خو شه چین

                        ا زد ل تنگ خو د میگو یم که  

                     ( مرغ د زد، درکلاه خود پردا رد)

             ا ین ضرب ا لمثلی ا ست که همه کس خبردا

 

 حر ف های من هر کد ا م ز خم نا سو ر و خو ن جگر دا ر د ، ز ما نیکه نو شته ها را د ر سا یت میخو     ا نند ، گنگسی به سر و د رد زا یما ن به کمر دا رند ، به ا عما ل گذ شته خو د و د یگرا ن خبر دا رند، و ا ین را هم مید ا ننند ، که هر شهید راه و طن ، پد ر دا ر د ، بر ا د ر دا رد ، و خو ا هر و ما د ر دا ر د ، همه ا ین ها عقل به سر دا ر ند ، و به آ یند ه نظر دا ر ند و میگو یند  که، ا و ضا ع وا حوا ل پیچیده کشو ر، حا ل وا حوا ل د گر دا رد ، و میدا نند که ر فتن به سوی آ ینده ، تصفیه حسا ب د ر بردا ر د.

 ا زهر کسی که با شد ، ا گر ا ز شا ه با شد و یا ا زگدا ، بل ا ز نو کر دا ر د نوکر، نو کرا ست ، نه نو گر،   ا گر چه کلا ه قره قلی و با لا پو ش ا ز زر دا ر د ، و تحصیلا ت عا لی ا ز ما سکو وا شنگتن و جا مع  ا ظهر دا ر د .

با دا را ن ا ین تحصیل کر ده ها بدا نند که ، یتیما ن ا ین کشو ر چشما ن تر دا رند و می گو یند که آ ینده ها ی ا ین سر زمین به ما تعلق دا ر د، پد را ن ما ، مسلما ن بو د ند ، د هقا ن بو د ند ، پد را ن ما ز حمت کش بو د ند ، پد را ن ما کا رگر بو د ند ، پد را ن ما معلم بو د ند ا ین معلما ن د ر همه قر یه ها و ا طرا ف کشو ر فر زندا ن دها قین بو د ند .

 هرحو زه ا ین سر زمین کوه و کمردا ر د، وا د ی ها و د ره ها ی پر خطر دا رد ، پنا ه گا ها و تر صد گا ه ها و صد و سنگر دا رد ، ما به تو پ بیگا نگا ن نیا ز ی ندا ریم ،که به قر یه جا ت همو طن فیر نما ییم و به را کت ا جا نب ا حتیا ج ند ا ر یم به ما نند ر هبر ا ن مجا هد ین ا ز پشت کوه ها به طر ف شهر ها فیرنما یم و بگو ییم که فر ق نمیکند هر کسی بمیر د و هر جا یی خر ا ب شو د فقط ا یجا د آ شو ب و فر س و حشت د ر بین مر دم ا ست وهد ف، هر کلو له سنگ ما مر می ا ست ، هر پر خچه سنگ ما، را کت ا ست ، هر پلخ ما ن ما ، ها وا ن ا ست .

ما ز حمت کشا ن ، ما پیشه و را ن ، ما د هقا قین ، ما کا ر گرا ن ، کنو ن پی بر د ه ا یم که وا ر ثا ن حقیقی کشو ر جنگ ز ده ا فغا نستا ن ، به غیرا ز ما کسی د یگری بو د ه نمیتوا ند با شد، بخا طرآ با دی و طن د ستا ن خو د را پرآ بله سا ختیم و برا ی حفا ظت نا مو س و طن رو به قبله سا ختیم ، با ا زبک ، تر کمن و هزا ره ، تا جک ، پشتو ن خو د را با فتیم، علیه د شمن مشتر ک تا ختیم و گد ا ختیم ، تخم محبت و د و ستی را ، د ر سرا سر کشو ر کا شتیم ، ا یما ن دا ر ی و وفا دا ری را د ر عقو ل و قلو ب هم میهنا ن ا نبا شتیم ........ آ نچه که د ین و ر سا لت و طن پر ستی بوده فر و نگذ ا شتیم .

ا ما محا سبه ما با کی ها خوا هد بو د ، با د روغ گوها ، با منا فقا ن ، با ا بلیس صفتا ن ، با یک عد ه ر و شن فکر ا ن ضعیف ا نفس ، با عد ه ای ا ز پیشوا یا ن طبقه کا ر گر و د هقا ن و با یک عد ه ر هبر ا ن مسلما ن نما ها ی بی مر و ت ، و عد ه ا ی ا ز پیش ر وا ن مد ا فعین ا کثر یت خا مو ش مر د م که هر یک ا ز ین ها بر ا ی مر د م خو د د ر و غ گفته ا ند .

