عبدالوکیل کوچی
اهدا برهبر عزیزم
رهبرم تا آتش مهرت بدل افرو ختیم
از فروغت راه ورسم زنده گی آموختیم
درس و تعلیم ترا در مکتب آزاده گی
همچو گنج و گو هرا نسانیت اند وختیم
جا ودا نه میشو یم در راه جا و یدان تو
گرچه اندرآتش عشق تو ازجان سوختیم
ازنخستین درسهای وحدت و ایثارگری
گرد هرخود محوری ازخانه دل روفتیم
تا تورفتی درنبودت ما شدیم بیسرنوشت
سنگ هجران ترا بر سینه وسر کو فتیم
هست میراثت کتا ب ودرس میهندوستی
از پی آموزه ها یت همدم و همسو ستیم
راه ما یکیست تندرو کندرو یا میانه رو
یکهدف راجمعی وفردی بجست جوستیم
شاد باداروح پاک اش نام رهبرجا ودان
زیر سایه ی پرچم زیبا رفیق ودو ستیم
عبدالوکیل کوچی
000000000000000000000
بخوانم یانخوانم
نمیدانم ! خدا گفتا بخوانید
ولیکن بنده میگوید نخوانید
بیا برسوره ی اقراُ نظر کن
زجهل و بیسوادیها حذر کن
خدا تاکید کرده هرکه خواند
فقط برمردنی، زنهم بخواند
زن انسانست،نی موجودبیجان
مکن بی حرمتی در حق انسان
که اقراُ،نی فقط درحق مرداست
بل آموزش بزنهانیزفرض است
بفکر حکم زنها روز تا شام
مگر کاری دگرنبود زایشان
که کارهامنحصرگردیده بازن
مسلمانی نه با علم است دشمن
میفگن قشر زن را کنج زندان
که خواندن واجب آمدبهرانسان
ببین اعراب وپنجابی وایران
که زن درصدرتحصیلست عرفان
مگر این مملکت سرتاج دین است
که زن قربانیُ شک ویقین است
مکن زن را زتحصیلات محروم
نگردد تا کسی زین کرده محکوم
دروس مکتب اش را باز بگذار
کتاب اش ده ، دل اورا میازار
زن آزاد است در علم وعدالت
چرا محکوم باشد بر جهالت
گرامی باد زن که مادری ماست
زن همسنگر،عزیزخواهری ماست
با عرض حرمت
وکیل کوچی
بالا
بازگشت