دکتر عارف پژمان
استفاده ازدین، در جهت آدمکشی، نشان میدهد ، درقرن بیست ویکم، دین رهرویست درمانده و به لجن نشسته!
در رثای مهسا( ژینا)که ایران را تکان داد
خیابان، در عزای ارغوان شد!
پرستوی دلم بی آشیان شد
خیابان در عزای ارغوان شد
گلوی جویباران، پاک خشکید
سپیدار جوانمردی ، نهان شد
همه دیوان حافظ ، سوگوار است
و تهمینه، به کردستان روان شد
نسیم از کوچهء مهسا ، گذر کرد
همه کوه و کمر، آتشفشان شد
جهان در قبضهء دیو سپید است
و تهران مسند اهریمنان شد
سیه ماری ، گلوی خلق، بفشرد
کفن دزدی ، رییس کاروان شد!
چه آیین است که اعدامست کارش
و این ویروس ، رسوای جهان شد
اگر مهسا به مرگ سرخ، تن داد
سحر، نیلوفر عمرش، خزان شد:
به آهنگ طلوع صبح، زیباست
همیشه، نام او، ورد زبان شد
و لیکن حیف، ایرانی و ایران
سیاهی لشکر آدمکشان شد!
بالا
بازگشت