احمد سعیدی
خطوط سرخ نشست استانبول
نشست استاونبول احتمالا با تقدیم وتاخیر در وقت معینه بر گزار شود اما انتظارات ودست اورد ها متناسب با خو استها وپیشنهاد های طرف های ذی دخل نا مشخص ومجهول است.
در نشست استانبول آجنداها وبر نامه ها متفاوت وطرفین اصلی قضیه از قبل خط سرخ ترسیم کر ده اند مثلا
۱- پیشنهادات ارگ ریاست جمهوری در میز مذاکره انتخابات زود رس، تحفظ قانونی اساسی و آتش بس دایمی خواهد بود. از کنار رفتن وحکو مت انتقالی خبری نیست گو اینکه قانون اساس خصوصا ماده ۶۱ که اقتدار بلامنازعه رئیس جمهور را تضمین میکند برای ارگ‌خط سرخ است. در حالیکه طالبان بخاطر باطل سازی همین قانون اساسی می جنگند.
۲- شورای عالی مصالحه هم طور متحد المال وتشریفاتی زیادتر روی آتش بس سرتاسری، حقوق بشر، حقوق زنان، حکومت عبوری یا موقت یعنی به شیوه مشارکتی را که گروه های مختلف از جمله احزاب، شخصیت های مستقل سیاسی در آن دخیل باشند در نشست استانبول پیشنهاد خواهند کرد. یعنی از داخل نظام افغانستان با چندین دیدگاه مختلف میروند چون نزد طالبان شورای عالی مصالحه یک‌نهاد دولتی است.
۳- اما خواست طالبان هم‌مانند ارگ‌خط سرخ است نه طرح وپیشنهاد مثلا تطبیق توافقنامه ی که در دوحه با خلیلزاد بسته بودند، رهایی هفت هزار زندانی دیگر، بیرون شدن نام طالبان از لست سیاه و بیرون شدن نیروی های خارجی الی ماه می از افغانستان اینها از جمله خط های سرخ طالبان اند.
۴- امریکایی ها در پر نسیپ با خروج موافق اند اماواین خروج از بسیاری جهات در ماه می محتمل نیست لذا تلاش خواهند کرد بعد از ماه می حضور قوت های خود را شش ماه دیگر تمدید وبعد خروج آرام و طور تدریجی زیر پرده مصالحه وتواق شکستش را پنهان کند
۵- و اما سوال؛ آنچه را که ارگ ریاست جمهوری، شورای عالی مصالحه، احزاب، و شخصیت های سیاسی میگویند و خط قرمز میدانند و آنچه را که طالبان میگویند و هم خط قرمز خود میدانند آیا با این خط های قرمز با همدیگر تفاهم خواهند کرد؟..نه خیر صلح ومذاکره خط آبی میخواهد.
انچه نیاز ومسلم است طرح حکومت انتقالی با مدیریت شخصیت های بی طرف است. که باید به بحرتنونقطه پایان بگذارد.
بالا
بازگشت