اسماعیل فروغی
نه تعامل با طالبان، نه جهاد بلکه قیام آزادیبخش علیه آنان
فریادهای دادخواهانه و پرشورزنان درماههای اخیر( چه درتظاهرات،چه درمصاحبه ها یا سخنرانی های پرشورشان ) ، بالاخره به ندا وفریاد گروههای عظیم مردم ــ بخصوص زنان، فرهنگیان، هنرمندان،ماموران دولت،نظامیان پیشین وگروههای فکری ـ عقیدتی ـ قومی ای که با خشونت و بی مهری مطلقِ طالبان روبرواستند ؛ مبدل خواهدشد . بزودی صدای زنانِ مبارزوشجاع ما ـ صدای تمام مردم تحت ستم طالبان ـ درسراسرکشور بخصوص درشمال افغانستان خواهدشد. بزودی ما شاهد ایجاد وحضورقدرتمند تمام مردم به اشکال متنوع دربرابرتندروان آدمکش دینی خواهیم بود. مردم روزتاروزبه این نتیجه نزدیکترمی شوند که راهی جزمبارزه ی قاطع وجنگِ فیصله کن دربرابراین نیروی نیابتی ومزدورکه میخواهند فرهنگ وهست و بود ما را نابودکنند، وجود ندارد.
همه شاهدیم که ازشش ماه به اینسو، تاهنوزهیچ گروهی به اندازه ی زنان، شجاعانه به دفاع ازآزادی وعدالت،صدا بلند ننموده وبدویت ودرنده خویی طالبان رابطورپیگیردرسطح ملی وجهانی افشا وبرملانکرده است. تاهنوزاین فقط زنان استند که با اشکال مختلف ( تظاهرات واعتصابات ، مصاحبه ها وسخنرانی های پرشوروشجاعانه ی شان درداخل کشورو درمجالس بین المللی ) ، خواستهای برحق وفریادهای خفته ی توده های عظیم مردم را به گوش جهانیان رسانده اند.
با آنکه برخی مجامع اروپایی وحلقات خاص درسازمان ملل سعی برآن دارند تا به اشاره ی امریکاییان بازبه ناقضان حقوق بشررسمیت بخشیده و جاده ی تعامل با آنان را صاف و بازنمایند ؛ اما زنان شجاع ما به این معامله گران فهماندند که : مردمان تحت ستم طالبان ـ بخصوص زنان افغانستان خواهان تعامل با طالبان نیستند. آنان به همه این حقیقت را نیزروشن کردند که: مردم افغانستان ـ به ویژه زنان ستمدیده ی این مملکت، جهاد هم نمی خواهند. ازنظرآنان، دوران جهاد و رویای دولت یا امارت اسلامی به پایان رسیده است . مردم ستمدیده ی افغانستان حالا به جای جهاد، رستاخیزملی و مبارزه ی آزادیبخش وبه عوض دولت یا امارت اسلامی، دولت مقتدرِغیرمتمرکزمردمی می خواهند.
آنان نمی خواهند باردیگربه کسانی اعتمادکنند که ازنام کلمه الله سوء استفاده نموده ، کیسه های شانرا پرزرکردند ؛ ودرآخرکار، ازوطن فرارنموده ، درخانه های مجلل یا آپارتمان های گران قیمت شان درآمریکا،اروپا، ترکیه ،امارات ویا تاجیکستان، آسودند .
ــ زنان، ایجاد دولتی با شرکت مساویانه ی تمام اقوام ؛ فقط بربنیاد حقوق برابرشهروندی می خواهند نه بربنیاد قومیت .
ــ زنان ، حقوق واقعاً برابرمیان زن و مرد وحقوق واقعاً مساوی میان تمام اقوام آرزودارند . ( برای زنان، تمام اقوام برادران برابرباهم اند.)
ــ زنان ، با کمال احترام به دین مقدس اسلام ، همانند تمام ملل خوشبخت ومرفه جهان ، جدایی دین ازسیاست را آرزو دارند.
ــ زنان،آزادی بیان،آزادی مطبوعات وبرعکسِ طالبان، اعتلاوشگوفایی هنروفرهنگ را آرزو دارند .
ــ زنان صلح می خواهند و هیچگاهی همانند مجاهدان وچپی های افراطی، مخالفان شانرا سربه نیست نکرده وهمانند طالبان آدمخوار، سرنمی بُرند ، انتحاری نمی کنند واعضای بدن آدم ها را زنده زنده قطع نمی نمایند. ( آخرین تیرباران بیرحمانه ی کوماندوها درفاریاب را درسال 2021 بخاطربیاورید که طالبان 22 تن کوماندوی تسلیم شده راباچه وحشت و بیرحمی ای به کام مرگ سپردند.)
ــ وبالاخره همانگونه که بانو خموش درمجلس اوسلو به آقای " توماس ویست " جانشین زلمی خلیلزاد( تسلیم دهنده ی افغانستان به طالبان ) اظهارداشت، زنان دیگرهرگزبه آمریکاییان اعتماد ننموده وآنانرا مالک سرنوشت خود وسرنوشت افغانستان نخواهند کرد.