هدايت حبيب

ارسال میلیونها دلارپول نقد برای طالبان وموادغذایی فاسد برای مردم!

در گزارش شفقنا افغانستان تحت عنوان "میلیونها دلار برای طالبان و مواد غذایی فاسد برای مردم!" آمده است: سازمان ملل متحد و کشورهای مختلف جهان اعلام کردند که برای جلوگیری از یک فاجعه بشری در افغانستان، باید کمکهای بشردوستانه به این کشور ادامه یابد.

سازمانها و کشورهای مختلف برای فرستادن کمکهای بشردوستانه به افغانستان اعلام آمادگی کردند و به این منظور با گروه طالبان وارد تعامل شدند.

نمایندگان کشورهای مختلف در دیدارهای شان با مقامات حکومت پیشین و اعضای گروه طالبان، بر تداوم کمکهای بشردوستانه به افغانستان تأکید میکردند.

اما درست از زمان آغاز توزیع کمکهای بشردوستانه به افغانستان، انتقادات گسترده از عدم شفافیت و ناعادلانه بودن آن وجود داشت.

گروه طالبان آغاز روند توزیع کمکهای بشردوستانه در افغانستان، کنترل شدید بر این روند داشتند و نهادهای امداد رسان را مجبور میکردند که بر اساس اولویت بندی و خواست آنان عمل کنند.

اما توزیع مواد غذایی فاسد از سوی برنامه جهانی غذا (WFP) به ساکنان مناطق مرکزی افغانستان در روزهای اخیر، برای همه مردم دور از انتظار و «توهین آمیز» بود؛ در حالی که در همین روزها، جامعه جهانی ۸۰ میلیون دلار را به بانک مرکزی افغانستان که تحت کنترل طالبان است فرستاد.

کشورهای جهان پس از تسلط گروه طالبان در افغانستان، بیش از یک میلیارد و پنج صد میلیون دلار به افغانستان کمک کرده اند؛ یعنی در هر ماه بیشتر از صد میلیون دلار.

این مقدار کمک به بانک مرکزی افغانستان که تحت کنترل طالبان است سپرده شده و در یک بانک تجارتی خصوصی نگهداری میشود.

اما روند مصرف آن و اینکه تاکنون چه مقدار از این پول مصرف شده است و چه مقدار دیگر باقی مانده است، مشخص نیست.

همچنین موارد مصرف این پول نیز روشن نیست و کسی نمیداند که این مقدار پول در چه زمینه و به چه منظوری مصرف می شود.

سازمان ملل متحد بارها اعلام کرده است که این پول در اختیار گروه طالبان قرار نمی گیرد، اما در خبرها همواره ذکر شده است که پولهای فرستاده شده به بانک مرکزی افغانستان سپرده شده است.

هیچگونه شفافیتی از روند ارسال و مصرف پول های کمک شده به افغانستان وجود ندارد و نه نهادهای بین المللی و نه گروه طالبان، هیچگونه گزارش مفصل و دقیق در این مورد ارائه نکرده اند.

بسیاری از شهروندان افغانستان به این باور هستند که این پولها برای تداوم حضور گروه طالبان در قدرت به مصرف میرسد و این گروه با استفاده از این کمکها، میتوانند پایه های حاکمیت و قدرت خود را در افغانستان، مستحکم تر بسازند.

در اوایل هفته جاری خبرهای از توزیع کمکهای بشردوستانه به افراد نیازمند در ولایت های بامیان و دایکندی در مرکز افغانستان منتشر شد.

تصاویری نیز از صفهای طولانی افراد نیاز برای دریافت کمکهای بشردوستانه در شبکه های اجتماعی منتشر شد که نشان میداد مردم در صفهای طولانی و هوای سرد ساعتها برای دریافت مقداری کمک، صف کشیده اند.

اما پس از توزیع این کمکها، ساکنان محل با نشر تصاویری از مواد غذایی توزیع شده توسط برنامه جهانی غذای سازمان ملل، گفتند که این مواد فاسد شده است و قابل استفاده نیست.

در این تصاویر دیده میشود که مواد غذایی توزیع شده به مردم نشان «WFP» یا برنامه جهانی غذا را دارد، اما غیر قابل استفاده است و مردم نتوانسته اند آن را مصرف کنند.

بسیاری از ساکنان این ولایت ها این کمکها را در بدل ترمیم جاده ها و کارهای روزانه، دریافت کرده اند، اما گفته میشود که بسیاری از این مواد خوراکه که عمدتا آرد، روغن و دال نخود است، تاریخ مصرف آن گذشته است و احتمالا سالها در انبارهای مواد غذایی نگهداری شده است.

مردم می گویند که آردهای توزیع شده از سوی برنامه جهانی غذا، مملو از حشرات است و قابل پخت و پز نیست و این نهاد به مردم فقير و درمانده با توزیع مواد غذایی فاسد «توهین» کرده است.

اما بدون تردید یکی از عوامل فرستادن مواد غذایی فاسد به مناطق مرکزی افغانستان به عنوان کمکهای بشردوستانه، کنترل و نظارت گروه طالبان است.

این گروه سال گذشته نیز کنترل شدید بر توزیع کمکهای بشردوستانه داشت و مقدار کمکهای توزیع شده در ولایت های شرقی و جنوبی با کمکهای توزیع شده مردم در ولایت های شرقی و جنوبی چندین بار کمکهای هنگفت بشردوستانه و اکثرا هم پول نقد دریافت کردند، اما ساکنان مناطق مرکزی افغانستان، تنها چند کیلوگرام گندم به عنوان کمک بشردوستانه دریافت کردند.

