احمد سعیدی

 

این نامه را آقای غنی و صالح نخوانند
ولی تنها آقای محب و فضلی بخوانند

۱-هر چند میدانم به اربابان و صاحبان قدرت مشوره دادن کوه است و کوتل دارد با آن هم به حکم وجدان میخواهم خدمت شما نکاتی را خشت وار کنار هم بچینم .
شما ماه های قبل با ملاقات های پی هم  با زلمی خلیلزاد  و در اثر فرمایش و فشار آقای خلیلزاد در ظاهر بخاطر کاهش خشونت و تحکیم صلح ۵ هزار طالب را که تعداد محکوم به اعدام بودند حکم رهایی دادید آیا بنظر شما خشونت ها کاهش یافته است ؟ آیا بنظر شما بخشی تشدید خشونت ها بر رهایی آنها بر نمیگردد.

۲- اینکه مدت زیادی از مذاکرات بین الافغانی دوحه گذشته است نتیجه آن چیست؟ تا همین اکنون نتیجه آن بکجا رسیده است، جز اینکه چین، روسیه، امریکا و پاکستان به تنهایی در دوحه می نشینند و در سر نوشت افغانستان تصمیم میگیرند دیگر مذاکرات صلح دوحه برای همه بی ارزش شده است فقط همه بر نشست استانبول چشم دوخته اند بس.

۳- باور دارم شما میدانید که قوت های مسلح افغانستان مردانه وار در مقابل دشمن میجنگند و از خاک خود دفاع میکنند اما حداقل سال چهار ملیارد دالر مصرف دارند، آیا این بودجه را شما تامین کرده میتوانید؟ و یا تضمینی وجود دارد که خارجی ها کمک های خود را دوام میدهند؟ یا اینکه در یخ می نویسند و در آفتاب میگذارند.

۴- جناب آقای غنی شما زمانی از این حاکمیت و از این نظام دفاع کرده میتوانید که مردم در کنار شما قرار داشته باشد که متاسفانه تعدادی زیادی با شما نیستند.
و شما زمانی میتواند از نظام و حاکمیت دفاع کنید که اقتصاد خود کفا داشته باشید که متاسفانه ندارید. و شما زمانی میتوانید از امنیت دفاع کنید که امکانات وسیع زمینی و هوایی داشته باشید.
بناً باید در سیاست های خود اندکی تجدید نظر کنید و آگاهانه تر حرکت کنید.

۵-حالا همه میداند که وضعیت بکجا رسیده است، آیا شما آگاهی دارید که شام روز جمعه تنها در ولایت لوگر  اضافه تر از ۴۰ نفر شهید شد و بیشتر از ۸۰  تن دیگر زخمی گردید. باور دارم جناب شما منحیث رئیس جمهور تنها به خانواده و آشنایان و همزبان خود تعلق ندارید بلکه مسئول کل کشور اید.

۶-در اوایل مردم آگاهانه یا نا آگانه بخاطر تحکیم صلح و ختم جنگ به سیاست ها و عملکرد های شما و هیئت فرستاده شما به دوحه چشم دوخته بودند حالا با گذشت هر روز نا امید تر میشویم. جناب شما بدرستی میدانید که سال ها و ماه است بخصوص در سال های اخیر  بر خلاف تمام قوانین ملی و بین المللی مردم ما کشته میشوند نهاد های ملی و بین المللی تنها وظیفه شان محکوم کردن و اظهار تسلیت گفتن است؟

۷-باور دارم اگر چشم پوشی نکنید شما به درستی میدانید که خارجی ها میخواهند در لحظه ای آخر در سرنوشت صلح افغانستان خود تصمیم بگیرند نه شما و مردم افغانستان.

۸- حالا ما امیدی نداریم  که به این زودی صاحب صلح شویم چنانچه همه میدانیم در گذشته طالبان ادامه جنگ و خون ریزی را بخاطر ارزش های اسلامی وانمود میکردند حالا تفاهم آنها با امریکایی ها از همه ارزش های دینی و انسانی بالا بلند تر است که باید در سر همه اجندا باشد.
ما از طالب و انتحار و انفجار که انجام میدهند گله ی نداریم چون نه به دین باور دارند و نه به اسلام، فقط مزدور بیگانه هستند و میخواهند  بخاطر بدست آوردن پول  مردم افغانستان را به خاک و خون بکشانند.
شخصاً من به اسلامیت و انسانیت اینها شک دارم، شک چه که بلکه یقین دارم که دور از اسلام و انسانیت هستند. 
۹- حالا میخواهم از جناب شما بپرسم به استثنای وزیر حج و اوقاف که مردانه وار صحبت کرد عمرش دراز همتش همیشه بلند باد دیگر  شورای علمای شما کجا اند که صدا بلند کنند و بگویند که جنگ نه بخاطر امارت است و نه بخاطر جمهوریت بلکه بخاطر بدست آوردن قدرت است.
از سوی دیگر  چرا شورای علمای دینی ما در قبال ظلم که بر آحاد ملت ما روا داشته میشود کمتر صدا بلند میکنند میترسند یا اجازه ندارند.
به هر صورت در اخیر بخاطر طولانی شدن این نوشته که نتوانستم گوشه ای از درد های مردم را با شما شریک سازم از مردم عزیز خود پوزش می خواهم.

 

 

  

بالا
 
بازگشت