معروف قیام
مکتوبی که پیش از نشر اش به دیوار سر چوک درز کرده !
طنز:
اااااااا
قابل توجه ی شاعران بی توجه !
اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
اطلاعیۀ کمیته ادبی و فرهنگی حکومت به شدت سر پرست !
و اما بعد؛
ادارۀ ما چند روز قبل به ادامه کارهای فرهنگی, پیرامون شعر های اشتها آور جنسی که به اساس آنها خواندن های سازدار موسیقی ساخته میشوند و کماکان شانه های آدمی را از کنترول ایمان خارج ساخته و او را به سوی بستر یک سلسله معاملات بدون پرداخت مالیه میکشاند, اعلامیه یی صادر کرد که متاسفانه دشمنان شرعیت امارت ما, از آن تعبیر کاملن نادرست و غلط در رسانه های مجازی ارایه دادند. برداشت های نادرست مردم, هیات ما را به بزبزک انداخته و به چرت زدن مزمن مبتلا ساخته است. بدینوسیله خواستیم در ارتباط به آن اعلامیه روشنی بیشتر بیندازیم:
ما دشمن شعر و ادبیات شرعی نیستیم, برعکس در نظر داریم تا چند روز دگر مسابقات شعر خوانی را دایر کنیم؛ البته اشعاری در این مسابقات راه خواهند یافت که دارای محتوا بوده و مردم ما از آنها استفاده لازم و سالم کند؛ مثلن راجع به چوبک طلایی مسواک, مزایای ریش مُدل سیافی, حکمت تنبان های برزده, ازدیاد هوسانه در حق نان ملا, ثواب پتو های مولتی‌الاستفاده, کاربرد علمی از چادری به جای کریم ضد آفتاب و یا بر عکس؛ اضرار پوشیدن پتلون و عواقب خطرات ناگوار آن در جغرافیای بدن مردان, اثبات و روشنی اندازی در مورد گاز خوردن اجینه های کافر در نکتایی مردان و دهها موضوع دگر که به زودی لیست آنها به نشر خواهد رسید.
کمیسیون ما به اساس تحقیقات علمی فیصله کرد که پس از این شاعران اجازه ندارند در شعر های شان کلماتی را که نام مناطق بدن انسان به ویژه نام مناطق بدن زن باشد, استفاده و مصرف کنند:
لب: ذکر این منطقه در بدن زن, عقیده را دست پاچه کرده اساسات آموزش حملات ماچ های سردستی را مساعد میسازد. چشم: این منطقه در بدن زن, توفان برپا میکند, زمینه چشمک زدن, چشمچرانی و چشم آب دادن مردان را مساعد ساخته و چه بسا که به اثر چرخش غلط چشم, قیچی کوتاه مدت را بار می آورد. کومه: ذکر نام این منطقه لرزش قلب, جگر و سایر مناطق وجود ما را تحریک کرده دندانها را به چک زدن وامیدارد. گردن: ذکر این منطقه در بدن زن دو حالت را در ما به وجود می آورد؛ 1 : شوق گرفتن پی در پی ماچ های متناوب بلاقید و شرط تا شکم سیری 2 : تقویت حس ذاتی خفه کردن در نوک پنجه های آزادیخواه و عدالت طلب ما. انار: این کلمه جزای بزرگی برای کاربر آن دارد چون فکر و هوش انتحاری های ما صد در صد با انار و پستان گره خورده و یکی را بدون دگر ناقص میدانند, لذا ترس آن میرود که آنان هیجانی شوند و بی جهت در هر جای ممکن, حتا در ارگ خود را منفجر کنند.
قابل ذکراست که استفاده مناطق مهم و استراتیژیک بدن انسان بخصوص بدن سیاهسرها در شعر, تا اشد مجازات پیگیری دارد. استعمال کلمات چون زلف, گیسو, بند دست, کمر ( بی تفاوت است که باریک باشد یا چاق ), دست, بازو, رواش, زلف, آغوش, بغل, ( بی تفاوت خواهد بود بغل تنگ باشد یا بغل باز ) پچی, ماچ و بوسه ( کوتاه یا دوامدار ) بستر, ران ( ولو منظور ران مرغ باشد ) جدن منع شده است.
نوت: تنها در مورد ناخن بدون رنگ ناخن, مسله را جدی نمیگیریم, آنهم به شرطی که اگر در یک مصراع, کلمه ناخن ذکر شد در مصراع دوم به صورت عاجل و بیدرنگ گفته شود که منظور ما از ناخن, ناخن خانمهای بسیار محترم سالمند است. به تحقیق با ذکر اینگونه ناخن در شعر, ذهن بنی بشر منحرف نمیشود!
ومن الله توفیق
اااااااااااااااااا
معروف قیام
بالا
بازگشت