احمد سعیدی
خطاب به رهبران نا عاقبت اندیش
هنوز اندکی فرصت است زودتر به خود آیید
تاریخ بشريت از آغاز تا کنون شاهد پيروزی ها و شکست های بيشماری از صاحبان قدرت و جنگ افروزان و جنگجويان در نقاط مختلف جهان بوده است. هر جنگ و هر صلحی را انجامی است و در هر مقطع زمانی، برنده و یا بازنده‌یی دارد.
در شرايط حساس کنونی افغانستان که بقای سيستم موجود، به فداکاری های نظامیان دلير کشور وابسته‌گی مستقيم دارد، در نهايت امر، رهبری و مديريت مدبرانۀ اين نيروها، سرنوشت برد و باخت (پيروزی و شکست) را تعيين خواهد نمود. در رهبری و مديريت نيروهای مسلح، سه اصل عمدۀ اراده، روحيه و اعتماد برای پيروزی از اهميت زياد برخوردار ميباشد.
این اصول زمانی به اعتقاد تبديل میشود که رهبران نظام از رئیس جمهور شروع تا قدمه های بعدی اشخاص و افراد شامل سيستم دولتی و آنهای که در زير چتر نظام جمهوريت زنده‌گی ميکنند و دران ذينفع اند با بسيج فرزندان و وابسته‌گان شان در يک صف واحد و معتقد به پيروزی، مدبرانه و خردمندانه، روحيۀ صفوف قوت های مسلح خويش را تقويت و استحکام بخشند و تا شکستاندن آخرين سنگر دشمن، به قوت ايمان و اعتقاد و ارادۀ محکم به خاطر دفاع از تماميت ارضی کشور، دفاع از منافع ملی، دفاع از حقوق زنان و دفاع از عدالت و دموکراسی مؤفقانه به پيش بروند.
اما هرگاه موضوع رهبری و حمايت از نيرو های رزمندۀ کشور، صرف در حد شعار باقی بماند و آن عده رهبران دولتی و سياسيون شريک قدرت که خود را ظاهراً مدافعين سرسخت نظام وانمود ميکنند، ولی در عمل فرزندان و وابسته‌گان نزديک شان سهمی در دفاع از کشور نداشته و بيرون از کشور زنده‌گی ميکنند و اينها در اصل ميخواهند به خاطر منافع شخصی، سليقوی و گروهی و طويل ساختن زمان قدرت سياسی و اقتصادی شان، آتش جنگ را مشتعل نگه دارند و موجبات تلفات قوت های مسلح و فرزندان اين سرزمين را فراهم سازند؛ دراينصورت با حکمفرما شدن ضعف اراده و اعتماد و ضعف روحيه، ديگر اعتقادی به پيروزی وجود نخواهد داشت. اگر تا اکنون از تجارب تاريخی درس عبرت نگرفته باشيم و تا کنون با تداوم رهبری نابخردانه و نامدبرانه زمينه های نفاق، پراگنده‌گی و گسترش فضای بی اعتمادی را مساعد سازيم، بدين معنی است که نيروی انسانی مدافع، وسايل و تجهيزات نظامی و منابع مالی را قصداً ضايع ميسازيم و در نهايت به شکست حتمی مواجه ميشويم.
پس ای رهبران دولتی و ای سياسيون شامل در قدرت! اگر نميخواهيد تاريخ گذشته تکرار شود؛ هنوز که فُرصت اندک در اختيار است، سرنوشت کشور و نظام را به نابودی سوق ندهيد، از خودخواهی ها و خودکامگی های خويش بگذريد، اتحاد، همدلی و اعتماد ايجاد نمائيد. هم در حرف و هم در عمل از دستاوردهای نظام موجود دفاع نمائيد، روحيۀ پيروزی را در صفوف قوت های مسلح دلير کشور تقويت بخشيد! يقين کامل دارم که دراينصورت هم در ميدان کارزار جنگ و هم در ميدان سياست و هم در ميدان صلح، پيروزی ازان مردم افغانستان خواهد شد.
بالا
بازگشت