عبدالو کیل کوچی
با نام نیک مرگ نکو نام مرگ نیست
پیوستن ا ش به زنده گی جاودانه است
دردا ودریغا که اینبار جنبش عدالتخواهی و داد خواهانه ی افغانستان یکی از فرزندان سر سپرده وصدیق خود را از دست داد. مرگ زنده یاد غلام رسول یوسفی ضایعه دردناک برای جنبش آزاده گی ودادخواهانه ی افغانستان محسوب میشود .
محترم غلام رسول یوسفی هشتاد سال قبل یعنی در سال ۱۳۲۱ خورشیدی دریک خانواده ی شریف میدانشهر افغانستان دیده بجهان گشود . پس از پایان دوره تحصیل در لیسه عالی تخنیک ثانوی بحیث کارکن ریاست هوانوردی ملکی ایفای وظیفه مینمود .
زنده نام غلام رسول یوسفی از همان ایام جوانی بخاطر خدمت بمردم افغانستان سرنوشت خود را با سرنوشت زحمتکشان کشورش یکی ساخته وبصفوف دادخواهانه پیوسته بود .
مرحوم یوسفی بدفاع از ارزشهای انسانی وحقوق حقه ی مردم ، بمنظور برپایی عدالت وآزادی در راه دفاع از سعادت ورفاه انسان زحمتکش دلسوزانه تلاش نموده و برضد ارتجاع واستبداد شجاعانه ایستاده گی کرد واز غل وزنجیر حبس وزندان هرگز نهراسیده بود .
زنده یاد غلام رسول یوسفی شخص پرتحرک وکارا بود او در سالهای اول دولت جمهوری محمد داود خان بحیث ولسوال در اسپین بولدک قندهار وولسوالی لعل وسرجنگل و مدتی در مربوطات ریاست ثبت احوال نفوس وزارت امور داخله ایفای وظیفه نمود .
مرحوم غلام رسول یوسفی پس از رویداد سیاسی ثور ۱۳۵۷ خورشیدی بحیث والی ولایت سمنگان وپس از مدتی در شرایط سبکدوشی از وظیفه و تحمل شکنجه زندان دوران امین با آمدن تحول ششم جدی ۵۸ خورشیدی بحیث والی در ولایات سمنگان ، وردک ، زابل وسه سال در قندهار ایفای وظیفه نمود . پس از آن منحیث ریس اداری وزارت هوا نوردی ودر سال ۱۳۶۹ خورشیدی بحیث نماینده آریانا در پراک وظایف موثر و موفقانه ی را انجام داد .
زنده نام یوسفی شخص مهربان ، مردم دوست وخدمتگذاری بود که در قبال مسُولیت ایمانی و انسانی خود درهرگونه شرایط درغم واندوه مردم شریک وسهیم بود ودر تامین عدالت ورفاه درمیان مردم و در خدمت مردمش قرار داشت وتا به پایان دوران کاری اش تلاش پیگیر وانسانی نمود ده . کار ومبارزه در راه ترقی و عدالت ، راستی وصداقت ، صلح وآرامش وبودن در میان مردم را وظیفه ی مقدس وافتخار بزرگ خود میدانست .
مرحوم یوسفی پس از رویداد سیاسی هشت ثورسال ۱۳۷۱ ودگرگونی نظام عادلانه وقانونمند در کشور بنا چاری خاک شیرین وطن را ترک نموده به صفوف مهاجران هموطن پیوست . او در خارج از کشور ودر شرایط مهاجرت نیز در کنار آزاده گان راه عدالت ومبارین صدیق راه وطن که مدتی رهبری شورای ایالتی شلزویک الشتین را نیز بعهده داشت تا آخرین نفس ، قلبش بخاطر وطنش میتپید تا اینکه درماه اپریل ۲۰۲۲ ترسایی بعمر هشتاد سالگی قلب پرمهرش از تپیدن باز ماند ه وبجاودانه گی پیوست .
زنده یاد غلام رسول یوسفی بیش از نیم قرن عمر پربار خود را در مسیر رفاه همگانی و بخاطر نجات مردم از بدبختی وسیه روزی و دفاع از ارزشهای عالی انسانی وقف نمود ومنحیث یک شخصیت متعهد اندیشمند وفادار به اهداف والای جنبش دادخواهانه و زحمتکشان کشور بود .
مرحوم غلام رسول یوسفی علی الرغم داشتن موقفهای بلند در مقامات دولتی هیچگاه مقام وموقف آن در قدرت نتوانست دست آنرا آلوده سازد بلکه با آموزه های مکتب انسانیت با دست پاک ، صداقت وامانت داری در تحقق عدالت وبا قلب گرم در راه دستگیری افتاده گان ، خدمت و دلسوزی بمردم وبا مغز سرد با حوصله مندی ، گذشت ، فروتنی ، شکیبایی ومدارا وتطبیق قوانین در جامعه ی جنگ زده و پر از تناقضات سیاسی اجتماعی فرهنگی واقتصادی افغانستان دست آوردهای مهم کاری ونام نیک از خود بجا گذاشت . مهمترین میراث این انسان شریف وپاکنهاد عبارت ازنام نیکو ، اندیشه ی شریفانه وفرزندان صالح از آن میباشد.
ثمره ازدواج مرحوم غلام رسول یوسفی فرزندان صالح وتحصیلکرده پسر ودختر بنام های بانو نظیفه نظر زاده یوسفی ،داکتر پلوشه یوسفی ،احمد شاه یوسفی ،برشنا یوسفی ،جاوید یوسفی ، ومینا یوسفی میباشند که هرکدام بمثابه چشم وچراغ والدین خود چراغ مرحوم یوسفی را روشن نگه خواهند داشت او برای همسرش پرمهر ترین همسر وبرای فرزندانش مهربانترین پدر بود .
دوستان محترم درحالیکه وفات مرحوم غلام رسول یوسفی را برای جنبش دادخواهانه
وعدالت پسند افغانستان وهمه ی ما یک ضایعه درد ناک وجبران ناپذیر دانسته یکبار
دیگر به اعضای فامیل محترم مرحومی وبرای داماد ودوست نزدیکش محترم محمد اله نظر
زاده ومحترم پتن یوسفی وسایر دوستان واقاربش تسلیت گفته صبر جمیل آرزو میکنیم .
روح مرحوم یوسفی شاد ،یادش گرامی ونامش جاودان .
انا لله وانا الیه راجعون .
با عرض حرمت عبدالوکیل کوچی
بالا
بازگشت