تبعیض آشکار در توزیع کمکهای بشر دوستانه و فرستادن میلیونها دلار برای گروه طالبان، نشان میدهد که جهان از فقر و بدبختی مردم افغانستان سوء استفاده کرده و در سایه آن به تمویل و تقویت گروه طالبان می پردازد و این گروه نیز هواداران و نیروهای خود را به بهانه کمکهای بشردوستانه، تقویت و تمویل می کند.

کشورهای غربی، در رأس ايالات متحده ی امريکا با ساير متحدينش در طی بیست سال اشغالگری در افغانستان برای استقرار و استحکام حکومت هایی بی پايه ی مزدوران خويش: کرزی، غنی و جهادی ها صدها ملیارد دالر کمک نموده اند، که اگر آن پول ها به جیب شخصی سران حکومت ها و رهبران جهادی نمی افتید، می توانست دهها دانشگاه، دانشکده و شفاخانه و فابريکات و بندهای برق آبگردان برای آبياری دشت های سوزان و قابل زرع کشور از رودخانه های آمو ـ هيرمند ـ پنجشير ـ کنرها وغيره ساخته شود، علت ضعف سران حکومت های دست نشانده و مجاهدان معاش بگيرآنان، همانا دست هایی ناپاک شان بود که کمک هایی غرب را به مصالح و منافع عامه نه، بل به حساب شخصی خویش مورد استفاده قرار دادند، که اين دزدی و دستبرد آنان از اين کمک ها و از محصول گمرکات افغانستان در مطبوعات کشور و جهان هرروز افشاء گردیده است.

اما، از ان جايی که اين رهبران دست نشانده ی غرب و جهادی های مزدبگير، همه دست پرورده ی رژيم های جهان سرمايه ی بيدادگر و مونپول های غارتگر جهانی اند؛ آنچه را که آموزگاران آزمند شان برای آنان آموخته بود، مطابق آن عمل کردند.

تاوقتی که نظام سرمايه داری درجهان حکومت کند، چور و چپاول، قتل و غارت کشورها و دزدی دارايی های عامه و مردم توسط خود آنان و دست نشانده های شان کما فی السابق ادامه خواهد داشت و هيچ پروژه ی زيربنايی به ثمر نخواهد رسيد.

اکنون صدها ملیارد دالر پول کمکی به جیب شخصی سران طالب ها توسط ايالات متحده ی امريکا و متحدينش، از هر طريق وبا بهانه های مختلف انتقال می يابد تا پايه های حاکميت اين جنايت پيشه گان عصر حجر را که در قتل عام مردم؛ نسل کشی در تاکستان های شمال کابل؛ درولايات کاپيسا ـ پروان ـ پنجشير ـ تخار ـ کندز ـ بدخشان ـ بلخ ـ جوزجان ـ فارياب ـ سرپل ـ هرات ـ غور ـ فراه کندهار ـ پاميان ـ دايکندی ـ غزنی و شهر کابل، کار روزانه آنها است؛ توأم با کوچ اجباری ساکنين اصلی اين ولايات و انتقال پشتون های پاکستانی در زمين و خانه های آنها؛ سر به نيست کردن روشنفکران رسالتمند و افسران تحصيل کرده پيشين و ساير جناياتی که انجام آن از دم تيغ قصابان پيشين، چون عبدالرحمان خان ـ محمد نادرخان ـ محمد هاشم خان ـ محمد گل خان مهمند و حفيظ الله امين خونخوار باقی مانده ويا در زمان آنان جنايات طراحی شده جنرال های پاکستانی، مانند تشکيل گروه انتحاری و انفجاری! کشف نشده بود؛ همه را در سرزمين سوخته ی افغانستان و بالای مردم دربند کشيده ی آنان تطبيق و خاطرات ننگين جنايتکاران ذکر شده ی پيشين را ماندگار! سازند.

شواهد میرساند، دولت آمریکا تلاش دارد تا با اين گونه معامله ننگين و جنايتبار که پايه های اقتصادی حاکميت خونبار طالبان را تحکيم می بخشد؛ گويا بخشی از خواسته های حقوق بشری جامعه جهانی را بر دولت طالبان بقبولاند و با وادار ساختن رهبران مخالف طالبان به تعامل سیاسی با دولت کابل، نظمی را در افغانستان مانند کنفرانس ننگين "بن آلمان" به وجود آورد که همسویی راهبردی با آمریکا داشته باشد.

درطول يک سال دوره حاکميت جنايتبار طالبان درافغانستان؛ ايالات متحده و متحدينش از يکطرف بخاطر مکتوم نگهداشتن برنامه پنهانی با طالبان حکومت آنها را به رسميت نشناختند؛ اما از جانب ديگر طی اين مدت حدود ۱۱ مليارد دالر تحت عنوان کمک های بشردوستانه(!) بصورت مستقيم و پنهانی و از کانال متحدين غربی و عربی خويش به اين قاتلين مردم ارسال نمودند تا ماشين جنگی آدم کشی آنها را فعال نگهدارند و توجه کشور روسيه را از جنگ در اوکراين بطرف افغانستان سوق دهند ويا بخش پايان سناريوی رسيدن به منابع نفتی دريای خزر را باری رويدست گيرند.