بصیرهمت
انچه اکراین باید از افغانستان بیاموزد
از :سایت پربیننده( انتی وارAntiwar)
۱۷/۲/۲۰۲۳
بزرگ‌ترین دشمن توسعه اقتصادی جنگ است .اگر جهان بیشتر وارد درگیری های جهانی شود ، امید های اقتصادی و زندگی ما نیز در شعله های جنگ شعله ور میگردد .البته که بزرگ‌ترین بازنده اقتصادی در سطح جهان در سال گذشته اوکراین بود که شاخص های اقتصادی اش بر اساس راپور صندوق بین‌المللی پول ،۳۵ در صد کاهش یافت. جنگ در اوکراین ممکن است دیر یا زود پایان یابد و بازسازی اقتصادی در این کشور آغاز گردد.مگر این بستگی به رهبران کنونی اوکراین دارد که بعنوان قربانی جنگ نیابتی امریکا و روسیه چگونه و چه زمانی ممکن می‌توانند از این مهلکه بیرون ایند.تجربه دهه های گذشته نشان می‌دهد که جنگ های نیابتی ایالات متحده معمولا برای سال ها و حتی چند دهه ادامه می یابد . و کشور های میدان نبرد که قربانی این جنگ های نیابتی شده اند ،مانند اکراین و افغانستان را ، به ویرانه مبدل میسازد .اگر این جنگ نیابتی بزودی به پایان نرسد ،اوکراین مانند افغانستان با آینده بد و تاریکی روبرو خواهد گردید .اوکراین باید از تجربه وحشتناک افغانستان بیاموزد تا از یک فاجعه بلند مدت در این کشور جلوگیری نماید . همچنین می‌توانیم به جنگ های نیابتی دیگری چون کمبودیا ،عراق، لاوس ویتنام ،سوریه ولیبی نگاه کنیم که چه مصیبت های درازمدتی گریبان گیر این کشور ها گردید.
در سال۱۹۷۹،ایالات متحده مجاهدین افغان ،بنام جنگجویان اسلامی ، را بر علیه دولت تحت حمایت اتحاد شوروی مسلح نمود،همانطوریکه بریژینسکی مشاور امنیت ملی آنوقت ایالات متحده بعدا توضیح نمود،هدف ایالات متحده تحریک شوروی ها برای مداخله در افغانستان و بدام انداختن این کشور در یک جنگ فرسایشی و پرهزینه بود .و اینکه افغانستان در نتیجه این جنگ فرسایشی چه آینده ای خواهد داشت و به چه مصیبتی دچار خواهد شد،برای رهبران ایالات متحده نگران کننده نبود.
ارتش شوروی در ۱۹۷۹ ،همانطوریکه ایالات متحده امید وار بود ،وارد افغانستان شد،و تا دهه ۱۹۸۰ جنگید.در طول این زمان ،القاعده در دهه ۱۹۸۰، و بعدا طالبان در اوایل دهه ۱۹۹۰، از دل این جنگجویان اسلامی بیرون امدند و با هزینه مالی و تسلیحاتی ایالات متحده رشد نمودند و وارد میدان های نبرد گردیدند .
ایالات متحده ،در سال ۲۰۰۱تحت نام مبارزه با تروریزم و محو القاعده و طالبان ،به افغانستان حمله نمود و این جنگ بیست سال ادامه یافت ودر سال ۲۰۲۱ از این کشور خارج گردید و تاکنون عملیات نظامی پراکنده امریکا در افغانستان ادامه دارد،مگر افغانستان ویران شده است و با وجود مصارف هنگفت امریکا و کشور های دیگر در افغانستان ،این کشور همچنان فقیر و با تولید ناخالص داخلی ناچیز و سیستم بانکی فلج و ناکار امد باقی مانده است.
جنگ نیابتی در اوکراین نیز در اصل ۹ سال قبل زمانی آغاز شد که ایالات متحده از سرنگونی رییس جمهور اوکراین ویکتور یانوکوویچ حمایت نمود.یونوکوویچ از دید ایالات متحده کنهکار بود ،زیرا وی میخواست بیطرفی دولتش را حفظ نماید.در حالیکه امریکا میخواست ناتو را به سوی شرق تا همسایگان روسیه بکشاند و این ستراتژی شامل آکراین و گرجستان نیز میگردید تا هدف ایالات متحده در مورد تکمیل حلقه محاصره روسیه در شرق اروپا، تا بحیره سیاه تامین گردد.از همین لحاظ بود که امریکا اکراین را از سال ۲۰۱۴ تاکنون تامین مالی می نماید ومسلح میسازد.
