دکتورعلی احمد کریمی

نوستالوژی و افسردگی های روانی، آفتهای مهاجرت!

مردم افعانستان در طول چهل سال جنگ بدون وقفه  محکوم به مرگ، تبعید، فرار، فقر و آلوده به مواد مخدر و شیوع بیماری ساری گردیده اند.  ادامه این جنگ سیاستهای قتل عام به نسل های آینده  خواهد بود.امروز میلونها خانواده مهاجر افغانستان در کشور های مختلف با وجودیکه از خطر مرگ و فقر نجات یافته اند اما از سرنوشت آینده فرزندان خود نگرانی دارند که  هویت ملی وفرهنگی خودرا گم نه نمایند.اکثر خانواده ها دچار افسردگی وتشویشهای روانی گردیده اند و آفت های مهاجرت گرمی وشادی عشق، مهربانی، احترام وصمیت خانواده ها را که از شیرمادر به طعم شیرین آنرا عادت کرده اند ربوده است. مهاجران کشور ما تشویش دارندکه نسل های جوان با تقلید ودنباله روی از فرهنگهای بی معنا و فضول مانند همجنسگرایی و تغیرجنسیت ارزشهای نیک فرهنگی وتاریخی خودرا ازدست نه دهند .فرهنگها به مهمانی همدیگر می روند، فرهنگهای غالب فرهنگهای مغلوب را می پژمیراند و به دنبال خود می کشاند. فرهنگهای که دسترخوان رنگین تر دارند بر فرهنگهای فقیرغلبه می نمایند. مهاجرین هر کشور بنا بر دلایل متعدد رشد تاریخی،اجتماعی وسیاسی جنبه های خوب وبد را در محیط وفرهنگهای جدیدآزمایش می نمایند، طبعا در این آزمایش دشوار حفظ ریشه های ستوده اخلاقی، تاریخی وفرهنگی کار آسان نیست . کشور ها در اثر آفات طبیعی وجنگهای طولانی صدمات شدید اقتصادی را متحمل و متقبل می گردند ولی در اثر تلاش وبرنامه های سازنده بازسازی شهر ها و ویرانی های اقتصادی زود تراحیا میگردد،  اما اگر ریشه ارزشهای عالی فرهنگی وتاریخی که هویت ملی را تمثیل می نماید قطع گردد گردد احیای مجدد آن فوق العاده دشوار است. مهاجرت که از مقوله های قرانی است و حتی در روایات اسلامی ذکر گردیده اگر انسان به خاطر نجات جان خود و خانواده خود ازخطر در زمین خدا فرار نمی نماید فرشتگان به موقع مرگ به اونفرین خواهند نمود . تاریخ به خاطر دارد، که بزرگان از خطر  استبدادهای سیاسی دیکتاتورها، اختناق های جاهلانه مذهبی مانند تفتیش عقاید ولشکرکشی های اشغالگرانه خونخواران فرار نموده اند تا اندیشه های بزرگ آنان محفوظ بماند و دوباره برگردند و وظایف خودرا انجام بدهند . جهان معاصر وامدار دستآوردهای علمی وفکری هزاران دانشمندان و متفکران است که از جنگهای وحشیانه جان به سلامت بردند. ولی مهاجرت آفتهای فراوان نیز دارد و آفت های مهاجرت، مانند موریانه است که ریشه های نیک فرهنگی وتاریخی کشور ها را می خورد .می گویند آفت های مهاجرت از شهر های بزرگ آغاز می گردد. زندگی از نو در شهرهای بزرگ خوبی ها وبدی ها دارد. کسانیکه در اثر سیل مهاجرت دفعتا از دهات به شهرهای پر غواغا وبزرگ سرازیر میگردند و به زندگی شهری مقلدانه عادت می نمایند سرنوشت حزن انگیز در انتظار خواهند داشت واگر در ورود به شهر های بزرگ با افراد نیک سرشت آشنا گردند از تراژیدی های غیر قابل پیش‌بینی در امان خواهند ماند. آفت های مهاجرت در ادبیات و فرهنگ جهان پیرامون لغزشهای اخلاقی و رسوایی های غم‌انگیز خانواده ها بطور تراژیدی به زبانهای مختلف ترسیم وده ها فلم های هنری تهیه گردیده است. ارنست همینگوی نویسنده نامدار  امریکا دراثر معروف خود "خورشید همچنان می درخشد" زندگی بدون هدف مهاجرین امریکا را درسالهای فقر وجنگ داخلی در کافه ها،کاباره ها ودیسکو های پردود شهر پاریس چون نسل گمشده و برباد رفته انتقاد می نماید. این نویسنده معروف مهم ترین دلیل بدبختی مهاجرین امریکا را تقلید کورکورانه آنان به محیط جدید و ارتباط و رفاقت آنان را با لایه پائین جامعه  می داند. زندگی بی بند وبار وتقلید های  کورکرانه مهاجرین وی را به هدف وفلسفه زندگی بدبین می گرداند  و می نویسد." مرگ زودرس نعمتی است، هرکسی که پس ازدوران شاد کودکی می میرد،نیکبخت است،چرا که به این هدف نایل نمی آید که زندگی بی رحم وبی معناست."  سازمانهای جهانی می دانند که مردم افغانستان به میل خود فرار نه نموده تا خاک دیگری برای زندگی انتخاب نمایند. مردم از شر ظلم وستم  فرار کرده اند و کشوری که به آنان پناه داده تبعیدگاه آنان است و در آتش هجرت می سوزند. هر روز به آرزوی قطع جنگ وبرگشت به وطن مالوف خود دعا می نمایند و ازادامه این جنگ پلید اشک می ریزند. ادامه این جنگ بعد از خروج امریکا  موج جدید مهاجرت مردم بی دفاع افغانستان را درکشور های مختلف جاری گردانیده است. .امریکا با همکاری کشورهای اتحادیه اروپا وسازمانهای جهانی با طالبان موافقتنامه صلح را امضا نمود وبه دولت کابل وعده همکاری وکمک های نظامی و پولی را می دهد وبا این بازی دوگانه روغن بر آتش جنگ پلیدتر می پاشند گویا قدرتهای بزرگ قصد قتل عام مردم افغانستان  رادارند.

دکتور علی احمد کریمی امریکا