میگو یند، زما نیکه پهلوا ن د ر مید ا ن مسا بقه میخو د ( میخوا بد ) بها نه می آ و ر د که چو ته من تنگ بو د .

مر د م هیچ بها نه را نمی پذ یرد، ا ز هر یک ا ز طر فین فقط د ست آ و ر د کا ر دا ر ند، د ست آ ورد بر ا ی د هقا ن و کا ر گر ، نه ا ینکه خا نه ندا د ، نا ن ندا د و لبا س ندا د ، برا د ر خو اهر، ما د ر پد ر ، ر فیق و......و همه را ا ز د ستا نش گر فت ، مکا تب و مد ا ر س را ا ز د ستا نشا ن گر فت ، با نو ها ی هر خا نوا ده را بی عز ت و بی سطر سا خت ، ا گرا ین گو نه مر د م با ر د یگر پا را د ر عر صه سیا سی پیش بکشند ، ضر با ت ، چکش ، دا س و بیل را خوا هند خو ر د . وبرای پیشوا یا ن و ر هبر ا ن جها د ی خوا هند گفت ،  که بی ا نصا فها ی خدا نا تر س ، شما قرآ ن بز ند و خدا بشر ما ند ، شما ا ز ریختا ند ن خو ن همو طنا ن ما و سو ختا ند ن و در دا د ن ، هزا رها مکا تب قریه و دها ت کشو ر که متعلق به د ها قین بو د ندو فر زند ا ن د ها قین مسلما  ن د ر آ نجا با سوا د میشد ند .... خو د را ملیو نر ها ی دا لر ی سا ختید ، دیگر مرد م مسلما ن و متد ین ا فغا نستا ن با لا ی شما ا عتما د نمی کنند بلکه شما را ا جیرا ن و نو کرا ن ا جا نب میشنا سند. 

1 _ یک عد ه ا ز رهبرا ن حزب د مو کرا تیک خلق ا فغا نستا ن ( خلق و پر چم ) ا ز همه موا زین و مقر را ت پذ یر فته، عد و ل کر د ند ، موا ز ین و مقر را تیکه به حیث مضمون ، حز ب د یمو کرا تیک خلق ا فغا نستا ن را شکل و قو ا ر ه دا ده بو د و بر بنیا د هما ن ، مضمو ن ، دا رای د ست و پا کله و تنه شد  و د ر رشد و تکا مل خو د ا دا مه دا د ، د ر مد ت ز ما ن کو تا ه صا حب شخصیت حقو قی خو د گر د ید و بر ا ریکه قد ر ت تکیه ز د .

زما نیکه سیاست گذا را ن حز ب د یمو کر ا تیک خلق ا فغا نستا ن  پا را ا ز گلیم خو د ، د را ز کر د ند و خلا ف ا صو ل مرا می خو د د ست به کا ر شد ند ، ز مینه ها ی فا جعه د ر کشو رآ ما د ه گر دید .

ا گر بعضی ا فرا د معلو م ا لحا ل د ر شرا یط مو جو د با ر د یگر پا را د ر عر صه سیا سی  پیش بکشند، نه ا ینکه برا یشا ن  زیب ندا رد و ز مینه ها ی بمبست سیا سی را سبب میگر د ند ، عکسا لعمل ها ی مثبت و منفی معمو لآ د رمقا بل آ وا ز ها ی آ شنا بالا میگر د د ، ا گر آ هنگ ها ی قبلی بلند گر د ید ، دا نسته شو د که همه د هقا نا ن و کا ر گر ا ن با همه دا شته ها ی خو د، بیل و کلنگ ، دا س و چکش علیه تا ن بر می خیز ند و میگو یند که دیر و ز چه کر دید که ا مر و ز بکنید .

 همه چو بک و چرا غک ها ی پشت پر ده د ر سیا ست ها ی ا مر و زی کشو رما، جنبش چپ را به یک سرا سیمگی و سوء تفا هما ت ، د ر گیر سا خته ا ست و جنبش چپ نتو ا نسته راه تکا ملی خو د را      آ نطو ر یکه نیا زما ن ا ست د نبا ل نما ید و با ید ا ین چو بک ها را شکستا ند و چر ا غک ها را خا مو ش نمو د .