با الحاق کریمیهُ روسیه برای اولین بار در برابر هژمونی امریکا ایستاد و برای اولین بار برای امریکا باصطلاح ،نه گفت.
واقعیت اینست که ،ایالات متحده واقعیت های موجود ذیل را در مورد اکراین را نادیده گرفت :
نخست اینکه ،اکراین از نظر قومی و سیاسی عمیقا میان ناسیونالیستها ی متنفر از روسیه در غرب اکراین و روس‌های از لحاظ آنتیکی عمیقا علاقمند به روسیه در شرق اکراین و کریمیه ،تقسیم شده است .
دوم اینکه ،برای روسیه عضویت اکراین در ناتو و گسترش ناتو در مرز های شرقی و جنوبی اش خط قرمز برای ناسیونالیستهای روسیه محسوب می‌شود.
در حالیکه ایالات متحده بار ها تاکید نموده است که ناتو یک پیمان دفاعی است ،مگر در عمل نه چون یک پیمان دفاعی بلکه تهاجمی عمل می نماید.ناتو در سال ۱۹۱۹، صربستان متحد روسیه را مدت ۷۸ روز بمباران نمود،و کوزوورا از صربستان جدا ساخت و ایالات متحده یک پایگاه بزرگ نظامی در کوزوو تاسیس نمود.نیروهای ناتو، قذافی ،متحد روسیه را در ۲۰۱۱ سرنگون نمودند و چه مصیبتی نبود که لیبی انرا تجربه ننمود و این مصیبت تا کنون ادامه دارد. مگر زمانی که نوبت سوریه رسید ،روس‌ها در برابر پلان ناتو ایستادند و از سوریه دفاع نمودند و بار ها اعلام نمودند که روسیه هرگز ناتو را در اکراین نخواهد پذیرفت.
در پایان سال ۲۰۲۱ ،پوتین سه خواست عمده روسیه را به ناتو وایالات متحده ارائه نمود.طوریکه اکراین باید بیطرف بماند و خود مختاری منطقه شرقی اکراین ، دنباس، مطابق قرارداد منسک-۲،در حالیکه جزتمامیت ارضی اکراین باقی بماند ، تضمین گرددوکریمیه جز خاک روسیه باقی بماند.مگر ایالات متحده این مطالبات روسیه را جدا رد نمود و جنگ اکراین درگرفت.
بعد از حمله روسیه به اکراین ، در ماه خارج ۲۰۲۲،چنین بنظر میرسید که ولادیمیر زلینسکی وضعیت درد ناک اکراین را بعنوان قربانی جنگ نیابتی امریکا و روسیه درک نموده، اعلام نمود که اکراین می‌تواند بحیث یکشور بیطرف باقی بماند ،در صورتیکه تضمین های با اعتبار بین‌المللی برای این کشور داده شود.وی همچنین اظهار داشت که کریمیه و دنباس به بحث و مذاکره ویژه نیاز دارد.
نفتالی بنت ، نخست وزیر انزمان اسراییل همراه با ترکیه یکجا بعنوان میانجی وارد عمل گردیدندو در نتیجه روسیه و اکراین داشتند به یک توافقی نزدیک می شدند، مگر بنت صریحا اظهار داشت ایالات متحده مانع روند صلح گردید .در پهلوی ایالات متحده ، نخست وزیر محافظه کار و جنگ طلب آنوقت انگلیس ،بوریس جانسن، نیز با عجله وارد اکراین شد و با وعده هرگونه همکاری مالی سیاسی و تسلیحاتی این روندمذاکرات برهم زد .بوریس جانسن،ضمن تاکید بر ادامه جنگ اظهار داشت که “ پوتین باید تحت فشار قرار گیرد و نباید با او مذاکره کرد”.
حالا جنگ بیش از یکسال است که ادامه دارد و ارسال سیل از مهمات تانک و توپ و مخرب ترین سلاح های جنگی ناتو،در راس ایالات متحده ،به اکراین جنگ را بیشتر از پیش شدت بخشیده و نتیجه آن تاکنون چیزی بشتر از تخریب زیر ساخت هاو تاسیسات نظامی و انرژی اکراین ،مهاجرت بیش آز ده ملیون آواره به خارج از کشور و تلفات از حد بالای جانی ، نبوده است و این مصیبت همچنان ادامه دارد و در عوض تنور فروش مجتمع های تولید سلاح و مهمات ایالات متحده و سایر فروشندگان های سلاح، گرم است و بس .
پایان
بالا
بازگشت