها ی فو ق ا نسا ن را به سه ا صل عمده متو جه میسا ز د .
1- محیط آ را م و ا من که د رآ نجا ز ند گی کلیه با شند گا ن تاء مین با شد .
2- پا سبا ن موء من وبا ا یما ن که ا ز محیط آ را م حما یه و حفا ظت نما ید
3- خر و سا ن صبح مر د ا نیکه د ر ا نتخا ب پا سبا نا ن و محا فضین محیط آ ر ا م ا شتبا ه نکنند .
میگو یند که ا ز، ا و ره ، د ید ه بو د ی مگر کد و ره، ند ید ه بو د ی ، هیچ گا هی بی بی ها را ز د ل خو د را به کنیزا ن خو د نمی گفتند ، ز ما نیکه کنیز، بی خبر ا ز کا ر و با ر ز ند گی دزد ا نه ، تقلید بی بی را نما ید وبخو ا هد که خو د را سیر ا ب نما ید ، حتمآ تا بو ت به ا ستقبا لش می آ ید و همین طو ر کم تجر به ها ی نو وا ر د در کا ر و با ر ز ند گی نبا ید که فریب کا و با ی ها را هم بخو ر ند و ر نه هم کر ک را ا ز د ست مید هند و هم پستر ک را .
ا صطلا ح لو مپن پر و لتا ر یا را ، شنید ه بو د یم وا ستفا ده ا زین گر و ه را د ر مقا بل حر یف آ مو خته بو د یم ا ما ا ین را مد نظر ندا شتیم که ا ین ها به تیغ ها ی د و سر ه میما نند ، حتمآ یک ز ما نی ، طر ف د یگر تیغ به ر خ خو د ما د و ر میخو رند و چشما ن ما را کو ر میکنند .
ا ستفا ده ا زین گو نه ا فرا د د ر مقا ما ت حسا س ا منیتی و د فا عی کشور ، حسا سیت ها و د رد ها ی جا نگدا ز جد ید ی را به و جو د می آ و ر د .
ا ین گو نه ا فرا د به آ تش کا و ی میما نند که هم آ تش را شعله و ر میسا ز ند و هم خو د شا ن را د ر آ تش میسو زا نند .
بر ا ی ا ز ینکه ا ز ا صل مو ضو ع د ور نشو یم ، میپر سیم که آ یا پا سبا ن تو ا نست ، خرو س صبح مر دا ن را ا زگز ند ر و با ه نجا ت د هد ؟ نه خیر، نه ا ینکه نتو ا نست بلکه همکا ر ر و با ه مکا ر گر د ید ، خر و سا ن ما را که آ هنگ بلند بی نظیر و آ وا ز د لگیر، کلا م د لپذ یر ، ا ید یه ها ی منیر ، و ظیفه تنو یر ، سخنا ن رو شن و وا ضح چو ن تیر دا شتند ، یکه یکه کشید ند و بر د ند ، مید ا ن را به شغا ل ها ، ر و با ها ، مو ش ها ، کر گس ها ...........و غیره ویر ا نگر ها ما ند ند ، فضا ی زیبا و مقبو ل و طن عزیز ما را به منظره دلگیر و خسته کن مبد ل نمو د ند .
سر ا نجا م ا ین را ا ز یا د نبا ید بر د که ، محا فظین حقیقی کشو ر ما با ز هم هما ن فر زندا ن پا بر هنه ها ا ند ، فر زندا ن د ها قین ، این ها بو د ند که د شمن را با دا س بیل و کج بیل و دا نگ و سو ته ا ز کشو ر بیر و ن را ند ه ا ند ولی د ر مقا بل ، بعضی ا ز ستر جنرا ل ها ، د گر جنرا ل ها و ............ با د شمنا ن کشو ر ما، کشو ر ما را د ر معا مله قرا ردا د ند ، ا شخا ص وا فرا د ا ز د ست ظا لما ن ، کشته شد ه ا ند و لی نا م نیک جا و دا ن به خو د بر د ه ا ند ، کسا نیکه برا ی نجا ت جا ن خو د شا ن ، د ست به کو تا و یا کو د تا ها ز ده ا ند ، بر ا ی همیش بد نا م تا ر یخ شده ا ند .
وطن دو ستا ن و وطن پر ستا ن، صف تا ن را ا زبد نا م های تا ریخ مجزا نما یید که شما هم به نوبه خود، بد نا م تا ر یخ خو ا هید شد .
بالا
بازگشت