بسیا ر ی ا و قا ت د ید ه شد ه ا ست که د ر مقا بل جر یا ن آ ب ، علف ها ی هر زه ، خس خا شا ک جمع شد ه ا ست و سطح آ ب ا ز حد معمو ل ، د ر بین جو ی با لا می آ ید ، نه ا ینکه ا ز سر عت ا ب کا سته میشو د ، بلکه ا طر ا ف جا نبی جو یبا ر صد مه میبیند ، د هقا نها ی تجر به کا ر د ست به کا ر میشو ند ، ا ین ا شیا ی غیر ضر و ری را ا ز سر را ه جر یا ن آ ب دور می ا ندا ز ند وآ ب به جر یا ن عا د ی خو د ا دا مه مید هد  .

بیر و ن آ مد ن ا ز بن بست سیا سی به ا فشا گر ی سیا سی نیا ز دا ر د که با ید بعضی ا شتبا ها ت سیا سی  به مو قع ا فشا گر د ند ، ر حم کر د ن به جنا یت کا را ن سیا سی ، بی ر حمی د ر مقا بل نسل ها ی آ ینده ا ست  .

2_ پیشگا ما ن ، مجا هد ین و یا بنیا د گرا ها ی ا سلا می ، سفید ی کفن را د یده بود ند ولی ا ز تا ر یکی قبر خبر ندا شتند ، و سرا نجا م آ ن کا رها ی را ا نجا م دا د ند ، که یز ید ظا لم  با لا ی نو ا سه ها ی پیغمبر ا نجا م ندا ده بو د ، با لآ خره به کا رها ی ، مبا د ر ت و ر زید ند که ا صلآ د ر بر نا مه ها ی کا ر ی شا ن نبود و شما در خو ا ب و خیا ل نبو د ید، که ر و ز ی به پا بو سی ا مپر یا لیز م جها ن خو ا ر بر ا ی نجا ت خو د ا ز قیا م مرد می به سجد ه میر و ید و به آ نها پنا ه میبر ید و ا گر نبر ید شما را ، هر آ ن لحظه تهد ید به مر گ مینما یند و به حیث جنا یت کا را ن جنگی معر فی مینما یند ، و پو لها ی تا ن را د ر با نگ ها ی کشو رها ی غر بی تحت کنتر و ل قرا ر مید هند پو لی که د ر بد ل ر یختا ند ن خو ن هزا ر ها فر زند د هقا ن و کا ر گر کسا نیکه خو د شا ن مسلما ن بو د ند ، کسا نیکه جد شا ن ، پد ر در پد ر مسلما ن بو د ند ، یعنی که د شمن هو شیا ر ا ست ، ا نگشت ا و گا ر ( ا فگا ر) میپا لد .

مر د م همه میگو یند که چشم ها ی ما تشله شیشه ای نیستند ، بلکه سا خته ا ز عضلا ت ا ست ، همه و قا یع و حو ا د ث را ا ز ا جتما ع فلم بر دا ر ی مینما ید و د ر حا فظه د ما غ  ثبت مینما ید و ما تما م و قا یع را ، کو چه به کو چه ، خا نه به خا نه ، د ر ا جتما ع و د یگر جا ها قصه میکنیم و ا ین بی عدا لتی ها را برا ی مر د م میگو ییم و مینویسیم تا که مر د م با خبر شو ند و میگو ییم که ا ین همه بنا ها  ها یکه همین ا کنو ن د ر حا ل سا ختما ن ا ند، با لا ی آ ن پو ل مصر ف گرد یده ا ست ، ا ین همه مقدا ر پو ل ها ، ا ز تجا ر ت بد ست نیا مد ه ا ست ، ما منا بع تو لید ی ندا شتیم که به خا ر ج صا د ر نما ییم ، د لیلش همه و همه ویرا نی و تخریب ، نها د ها ی ا قتصا د ی بو د که مجا هد ین ا ز تخریب آ ن صا حب ا مکا نا ت ما لی مو جو د شد ه ا ند .

حر ف مر د م دلا لت به آ ن میکند که همه دا ر و ندا ر کسا نیکه ا ز تخر یب مسا جد و مکا تب و دا را یها ی عا مه و د ست بر د به دا را ها ی شخصی و حا صل ز مین مرد م که به زو رغصب کر ده بو د ند ، ز را ند و ز ی کر ده ا ند و صا حب قصر ها گردیده ا ند ، ا ز مر د م میبا شند و با ید به دا را یی ها ی عا مه تعلق بگیر ند .

3_ بر ا ی آ نعد ه ا فرا د ی که خو د را تحت سا یه سیا ست ها ی ا کثر یت خا مو ش جا معه پنها ن کر ده ا ند  گفته میشود که، دیگر آ ن ا کثر یت خا مو شی که تو ا صلآ به همرا ی آ نها د ر یک کا سه نا ن نمی خور دی  وا زا ن ها تنفر دا شتی، به آ گا هی سیا سی خو یش نا یل آ مده ا ند ، فقط در مقا بل شما صرف  خو د را ا نسا ن ها ی مستحق د ر جه یک معر فی میکنند و برا ی شما درس و طن پر ستی را یا د مید هند وبه یک صدا آ وا ز سر مید هند که روی وطن فر و شا ن سیاه با شد .

ا ز نو شته ها ی با لا به ا ین نتیجه میر سیم که ، همه بد بختیها و نا رضا یتی ها ، واعما ل زورو فشا ر

، بی عد ا لتی ها و نا برا بر ی ها ی ا جتما عی ، فقر، مر ض ، و ز مینه ها ی فشا ر ر وا نی و سر کو ب ر و حی مر د م ، کا غذ سفید ی بوده که حکمرا نا ن مستبد و ظا لم ا ز لند ن و بخا را بد ست می آ ور د ند و عا ملین آ نها با د ستا ن با ز برا ی سر کو ب حر یفا ن و منو ر ین و و طن د و ستا ن ، بد و ن تر س و لر ز عمل میکر د ند .

مگرا مر و ز ا ین همه بر گه ها ی سفید را، بر خلا ف سا لها ی قبل ا ز یک د ست نه بلکه با یک د ست بر ا ی یگا ن د ست ها دا ده میشو د .

خو شبختا نه که ا مر و ز ا نسا ن و طن ما ا ز حو ا د ث آ مو خته ا ند، توا ن ر ها یی ا ز ز یر با ر ز ند گی فلا کت با ر را پید ا کر ده ا ند ، د ر مقا بل نا ملا یمتی ها ، کج ا ند یشی ها ،  عکس ا لعمل نشا ن دا ده میتو ا نند  بنآ ا ین شیوه حر کت و عکس ا لعمل ها ی به مو قع ، سبب میشو د که متجا و ز ین ، مر د م را  به ز ند گی سیا سی د عو ت کنند و رشو ت سیا سی بد هند ، تا ا گر بتو ا نند ا زین طر یق مر د م را به حما یت سیا سی خو یش تشو یق نما یند ، ا ین خو د ش د ر ذا ت خو د ، ا سا س آ بد ید گی سیا سی مر د م ا ست ، که د رآ ینده ها ،هم ا ز لحا ظ سیا سی آ گا ه میشو ند وهم ا ز لحا ظ قا بلیت رهبری د رهنگا م بر و ز حا د ثه ها ، محا سب خو ب به با ر می آ یند .

به ما غر ض نیست ، ا ینکه ا ین مر غ دزد ها در کلا ه خو د پر دا رند وا فشا میگر د ند ، گناه ما نیست که حقا یق را بیا ن میکنیم ، ا گر لکه ها ی دا من قصا ب شا هد ز ند ه جنا یا ت نا بخشید نی با شد ، قصا ب با ید که با تیغ خو د ش د ر معا مله و مجا د له، قر ا ر بگیر د .

 فهمید ه شو د که هیچ مجر می ا ز چشما ن وقا یع تا ر یخی پنها ن شد ه نمیتو ا ند ، ا گر د ر پهلو ی ما با شد و یا ا گر در پیش رو ی ما قرا ر دا شته با شند و یا ا گر ا ز عقب ما بیا یند .

 وا رثا ن همه شهدا ی گلگو ن کفن، به ا تفا ق هم همه د ست ها را    ا زد رو ن یک آ ستین بیرون میکشند و گلوی قا تلا ن را ، فشا ر مید هند ، چه آ ن کسا نیکه با د ست را ست کشته ا ند و چه آ ن کسا نیکه با د ست چپ کشته ا ند .

 مگرحقیقت گوها وحقیقت پسندها مبا رزه مینما یند که آ ستین ا تحا د وا تفا ق را پیش خیا ط بد و زند   

 

 


بالا
 
بازگشت